1 Kings
congregavitque Salomon maiores natu Israhel et omnes principes eorum
tribus, principes patrum filiorum Israel, ad regem
Salomon in Jerusalem, ut portarent arcam fœderis
Domini de civitate David, quæ est Sion.
8:2 Conveneruntque omnes viri Israel ad regem Salomonem in te
In mense Ethanim, ipse est mensis septimus.
8:3 Veneruntque omnes et seniores Israel, et tulerunt sacerdotes arcam.
8:4 Et intulerunt arcam Domini et tabernaculum eius
et vasa sanctuarii, quae erant in tabernaculo,
Sustulerunt sacerdotes et Levitæ.
rex autem Salomon et omnis multitudo Israhel quae erant
convenerunt ad eum, erant cum eo ante arcam immolantes oves et
boves, qui prae multitudine numerari non poterant, nec numerari.
8:6 et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini ad eum
locum, in oraculum domus, in loco sancto
alae cherubin.
8:7 Duas enim alas suas cherubim extendebant super locum eorum
arcam, et cherubim texerunt arcam et vectes ejus desuper.
8:8 Et educentes vectes, et visi sunt vectes ejus
in sancto ante oraculum, et foris non visa sunt;
ibi usque in hodiernum diem.
8:9 Nihil erat in arca nisi duas tabulas lapideas, quas Moyses
posuit ibi in Horeb quando Dominus pepigit foedus cum filiis
Israel, cum exirent de terra Aegypti.
8:10 Egressis autem sacerdotibus de loco sancto,
nubes implevit domum Domini.
8:11 nec possent sacerdotes stare et ministrare propter caliginem
Compleverat enim gloria Domini domum Domini.
8:12 Tunc ait Salomon : Dominus dixit ut habitaret in ca
tenebris.
8:13 aedificavi tibi domum ad habitandum in loco habitationis
in perpetuum permanere.
8:14 Convertitque rex faciem suam et benedixit omni multitudini
et omnis multitudo Israel stabat.
8:15 Benedictus Dominus Deus Israel, qui locutus est cum discipulis suis
os ad David patrem meum, et manu sua perfecit, dicens:
8:16 a die qua eduxi populum meum Israel de terra Aegypti, ego
non elegit civitatem de universis tribubus Israel, ut aedificaret domum, quam Dominus meus
nomen in eo esset; David autem elegi super populum meum Israel.
8:17 Placuitque ei in corde David patris mei, ut aedificaret domum suam;
nomen Domini Dei Israel.
8:18 Et dixit Dominus ad David patrem meum : Quod factum est in corde tuo
bene fecisti domum nomini meo, bene fecisti in corde tuo.
8:19 Verumtamen non aedificabitis domum; sed filius tuus qui veniet
de lumbis tuis aedificabit domum nomini meo.
8:20 Fecitque Dominus verbum suum, quod locutus est, et ego surrexi
cella David patris mei, et sede super thronum Israel, sicut
Dominus pollicitus est et aedificavit domum nomini Domini Dei Israhel
Israel.
8:21 posuique ibi locum arcae in qua est pactum
Domine, quod pepigit cum patribus nostris, quando eduxi eos de medio
terra Aegypti.
8:22 stetitque Salomon coram altari Domini coram omnibus
et extendit manum suam in caelum;
8:23 Dixitque : Domine Deus Israël, non est similis tui Deus in cælo
superi, vel in terra deorsum, qui custodis pactum et misericordiam in manu tua
servi, qui ambulant coram te in toto corde suo;
8:24 Qui custodisti servo tuo David patri meo, quem locutus es ei;
ore quoque locutus es, et manibus perfecisti.
ut est hodie.
8:25 Et nunc, Domine, Deus Israel, custodi servum tuum David patris mei
quod promisisti ei, dicens : Non erit tibi vir in nomine meo
visus est sedere super thronum Israel; ut custodiant filii tui
gressus eorum ut ambulent coram me sicut ambulasti ante me.
8:26 Et nunc, Deus Israel, verificetur, oro te, verbum tuum
dixisti servo tuo David patri meo.
8:27 Numquid vero Deus habitabit super terram? ecce caelum et caelum
Non te caeli capiunt; quanto minus haec domus quam habeo
aedificata?
8:28 Sed respice ad orationem servi tui et ad dominum eius
deprecatio mea, Domine Deus meus, ut exaudias clamorem et orationem.
quam orat servus tuus coram te hodie;
8:29 ut sint oculi tui aperti super domum istam nocte ac die usque ad
pro quo dixisti, ibi erit nomen meum
ut exaudias orationem quam faciet servus tuus
locum.
8:30 exaudi deprecationem servi tui et populi tui
quando orabunt ad locum istum Israhel et tu exaudi in caelo
habitaculum tuum : et cum audis, dimitte.
8:31 Si quis peccaverit in proximum suum, iureiuret super illum
ut adiurandum eum et adveniat ante altare tuum in hoc
domum or casa:
8:32 tu exaudi in caelo et fac et iudica servos tuos condemnantes
impium, viam suam in caput adducere; et justificans justum, to
secundum iustitiam eius tribue ei.
8:33 Cum ceciderit populus tuus Israel ab inimico, eo quod
Peccavimus tibi, et conversus sum ad te, et confitebor tibi
nomen, et ora, et deprecemur in domo hac.
8:34 exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israhel et
reduces eos in terram, quam dedisti patribus eorum.
8:35 caelum clausum est et pluvia non est quia peccaverunt
adversum te; si ad locum istum orant et nomen tuum confiteantur
averte a delicto suo, cum afflixeris eos.
