1 Maccabaeorum
Anno centesimo quinquagesimo primo Demetrius filius Seleuci
Roma discessit et cum paucis ad urbem maritimum pervenit
oras, et regnavit ibi.
7:2 Et sicut introivit in palatium maiorum suorum sic factum est, ut sua
copiae Antiochum et Lysiam cepissent, ut eas ad se adducerent.
7:3 Quod cum cognovisset, dixit : Non videbo facies eorum.
7:4 Et occidit eos exercitus eius. Cum esset Demetrius in solio suo
regnum;
7:5 Veneruntque ad eum omnes iniqui et impii ex Israel
Alcimus, qui princeps esse cupiebat pontifex;
6:6 et accusaverunt populum regi dicentes Iudam et fratres eius
omnes amicos tuos occidisti, et nos de terra nostra eiecisti.
7:7 Nunc ergo mitte aliquem, cui credis, et vadat et vide
quam calamitatem fecit inter nos et in terra regis, et dimittet eum?
punite eos omnes qui auxiliantur eis.
7:8 Tunc rex Bacchidem, amicum regis, qui ultra regnaverat, elegit
diluvium, magnum in regno, et regi fidum;
7:9 Et misit hunc Alcimum pessimum, quem fecit pontifex, et
iussit ultionem filiorum Israel.
7:10 Et exierunt et venerunt in terram Iudaeam cum magna potestate,
ubi miserunt nuntios ad Judam et fratres ejus cum pace
verba dolose.
7:11 Et non audierunt vocem eorum; videbant enim quod venissent
magna virtute.
7:12 Convenerunt autem in Alcimum et Bacchidem scribarum;
iustitiam requirere.
7:13 Assideani autem fuerunt primi inter filios Israel
pacem petebant ab eis;
7:14 Dicebant enim : Sacerdos de semine Aaron venit
hic exercitus nobis nullam iniuriam faciet.
7:15 Ille autem dixit eis pacifice, et juravit eis, dicens : Volumus
nec tibi nec tuis amicis nocebit.
7:16 unde crediderunt ei: sed accipiens sexaginta viros
occiderunt eos in die una, juxta verbum quod scripsit.
7:17 carnes sanctorum tuorum ejecerunt, et sanguinem eorum habent
Circumfusa est Jerusalem, et non erat qui sepeliret.
7:18 Et cecidit timor et tremor eorum super omnem populum, dicentes:
Non est in eis veritas neque justitia; quia contriverunt
pactum et jusjurandum quod fecerunt.
7:19 Post haec, recessit ab Ierusalem Bacchides, et tetendit tabernacula sua
Bezeth, ubi misit et cepit multos ex eis, qui eum reliquerant;
quidam autem de populo, quos cum occidisset, proiecit illos
in magnum lacum.
7:20 Dein dedit Alcimo patriam et cum eo reliquit imperium
Adesto: sic Bacchides ad regem venit.
Alcimus autem contendit ad summum sacerdotium.
7:22 Et concurrebant ad eum omnes, qui turbabant plebem, qui postquam erant
et possederunt terram Juda in potestate eorum, et nocuerunt valde in Israel.
7:23 Videns autem Iudas omne malum, quod habebat Alcimus et qui cum eo erant
apud Israelem, etiam supra gentes;
7:24 Et exiit in omnes fines Iudaeae per circuitum et accepit uindictam
de his, qui ab eo defecerant, ut non auderent amplius exire
in villam.
7:25 e contrario Alcimus videns quod Iudas et qui cum eo erant
vicerunt, et quod morari non poterant
vi, iterum ad regem revertitur, et omnes pessimos esse dixit
poterat.
7:26 Misitque rex Nicanorem unum de principibus suis, virum unum et mulierem;
odium mortifera peperit Israeli, cum mandatis ut disperderet populum.
7:27 Et venit Nicanor in Ierusalem cum exercitu magno. et misit ad Iudam et "
fratres suos insidiose blandis sermonibus, dicentes:
7:28 Non sit pugna inter me et te; veniam cum paucis;
ut videam vos in pace.
7:29 Venit ergo ad Iudam, et salutaverunt se invicem pacifice.
Sed hostes parati erant Iudam violenter auferre.
7:30 Quod postquam notum est Iudæ, quia venerat ad eum
eum dolus contremuit, et amplius faciem eius videre non potuit.
7:31 Nicanor quoque, ut vidit quod detectum est consilium eius, processit
pugna contra Iudam iuxta Capharsalama;
7:32 Ubi sunt interfecti Nicanoris, circiter quinque milia hominum;
reliqui vero fugerunt in civitatem David.
7:33 Post haec abiit Nicanor in montem Sion et exivit de illis
sanctuarii quidam ex sacerdotibus et quidam ex senioribus
populum, ut eum pacifice salutaret et incensum ostenderet
quod offerebatur pro rege.
7:34 At ille subsannavit eos et subsannavit eos et contumeliis affecit
superbe locutus est;
7:35 et iuravit in ira sua dicens nisi nunc sit Iudas et exercitus eius
in manus meas traditus, si quando incolumis fuero, incendam
domo hac exiit magna.
7:36 Intrantes autem sacerdotes, stabant ante altare et templum,
flens atque dicens;
7:37 tu, Domine, elegisti hanc domum nomine tuo et nomine tuo
esto domus orationis et petitionis pro populo tuo;
7:38 De viro hoc et de exercitu eius ulciscimini, et cadetis in gladio.
memores blasphemias eorum, et non sinas eos ultra permanere.
7:39 Et egressus Nicanor de Jerusalem tetendit castra in Bethoron,
ubi occurrit ei exercitus de Syria.
7:40 Et castrametatus est Iudas in Adasa cum tribus milibus hominum, et ibi oravit.
dicens;
Domine quando missi sunt a rege Assyriorum
blasphemavit, angelus tuus exivit et percussit centum octoginta
eorum quinque milia.
7:42 et exercitum istum coram nobis sic deleas hodie ut requiescam
scito quoniam adversus sanctuarium tuum blasphemavit et judicavit
tu ei secundum nequitiam suam.
7:43 Et facta est tertiadecima die mensis Adar per turmas suas
Turbatus est Nicanoris exercitus, et ipse primus in
proelium commissum.
7:44 cum vidissent autem exercitus Nicanoris interfectum esse proiecerunt
arma profugit.
7:45 Persecuti sunt autem eos iter unius diei ab Adasa usque Gazera,
clamore sublato eos tuba.
7:46 unde exierunt de omnibus civitatibus Iudaeae per circuitum
eos clausit; ita ut conversi insequentes eos
omnes gladio interfecti sunt, et nullus ex eis remansit.
7:47 Tulerunt ergo spolia et praedam et Nicanores defecerunt;
caput, et dextram, quam tam superbe tetendit, attulit
et suspendit eos in Ierusalem.
7:48 Propterea laetatus est populus valde, et fecerunt diem in die illa
magnae laetitiae.
7:49 Statuerunt autem et ipsi facere annuatim hanc diem, tertia decima
Adar.
7:50 Et siluit terra Iudas modicum tempus.