2 Corinthians
11:1 Utinam sustineretis modicum me in stultitia mea, et quidem sustinerem?
mecum.
æmulor enim vos æmulatione Dei
uni viro virginem castam exhibere Christo.
11:3 sed timeo ne forte sicut seduxit serpens Evam per suam
subtilitas, sic corrumpantur mentes uestrae a simplicitate quae est
in Xpo.
11:4 Si enim qui venit, alium praedicat Iesum, quem non habemus
aut alium spiritum accipitis, quem non accepistis;
aut aliud evangelium quod non recepistis recte pateremini
eum.
11:5 Existimo enim nihil me minus fecisse a magnis Apostolis.
11:6 Nam etsi imperitus sermone, sed non scientia. sed fuimus
in omnibus manifestati estis.
11:7 Delictum feci meipsum humilians, ut vos exaltemini,
quia gratis evangelium Dei evangelizavi vobis?
11:8 Alias ecclesias expoliavi accipiens stipendium ad ministerium vestrum.
11:9 Et cum essem apud vos et vellem, nulli oneratus fui;
nam, quod mihi deerat, fratres, qui venerunt a Macedonia,
supplevimus: et in omnibus sine onere me custodivi
vobis, et observabo me.
11:10 Sicut est veritas Christi in me, huius gloriationis mihi nemo resistet
in partibus Achaiae.
11:11 Quare? quia non diligo vos? Deus scit.
11:12 Quod autem facio, hoc faciam, ut amputem occasionem eorum ”.
quae occasionem appetunt; in quo gloriantur, inveniantur
sicut et nos.
11:13 Nam ejusmodi pseudoapostoli sunt operarii subdoli, transfigurantes se
in apostolos Christi.
11:14 Nec mirum; ipse enim satanas transfiguratus est in angelum lucis.
11:15 Non est ergo magnum, si ministri eius transfigurantur
ministros iustitiae; quorum finis erit secundum
opera tua.
11:16 Iterum dico: Ne quis me putet insipientem esse; sin aliter, tamen ut stultus
suscipe me, ut modicum quid glorier.
11:17 quod loquor, non loquor secundum Dominum, sed quasi
stulte, in hac gloriationis fiducia.
11:18 Quoniam multi gloriantur secundum carnem: et ego gloriabor.
11:19 Libenter enim suffertis insipientes, cum sitis ipsi sapientes.
11:20 patimini enim si quis vos in servitutem redigit, si quis vos devorat,
si quis vos se exaltat si quis vos caedit
vultum.
11:21 Tamquam infirmi fuerimus, loquor. Sed
in quo quis audet, in insipientia dico, audeo et ego.
11:22 Hebraei sunt? Israelitae sunt, et ego? sic ego sum I. sunt
semen Abrahae? ego quoque.
11:23 Ministri Christi sunt? (Sicut stultus loquor) plus sum; in laboribus
abundat in verberibus supra modum in carceribus frequentior
funera saepe.
11:24 A Judæis quinquies, quadragenas, una minus, accepi.
11:25 Ter virgis caesus sum, semel lapidatus sum, ter passus sum
naufragium feci, nocte ac die in profundo maris fui;
in itineribus saepe, periculis aquarum, periculis latronum;
periculis meis, periculis gentilium, et inimicis;
urbem periculis in solitudine, periculis in mari, periculis in
inter falsos fratres;
11:27 in labore et aerumna, in vigiliis multis, in fame et siti,
in ieiuniis saepe, in frigore et nuditate.
11:28 praeter ea, quae foris sunt, quae mihi cotidie adveniunt,
omnium ecclesiarum cura.
11:29 Quis infirmatur, et non infirmor? quis scandalizatur, et ego non uror?
11:30 Si gloriari oportet, quae me sunt, gloriabor
infirmitatibus.
11:31 Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui est benedictus in Domino
semper scit quod non mentior.
32 Damasci præsidis Aretæ regis custodiebat civitatem
Damascenes cum praesidio capere cupiebat;
11:33 Et per fenestram in sporta dimissus sum per murum, et evasi
manus ejus.