2 Samuel
24:1 Rursumque furor Domini iratus est contra Israël, et commotus est
contra quos David dicat: Vade, numera Israel et Iudam.
24:2 dixit enim rex ad Ioab principem exercitus qui erat cum eo
et perambulate omnes tribus Israel a Dan usque Bersabee
dinumerate populum, ut noverim numerum populi.
24:3 Dixitque Ioab ad regem: “ Nunc addat Dominus Deus tuus ad populum!
quotcunque sint, centupli, oculi domini mei
rex viderit. Sed quid dominus meus rex vult hoc?
rem?
24:4 sed praevaluit verbum regis contra Ioab et contra
duces exercitus. Egressusque est Ioab et principes exercitus
a facie regis, ut numeraret populum Israel.
24:5 Et transierunt Jordanem, et castrametati sunt in Aroer ad dexteram partem
civitas, quæ sita est in medio fluminis Gad, et contra Jazer.
24:6 Et venerunt in Galaad et in terram Thahimhodesi. et venerunt
Daniaan, et Sidonem.
24:7 et pervenerunt ad arcem Tyri et ad omnes civitates eorum
Hevaei et Chananaei: exieruntque ad meridiem Iudae,
usque ad Bersabee.
24:8 Et cum perambulassent universam terram, venerunt in Ierusalem
exeunte mense novem et diebus viginti.
24:9 Dedit itaque Ioab omnem numerum populi regi
erant autem in Israel octingenta milia virorum fortium
gladius; fueruntque viri Iudae quingenti milia virorum.
24:10 Percussitque eum cor David, postquam numeraverat populum. Et
Dixitque David ad Dominum : Peccavi nimis quod feci ;
Obsecro, Domine, tolle iniquitatem servi tui; for*
nimis stulte feci.
24:11 Surgens enim David mane, factus est sermo Domini ad te
Gad propheta, videns David, dicens:
24:12 Vade et dic ad David: “ Haec dicit Dominus: Tria tibi offero;
elige unum ex his, ut faciam tibi.
24:13 Venit ergo Gad ad David, et indicavit ei, et ait ei : Septem annis ?
ad te famis veni in terra tua? aut tribus mensibus fugies
ab inimicis tuis, dum persequuntur te? aut tres esse
dies pestilentiae tuae in terra tua? nunc consule et vide quid respondeam
revertere ad eum qui me misit.
24:14 Et dixit David ad Gad: “ Coartor nimis;
manus Domini. magnae enim misericordiae eius, et non incurram
in manus hominum.
24:15 Immisitque Dominus pestilentiam in Israel de mane usque ad vos
et mortui sunt ex populo a Dan usque ad Bersabee
septuaginta milia hominum.
24:16 Et cum extendisset angelus manum suam in Ierusalem, ut tolleret eam,
paenituit eum Dominus de malo et dixit angelo qui disperdidit
populo satis est : sede manus. Angelus autem Domini
fuit juxta aream Areuna Jebusæi.
24:17 Et locutus est David ad Dominum, cum vidisset angelum, qui percussit te
populus, dicens : Peccavi, et peccavi ;
oves quid fecerunt? sit contra me manus tua,
et contra domum patris mei.
24:18 Venit autem Gad ad David in die illa, et dixit ei : Ascende, et constitue altare
ad Dominum in area Areuna Jebusæi.
24:19 David autem iuxta verbum Gad ascendit sicut locutus est Dominus
imperavit.
24:20 Conspiciensque Areuna, animadvertit regem et servos ejus transire ad se :
Qui egressus adoravit regem pronus in terram
humi jacere.
24:21 Dixitque Areuna : Quare dominus meus rex venit ad servum suum ? Et
dixit David, Ad emendum te aream, ad aedificandum altare
Domine, ne avertatur a populo plaga.
24:22 Dixit autem Areuna ad David : " Sumat dominus meus rex et tollat tibi "
ecce hic bovis in holocaustum;
strumenta et alia instrumenta boum pro lignis;
24:23 Omnia dedit Areuna rex regi. et Araunah
Dixitque ad regem: Dominus Deus tuus suscipiat te.
24:24 Et ait rex ad Arauna: “ Nequaquam ita fiet; sed emam a te
pretium, nec offeram holocausta Domino Deo meo
id quod mihi nihil constat. Sic David aream emit et
boves quinquaginta argenti sicli.
24:25 Et aedificavit ibi David altare Domino, et obtulit holocaustum
oblationes et pacifica. exortus est Dominus pro terra
et cohibita est plaga ab Israel.