2 Esdras 7:1 Et cum finirem verba mea, missus est ad eos mihi angelus qui noctes ad me missus est. 7:2 et dixit ad me: Surge, Ezra, et audi verba mea, quae veni dico tibi. 7:3 et dixi: loquere, dominus meus. Dixit mihi : Mare consedit in a . lata, ut sit alta et magna. 7:4 Sed aditus angustis erat ac fluminis instar; 7:5 Quis ergo potuit introire in mare videre illud, et dominari eius? si non per angustias, quomodo in latum veniret? 7:6 Est et aliud; Urbs aedificatur, et lata ponitur campus, plenus omnibus bonis; 7:7 Angustus est introitus eius, et ponetur in praecipiti loco ad ruinam; sicut si sit ignis a dextris, et a sinistris abyssus aquam; 7:8 et una via inter utrumque ignem et terram aqua tam parva est, quam ut illico unus homo exire possit. 7:9 si civitas ista data est homini in possessionem, si non praeteribit propositum periculum, quomodo hoc accipiet? hereditas? 7:10 et dixi: sic, domine. et dixit ad me: sic et ego portio Israel. 7:11 quia propter eos feci mundum, et quando transgressus est Adam statuta, quae nunc acta sunt, decernitur. 7:12 Tunc angustati sunt introitus saeculi, pleni tristitia et patus: modici et mali, periculis pleni: et contritiones magnae. 7:13 nam maioris saeculi introitus spatiosi et securi et muniti immortales fructus. 7:14 Si ergo non intrabunt, qui vivunt, haec angusta et vana, numquam ea quae reposita sunt recipere possunt. 7:15 nunc ergo quare conturbas te, cum videris te esse? corruptibilis homo? et quid moveris tu, cum sis mortalis? 7:16 Cur non cogitasti hoc quod futurum est? quam quod adest? 7:17 et respondi et dixi: domine imperans, tu ordinasti in lege tua, ut justi possideant haec, sed ut impii pereant. 7:18 sed sustinebunt iusti angustias et sperant in Domino lata: nam angusta passi sunt qui nequiter egerunt; et latum non videbo. 7:19 et dixit ad me. non est iudex super Deum et non est qui habet intellectus supra altissimum. 7:20 pereant enim multi praesentes, quam legem despiciant dei quod eis apponitur. 7:21 mandans enim mandavit Dominus venientibus quid deberent fieri fac ut vivant, ut venientes, et quid vitare debeant poenam. 7:22 hii autem non sunt persuasi et contradixerunt ei. sed contra eum locutus est vana meditati sunt; 7:23 et decepti sunt in iniquitatibus eorum. et dixit maxime Altum, quod non est; et vias eius non cognoverunt; et legem eius spreverunt et testamenta eius negaverunt. in his statuta non extiterunt, nec opera eius fecerunt. 7:25 propter hoc, Ezra, vacua vacuis et plena plena sunt omnia. 7:26 ecce venit tempus ut haec signa quae dixi tibi erit, et sponsa, et illa procedet; videbitur, iam subducitur e terra. 7:27 Et, qui liberatus est a malis, videbunt mirabilia mea. 7:28 revelabitur enim filius meus Iesus cum his qui cum eo sunt qui remanserint intra quadringentos annos gaudebunt. 7:29 Post hos annos morietur filius meus Christus, et omnes qui habent vitam. 7:30 et convertetur saeculum in antiquum silentium diebus septem sicut ut nemo in prioribus iudiciis manebit. 7:31 et post dies septem, et mundus, qui non evigilat, resurget et quod corruptum est morietur 7:32 Et terra reddet qui in ea dormiunt, et sic pulvis qui habitant in silentio et in abditis libera animas eorum. 7:33 Et apparebit Altissimus super sedem iudicii et miseriam Transibit, et longævus erit finis; 7:34 sed iudicium tantum permanebit veritas stabit et fides convalescet fortis; 7:35 et opus subsequetur et merces ostendetur et bonum fortia facta erunt, et impia non sustinebit principatum. 