8:36 exaudi in caelo et dimitte peccata servorum tuorum
populum tuum Israel, ut doceas eos viam bonam, in qua oportet
ambula et da pluviam super terram tuam, quam dedisti populo tuo
pro hereditate.
8:37 si fames in terra, si pestilentia, uredine,
rubigo, locusta, vel eruca; si eos hostes obsideant
in terra urbium suarum; quaelibet pestis, quaelibet aegritudo
aetatc;
8:38 Quaecumque oratio et obsecratio fiat ab aliquo, aut per omnia
populus Israel, qui cognoscet unusquisque plagam cordis sui;
et tetendit manus suas in domum istam.
8:39 exaudi in caelo habitaculum tuum et dimitte et fac et
da unicuique secundum vias suas, quorum tu nosti cor; (pro*
tu ipse solus corda omnium filiorum hominum.
8:40 ut timeant te omnibus diebus quibus vivunt super terram
patribus nostris dedisti.
8:41 et de extraneo, qui non est de populo tuo Israel, sed
de terra longinqua exit propter nomen tuum;
8:42 audient de nomine magno tuo et de manu forti et de
cum venerit et orabit ad domum istam;
8:43 audi in caelo habitaculum tuum et omnia, quae tu facis
ad te clamat alienigena
nomine, ut timeat te, sicut populus tuus Israel; et sciant
haec domus, quam aedificavi, nomine tuo vocata est.
8:44 si exierit populus tuus ad proelium contra hostes eorum, quocumque perrexeris
mitte eos et rogabis ad Dominum in urbe quam fecisti
elegisti et domui, quam aedificavi nomini tuo;
8:45 tunc exaudi in caelo orationem eorum et obsecrationem eorum
causam suam conservant.
8:46 si peccaverint in te, nemo est enim qui non peccet,
iratus es eis et tradas eos inimicis suis
aut longe aut prope in terram hostium captivos abduce;
8:47 si tamen in terra, in qua erant, se cogitabunt
captivos poenitere et deprecor in te
et terra transmigrationis eos dicens: “Peccavimus;
inique egimus, iniquitatem fecimus;
8:48 Et revertere ad te in toto corde suo et in tota anima sua,
inimicos suos in terra, qui eos captivos duxit, orate
te in terram eorum, quam dedísti ad patres suos, civitatem
quam elegisti et domum quam aedificavi nomini tuo;
8:49 tunc exaudi orationem eorum et deprecationem eorum in caelis
domicilium suum causam tenere;
8:50 et dimitte populo tuo qui peccavit tibi et omnibus eorum
iniquitates eorum, quibus praevaricati sunt in te, et da
eos misertus est eorum, qui ceperunt eos, ut habeant
misertus eorum;
8:51 populus enim tuus et hereditas tua quam adduxisti
egreditur de iEgypto, de medio camino ferreo;
8:52 ut aperiantur oculi tui ad deprecationem servi tui et
ad deprecationem populi tui Israel, ut audias eos in omnibus
quod ad te vocant.
8:53 Separasti enim eos de cunctis populis terrae
esto hereditas tua sicut locutus es per manum Moysi servi tui.
Domine Deus, quando eduxisti patres nostros de Aegypto.
8:54 Factum est autem, cum complesset Salomon orare omnia ista
oratio et obsecratio ad Dominum, orta est ab altari
Dominus flexo poplite, manibus in coelum expansis.
8:55 stetitque et benedixit omnis multitudo Israhel voce magna
vox, dicens;
8:56 Benedictus Dominus, qui dedit requiem populo suo Israel,
secundum omnia quae pollicitus est et non defuit unum omnium
bona repromissio, quam promisit in manu Moysi servi sui.
8:57 Sit Dominus Deus noster nobiscum, sicut fuit cum patribus nostris;
ne derelinquas nos, neque despicias nos;
8:58 Ut inclinet ad eum corda nostra, ut ambulet in omnibus viis suis
mandata eius et iudicia et iudicia, quae fecit
patribus nostris mandavit.
8:59 et sint haec verba mea, quibus deprecatus sum ante te
prope est Dominus Deus noster die ac nocte ut custodiat te
causam servi sui, et causam populi sui Israel in omni tempore,
prout res postulabit;
8:60 ut sciant omnes populi terrae quod Dominus ipse sit Deus et quod
nullus est alius.
8:61 Sit ergo cor vestrum perfectum cum Domino Deo nostro ut ambulemus
caerimonias eius ac mandata eius sicut hodic.
8:62 Igitur rex, et omnis Israel cum eo, immolabant victimas coram vobis
DOMINE.
8:63 Mactavitque Salomon hostias pacificas, quas immolavit
Domino boves viginti duo et centum viginti
mille ovium. Dedicavit itaque tibi rex et omnes filii Israel
domus Domini.
8:64 Et in ipso die sanctificavit rex medium atrii quod erat prius
domus Domini ibi offerebat holocausta et carnes
oblationes et adipes pacificorum, quoniam altare aeneum
quod parum fuit coram Domino accipere holocausta;
et oblationes et adipes pacificorum.
8:65 Fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem, et omnis Israel cum eo
conventus ab introitu Emath usque ad fluvium Aegypti,
coram Domino Deo nostro septem diebus ac septem diebus, id est quattuordecim diebus.
8:66 In die autem octavo dimisit populum, et benedixerunt regi.
et iverunt in tabernacula sua
quam fecit Dominus David puero suo et Israel populo suo.