1 Maccabaeorum
Et surrexit Iudas filius eius, cognomento Maccabaeus.
3:2 Et omnes fratres eius adiuverunt eum et fecerunt omnes, qui tenuerunt eum
pater, et hilares pugnabant.
3:3 Ipse populum suum ingenti honore decoravit, et induit loricam quasi gigas,
et phaleras bellicosa circum se cingit, et proelia fecit, protegens
exercitum ense.
3:4 Similis factus est leoni in operibus suis, et sicut catulus leonis rugiens
praeda.
3:5 persecutus est enim iniquos et exquirebat eos et consumpsit eos
turbavit populum suum.
3:6 prae timore autem eius exterriti sunt omnes qui operabantur eum
conturbata est iniquitas, quoniam prosperata est salus in manu eius.
3:7 Irritavit quoque reges multos et laetificavit Iacob in operibus suis
memoriale tuum benedictum in secula.
3:8 et perambulabat civitates Iuda exterminans impios
eorum aversio ab Israel;
3:9 ita ut ipse clarus fieret in extremis finibus terrae
recepit se perituros.
3:10 Tunc congregavit Apollonius gentes et exercitum magnum de
Samaria contra Israelem.
quod cum vidisset Iudas, exivit obviam ei
percusserunt eum, et occiderunt: multi autem et vulnerati ceciderunt, reliqui vero fugerunt.
3:12 Quam ob rem Iudas spolia eorum tulit, et Apollonii quoque gladium, et
omni vita diu pugnavit.
3:13 Cum autem audisset Seron, princeps exercitus Syriae, dicentem Iudam
congregata est ad eum turba et turba fidelium, ut exirent
eum ad bellum;
3:14 Ait: “ Ego accipiam nomen et honorem in regno; quia ibo
pugna cum Iuda et his qui cum eo sunt, qui regis contemnunt
prae- ceptum.
3:15 Fecitque eum ut ascenderet, et ibat cum eo multitudo magna
impii ad auxilium eius invocandum, et vindicandum ad filios Israel.
3:16 Et cum appropinquaret ascensus Bethoron, Judas exivit ad Bethoron
obviam ei cum paucis;
3:17 Qui cum vidissent turbam venientem obviam eis, dixit ad Judam : Quomodo ?
poterimus tam pauci contra tantam multitudinem pugnare
et sic fortes, cum parati sumus tota die jejunio deficere?
3:18 cui respondit Iudas non est difficile multos includi
paucorum manus; et cum deo caeli unum est, ad liberandum
magna multitudo, vel modica turba;
3:19 non est enim victoria belli in multitudine exercitus; sed
virtus de caelo venit.
3:20 In multa superbia et iniquitate veniunt adversum nos, ut pereant nos et nostra;
uxores, liberos, spoliare;
3:21 Sed nos pro vita et legibus nostris certamus.
3:22 quam ob rem ipse Dominus prosternit eos ante faciem nostram;
Vos autem nolite timere.
3:23 Qui cum desiisset loqui, insiluit in eos.
et sic Seron et exercitus eius ante eum corruerunt.
3:24 Et persecuti sunt eos de Bethoron usque ad campum.
ex his circiter octingenti interfecti; et reliqui fugerunt
in terram Philisthiim.
3:25 Et coepit timor Judae et fratrum ejus nimis
terrorem incidat in nationes in circuitu eorum;
3:26 quoniam venit nomen eius ad regem, et omnes gentes divulgabantur de te
de praeliis Judae.
3:27 Audiens autem Antiochus rex haec, indignatus est.
unde mittens et congregavit omnes copias regni sui.
fortissimo quoque exercitu.
3:28 Aperiens quoque thesaurum suum, et reddet militibus suis per annum,
iubens eos paratos esse, quandocumque opus fuerit.
3:29 verumtamen ut vidit pecuniam thesauri sui deficere
vectigalia in agris parva propter dissensionem erat
pestilentiamque quam intulerat in auferendis legibus
quae olim fuerat;
3:30 verebatur ne diutius crimina ferre posset, neque
talia dona habere, tam liberaliter quam antea dare
superabundaverunt autem reges qui fuerunt ante eum.
3:31 Permotus itaque animo suo, cogitabat introire
ibi accipere tributa regionum et congregare multa
pecunia.
