2 Esdras
2:1 haec dicit Dominus eduxi populum istum de servitute et dedi
praecepta mea per servos prophetas; quem noluerunt
audite, et consilia mea sprevistis.
2:2 Dicit eis mater quae genuit eis : Ite, filii ; for*
Vidua et desolata sum.
2:3 Eduxi vos cum laetitia. sed cum tristitia et maerore ego
perdidistis vos, quia peccastis coram Domino Deo vestro et hoc fecistis
malum coram eo.
2:4 nunc autem quid faciam vobis? Vidua et derelicta sum ego;
ita, filii, et petite misericordiam a Domino.
2:5 ego te, pater, testem invoco super matrem Dei
hi filii, qui noluerunt testamentum meum servare;
2:6 ut confundas eos et matrem in direptionem
ne sit progenies eorum.
2:7 dispergantur in gentes, nomina eorum deleantur
de terra, quoniam spreverunt testamentum meum.
2:8 Vae tibi, Assur, qui abscondis iniquos in te. O*
popule sceleste, memento quid fecerim Sodomae et Gomorrae.
2:9 Cuius terra iacet in piceis glebis et aggeribus cinerum;
Non audientibus me faciam, dicit Dominus omnipotens.
2:10 haec dicit Dominus ad Esdram dic populo meo quod dabo eis
regnum lerusalem, quod dedissem israeli.
2:11 et gloriam eorum adsumam mihi et dabo haec in saeculum saeculi
tabernacula quae eis paraverant.
2:12 lignum vitae erit illis in odore unguenti; illi
nec laborabit nec laborabit.
2:13 ite et accipietis, orate ad vos dies paucos, ut sint
iam paratum est vobis regnum: vigilate.
2:14 Caelum et terram testare; contrivi enim malum in frustra,
et creavi bonum, quoniam vivo ego, dicit Dominus.
2:15 mater, conplectere filios tuos et educa illos cum laetitia fac
pedes eorum in columnam, quia te elegi, dicit Dominus.
2:16 et resuscitabo mortuos de locis suis et
de monumentis educite eos, ego enim cognovi nomen meum in Israel.
2:17 noli timere, mater filiorum, quoniam te elegi
Domini.
2:18 propter auxilium tuum mittam servos meos Esau et Hieremiam post quorum
consilium sanctificavi et praeparavi tibi duodecim arbores oneratas
fructus varii;
2:19 et totidem fontes lacte et melle manantes et septem potentes
montes, in quibus rosae et lilia germinant, quibus ego impleo
fílii tui in lætítia.
2:20 Juste viduae, judica pupillo, et dabitur pauperi.
pupillum defende, nudum vesti;
2:21 Sana contritos et infirmos, ne despicias claudum, defende te
debilem, et cecus in conspectum claritatis mee veniat.
2:22 Senes et iuvenes custodite in muris tuis.
2:23 ubicumque inveneris mortuos , tolle eos et sepeli , et ego volo
in resurrectione mea da tibi principatum.
2:24 sede, populus meus, et requiesce in pace tua;
veni.
2:25 nutrix bona, nutri filios tuos; pedibus stabunt.
2:26 servos quos tibi dedi, nemo ex eis;
pereat; de numero enim tuo requiram eos.
2:27 Nolite fatigari;
flebis et dolebis, sed eris hilaris et abundabis.
2:28 zelabunt gentes et nihil poterunt facere
adversum te, dicit Dominus.
2:29 manus meae tegent te, ne filii tui gehennam videant.
2:30 Exsulta, mater, cum filiis tuis; liberabo te,
dicit Dominus.
2:31 filios tuos dormientes memorare, quoniam ego eos educam de
in lateribus terræ, et misericordiam facies super eos, quia misericors sum, dicit
Dominus omnipotens.
2:32 Amplectere filios tuos, donec veniam et miserear illis ;
percurram, et non deficiet gratia mea.
2:33 ego Ezra accepi praeceptum Domini in monte Oreb, quod ego
irent in Israel; sed cum venissem ad eos, me negaverunt;
et contempsit praeceptum Domini.
2:34 Ideoque vobis dico, gentes, quae auditis et intellegitis;
exspecta pastorem tuum, requiem sempiternam dabit tibi; nam ipse est
prope, qui in fine saeculi veniet.
2:35 paratos esse ad praemium regni, in sempiterna luce
luceat tibi in sæcula sæculorum.
2:36 fugite umbram saeculi huius, accipite iucunditatem gloriae vestrae
testimonium perhibeo de Salvatore meo manifeste.
2:37 percipite donum quod datum est vobis et gaudete gratias agentes
qui te ad caelestia regna perduxit.
2:38 surgite et state et videte numerum signatorum
festum domini;
2:39 qui se de umbra saeculi transtulerunt,
splendidas vestes Domini.
2:40 Sume, Sion, numerum tuum et claude vestitos tuos
candidi, qui impleverunt legem Domini.
2:41 filiorum tuorum, quos optabas, plenus est numerus;
roga potestatem, ut populus tuus vocatus es
ab initio sanctificetur.
2:42 ego Ezra vidi in monte Sion turbam magnam, quam non potui
numero, et canticis laudabant Dominum.
2:43 Et in medio eorum erat iuvenis statura procerior et procerior;
cunctis, et singulis capitibus ejus coronas
dignior fuit; quod valde miratus sum.
2:44 Et interrogavi angelum, et dixi : Quid sunt isti, domine ?
2:45 qui respondens dixit mihi : hii sunt qui distulerunt mortalem
induti et immortales, et confessi nomen Dei;
nunc coronantur et accipiunt palmas.
2:46 et dixi ad angelum: quis est iuvenis, qui coronat?
et dat palmas in manibus eorum?
2:47 qui respondens dixit mihi: Filius Dei est, quem habent
confessus in orbe. Tunc coepi stantibus valde commendare
tam rigide pro nomine Domini.
2:48 Et dixit mihi angelus : Vade et dic populo meo
et quanta mirabilia Domini Dei tui vidisti.