2 Esdras
7:1 Et cum finirem verba mea, missus est ad eos
mihi angelus qui noctes ad me missus est.
7:2 et dixit ad me: Surge, Ezra, et audi verba mea, quae veni
dico tibi.
7:3 et dixi: loquere, dominus meus. Dixit mihi : Mare consedit in a .
lata, ut sit alta et magna.
7:4 Sed aditus angustis erat ac fluminis instar;
7:5 Quis ergo potuit introire in mare videre illud, et dominari eius? si
non per angustias, quomodo in latum veniret?
7:6 Est et aliud; Urbs aedificatur, et lata ponitur
campus, plenus omnibus bonis;
7:7 Angustus est introitus eius, et ponetur in praecipiti loco ad ruinam;
sicut si sit ignis a dextris, et a sinistris abyssus
aquam;
7:8 et una via inter utrumque ignem et terram
aqua tam parva est, quam ut illico unus homo exire possit.
7:9 si civitas ista data est homini in possessionem, si non
praeteribit propositum periculum, quomodo hoc accipiet?
hereditas?
7:10 et dixi: sic, domine. et dixit ad me: sic et ego
portio Israel.
7:11 quia propter eos feci mundum, et quando transgressus est Adam
statuta, quae nunc acta sunt, decernitur.
7:12 Tunc angustati sunt introitus saeculi, pleni tristitia et
patus: modici et mali, periculis pleni: et contritiones magnae.
7:13 nam maioris saeculi introitus spatiosi et securi et muniti
immortales fructus.
7:14 Si ergo non intrabunt, qui vivunt, haec angusta et vana,
numquam ea quae reposita sunt recipere possunt.
7:15 nunc ergo quare conturbas te, cum videris te esse?
corruptibilis homo? et quid moveris tu, cum sis mortalis?
7:16 Cur non cogitasti hoc quod futurum est?
quam quod adest?
7:17 et respondi et dixi: domine imperans, tu ordinasti
in lege tua, ut justi possideant haec, sed ut
impii pereant.
7:18 sed sustinebunt iusti angustias et sperant in Domino
lata: nam angusta passi sunt qui nequiter egerunt;
et latum non videbo.
7:19 et dixit ad me. non est iudex super Deum et non est qui habet
intellectus supra altissimum.
7:20 pereant enim multi praesentes, quam legem despiciant
dei quod eis apponitur.
7:21 mandans enim mandavit Dominus venientibus quid deberent fieri
fac ut vivant, ut venientes, et quid vitare debeant
poenam.
7:22 hii autem non sunt persuasi et contradixerunt ei. sed contra eum locutus est
vana meditati sunt;
7:23 et decepti sunt in iniquitatibus eorum. et dixit maxime
Altum, quod non est; et vias eius non cognoverunt;
et legem eius spreverunt et testamenta eius negaverunt. in his
statuta non extiterunt, nec opera eius fecerunt.
7:25 propter hoc, Ezra, vacua vacuis et plena
plena sunt omnia.
7:26 ecce venit tempus ut haec signa quae dixi tibi
erit, et sponsa, et illa procedet;
videbitur, iam subducitur e terra.
7:27 Et, qui liberatus est a malis, videbunt mirabilia mea.
7:28 revelabitur enim filius meus Iesus cum his qui cum eo sunt
qui remanserint intra quadringentos annos gaudebunt.
7:29 Post hos annos morietur filius meus Christus, et omnes qui habent vitam.
7:30 et convertetur saeculum in antiquum silentium diebus septem sicut
ut nemo in prioribus iudiciis manebit.
7:31 et post dies septem, et mundus, qui non evigilat, resurget
et quod corruptum est morietur
7:32 Et terra reddet qui in ea dormiunt, et sic
pulvis qui habitant in silentio et in abditis
libera animas eorum.
7:33 Et apparebit Altissimus super sedem iudicii et miseriam
Transibit, et longævus erit finis;
7:34 sed iudicium tantum permanebit veritas stabit et fides convalescet
fortis;
7:35 et opus subsequetur et merces ostendetur et bonum
fortia facta erunt, et impia non sustinebit principatum.