3:32 Et reliquit Lysiam nobilem virum et unum de stirpe regia, qui praeerat
res regis a flumine Euphrate usque ad terminos
Aegyptus;
3:33 et ut deduceret Antiochum filium suum, donec veniret, venit.
3:34 et partem copiarum suarum tradidit ei
elephantis omnibus quae facere vellet praefecit
et de his qui habitabant in Iuda et in Ierusalem:
3:35 ut mitteret contra eos exercitum ut destrueret et deleret
Fortitudinem Israel, et reliquias Ierusalem, et tolle
suum ex eo loco monimentum ;
3:36 et ut in omnibus finibus eorum extraneos locaret et divideret
sorte terra eorum.
3:37 Et partem reliquarum suarum tulit rex, et reliquam partem exercitus sui discessit
Antiochiae, regiae civitatis, anno centesimo quadragesimo septimo. et habentem
flumen Euphraten transiit, ibat per altas terras.
3:38 Tunc elegit Lysias Ptolemæum Dorymenis filium, Nicanorem, et Gorgiam,
potentes de amicis regis;
3:39 et misit cum eis quadraginta milia peditum et septem milia
equites, ut irent in terram Juda et disperderent eam sicut rex
imperavit.
3:40 Et cum omni virtute sua exierunt, et castrametati sunt ab Emmaus
in campestribus.
41 et mercatores regionis audientes famam eorum acceperunt argentum
et aurum multum, cum famulis et in castris, ut emerent, venerunt
filii Israel per servos suos, et imperium Syriae, et terra Aegypti
Conveneruntque Philisthiim ad eos.
3:42 videns autem Iudas et fratres eius quia multiplicatae sunt iniquitates
copias in eorum finibus castra posuisse sciebant
quomodo rex mandaverat ut disperderet populum, et usque ad internecionem?
eas abolere;
3:43 Dixeruntque ad invicem : "Redcamus nos perditam fortunam nostram."
populo, et pugnemus pro populo nostro et sancto.
3:44 Tunc congregata est multitudo, ut parati essent
ad pugnam, ut orent, et misericordiam et misericordiam petant.
3:45 Nunc autem Ierusalem desolata est in solitudinem, et non fuit de filiis eius
qui ingrediebatur vel egrediebatur
munitionem tenebant; gentes ibi habitabant;
et sublatus est gaudium ex Jacob, et cessavit fistula cum cithara.
3:46 Congregati sunt ergo filii Israel et venerunt
Maspha contra Hierosolymam; nam in Maspha erat ubi
prius orabat in Israel.
3:47 Jejunaverunt autem die illo et saccis induerunt cinerem, et cinerem iecerunt
capita et scidit vestimenta sua;
3:48 et librum legis aperuerunt, quem gentes petierunt
similitudines imaginum eorum depingunt.
3:49 et attulerunt vestes sacerdotales et primitias
Decimas: nazaraei autem concitaverunt, qui perfecerunt
diebus.
3:50 Et clamaverunt voce magna ad caelum dicentes: “ Quid faciemus?
cum his fac, et quo tollemus?
3:51 sanctum est enim conculcata et polluta sunt sacerdotes tui
gravitas, humilis.
3:52 Et ecce gentes convenerunt adversum nos ut perderent nos;
quae contra nos fingunt, tu scis.
3:53 quomodo poterimus eis resistere nisi tu Deus noster es
auxilium?
3:54 Tunc clangentes tubis, et clamabant voce magna.
3:55 et post haec constituit Iudas principes populi et duces
millium, et centenos, ac quinquagenos, et decuriones.
3:56 qui autem aedificabant domos, vel habebant uxores, vel erant
vineta serere, an formidini, his imperavit, ut
revertatur unusquisque in domum suam secundum legem.
3:57 Et moverunt castra, et castrametati sunt ad meridiem Emmaus.
3:58 et dixit Iudas armamini et estote viri fortes et videte vos
parati ad mane, ut pugnetis cum his gentibus,
qui convenerunt adversum nos, ut disperdant nos et sanctuarium nostrum;
3:59 melius est enim nos in bello mori quam videre calamitates
populi nostri et sanctuarii nostri.
3:60 Sed, sicut est voluntas Dei in caelo, sic et faciat.