2 Esdras 2:1 haec dicit Dominus eduxi populum istum de servitute et dedi praecepta mea per servos prophetas; quem noluerunt audite, et consilia mea sprevistis. 2:2 Dicit eis mater quae genuit eis : Ite, filii ; for* Vidua et desolata sum. 2:3 Eduxi vos cum laetitia. sed cum tristitia et maerore ego perdidistis vos, quia peccastis coram Domino Deo vestro et hoc fecistis malum coram eo. 2:4 nunc autem quid faciam vobis? Vidua et derelicta sum ego; ita, filii, et petite misericordiam a Domino. 2:5 ego te, pater, testem invoco super matrem Dei hi filii, qui noluerunt testamentum meum servare; 2:6 ut confundas eos et matrem in direptionem ne sit progenies eorum. 2:7 dispergantur in gentes, nomina eorum deleantur de terra, quoniam spreverunt testamentum meum. 2:8 Vae tibi, Assur, qui abscondis iniquos in te. O* popule sceleste, memento quid fecerim Sodomae et Gomorrae. 2:9 Cuius terra iacet in piceis glebis et aggeribus cinerum; Non audientibus me faciam, dicit Dominus omnipotens. 2:10 haec dicit Dominus ad Esdram dic populo meo quod dabo eis regnum lerusalem, quod dedissem israeli. 2:11 et gloriam eorum adsumam mihi et dabo haec in saeculum saeculi tabernacula quae eis paraverant. 2:12 lignum vitae erit illis in odore unguenti; illi nec laborabit nec laborabit. 2:13 ite et accipietis, orate ad vos dies paucos, ut sint iam paratum est vobis regnum: vigilate. 2:14 Caelum et terram testare; contrivi enim malum in frustra, et creavi bonum, quoniam vivo ego, dicit Dominus. 2:15 mater, conplectere filios tuos et educa illos cum laetitia fac pedes eorum in columnam, quia te elegi, dicit Dominus. 2:16 et resuscitabo mortuos de locis suis et de monumentis educite eos, ego enim cognovi nomen meum in Israel. 2:17 noli timere, mater filiorum, quoniam te elegi Domini. 2:18 propter auxilium tuum mittam servos meos Esau et Hieremiam post quorum consilium sanctificavi et praeparavi tibi duodecim arbores oneratas fructus varii; 2:19 et totidem fontes lacte et melle manantes et septem potentes montes, in quibus rosae et lilia germinant, quibus ego impleo fílii tui in lætítia. 2:20 Juste viduae, judica pupillo, et dabitur pauperi. pupillum defende, nudum vesti; 2:21 Sana contritos et infirmos, ne despicias claudum, defende te debilem, et cecus in conspectum claritatis mee veniat. 2:22 Senes et iuvenes custodite in muris tuis. 2:23 ubicumque inveneris mortuos , tolle eos et sepeli , et ego volo in resurrectione mea da tibi principatum. 2:24 sede, populus meus, et requiesce in pace tua; veni. 2:25 nutrix bona, nutri filios tuos; pedibus stabunt. 2:26 servos quos tibi dedi, nemo ex eis; pereat; de numero enim tuo requiram eos. 2:27 Nolite fatigari; flebis et dolebis, sed eris hilaris et abundabis. 2:28 zelabunt gentes et nihil poterunt facere adversum te, dicit Dominus. 2:29 manus meae tegent te, ne filii tui gehennam videant. 2:30 Exsulta, mater, cum filiis tuis; liberabo te, dicit Dominus. 2:31 filios tuos dormientes memorare, quoniam ego eos educam de in lateribus terræ, et misericordiam facies super eos, quia misericors sum, dicit Dominus omnipotens. 2:32 Amplectere filios tuos, donec veniam et miserear illis ; percurram, et non deficiet gratia mea. 2:33 ego Ezra accepi praeceptum Domini in monte Oreb, quod ego irent in Israel; sed cum venissem ad eos, me negaverunt; et contempsit praeceptum Domini. 2:34 Ideoque vobis dico, gentes, quae auditis et intellegitis; exspecta pastorem tuum, requiem sempiternam dabit tibi; nam ipse est prope, qui in fine saeculi veniet. 2:35 paratos esse ad praemium regni, in sempiterna luce luceat tibi in sæcula sæculorum. 2:36 fugite umbram saeculi huius, accipite iucunditatem gloriae vestrae testimonium perhibeo de Salvatore meo manifeste. 2:37 percipite donum quod datum est vobis et gaudete gratias agentes qui te ad caelestia regna perduxit. 2:38 surgite et state et videte numerum signatorum festum domini; 2:39 qui se de umbra saeculi transtulerunt, splendidas vestes Domini. 2:40 Sume, Sion, numerum tuum et claude vestitos tuos candidi, qui impleverunt legem Domini. 2:41 filiorum tuorum, quos optabas, plenus est numerus; roga potestatem, ut populus tuus vocatus es ab initio sanctificetur. 2:42 ego Ezra vidi in monte Sion turbam magnam, quam non potui numero, et canticis laudabant Dominum. 2:43 Et in medio eorum erat iuvenis statura procerior et procerior; cunctis, et singulis capitibus ejus coronas dignior fuit; quod valde miratus sum. 2:44 Et interrogavi angelum, et dixi : Quid sunt isti, domine ? 2:45 qui respondens dixit mihi : hii sunt qui distulerunt mortalem induti et immortales, et confessi nomen Dei; nunc coronantur et accipiunt palmas. 2:46 et dixi ad angelum: quis est iuvenis, qui coronat? et dat palmas in manibus eorum? 2:47 qui respondens dixit mihi: Filius Dei est, quem habent confessus in orbe. Tunc coepi stantibus valde commendare tam rigide pro nomine Domini. 2:48 Et dixit mihi angelus : Vade et dic populo meo et quanta mirabilia Domini Dei tui vidisti.