2 Corinthians 11:1 Utinam sustineretis modicum me in stultitia mea, et quidem sustinerem? mecum. æmulor enim vos æmulatione Dei uni viro virginem castam exhibere Christo. 11:3 sed timeo ne forte sicut seduxit serpens Evam per suam subtilitas, sic corrumpantur mentes uestrae a simplicitate quae est in Xpo. 11:4 Si enim qui venit, alium praedicat Iesum, quem non habemus aut alium spiritum accipitis, quem non accepistis; aut aliud evangelium quod non recepistis recte pateremini eum. 11:5 Existimo enim nihil me minus fecisse a magnis Apostolis. 11:6 Nam etsi imperitus sermone, sed non scientia. sed fuimus in omnibus manifestati estis. 11:7 Delictum feci meipsum humilians, ut vos exaltemini, quia gratis evangelium Dei evangelizavi vobis? 11:8 Alias ecclesias expoliavi accipiens stipendium ad ministerium vestrum. 11:9 Et cum essem apud vos et vellem, nulli oneratus fui; nam, quod mihi deerat, fratres, qui venerunt a Macedonia, supplevimus: et in omnibus sine onere me custodivi vobis, et observabo me. 11:10 Sicut est veritas Christi in me, huius gloriationis mihi nemo resistet in partibus Achaiae. 11:11 Quare? quia non diligo vos? Deus scit. 11:12 Quod autem facio, hoc faciam, ut amputem occasionem eorum ”. quae occasionem appetunt; in quo gloriantur, inveniantur sicut et nos. 11:13 Nam ejusmodi pseudoapostoli sunt operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos Christi. 11:14 Nec mirum; ipse enim satanas transfiguratus est in angelum lucis. 11:15 Non est ergo magnum, si ministri eius transfigurantur ministros iustitiae; quorum finis erit secundum opera tua. 11:16 Iterum dico: Ne quis me putet insipientem esse; sin aliter, tamen ut stultus suscipe me, ut modicum quid glorier. 11:17 quod loquor, non loquor secundum Dominum, sed quasi stulte, in hac gloriationis fiducia. 11:18 Quoniam multi gloriantur secundum carnem: et ego gloriabor. 11:19 Libenter enim suffertis insipientes, cum sitis ipsi sapientes. 11:20 patimini enim si quis vos in servitutem redigit, si quis vos devorat, si quis vos se exaltat si quis vos caedit vultum. 11:21 Tamquam infirmi fuerimus, loquor. Sed in quo quis audet, in insipientia dico, audeo et ego. 11:22 Hebraei sunt? Israelitae sunt, et ego? sic ego sum I. sunt semen Abrahae? ego quoque. 11:23 Ministri Christi sunt? (Sicut stultus loquor) plus sum; in laboribus abundat in verberibus supra modum in carceribus frequentior funera saepe. 11:24 A Judæis quinquies, quadragenas, una minus, accepi. 11:25 Ter virgis caesus sum, semel lapidatus sum, ter passus sum naufragium feci, nocte ac die in profundo maris fui; in itineribus saepe, periculis aquarum, periculis latronum; periculis meis, periculis gentilium, et inimicis; urbem periculis in solitudine, periculis in mari, periculis in inter falsos fratres; 11:27 in labore et aerumna, in vigiliis multis, in fame et siti, in ieiuniis saepe, in frigore et nuditate. 11:28 praeter ea, quae foris sunt, quae mihi cotidie adveniunt, omnium ecclesiarum cura. 11:29 Quis infirmatur, et non infirmor? quis scandalizatur, et ego non uror? 11:30 Si gloriari oportet, quae me sunt, gloriabor infirmitatibus. 11:31 Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui est benedictus in Domino semper scit quod non mentior. 32 Damasci præsidis Aretæ regis custodiebat civitatem Damascenes cum praesidio capere cupiebat; 11:33 Et per fenestram in sporta dimissus sum per murum, et evasi manus ejus.