2 Maccabaeorum
15 Audiens autem Nicanor quod Iudas et qui cum eo erant in fortissimis erant
circa Samariam loca sine ullo periculo adoriri statuit
die sabbati.
15:2 Attamen Iudaei, qui compulsi sunt ut veniret cum eo, dicebant: “ Perde!
non ita crudeliter et crudeliter, sed honorifica ad eum diem, quo;
qui uidet omnia, sanctificetur super omnes dies.
15:3 Tunc postulabat miserrimus, si Fortis esset
caelum, quod servari iusserat sabbatum.
15
septimum diem custodiri praecepit;
15:5 Dixitque alter : Et ego potens sum super terram, et præcipio tibi
arma capere, et negotia regis facere. Tamen non obtinuit
voluntas ejus iniquum est.
15:6 Nicanor autem in superbiam nimis et in superbiam statuit constituere
publica monumenta victoriae eius super Iudam et eos qui cum eo erant.
15:7 Machabaeus autem semper confidebat sibi Dominus auxilium praebere.
15:8 Propter quod hortabatur populum suum ne timeret adventum gentium
aduersus eos reminisceretur auxilium quod antiquitus habebant
e caelo acceptum, nunc victoriam et auxilium exspectare, quam
ad se veniret ab omnipotente.
15:9 et sic consolatus eos a lege et prophetis et simul
eos proeliis, quae ante parta erant, commonefaceret
laetior.
15:10 Et cum ad iracundiam provocassent eorum, præcepit eis:
ostendens eis mendacium gentium et contritionem
de iuramentis.
15:11 Ita unumquemque, non tantum pro scutis, armavit
hastis, ut commode, verbis, ac praeterea hoc dixit
illis visum est credi- bile, ac si ita fuisset
non parum gaudeo.
15:12 Et haec fuit visio eius, ille Onias, qui fuerat pontifex maximus,
vir bonus et bonus, conversatione reverendus, moribus mitis;
bene locutus est, et a puero in omnibus virtutibus exercitatus;
tendens manus orabat pro toto corpore iudeorum.
15:13 Hoc facto similiter vir canities apparuit,
valde gloriosus, qui mirae atque excellentis maiestatis erat.
15:14 Respondens autem Onias dixit: “ Hic est fratrum amator, qui ?
multum orat pro populo et pro civitate sancta, Ieremias scilicet
prophetam dei.
15:15 Extendens autem Jeremias dexteram, dedit Judam gladium
aurum dando sic ait;
15:16 Sume gladium sanctum, munus a Deo, quo percuties
hostes.
15:17 Ita consolatus est valde bona verba Iudae,
et potest eos excitare ad virtutem et ad roborandum corda eorum
adulescentes non castra ponere, sed fortiter pugnare constituerunt
ad eos ac viriliter dimicando rem tentandam, quod civitas
et periclitatus est sanctuarium et templum.
15:18 curam, quam habebant uxoribus et liberis suis
fratres, et plebes, cum eis minime reputabat: maior autem
et timor principalis pro templo sancto.
15:19 Sed et hi qui in civitate erant, non minima sollicitudo in eis erat
ad certamen foris.
15:20 et nunc, omnibus videntibus, quid sit iudicium, et de hostibus
iam appropinquassent, et acies ordinata et iumentis
et equites in cornibus locati;
15:21 Videns autem Maccabaeus adventum multitudinis et diversorum
apparatum armorum et ferocitatem bestiarum extendit
manus in caelum et invocaverunt Dominum qui facit mirabilia
scientes quod non armis, sed sicut placet, victoria venit
eum dat dignis;
15:22 Et ideo in oratione sic dixit; Domine, fecisti
mitte angelum tuum in tempore Ezechielis regis Iudae et occidisti in
Sennacherib centum octoginta quinque millia.
15:23 propter quod et nunc, Domine caeli, mitte angelum bonum ante nos
timete et timete eos.
15:24 sed in fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
venientes adversum sanctum populum tuum blasphemantes. Et sic finivit.
15:25 Nicanor autem et qui cum eo erant cum tubis et
carmina.
15:26 Iudas autem et qui cum eo erant congressi sunt cum invocatione et inimicis
precatio.
15:27 ita pugnantes manibus suis et Deum orantes
occiderunt haud minus triginta quinque milia hominum;
specie Dei gavisi sunt.
15:28 Commisso autem proelio, iterum cum gaudio rediens, cognoverunt
Nicanor armis suis mortuus iacebat.
29 Facto itaque clamore, et tumultu, laudantes Omnipotentem Dominum suum
lingua propria.
15:30 Iudas autem, qui et ipse et in corpore praecellens defensor civium fuit
quique omni vita et animo erga cives suos continuavit;
jussit caput excutere Nicanoris et manum umero;
et perducas eos in Ierusalem.
31 Et cum pervenisset, convocavit illos de gente sua et posuit
sacerdotes ante altare, mittens pro his qui turris erant.
15:32 Et ostendit illis caput Nicanoris vilem et manum blasphemi illius :
quem gloria superba ad templum sanctum tetendit
Omnipotens.
15:33 Et cum excidisset linguam Nicanoris impii, praecepit
ut per frusta volucribus darent, et suspenderent
praemium furoris ante templum.
15:34 Et laudavit omnis homo in cælo Dominum gloriosum, dicens :
Benedictus qui locum suum incontaminatum servavit.
15:35 Sed et Nicanoris caput suspendit in turri, evidens et perspicuum
signum omni auxilio Domini.
15:36 et de nullo communi statuerunt ut diem illum dimitteret
sine sollemnitate transire, sed celebrare tricesimum diem Domini
mensis duodecimus, qui syriaca lingua Adar vocatur, Pridie
Mardochei die.
15:37 Sic factum est cum Nicanore : exinde autem habuerunt Hebræi
urbe potiti sunt. Heic finem faciam.
15:38 Si bene feci, et, ut par est, ego feci
si tenuiter ac tenuiter, id est quod assequi potui
unto.
15:39 Sicut enim vinum vel aqua solum bibere, contrarium est; et sicut vinum mixtum
cum aqua suavis est et delectabilis est, ita et bene
aures legentium fabulae efficta delectant. Et hic erit
finis erit.