2 Maccabaeorum 4:1 Hic Simon nunc, quem praediximus, ille proditor erat; niam et patriae calumniatus est Oniam, quasi perterritam Horum malorum opifex Heliodorus. 4:2 Sic proditorem audebat dicere bene de se meritum civitatem, et patriam suam, et tanto studio legum zelatus est. 4:3 Sed cum in tantum odium veniret, ut in quodam Simonis factione caedes factae sunt; 4:4 Videns hujus contentionis periculum Onias, et Apollonius, ut qui praeerat Coelesyriae et Phoenicis, saeviebat et augebatur; Simonis malitia; 4:5 Accessit ad regem, non ut accusaret suos, sed ut quaereret omnium bonorum, et publicorum et privatorum; 4:6 videbat enim fieri posse, ut quietus sit; et Simon stultitiam suam dimiserit, nisi rex inspexerit. 4:7 Sed post Seleuci mortem Antiochus, qui Epiphanes cognominatus est, suscepit Iason autem frater Oniae subiugavit regnum Iason sacerdos, 4:8 Promittens regi per intercessionem trecentorum et sexaginta talenta argenti et alterius vectigal octoginta talenta; 4:9 Et hoc pollicitus est ei se daturos centum quinquaginta amplius, si ut habeat licentiam constituendi eum locum exercitationis, et pro eis juventutem instituere ad mores gentium et scribere Hierosolymitani nomine Antiocheni. 4:10 Quod cum rex annuisset, et obtinuisset in manu eius protinus gentem suam Graeco more regendam perduxit. 4:11 Privilegia autem regalia in speciali gratia Iudaeis per vos concessa sunt per Ioannem patrem Eupolemi, qui legatus Romam venit amicitiam atque auxilium tulit; et deponentes imperia quae erant secundum legem, novas consuetudines contra legem adhibuit; 4:12 Libenter enim gymnasium aedificavit sub ipsa turri principes iuventutis in suam potestatem redegit proni. 4:13 Talis erat altitudo morum et gentilium Graecorum mores, per scelus Iasonis, impii miser et pontifex; 4:14 quod non auderent sacerdotes ministrare amplius altari despecto templo, sacrificiis neglectis, contendit socii illiciti in gymnasio, post eos ludi Disci vocaverunt; 4:15 non honoribus patrum suorum sed placentes gloria Dei qubd omnium optimi. 4:16 Propter quod supervenerunt eos mala valde ; hostes ultoresque, quem morem secuti sunt, cui similes esse in omnibus cupiebant. 4:17 Non enim est leve aliquid male facere contra leges Dei, sed sequens tempus haec declarabit. 4:18 Ludus autem, qui per totum annum fidei exercebatur, apud Tyrum servabatur rege praesente; 4:19 Hic ingratus Jason nuntios misit ab Jerosolymis, qui erant Antiochenses drachmas trecentas argenti in sacrificium portare Herculis, quam etiam latores eius donare non putaverunt in sacrificio, quia non oportuit, sed reservari ad alia crimina. 4:20 Hanc pecuniam tunc mittente Hercules constituit. Sacrificium; sed propter latores suos adhibitum est triremes faciens. Cum autem missus esset Apollonius Menesthei filius in Ægyptum pro vobis Ptolemaeus Philometor Antiochi regis coronatio cognoscens eum non bene suis rebus, ut suae saluti consulat; Unde venit in Ioppen, et inde in Ierusalem: 4:22 et honorifice susceptus ab Iasone et civitate et fuit accenduntur lampadibus ac magnis clamoribus; et sic postea ibat cum exercitu suo Phoenicen. 4:23 Post triennium autem misit Jason Menelaum, prædictum Simonem frater, pecuniam regi ferre et eum in animo ponere quaedam necessaria. 4:24 At ille adductus ad conspectum regis, cum magnificasset illi ad speciem virtutis eximiae, sacerdotium obtinuit ipse Iasoni plus trecentis argenti talentis offerens. 