II Paralipomenon
7 Cum ergo complesset orationem Salomon, descendit ignis
caelum et holocausta atque sacrificia; et
impleta est gloria Domini domus.
7:2 Nec poterant sacerdotes ingredi templum Domini, eo quod iretur
impleverat gloria Domini domum Domini.
7:3 Videntes autem omnes filii Israel quomodo descenderat ignis, et a
gloria Domini super domum, et incurvati sunt super faciem suam
et adoraverunt et laudaverunt Dominum.
dicens: Quia bonus est. quóniam in ætérnum misericórdia eius.
7:4 Rex autem et omnis populus immolabant victimas coram Domino.
7:5 Mactavitque rex Salomon hostias boum viginti duo milia;
et arietes centum viginti milia: rex et omnis populus
dedicata est domus dei.
7:6 Sacerdotes quoque in officio suo ministrabant, Levitae quoque cum
cantilena Domini, quae fecerat David rex
laudate Dominum quoniam in aeternum misericordia eius
per eorum ministerium; et sacerdotes cecinerunt tubis coram eis et omnia
Israel stetit.
7:7 Sanavit quoque Salomon medium atrii quod erat ante faciem tuam
domus Domini ibi offerebat holocausta et adipes
pacifica, quia altare aeneum, quod fecerat Salomon
holocausta et oblationes et oblationes non potuerunt accipere
pinguis.
7:8 Eodem quoque tempore fecit Salomon festivitatem septem diebus, et omnis Israel
cum eo multitudo magna valde ab introitu Emath usque ad
flumen Aegypti.
7:9 In die autem octavo fecerunt sollemnitatem;
Dedicatio altaris septem diebus, et festivitas septem dierum.
7:10 Die autem vigesima et tertia mensis septimi misit te
populus recedite in tabernacula sua, exsultantes et lætati in corde suo propter bonitatem
quae fecerat Dominus David et Salomoni et Israheli his
populo.
7:11 Complevitque Salomon domum Domini et domum regis;
Omnia, quæ venerunt in corde tuo, ut faceret in domo Domini, et ibat
domi suae feliciter gessit.
7:12 Apparuit autem Dominus Salomoni nocte et dixit ei: “ Habeo ”.
exaudi orationem tuam, et elegi mihi locum istum in domum Dei
sacrificium.
7:13 si claudo caelum ne desit pluvia aut locustae praecipio
ut comedat terram, aut misero pestilentiam in populo meo;
7:14 si humiliaverit se populus meus, qui vocatus est nomen meum,
ora et quaere faciem meam et averte a viis eorum malignis; et ego *
audi de caelo, et dimittet peccatum eorum, et sanabit terram eorum;
7:15 nunc aperientur oculi mei et aures meae ad orationem illam
fit hoc loco.
7:16 nunc enim elegi domum hanc et sanctificavi ut sit nomen meum
ibi in perpetuum : et oculi mei et cor meum ibi in perpetuum.
7:17 tu autem si ambulaveris coram me sicut David pater tuus
ambula et fac iuxta omnia, quae mandavi tibi, et reddes tibi
praecepta mea atque iudicia custodite.
7:18 tunc stabiliam solium regni tui sicut locutus sum
pepigit cum David patre tuo dicens non deficiet tibi
hominem esse principem in Israel.
7:19 si autem averteritis se et praecepta mea et mandata mea quae dereliqueritis
Proposui coram te, ut vadam, et serviam diis alienis, et adoravero
eos;
7:20 Et evellam eos radicibus de terra mea, quam dedi
eos; et domum hanc, quam sanctificavi pro nomine meo, eiiciam
e conspectu meo, et proverbium et fabulam omnibus esse faciam
gentes.
7:21 Domus autem ista, quae sursum est sublimis, erit omnibus stupor
euntem illum; et dicet : Quare Dominus sic fecit ?
ad hanc terram et ad hanc domum?
7:22 et respondebitur eo quod dereliquerint Dominum Deum suum
patres, qui eduxit eos de terra Aegypti, et collocaverunt
tenentes deos alienos et adoraverunt eos atque coluerunt idcirco venerunt super eos universa haec mala
omne malum hoc illis intulit.