1 Samuel
2:1 Et oravit Anna et dixit : Laetatur cor meum in Domino cornu meum
exaltatum est in Domino. dilatatum est os meum super inimicos meos. quod
Gaudeo in salutari tuo.
2:2 Non est sanctus, ut est Dominus, neque enim est alius extra te
est petra similis Deo nostro.
2:3 Nolite multum loqui. ne arrogantia tua exeat
os: quia Deus scientiae Dominus, et actus est in eo
appendi.
2:4 Arcus fortium superatus est, et infirmi accincti sunt
cum viribus.
2:5 Saturati prius pro pane se locaverunt; et that
Esurientes cessaverunt, ut sterilis septem peperisset; et quod
multi filii dissoluti sunt.
2:6 Dominus mortificat et vivificat; deducit ad inferos et reducit
educat.
2:7 Dominus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat.
2:8 Suscitat de pulvere egenum et de terra pauperem et pauperem
in sterquilinio ut constituat eos inter principes et eos hæreditatem faciat
Domini enim sunt, et excelsorum
orbem terrarum eis posuit.
2:9 pedes sanctorum suorum servabit et impii conticescent
tenebris; non enim praevalebit vir in virtute.
2:10 Domini conterentur hostes; e caelo
tonabit super eos.
et dabit regi suo fortitudinem, et exaltabit cornu oris sui
unxit.
2:11 Et abiit Elcana in Rama in domum suam. Puer autem ministrabat eis
Dominus coram Heli sacerdote.
2:12 Porro filii Heli, filii Belial; non cognoverunt Dominum.
2:13 Consuetudo autem sacerdotum erat in populo, ut quisque offerret
sacrificium, sacerdotis famulus dum caro feruet;
carnonem trium dentium in manu;
2:14 et iniecit in caccabum vel ahenum vel lebetem vel lebetem. omnia quae
carnonem sibi adsumit sacerdos. Sic fecerunt
Silo ad omnes filios Israel, qui venerant illuc.
2:15 Prius autem quam adoleret adipem, veniebat puer sacerdotis et dixit ei
immolanti da carnem assam sacerdoti; quia vult
non de te carnem coctam, sed crudam.
2:16 Et si quis ei dixerit: “Non deficiant pinguedinem”;
mox, quantum desiderat anima tua, tolle; tunc volebat
Responde illi, Non; sed nunc mihi dabis; sin autem, adhibui
illud vi.
2:17 Peccatum enim puerorum erat valde coram Domino;
Abominati sunt viri primitias Domini.
2:18 Samuel autem ministrabat ante faciem Domini, puer accinctus
linteum ephod.
2:19 Et tunicam parvam faciebat ei mater sua, et attulit ei
anno in annum, quando ascendit cum viro suo, ut offerret annuatim
sacrificium.
2:20 Benedixitque Heli Elcana et uxor eius, et ait: Dominus det tibi semen
de hac fœnore, quod Domino commodatum est. Et ierunt ad
domi suae.
2:21 Visitavit ergo Dominus Annam, quae concepit et peperit tres filios
et duas filias. Puer autem Samuel crescebat coram Domino.
2:22 Heli autem erat senex valde et audivit omnia quae fecerunt filii eius universo Israheli;
et quomodo concubuerunt cum mulieribus quae convenerunt ad ostium
tabernaculum conventus.
2:23 Quibus ille ait : Quid facitis ? nam de malo tuo audio
commercium ab omni populo.
2:24 Nolite, filii mei; non enim est bona fama quam ego audio
populum praevaricari.
2:25 Si peccaverit vir in alterum, judicabit eum ;
Peccavimus in Dominum, quis orabit pro eo? sed tamen
non audierunt vocem patris sui, quia voluit Dominus
interficite eos.
2:26 Puer autem Samuel proficiebat atque complebatur
etiam cum hominibus.
2:27 Venit autem vir Dei ad Heli et dixit ei : " Haec dicit "
Domine, palam apparui domui patris tui, cum essent?
in Aegypto in domo pharaonis?
2:28 et elegi eum de universis tribubus Israel, ut esset mihi in sacerdotem
offerre super altare meum, ad adolendum incensum, ad induendum ephodum coram me? et
omnia oblationes dedi domui patris tui
filiorum Israel?
2:29 Quam ob rem calcitrate ad sacrificium meum et oblationem meam quam habeo;
præcepi in domo mea; et filios tuos super me honora, ut faceres
vosmet pingues ex omnibus oblationibus Israel
populus?
2:30 quam ob rem dixit Dominus Deus Israhel vere dixi domus tua
et domus patris tui, ambulet ante me in aeternum
dicit Dominus: Absit a me; honorantibus me, glorificabor.
qui autem me spernunt, ignobiles.
2:31 Ecce dies veniunt, et praecidam brachium tuum et brachium tuum
patris tui, quod non erit senex in domo tua.
2:32 et videbis inimicum in habitaculo meo in cunctis facultatibus suis
Dabit Deus Israel et non erit senex in domo tua
aeternum.
2:33 et vir tuus quem non auferam de altari meo
ut consumat oculos tuos et doleat cor tuum et omne incrementum
domus tuae flore aetatis morietur.
2:34 Hoc autem erit tibi signum, quod venturum est duobus filiis tuis,
de Ophni et Phinees; una die morientur ambo.
2:35 Et suscitabo mihi sacerdotem fidelem , qui juxta me erit
quod est in corde meo et in corde meo et hoc ipsum edificabo ei
domum or casa; et ambulabit ante christum meum in eternum.
2:36 et erit omnis qui relictus fuerit in domo tua
ueniet et orabit ad eum drachmam argenti et buccellam
panes, et dicet : Mitte me, obsecro, in unum de sacerdote.
officiis, ut frustum panis comedat.