7:36 et dixi: Abraham primus oravit pro Sodomitis, et Moyses pro vobis
patres, qui peccaverunt in deserto;
7:37 Et Iesus post eum in Israel in tempore Achan;
7:38 Samuel autem et David in interitum;
veniret ad sanctuarium;
7:39 Helias autem pro his, qui pluviam accipiebant; et pro mortuis ut
vivere;
7:40 et Ezechias pro populo in tempore Sennacherib et multi per
multos.
7:41 Sic nunc, cum creverit corruptio et increscit nequitia,
justi autem oraverunt pro impiis quare non erit
ita nunc etiam?
7:42 et respondit ad me et dixit: non est hic finis vitae, ubi multum
manet gloria; Ideo oraverunt pro infirmis.
7:43 dies autem iudicii erit finis huius temporis et initium
immortalitas futura, qua corruptio;
7:44 Finita est intemperantia, ablata est infidelitas, iustitia est
crevit, et orta est veritas.
7:45 tunc nemo poterit salvare eum, qui vastatur, nec opprimens;
qui vicerit.
7:46 et respondi et dixi: hic est primus et novissimus sermo
melius fuerat non dedisse Adae terram, aut quando fuit
datis, a peccando prohibuisse.
7:47 Quid enim prodest hominibus nunc vivere?
maerorem, et post mortem poenam quaerere?
7:48 o tu quid fecisti, Adam? nam tu, qui peccavi?
Non tu solus es cecidisti, sed nos omnes qui ex te venimus.
7:49 quid enim nobis prodest, si promissum est nobis inmortale tempus?
nos autem opera mortis egimus?
7:50 et quod promittitur nobis spes aeterna, et ipsi nos
nequissimi vani fiunt?
7:51 et quod reposita sunt nobis tabernacula salutis et salutis,
nos autem male viximus?
7:52 Et quoniam gloria Altissimi custoditur ad defendendum eos, qui habent
caste vitam, omnium iniquissime ambulavimus?
7:53 et ut ostendatur paradisus, cuius fructus manet in eo
semper, ubi securitas et medicina est, non intrabimus
eam?
7:54 (in iniucundis enim ambulavimus).
7:55 et fulgebunt facies eorum qui abstinentiam habuerunt
stellae, cum facies nostrae tenebris nigriores erunt?
7:56 dum enim vixerimus et peccaverimus iniquitatem, non intelleximus quod
debet enim post mortem dolere.
7:57 et respondit ad me et dixit: "Haec est condicio pugnae;
quod pugnabit homo natus super terram;
7:58 ut si victus fuerit, patietur ut dixisti;
vicerit, accipiet quod dico.
7:59 haec est enim vita quam locutus est Moses ad populum cum viveret
dicens elige tibi vitam ut vivas
7:60 et non crediderunt ei neque prophetae post eum
neque me qui locutus sum eis;
7:61 ne in exitium illorum tristitia sit tanta
Gaudete his qui confidunt in salute.
7:62 et respondi et dixi : domine, scio quia vocatus est Altissimus
misericors, quia miseretur eorum qui nondum veniunt
mundus,
7:63 et in eos qui ad legem eius convertentur;
7:64 et quod patiens est et longanimitas eorum qui peccaverunt
eius creaturae;
7:65 et quod sit aptum, promptum est dare ubi opus est;
7:66 et hoc est multae misericordiae quia plus ac magis misericordias multiplicat
Praesentibus et quae praeteritis, tum his qui
venire.
7:67 si enim non multiplicaverit misericordiam suam, non permanebit in saeculum saeculi
cum his qui possident ea.
7:68 Et ignoscet; nam si non ita bonitatis, ut qu
iniquitates eorum remissio eorum est
pars hominum non viveret.
7:69 et iudicatus est, si non dimiserit his, qui cum suis sanantur
verbo et contentione multitudinem extingue
7:70 Pauci admodum in multitudine innumerabili fors relinquantur.