1 Kings congregavitque Salomon maiores natu Israhel et omnes principes eorum tribus, principes patrum filiorum Israel, ad regem Salomon in Jerusalem, ut portarent arcam fœderis Domini de civitate David, quæ est Sion. 8:2 Conveneruntque omnes viri Israel ad regem Salomonem in te In mense Ethanim, ipse est mensis septimus. 8:3 Veneruntque omnes et seniores Israel, et tulerunt sacerdotes arcam. 8:4 Et intulerunt arcam Domini et tabernaculum eius et vasa sanctuarii, quae erant in tabernaculo, Sustulerunt sacerdotes et Levitæ. rex autem Salomon et omnis multitudo Israhel quae erant convenerunt ad eum, erant cum eo ante arcam immolantes oves et boves, qui prae multitudine numerari non poterant, nec numerari. 8:6 et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini ad eum locum, in oraculum domus, in loco sancto alae cherubin. 8:7 Duas enim alas suas cherubim extendebant super locum eorum arcam, et cherubim texerunt arcam et vectes ejus desuper. 8:8 Et educentes vectes, et visi sunt vectes ejus in sancto ante oraculum, et foris non visa sunt; ibi usque in hodiernum diem. 8:9 Nihil erat in arca nisi duas tabulas lapideas, quas Moyses posuit ibi in Horeb quando Dominus pepigit foedus cum filiis Israel, cum exirent de terra Aegypti. 8:10 Egressis autem sacerdotibus de loco sancto, nubes implevit domum Domini. 8:11 nec possent sacerdotes stare et ministrare propter caliginem Compleverat enim gloria Domini domum Domini. 8:12 Tunc ait Salomon : Dominus dixit ut habitaret in ca tenebris. 8:13 aedificavi tibi domum ad habitandum in loco habitationis in perpetuum permanere. 8:14 Convertitque rex faciem suam et benedixit omni multitudini et omnis multitudo Israel stabat. 8:15 Benedictus Dominus Deus Israel, qui locutus est cum discipulis suis os ad David patrem meum, et manu sua perfecit, dicens: 8:16 a die qua eduxi populum meum Israel de terra Aegypti, ego non elegit civitatem de universis tribubus Israel, ut aedificaret domum, quam Dominus meus nomen in eo esset; David autem elegi super populum meum Israel. 8:17 Placuitque ei in corde David patris mei, ut aedificaret domum suam; nomen Domini Dei Israel. 8:18 Et dixit Dominus ad David patrem meum : Quod factum est in corde tuo bene fecisti domum nomini meo, bene fecisti in corde tuo. 8:19 Verumtamen non aedificabitis domum; sed filius tuus qui veniet de lumbis tuis aedificabit domum nomini meo. 8:20 Fecitque Dominus verbum suum, quod locutus est, et ego surrexi cella David patris mei, et sede super thronum Israel, sicut Dominus pollicitus est et aedificavit domum nomini Domini Dei Israhel Israel. 8:21 posuique ibi locum arcae in qua est pactum Domine, quod pepigit cum patribus nostris, quando eduxi eos de medio terra Aegypti. 8:22 stetitque Salomon coram altari Domini coram omnibus et extendit manum suam in caelum; 8:23 Dixitque : Domine Deus Israël, non est similis tui Deus in cælo superi, vel in terra deorsum, qui custodis pactum et misericordiam in manu tua servi, qui ambulant coram te in toto corde suo; 8:24 Qui custodisti servo tuo David patri meo, quem locutus es ei; ore quoque locutus es, et manibus perfecisti. ut est hodie. 8:25 Et nunc, Domine, Deus Israel, custodi servum tuum David patris mei quod promisisti ei, dicens : Non erit tibi vir in nomine meo visus est sedere super thronum Israel; ut custodiant filii tui gressus eorum ut ambulent coram me sicut ambulasti ante me. 8:26 Et nunc, Deus Israel, verificetur, oro te, verbum tuum dixisti servo tuo David patri meo. 8:27 Numquid vero Deus habitabit super terram? ecce caelum et caelum Non te caeli capiunt; quanto minus haec domus quam habeo aedificata? 8:28 Sed respice ad orationem servi tui et ad dominum eius deprecatio mea, Domine Deus meus, ut exaudias clamorem et orationem. quam orat servus tuus coram te hodie; 8:29 ut sint oculi tui aperti super domum istam nocte ac die usque ad pro quo dixisti, ibi erit nomen meum ut exaudias orationem quam faciet servus tuus locum. 8:30 exaudi deprecationem servi tui et populi tui quando orabunt ad locum istum Israhel et tu exaudi in caelo habitaculum tuum : et cum audis, dimitte. 8:31 Si quis peccaverit in proximum suum, iureiuret super illum ut adiurandum eum et adveniat ante altare tuum in hoc domum or casa: 8:32 tu exaudi in caelo et fac et iudica servos tuos condemnantes impium, viam suam in caput adducere; et justificans justum, to secundum iustitiam eius tribue ei. 8:33 Cum ceciderit populus tuus Israel ab inimico, eo quod Peccavimus tibi, et conversus sum ad te, et confitebor tibi nomen, et ora, et deprecemur in domo hac. 8:34 exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israhel et reduces eos in terram, quam dedisti patribus eorum. 