4:25 Et venit ad mandatum regis ; sacerdotium, sed crudelis tyranni furor et furor immanis bellua. 4:26 Tunc Iason, qui fratrem suum destruxit, deceptus est alter in Ammonitarum fines fugere compulsus est. 4:27 Menelaus autem principatum obtinuit; pollicitus est regi, nihil tamen boni iussurus, quamvis Sostratus princeps castri requirebat; 4:28 ad ipsum enim pertinebat consuetudo morum. quam ob rem illi vocati sunt uterque ad regem. 4:29 Et Menelaus fratrem suum Lysimachum sacerdotio reliquit. Sostratus autem Cratetem, qui Cyprianis praeerat, reliquit. 4:30 Dum haec agerent, Tarsi et Mallo tumultus, quia concubinae regiae dabantur, vocati Antiochus. 4:31 Rex deinde propere sedatis rebus relictis Andronico venit, vir auctoritate, pro vicario suo. 4:32 Menelaus autem , existimans tempore opportuno , surripuit vasa quaedam aurea extra templum, et ex eis data sunt Andronicus autem et Tyrum et civitates eius tradidit. 4:33 Quod cum cognovisset Onias, arguens illum, subtraxit se in Daphnen, quae est Antiochia. 4:34 Unde Menelaus accedens ad Andronicum, rogabat ut Oniam in manus eius; Qui ei persuasit, et ad Oniam veniens dolus dextrae iurando dedit; et cum esset suspectus by him, at him persuasit ut de sanctuario egrederetur sine justitia confestim inclusit. 4:35 Ob quam causam non solum Iudaei, sed et aliae multae nationes, indigne ferebant, et graviter dolebant de nece injusta vir. 4:36 Cum autem venisset rex iterum de Cilicia, quae est Iudaeorum qui erant in civitate, et quidam ex Graecis, qui abominabantur eum etiam, quod Onias sine causa interfectus esset. 4:37 Contristatus itaque Antiochus et misertus est et flevit. propter sobrios et modestos mor- mores. 4:38 Et accensus ira protinus Andronicum suum abstulit purpuram, et scissa veste, ac per omnem urbem ducit in eum ipsum locum, ubi impietatem in Oniam egisset; ibi homicidam exsecratus occidit. Et sic Dominus retribuit ei poenam, ut erat meritus. 4:39 Multis autem sacrilegiis in urbe a Lysimacho perpetratis de voluntate Menelai, et fructus ejus divulgatus est. Convenerunt adversus Lysimachum multitudo iam vasa aurea abrepta. 4:40 Surgentes ergo turbae, et repletae sunt irae, Lysimachus circiter tria milia armatorum primum offerre coepit violentia; dux Auranus unus erat, longeque vir aetate prior, et no minus in stultitia. 4:41 Videntes igitur Lysimachi conatum, quidam ex iis lapides comprehenderunt. alii fustes, alii puluerem manipulum, qui proximus erat, proiectus omnes ad Lysimachum, qui eos oppugnabant. 4:42 et ceciderunt ex eis plurimi, et vulneraverunt in terram hi omnes fugere coegerunt; ipse autem praedo, hunc iuxta aerarium interfecerunt. 4:43 Et facta est accusatio horum Menelaus. 4:44 Cum autem venisset rex Tyrum, tres viri missi erant a te causam apud se senatus dixit; 4:45 Menelaus autem iam convictus promisit Ptolemaeo filio Dorymenes pecuniam multam daret, si regem placaret eum. 46 aere caperet, alio animo duxit; 4:47 ita ut Menelaum emitteret crimine, qui tamen omnium calamitatum causa fuit, miseris, qui; si causam suam dixissent, antequam Scythae haberentur innocentes iudicati, hos capitis damnaverunt. 4:48 Et hi, qui sequebantur rem ad civitatem et ad populum, pro sacris vasis mox injustas pcenas passi sunt. 4:49 quam ob rem et ipsi Tyrii perciti in odium facinoris illius. honorifice sepeliri fecit. 4:50 propter avaritiam autem eorum qui potentes erant Menelai adhuc in potestate, crescens in malitia et magnus proditor civium.