2 Esdras
9 Et respondit ad me et dixit: “Messe tempus diligenter in eo”.
se: cumque videris partem signorum quae dixi
te prius,
9:2 tunc intelleges eo ipso tempore quo
Altissimus visitare incipiet mundum quem fecit.
9:3 cum ergo apparuerint motus et tumultus populi
in mundo;
9:4 Tunc intelleges quoniam de his dixit Altissimus
a diebus, qui fuerunt ante te, usque ab initio.
9:5 Sicut enim omne, quod fit in mundo, initium et finem habet,
et manifestus est finis.
9:6 sic et Altissimi tempora, initia manifesta in admiratione
et potentiis operibus, et in effectibus et signis desinentia.
9:7 et omnis qui salvus erit et sic poterit evadere
opera, et fide, qua credidistis.
9:8 Custodietur a praedictis periculis et videbit salutem meam
terra mea et in finibus meis, quia sanctificavi eos mihi
princ.
9:9 Tunc miserabiles fient, qui nunc abusi sunt vias meas;
qui abjecerunt eos in tormentis habitabunt.
9:10 Qui enim in vita sua receperunt me et non cognoverunt me;
9:11 et, qui abominati sunt legem meam, in perpetuum libertatem habentes,
adhuc patebat illis poenitentiae locus, non intellexi, fed
contempsit;
9:12 Hoc idem necesse est post mortem dolore cognoscere.
9:13 Et tu noli esse curiosus, quomodo puniantur impii;
cum: sed quærite quomodo justi salventur, cujus mundus est;
et propter quem mundus creatus est.
9:14 et respondi et dixi:
9:15 Dixi prius, et nunc loquimur;
multo plures sint pereuntium, quam eorum qui pereunt
salvus erit;
9:16 Sicut aqua super guttam.
9:17 Et respondit ad me dicens: “Sicut ager, sic et semen;
sicut flores, tales et colores; qualis est artifex,
talis quoque est opus; et sicut agricola ipse, sic et ipse
agricultura quoque erat tempus mundi.
9:18 et nunc cum paravi mundum, qui nondum factus est, et ipsis
ut in eo nunc vivo nemo contra me locutus est.
9:19 Tunc enim unusquisque obediebat, nunc autem mores eorum, qui in creantur
in hoc quod fit, sempiterno semine corrumpitur;
legem quam inscrutabilem sibi depelleret.
9:20 et considerabam mundum, et ecce periclitabatur eis
qui in eam machinas venissent.
9:21 et vidi et peperci valde et servavi me uvae tuae
Botrus et planta populi magna.
9:22 pereat ergo turba quae sine causa nata est; et uva mea
custodite et plantate me; magno enim labore perfeci.
9:23 si tamen cessaveris adhuc septem dies amplius, sed eris
non ieiunant in eis;
9:24 sed ite in campum florum, ubi non est domus aedificata et comedite solum
floribus agrestium; noli gustare carnem, non bibe vinum, sed ede flores
solum;)
9:25 et orabo ad Altissimum iugiter, veniam et loquar tecum
tibi.
9:26 et sic ivi in campum, qui vocatur Ardath, sicut ille
praecepisti mihi; et ibi sedebam inter flores et comedi de diebus meis
herbis agrestis et cibos ipsius satiaverunt.
9:27 Post dies septem sedi super herbam, et cor meum anxiabatur in me.
ut ante;
9:28 et aperiens os meum coepi loqui coram Altissimo et dixi:
9:29 Domine, qui te ostendes nobis, manifestatus es nobis
patres in deserto in loco ubi non calcaverit vir in terra sterili
loco, cum exirent ex Aegypto.
9:30 Et dixisti : Audi, Israël. et verba mea attende, semen
lacob.
9:31 ecce enim ego semino in vobis legem meam, et faciet in vobis fructum,
glorificabimini in eo in aeternum.
32 patres autem nostri accipientes legem non servaverunt et non servaverunt
iudicia tua, et si non perierit fructus legis tuae, nec
potuit, tuum erat;
9:33 nam qui acceperunt perierunt, non custodientes
seminatum est in eis.
9:34 Et ecce consuetudo est, cum terra acceperit semen, aut mare
navis, vel quodlibet vas, cibus vel potus, hoc, quod periret, in quo
seminatum aut injectum;
9:35 et quod seminatum est, hoc aut quod in hoc seminatum est, aut receptum est
pereamus, et non nobiscum permanet, sed nobiscum non sic factum est.
9:36 nos enim qui legem accepimus peccato perimus et cor nostrum
quae accepit eam
9:37 legis autem non perit, sed permanet in suo vigore.
9:38 Et cum haec locutus sum in corde meo, respexi oculis meis,
et a dextris vidi mulierem, et ecce lugebat et flebat
voce magna et contristatus est valde et vestimenta eius
scissa est, et cinerem in capite habebat.
9:39 tunc dimittam cogitationes meas et convertam me ad eam
9:40 Dixitque ei : Quid ploras ? quare tristis es?
animum tuum?
9:41 et dixit ad me domine dimitte me ut lugeam
Adde dolorem meum, quia contristatus sum valde, et attuli
humilis.
Et dixi ei : Quid tibi vis ? dice mihi.
9:43 et dixit ad me: sterilis fui servus tuus, et non genui te.
etsi triginta annos maritum habui;
9:44 triginta autem annos illos nihil aliud feci die ac nocte et omni hora.
sed deprecare Altissimum.
9:45 Post triginta annos, exaudivit me Deus ancillae tuae miseriam.
Considerabam tribulationem meam, et genui me, et gavisus sum valde
vir meus fuit, et omnes vicini mei;
ad Omnipotentem.
9:46 et enutrivi eum cum labore magno.
9:47 et cum adolevisset, venisset tempus, ut haberet uxorem
convivium fecerunt.