8:35 caelum clausum est et pluvia non est quia peccaverunt adversum te; si ad locum istum orant et nomen tuum confiteantur averte a delicto suo, cum afflixeris eos. 8:36 exaudi in caelo et dimitte peccata servorum tuorum populum tuum Israel, ut doceas eos viam bonam, in qua oportet ambula et da pluviam super terram tuam, quam dedisti populo tuo pro hereditate. 8:37 si fames in terra, si pestilentia, uredine, rubigo, locusta, vel eruca; si eos hostes obsideant in terra urbium suarum; quaelibet pestis, quaelibet aegritudo aetatc; 8:38 Quaecumque oratio et obsecratio fiat ab aliquo, aut per omnia populus Israel, qui cognoscet unusquisque plagam cordis sui; et tetendit manus suas in domum istam. 8:39 exaudi in caelo habitaculum tuum et dimitte et fac et da unicuique secundum vias suas, quorum tu nosti cor; (pro* tu ipse solus corda omnium filiorum hominum. 8:40 ut timeant te omnibus diebus quibus vivunt super terram patribus nostris dedisti. 8:41 et de extraneo, qui non est de populo tuo Israel, sed de terra longinqua exit propter nomen tuum; 8:42 audient de nomine magno tuo et de manu forti et de cum venerit et orabit ad domum istam; 8:43 audi in caelo habitaculum tuum et omnia, quae tu facis ad te clamat alienigena nomine, ut timeat te, sicut populus tuus Israel; et sciant haec domus, quam aedificavi, nomine tuo vocata est. 8:44 si exierit populus tuus ad proelium contra hostes eorum, quocumque perrexeris mitte eos et rogabis ad Dominum in urbe quam fecisti elegisti et domui, quam aedificavi nomini tuo; 8:45 tunc exaudi in caelo orationem eorum et obsecrationem eorum causam suam conservant. 8:46 si peccaverint in te, nemo est enim qui non peccet, iratus es eis et tradas eos inimicis suis aut longe aut prope in terram hostium captivos abduce; 8:47 si tamen in terra, in qua erant, se cogitabunt captivos poenitere et deprecor in te et terra transmigrationis eos dicens: “Peccavimus; inique egimus, iniquitatem fecimus; 8:48 Et revertere ad te in toto corde suo et in tota anima sua, inimicos suos in terra, qui eos captivos duxit, orate te in terram eorum, quam dedísti ad patres suos, civitatem quam elegisti et domum quam aedificavi nomini tuo; 8:49 tunc exaudi orationem eorum et deprecationem eorum in caelis domicilium suum causam tenere; 8:50 et dimitte populo tuo qui peccavit tibi et omnibus eorum iniquitates eorum, quibus praevaricati sunt in te, et da eos misertus est eorum, qui ceperunt eos, ut habeant misertus eorum; 8:51 populus enim tuus et hereditas tua quam adduxisti egreditur de iEgypto, de medio camino ferreo; 8:52 ut aperiantur oculi tui ad deprecationem servi tui et ad deprecationem populi tui Israel, ut audias eos in omnibus quod ad te vocant. 8:53 Separasti enim eos de cunctis populis terrae esto hereditas tua sicut locutus es per manum Moysi servi tui. Domine Deus, quando eduxisti patres nostros de Aegypto. 8:54 Factum est autem, cum complesset Salomon orare omnia ista oratio et obsecratio ad Dominum, orta est ab altari Dominus flexo poplite, manibus in coelum expansis. 8:55 stetitque et benedixit omnis multitudo Israhel voce magna vox, dicens; 8:56 Benedictus Dominus, qui dedit requiem populo suo Israel, secundum omnia quae pollicitus est et non defuit unum omnium bona repromissio, quam promisit in manu Moysi servi sui. 8:57 Sit Dominus Deus noster nobiscum, sicut fuit cum patribus nostris; ne derelinquas nos, neque despicias nos; 8:58 Ut inclinet ad eum corda nostra, ut ambulet in omnibus viis suis mandata eius et iudicia et iudicia, quae fecit patribus nostris mandavit. 8:59 et sint haec verba mea, quibus deprecatus sum ante te prope est Dominus Deus noster die ac nocte ut custodiat te causam servi sui, et causam populi sui Israel in omni tempore, prout res postulabit; 8:60 ut sciant omnes populi terrae quod Dominus ipse sit Deus et quod nullus est alius. 8:61 Sit ergo cor vestrum perfectum cum Domino Deo nostro ut ambulemus caerimonias eius ac mandata eius sicut hodic. 8:62 Igitur rex, et omnis Israel cum eo, immolabant victimas coram vobis DOMINE. 8:63 Mactavitque Salomon hostias pacificas, quas immolavit Domino boves viginti duo et centum viginti mille ovium. Dedicavit itaque tibi rex et omnes filii Israel domus Domini. 8:64 Et in ipso die sanctificavit rex medium atrii quod erat prius domus Domini ibi offerebat holocausta et carnes oblationes et adipes pacificorum, quoniam altare aeneum quod parum fuit coram Domino accipere holocausta; et oblationes et adipes pacificorum. 8:65 Fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem, et omnis Israel cum eo conventus ab introitu Emath usque ad fluvium Aegypti, coram Domino Deo nostro septem diebus ac septem diebus, id est quattuordecim diebus. 8:66 In die autem octavo dimisit populum, et benedixerunt regi. et iverunt in tabernacula sua quam fecit Dominus David puero suo et Israel populo suo.