2 Maccabaeorum
4:1 Hic Simon nunc, quem praediximus, ille proditor erat;
niam et patriae calumniatus est Oniam, quasi perterritam
Horum malorum opifex Heliodorus.
4:2 Sic proditorem audebat dicere bene de se meritum
civitatem, et patriam suam, et tanto studio legum zelatus est.
4:3 Sed cum in tantum odium veniret, ut in quodam Simonis factione
caedes factae sunt;
4:4 Videns hujus contentionis periculum Onias, et Apollonius, ut
qui praeerat Coelesyriae et Phoenicis, saeviebat et augebatur;
Simonis malitia;
4:5 Accessit ad regem, non ut accusaret suos, sed ut quaereret
omnium bonorum, et publicorum et privatorum;
4:6 videbat enim fieri posse, ut quietus sit;
et Simon stultitiam suam dimiserit, nisi rex inspexerit.
4:7 Sed post Seleuci mortem Antiochus, qui Epiphanes cognominatus est, suscepit
Iason autem frater Oniae subiugavit regnum Iason
sacerdos,
4:8 Promittens regi per intercessionem trecentorum et sexaginta
talenta argenti et alterius vectigal octoginta talenta;
4:9 Et hoc pollicitus est ei se daturos centum quinquaginta amplius, si
ut habeat licentiam constituendi eum locum exercitationis, et pro eis
juventutem instituere ad mores gentium et scribere
Hierosolymitani nomine Antiocheni.
4:10 Quod cum rex annuisset, et obtinuisset in manu eius
protinus gentem suam Graeco more regendam perduxit.
4:11 Privilegia autem regalia in speciali gratia Iudaeis per vos concessa sunt
per Ioannem patrem Eupolemi, qui legatus Romam venit
amicitiam atque auxilium tulit; et deponentes imperia quae erant
secundum legem, novas consuetudines contra legem adhibuit;
4:12 Libenter enim gymnasium aedificavit sub ipsa turri
principes iuventutis in suam potestatem redegit
proni.
4:13 Talis erat altitudo morum et gentilium Graecorum
mores, per scelus Iasonis, impii
miser et pontifex;
4:14 quod non auderent sacerdotes ministrare amplius altari
despecto templo, sacrificiis neglectis, contendit
socii illiciti in gymnasio, post
eos ludi Disci vocaverunt;
4:15 non honoribus patrum suorum sed placentes gloria Dei
qubd omnium optimi.
4:16 Propter quod supervenerunt eos mala valde ;
hostes ultoresque, quem morem secuti sunt,
cui similes esse in omnibus cupiebant.
4:17 Non enim est leve aliquid male facere contra leges Dei, sed
sequens tempus haec declarabit.
4:18 Ludus autem, qui per totum annum fidei exercebatur, apud Tyrum servabatur
rege praesente;
4:19 Hic ingratus Jason nuntios misit ab Jerosolymis, qui erant
Antiochenses drachmas trecentas argenti in sacrificium portare
Herculis, quam etiam latores eius donare non putaverunt
in sacrificio, quia non oportuit, sed reservari
ad alia crimina.
4:20 Hanc pecuniam tunc mittente Hercules constituit.
Sacrificium; sed propter latores suos adhibitum est
triremes faciens.
Cum autem missus esset Apollonius Menesthei filius in Ægyptum pro vobis
Ptolemaeus Philometor Antiochi regis coronatio cognoscens eum
non bene suis rebus, ut suae saluti consulat;
Unde venit in Ioppen, et inde in Ierusalem:
4:22 et honorifice susceptus ab Iasone et civitate et fuit
accenduntur lampadibus ac magnis clamoribus; et sic postea
ibat cum exercitu suo Phoenicen.
4:23 Post triennium autem misit Jason Menelaum, prædictum Simonem
frater, pecuniam regi ferre et eum in animo ponere
quaedam necessaria.
4:24 At ille adductus ad conspectum regis, cum magnificasset
illi ad speciem virtutis eximiae, sacerdotium obtinuit
ipse Iasoni plus trecentis argenti talentis offerens.
4:25 Et venit ad mandatum regis ;
sacerdotium, sed crudelis tyranni furor et furor
immanis bellua.
