1 Kings
3:1 Addiditque Salomoni amicitiam cum pharaone rege Aegypti et accepit pharaonis
filiam, et introduxit eam in civitatem David, donec compleretur
finem aedificandi domum suam et domum Domini et murum
Jerusalem circuitu.
3:2 Attamen populus immolabat in excelsis, quia non erat domus
aedificatum est nomen Domini usque ad dies illos.
3:3 Dilexit autem Salomon Dominum ambulans in praeceptis David patris sui.
solum in excelsis immolabat et accendebat thymiama.
3:4 Abiit itaque rex in Gabaon, ut immolaret ibi; Erat enim magna
excelsus: mille holocausta obtulit Salomon super illud
altare.
3:5 apparuit Dominus Salomoni per somnium nocte dicens
interroga, inquit, quid tibi dabo.
3:6 dixitque Salomon servo tuo David patri meo ostendisti
magna misericordia, sicut ambulavit ante te in veritate et in
iustitia et rectitudo cordis tecum; et servasti
ei tantam misericordiam, quam dedisti ei filium, ut sedeat
thronus eius, sicut dies est.
3:7 et nunc Domine Deus meus constituisti regem servum tuum pro David
pater meus, et ego puer parvulus sum;
in.
3:8 et servus tuus in medio populi tui quem elegisti
populus magnus, qui numerari non potest, nec prae multitudine numerari.
3:9 Da ergo servo tuo cor intellegentiae ad iudicandum populum tuum.
ut discernam inter bonos et malos. Hoc enim quis potest iudicare
tuum tantum populum?
3:10 Placuitque sermo Domino, quod Salomon postulasset verbum hoc.
3:11 dixitque ei Deus quod postulasti hoc et non habes
vitam tibi longam quaesivit; neque divitias petiisti neque
vitam inimicorum tuorum petiisti; sed rogasti te
intellectus, ad discernendum judicium;
3:12 Ecce feci iuxta verba tua, et ecce dedi tibi sapientem
et cor sensatum; ita ut nullus ante te similis
te nec post te orietur similis tui.
3:13 Dedi autem tibi quod non postulasti, et divitias;
et honor, ut non sit similis regibus
tibi omnes dies.
3:14 Si autem in viis meis ambulaveris, ut custodias praecepta mea et praecepta mea
mandata tua sicut ambulavit David pater tuus, longos faciam te
diebus.
3:15 Et evigilavit Salomon. et ecce somnium. Et venit ad
Jerusalem, stetitque ante arcam fœderis Domini
holocautomata et pacifica obtulit;
omnibus famulis suis epulandum.
3:16 Tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem steterunt
coram eo.
3:17 Responditque una mulier: “ Domine mi, ego et haec mulier in domo una habito.
et fui puer cum ea in domo.
3:18 Factum est autem in die tertia, post hæc traditus sum
et facta est mulier, et eramus simul; non fuit extraneus
nobiscum in domo, salvi erimus duo in domo.
3:19 et mortuus est puer haec nocte et mortuus est quia texit eam.
3:20 Et surrexit nocte media et tulit filium meum de medio tui in manu tua
ancilla autem eius dormivit et posuerat in sinum suum et prolem mortuum posuit in sinu meo
sinu.
3:21 Cumque surrexissem mane, ut darem infanti meo sugentem, ecce facta est
mortuus est autem, cum mane, et ecce non erat meus
mi, quod peperi.
3:22 Responditque altera mulier: “ Non; vivos autem filius meus est et mortuus est
filium tuum. Et dixit : Non. filius autem tuus mortuus est, et vivens
fili mi. Atque in hunc modum contendebant coram rege.
3:23 Tunc rex ait : Hæc dicit : Filius meus vivit, et tuus est
filius mortuus est; filius autem tuus mortuus est
Filius meus vivit.
3:24 Dixit ergo rex : Afferte mihi gladium. At illi attulerunt ante te gladium
rex.
3:25 Et ait rex : Dividite, inquit, infantem vivum in duas partes, et date dimidiam partem vobis
unum, et dimidium alteri.
3:26 Dixit autem mulier, cuius filius erat vivus ad regem, pro ea;
et dixit, domine mi, da illi
puerum vivum, et non occides. alter vero dixit fiat
neque meum neque tuum, sed dividite illud.
3:27 Et respondens rex ait: “ Date ei infantem vivum, et non accipiatis ”.
sapientes interficiunt eam: mater eius est.
3:28 Audivit itaque omnis Israel iudicium quod iudicasset rex; et illi
timuerunt regem: videbant enim sapientiam Dei in ipso facere
judicium.