7:36 et dixi: Abraham primus oravit pro Sodomitis, et Moyses pro vobis patres, qui peccaverunt in deserto; 7:37 Et Iesus post eum in Israel in tempore Achan; 7:38 Samuel autem et David in interitum; veniret ad sanctuarium; 7:39 Helias autem pro his, qui pluviam accipiebant; et pro mortuis ut vivere; 7:40 et Ezechias pro populo in tempore Sennacherib et multi per multos. 7:41 Sic nunc, cum creverit corruptio et increscit nequitia, justi autem oraverunt pro impiis quare non erit ita nunc etiam? 7:42 et respondit ad me et dixit: non est hic finis vitae, ubi multum manet gloria; Ideo oraverunt pro infirmis. 7:43 dies autem iudicii erit finis huius temporis et initium immortalitas futura, qua corruptio; 7:44 Finita est intemperantia, ablata est infidelitas, iustitia est crevit, et orta est veritas. 7:45 tunc nemo poterit salvare eum, qui vastatur, nec opprimens; qui vicerit. 7:46 et respondi et dixi: hic est primus et novissimus sermo melius fuerat non dedisse Adae terram, aut quando fuit datis, a peccando prohibuisse. 7:47 Quid enim prodest hominibus nunc vivere? maerorem, et post mortem poenam quaerere? 7:48 o tu quid fecisti, Adam? nam tu, qui peccavi? Non tu solus es cecidisti, sed nos omnes qui ex te venimus. 7:49 quid enim nobis prodest, si promissum est nobis inmortale tempus? nos autem opera mortis egimus? 7:50 et quod promittitur nobis spes aeterna, et ipsi nos nequissimi vani fiunt? 7:51 et quod reposita sunt nobis tabernacula salutis et salutis, nos autem male viximus? 7:52 Et quoniam gloria Altissimi custoditur ad defendendum eos, qui habent caste vitam, omnium iniquissime ambulavimus? 7:53 et ut ostendatur paradisus, cuius fructus manet in eo semper, ubi securitas et medicina est, non intrabimus eam? 7:54 (in iniucundis enim ambulavimus). 7:55 et fulgebunt facies eorum qui abstinentiam habuerunt stellae, cum facies nostrae tenebris nigriores erunt? 7:56 dum enim vixerimus et peccaverimus iniquitatem, non intelleximus quod debet enim post mortem dolere. 7:57 et respondit ad me et dixit: "Haec est condicio pugnae; quod pugnabit homo natus super terram; 7:58 ut si victus fuerit, patietur ut dixisti; vicerit, accipiet quod dico. 7:59 haec est enim vita quam locutus est Moses ad populum cum viveret dicens elige tibi vitam ut vivas 7:60 et non crediderunt ei neque prophetae post eum neque me qui locutus sum eis; 7:61 ne in exitium illorum tristitia sit tanta Gaudete his qui confidunt in salute. 7:62 et respondi et dixi : domine, scio quia vocatus est Altissimus misericors, quia miseretur eorum qui nondum veniunt mundus, 7:63 et in eos qui ad legem eius convertentur; 7:64 et quod patiens est et longanimitas eorum qui peccaverunt eius creaturae; 7:65 et quod sit aptum, promptum est dare ubi opus est; 7:66 et hoc est multae misericordiae quia plus ac magis misericordias multiplicat Praesentibus et quae praeteritis, tum his qui venire. 7:67 si enim non multiplicaverit misericordiam suam, non permanebit in saeculum saeculi cum his qui possident ea. 7:68 Et ignoscet; nam si non ita bonitatis, ut qu iniquitates eorum remissio eorum est pars hominum non viveret. 7:69 et iudicatus est, si non dimiserit his, qui cum suis sanantur verbo et contentione multitudinem extingue 7:70 Pauci admodum in multitudine innumerabili fors relinquantur.