2 Maccabaeorum
1:1 Fratres, Iudæi, qui sunt Ierosolymis, et in terra Iudææ,
fratribus, qui sunt per Aegyptum, salutem
pax:
1:2 Deus misereatur vestri et memores testamenti sui quod pepigit cum
Abraham, Isaac et Iacob, servis suis fidelibus;
1:3 et det vobis totum cor ut serviatis ei et faciatis voluntatem eius in bene
animo prompto;
1:4 et in lege eius et in mandatis tuis aperi corda vestra et mittat vobis pacem.
1:5 et exaudi orationes tuas et una tecum sit et non te deseram
tempus angustiae.
1:6 Et nunc hic sumus orantes pro vobis.
1:7 Quo tempore regnavit Demetrius, centesimo sexagesimo nono
anno scripsimus vobis Iudaei in consummatione tribulationis
nobis in his annis, ex quo Iasonem et comites
desciverunt a terra sancta et regno;
1:8 et porticum incenderunt, et effuderunt sanguinem innocentem;
Domine, et exauditi sunt; etiam hostias et similam et obtulimus
accensis lampadibus, et proposuit panes.
1:9 Et nunc videte festivitatem scenopegiæ in mense Casleu.
1:10 Anno centesimo octuagesimo octavo, populus, qui erat
Jerusalem, et in Judaea, et concilium, et Judas, salutem
salutem Aristobulo, regi Ptolemæi, qui fuit generis
uncti sacerdotes et iudaei qui erant in aegypto;
1:11 quoniam de magnis periculis eripuit nos Deus,
valde quasi adversus regem in acie dimicatus.
1:12 Ejecit enim eos qui dimicaverunt in civitate sancta.
1:13 cum enim venisset dux in Perside et exercitus cum eo
visi sunt invicti, in templo Naneae dolo interfecti
of Nane's priests .
1:14 Antiochus enim, quasi eam uxorem duceret, venit in locum
amicos, qui secum erant, dotis nomine pecuniam accipere.
1:15 quod cum discessissent sacerdotes Naneae et ipse ingressus est cum eo
parva turma in ambitum templi, templum clauserunt
ut Antiochus venit;
1:16 et apertis ostiis tecti iecerunt lapides simile
fulmina percussit ducem, concidit, percussit
capita eorum projecerunt in eos qui foris erant.
1:17 per omnia benedictus Deus, qui tradidit impios.
1:18 Nunc ergo placuit nobis ut custodiant purificationem gentium
de templo Casleu cogitavimus quinto et vigesimo die mensis
necesse est ut de illo notum sit vobis, ut et vos servetis
in festivitate tabernaculorum et incendii qui datus est nobis
Neemias immolavit, posteaquam templum aedificaverat, et
altare.
1:19 Cum enim ducebantur patres nostri in persidem, tunc sacerdotes erant
Devotus autem abscondit ignem altaris, et abscondit in loco suo
cisternae sine aqua, ubi firmaverunt illum, ita ut locus esset
omnibus ignotus.
1:20 Post multos autem annos, cum placeret Deo, missus est a Neemias
Persarum rex posteris eorum sacerdotes, qui se occultaverant, misit
ignem autem cum nunciaverunt nobis, non invenerunt ignem, sed grossum;
aquam;
1:21 Tunc praecepit eis ut facerent illud, et portarent. et cum
inpositis sacrificiis, Neemias sacerdotes spargi jussit
lignis et rebus superpositis cum aqua.
1:22 Quo facto, et tempus affuit quo sol refulsit, qui prius
et in nube latens accensus est ignis magnus, ita ut omnes homines
mirandum.
1:23 Orationem autem faciebant sacerdotes, dum consummaretur sacrificium, dicens :
et sacerdotes et omnes reliqui Ionatha inchoante et ceteris
cui respondentes sicut Neemias.
1:24 Erat autem oratio hujusmodi. Domine Domine Deus omnium creator
rebus timidis et fortis, et justis, et misericors, et
unicus et rex clemens,
1:25 Unicus omnium dator, solus iustus, omnipotens, aeternus;
qui ex omni tribulatione liberas Israel, et elegisti
patres, et sanctifices eos;
1:26 suscipe sacrificium pro universo populo tuo Israhel et custodi animam tuam
portione sua sanctifica.
1:27 Congrega dispersionem nostram, libera eos
servite in gentibus, videte contemptos et abominatos.
et cognoscant gentes quia tu es Deus noster.
1:28 Afflige opprimentes nos et superbia tua iniquitatem nostram da nobis.
1:29 Constitue populum tuum in loco sancto tuo, sicut dixit Moyses.
1:30 Et sacerdotes psallebant in gratiarum actione.
1:31 Cum autem consumptum esset sacrificium, ex residua aqua Neemias imperavit
magnis lapidibus fundendum relictum est.
1:32 Quo facto, accensa est flamma, sed consumpta est
lumen quod ab altari refulsit.
1:33 Quo cognito, nuntiatum est regi Persarum, quod in
locus, ubi ignem abscon- ducti sunt sacerdotes, ibi
aqua apparuerat, et quod ea Neemias sacrificia purgasset.
1:34 Tunc rex, comprehendens locum, sanctificavit eum, postquam tentaverat
materia.
1:35 Accepit autem rex munera multa, et dedit eis
gratificari vellet.
1:36 vocavit autem Neemias verbum hoc Naphthar quod est dicere verbum
emundationem : multi vero Nephi vocant.