1 Maccabaeorum Anno centesimo quinquagesimo primo Demetrius filius Seleuci Roma discessit et cum paucis ad urbem maritimum pervenit oras, et regnavit ibi. 7:2 Et sicut introivit in palatium maiorum suorum sic factum est, ut sua copiae Antiochum et Lysiam cepissent, ut eas ad se adducerent. 7:3 Quod cum cognovisset, dixit : Non videbo facies eorum. 7:4 Et occidit eos exercitus eius. Cum esset Demetrius in solio suo regnum; 7:5 Veneruntque ad eum omnes iniqui et impii ex Israel Alcimus, qui princeps esse cupiebat pontifex; 6:6 et accusaverunt populum regi dicentes Iudam et fratres eius omnes amicos tuos occidisti, et nos de terra nostra eiecisti. 7:7 Nunc ergo mitte aliquem, cui credis, et vadat et vide quam calamitatem fecit inter nos et in terra regis, et dimittet eum? punite eos omnes qui auxiliantur eis. 7:8 Tunc rex Bacchidem, amicum regis, qui ultra regnaverat, elegit diluvium, magnum in regno, et regi fidum; 7:9 Et misit hunc Alcimum pessimum, quem fecit pontifex, et iussit ultionem filiorum Israel. 7:10 Et exierunt et venerunt in terram Iudaeam cum magna potestate, ubi miserunt nuntios ad Judam et fratres ejus cum pace verba dolose. 7:11 Et non audierunt vocem eorum; videbant enim quod venissent magna virtute. 7:12 Convenerunt autem in Alcimum et Bacchidem scribarum; iustitiam requirere. 7:13 Assideani autem fuerunt primi inter filios Israel pacem petebant ab eis; 7:14 Dicebant enim : Sacerdos de semine Aaron venit hic exercitus nobis nullam iniuriam faciet. 7:15 Ille autem dixit eis pacifice, et juravit eis, dicens : Volumus nec tibi nec tuis amicis nocebit. 7:16 unde crediderunt ei: sed accipiens sexaginta viros occiderunt eos in die una, juxta verbum quod scripsit. 7:17 carnes sanctorum tuorum ejecerunt, et sanguinem eorum habent Circumfusa est Jerusalem, et non erat qui sepeliret. 7:18 Et cecidit timor et tremor eorum super omnem populum, dicentes: Non est in eis veritas neque justitia; quia contriverunt pactum et jusjurandum quod fecerunt. 7:19 Post haec, recessit ab Ierusalem Bacchides, et tetendit tabernacula sua Bezeth, ubi misit et cepit multos ex eis, qui eum reliquerant; quidam autem de populo, quos cum occidisset, proiecit illos in magnum lacum. 7:20 Dein dedit Alcimo patriam et cum eo reliquit imperium Adesto: sic Bacchides ad regem venit. Alcimus autem contendit ad summum sacerdotium. 7:22 Et concurrebant ad eum omnes, qui turbabant plebem, qui postquam erant et possederunt terram Juda in potestate eorum, et nocuerunt valde in Israel. 7:23 Videns autem Iudas omne malum, quod habebat Alcimus et qui cum eo erant apud Israelem, etiam supra gentes; 7:24 Et exiit in omnes fines Iudaeae per circuitum et accepit uindictam de his, qui ab eo defecerant, ut non auderent amplius exire in villam. 7:25 e contrario Alcimus videns quod Iudas et qui cum eo erant vicerunt, et quod morari non poterant vi, iterum ad regem revertitur, et omnes pessimos esse dixit poterat. 7:26 Misitque rex Nicanorem unum de principibus suis, virum unum et mulierem; odium mortifera peperit Israeli, cum mandatis ut disperderet populum. 7:27 Et venit Nicanor in Ierusalem cum exercitu magno. et misit ad Iudam et " fratres suos insidiose blandis sermonibus, dicentes: 7:28 Non sit pugna inter me et te; veniam cum paucis; ut videam vos in pace. 7:29 Venit ergo ad Iudam, et salutaverunt se invicem pacifice. Sed hostes parati erant Iudam violenter auferre. 7:30 Quod postquam notum est Iudæ, quia venerat ad eum eum dolus contremuit, et amplius faciem eius videre non potuit. 7:31 Nicanor quoque, ut vidit quod detectum est consilium eius, processit pugna contra Iudam iuxta Capharsalama; 7:32 Ubi sunt interfecti Nicanoris, circiter quinque milia hominum; reliqui vero fugerunt in civitatem David. 7:33 Post haec abiit Nicanor in montem Sion et exivit de illis sanctuarii quidam ex sacerdotibus et quidam ex senioribus populum, ut eum pacifice salutaret et incensum ostenderet quod offerebatur pro rege. 7:34 At ille subsannavit eos et subsannavit eos et contumeliis affecit superbe locutus est; 7:35 et iuravit in ira sua dicens nisi nunc sit Iudas et exercitus eius in manus meas traditus, si quando incolumis fuero, incendam domo hac exiit magna. 7:36 Intrantes autem sacerdotes, stabant ante altare et templum, flens atque dicens; 7:37 tu, Domine, elegisti hanc domum nomine tuo et nomine tuo esto domus orationis et petitionis pro populo tuo; 7:38 De viro hoc et de exercitu eius ulciscimini, et cadetis in gladio. memores blasphemias eorum, et non sinas eos ultra permanere. 7:39 Et egressus Nicanor de Jerusalem tetendit castra in Bethoron, ubi occurrit ei exercitus de Syria. 7:40 Et castrametatus est Iudas in Adasa cum tribus milibus hominum, et ibi oravit. dicens; Domine quando missi sunt a rege Assyriorum blasphemavit, angelus tuus exivit et percussit centum octoginta eorum quinque milia. 7:42 et exercitum istum coram nobis sic deleas hodie ut requiescam scito quoniam adversus sanctuarium tuum blasphemavit et judicavit tu ei secundum nequitiam suam. 7:43 Et facta est tertiadecima die mensis Adar per turmas suas Turbatus est Nicanoris exercitus, et ipse primus in proelium commissum. 7:44 cum vidissent autem exercitus Nicanoris interfectum esse proiecerunt arma profugit. 7:45 Persecuti sunt autem eos iter unius diei ab Adasa usque Gazera, clamore sublato eos tuba. 7:46 unde exierunt de omnibus civitatibus Iudaeae per circuitum eos clausit; ita ut conversi insequentes eos omnes gladio interfecti sunt, et nullus ex eis remansit. 7:47 Tulerunt ergo spolia et praedam et Nicanores defecerunt; caput, et dextram, quam tam superbe tetendit, attulit et suspendit eos in Ierusalem. 7:48 Propterea laetatus est populus valde, et fecerunt diem in die illa magnae laetitiae. 7:49 Statuerunt autem et ipsi facere annuatim hanc diem, tertia decima Adar. 7:50 Et siluit terra Iudas modicum tempus.