2 Maccabaeorum 15 Audiens autem Nicanor quod Iudas et qui cum eo erant in fortissimis erant circa Samariam loca sine ullo periculo adoriri statuit die sabbati. 15:2 Attamen Iudaei, qui compulsi sunt ut veniret cum eo, dicebant: “ Perde! non ita crudeliter et crudeliter, sed honorifica ad eum diem, quo; qui uidet omnia, sanctificetur super omnes dies. 15:3 Tunc postulabat miserrimus, si Fortis esset caelum, quod servari iusserat sabbatum. 15 septimum diem custodiri praecepit; 15:5 Dixitque alter : Et ego potens sum super terram, et præcipio tibi arma capere, et negotia regis facere. Tamen non obtinuit voluntas ejus iniquum est. 15:6 Nicanor autem in superbiam nimis et in superbiam statuit constituere publica monumenta victoriae eius super Iudam et eos qui cum eo erant. 15:7 Machabaeus autem semper confidebat sibi Dominus auxilium praebere. 15:8 Propter quod hortabatur populum suum ne timeret adventum gentium aduersus eos reminisceretur auxilium quod antiquitus habebant e caelo acceptum, nunc victoriam et auxilium exspectare, quam ad se veniret ab omnipotente. 15:9 et sic consolatus eos a lege et prophetis et simul eos proeliis, quae ante parta erant, commonefaceret laetior. 15:10 Et cum ad iracundiam provocassent eorum, præcepit eis: ostendens eis mendacium gentium et contritionem de iuramentis. 15:11 Ita unumquemque, non tantum pro scutis, armavit hastis, ut commode, verbis, ac praeterea hoc dixit illis visum est credi- bile, ac si ita fuisset non parum gaudeo. 15:12 Et haec fuit visio eius, ille Onias, qui fuerat pontifex maximus, vir bonus et bonus, conversatione reverendus, moribus mitis; bene locutus est, et a puero in omnibus virtutibus exercitatus; tendens manus orabat pro toto corpore iudeorum. 15:13 Hoc facto similiter vir canities apparuit, valde gloriosus, qui mirae atque excellentis maiestatis erat. 15:14 Respondens autem Onias dixit: “ Hic est fratrum amator, qui ? multum orat pro populo et pro civitate sancta, Ieremias scilicet prophetam dei. 15:15 Extendens autem Jeremias dexteram, dedit Judam gladium aurum dando sic ait; 15:16 Sume gladium sanctum, munus a Deo, quo percuties hostes. 15:17 Ita consolatus est valde bona verba Iudae, et potest eos excitare ad virtutem et ad roborandum corda eorum adulescentes non castra ponere, sed fortiter pugnare constituerunt ad eos ac viriliter dimicando rem tentandam, quod civitas et periclitatus est sanctuarium et templum. 15:18 curam, quam habebant uxoribus et liberis suis fratres, et plebes, cum eis minime reputabat: maior autem et timor principalis pro templo sancto. 15:19 Sed et hi qui in civitate erant, non minima sollicitudo in eis erat ad certamen foris. 15:20 et nunc, omnibus videntibus, quid sit iudicium, et de hostibus iam appropinquassent, et acies ordinata et iumentis et equites in cornibus locati; 15:21 Videns autem Maccabaeus adventum multitudinis et diversorum apparatum armorum et ferocitatem bestiarum extendit manus in caelum et invocaverunt Dominum qui facit mirabilia scientes quod non armis, sed sicut placet, victoria venit eum dat dignis; 15:22 Et ideo in oratione sic dixit; Domine, fecisti mitte angelum tuum in tempore Ezechielis regis Iudae et occidisti in Sennacherib centum octoginta quinque millia. 15:23 propter quod et nunc, Domine caeli, mitte angelum bonum ante nos timete et timete eos. 15:24 sed in fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam. venientes adversum sanctum populum tuum blasphemantes. Et sic finivit. 15:25 Nicanor autem et qui cum eo erant cum tubis et carmina. 15:26 Iudas autem et qui cum eo erant congressi sunt cum invocatione et inimicis precatio. 15:27 ita pugnantes manibus suis et Deum orantes occiderunt haud minus triginta quinque milia hominum; specie Dei gavisi sunt. 15:28 Commisso autem proelio, iterum cum gaudio rediens, cognoverunt Nicanor armis suis mortuus iacebat. 29 Facto itaque clamore, et tumultu, laudantes Omnipotentem Dominum suum lingua propria. 15:30 Iudas autem, qui et ipse et in corpore praecellens defensor civium fuit quique omni vita et animo erga cives suos continuavit; jussit caput excutere Nicanoris et manum umero; et perducas eos in Ierusalem. 31 Et cum pervenisset, convocavit illos de gente sua et posuit sacerdotes ante altare, mittens pro his qui turris erant. 15:32 Et ostendit illis caput Nicanoris vilem et manum blasphemi illius : quem gloria superba ad templum sanctum tetendit Omnipotens. 15:33 Et cum excidisset linguam Nicanoris impii, praecepit ut per frusta volucribus darent, et suspenderent praemium furoris ante templum. 15:34 Et laudavit omnis homo in cælo Dominum gloriosum, dicens : Benedictus qui locum suum incontaminatum servavit. 15:35 Sed et Nicanoris caput suspendit in turri, evidens et perspicuum signum omni auxilio Domini. 15:36 et de nullo communi statuerunt ut diem illum dimitteret sine sollemnitate transire, sed celebrare tricesimum diem Domini mensis duodecimus, qui syriaca lingua Adar vocatur, Pridie Mardochei die. 15:37 Sic factum est cum Nicanore : exinde autem habuerunt Hebræi urbe potiti sunt. Heic finem faciam. 15:38 Si bene feci, et, ut par est, ego feci si tenuiter ac tenuiter, id est quod assequi potui unto. 15:39 Sicut enim vinum vel aqua solum bibere, contrarium est; et sicut vinum mixtum cum aqua suavis est et delectabilis est, ita et bene aures legentium fabulae efficta delectant. Et hic erit finis erit.