4:26 Tunc Iason, qui fratrem suum destruxit, deceptus est
alter in Ammonitarum fines fugere compulsus est.
4:27 Menelaus autem principatum obtinuit;
pollicitus est regi, nihil tamen boni iussurus, quamvis Sostratus
princeps castri requirebat;
4:28 ad ipsum enim pertinebat consuetudo morum. quam ob rem illi
vocati sunt uterque ad regem.
4:29 Et Menelaus fratrem suum Lysimachum sacerdotio reliquit.
Sostratus autem Cratetem, qui Cyprianis praeerat, reliquit.
4:30 Dum haec agerent, Tarsi et Mallo
tumultus, quia concubinae regiae dabantur, vocati
Antiochus.
4:31 Rex deinde propere sedatis rebus relictis Andronico venit,
vir auctoritate, pro vicario suo.
4:32 Menelaus autem , existimans tempore opportuno , surripuit
vasa quaedam aurea extra templum, et ex eis data sunt
Andronicus autem et Tyrum et civitates eius tradidit.
4:33 Quod cum cognovisset Onias, arguens illum, subtraxit se
in Daphnen, quae est Antiochia.
4:34 Unde Menelaus accedens ad Andronicum, rogabat ut Oniam
in manus eius; Qui ei persuasit, et ad Oniam veniens
dolus dextrae iurando dedit; et cum esset suspectus
by him, at him persuasit ut de sanctuario egrederetur
sine justitia confestim inclusit.
4:35 Ob quam causam non solum Iudaei, sed et aliae multae nationes,
indigne ferebant, et graviter dolebant de nece injusta
vir.
4:36 Cum autem venisset rex iterum de Cilicia, quae est Iudaeorum
qui erant in civitate, et quidam ex Graecis, qui abominabantur eum
etiam, quod Onias sine causa interfectus esset.
4:37 Contristatus itaque Antiochus et misertus est et flevit.
propter sobrios et modestos mor- mores.
4:38 Et accensus ira protinus Andronicum suum abstulit
purpuram, et scissa veste, ac per omnem urbem ducit
in eum ipsum locum, ubi impietatem in Oniam egisset;
ibi homicidam exsecratus occidit. Et sic Dominus retribuit ei
poenam, ut erat meritus.
4:39 Multis autem sacrilegiis in urbe a Lysimacho perpetratis
de voluntate Menelai, et fructus ejus divulgatus est.
Convenerunt adversus Lysimachum multitudo
iam vasa aurea abrepta.
4:40 Surgentes ergo turbae, et repletae sunt irae,
Lysimachus circiter tria milia armatorum primum offerre coepit
violentia; dux Auranus unus erat, longeque vir aetate prior, et no
minus in stultitia.
4:41 Videntes igitur Lysimachi conatum, quidam ex iis lapides comprehenderunt.
alii fustes, alii puluerem manipulum, qui proximus erat, proiectus
omnes ad Lysimachum, qui eos oppugnabant.
4:42 et ceciderunt ex eis plurimi, et vulneraverunt in terram
hi omnes fugere coegerunt; ipse autem praedo,
hunc iuxta aerarium interfecerunt.
4:43 Et facta est accusatio horum
Menelaus.
4:44 Cum autem venisset rex Tyrum, tres viri missi erant a te
causam apud se senatus dixit;
4:45 Menelaus autem iam convictus promisit Ptolemaeo filio
Dorymenes pecuniam multam daret, si regem placaret
eum.
46
aere caperet, alio animo duxit;
4:47 ita ut Menelaum emitteret crimine, qui
tamen omnium calamitatum causa fuit, miseris, qui;
si causam suam dixissent, antequam Scythae haberentur
innocentes iudicati, hos capitis damnaverunt.
4:48 Et hi, qui sequebantur rem ad civitatem et ad populum,
pro sacris vasis mox injustas pcenas passi sunt.
4:49 quam ob rem et ipsi Tyrii perciti in odium facinoris illius.
honorifice sepeliri fecit.
4:50 propter avaritiam autem eorum qui potentes erant Menelai
adhuc in potestate, crescens in malitia et magnus
proditor civium.