1 Kings 3:1 Addiditque Salomoni amicitiam cum pharaone rege Aegypti et accepit pharaonis filiam, et introduxit eam in civitatem David, donec compleretur finem aedificandi domum suam et domum Domini et murum Jerusalem circuitu. 3:2 Attamen populus immolabat in excelsis, quia non erat domus aedificatum est nomen Domini usque ad dies illos. 3:3 Dilexit autem Salomon Dominum ambulans in praeceptis David patris sui. solum in excelsis immolabat et accendebat thymiama. 3:4 Abiit itaque rex in Gabaon, ut immolaret ibi; Erat enim magna excelsus: mille holocausta obtulit Salomon super illud altare. 3:5 apparuit Dominus Salomoni per somnium nocte dicens interroga, inquit, quid tibi dabo. 3:6 dixitque Salomon servo tuo David patri meo ostendisti magna misericordia, sicut ambulavit ante te in veritate et in iustitia et rectitudo cordis tecum; et servasti ei tantam misericordiam, quam dedisti ei filium, ut sedeat thronus eius, sicut dies est. 3:7 et nunc Domine Deus meus constituisti regem servum tuum pro David pater meus, et ego puer parvulus sum; in. 3:8 et servus tuus in medio populi tui quem elegisti populus magnus, qui numerari non potest, nec prae multitudine numerari. 3:9 Da ergo servo tuo cor intellegentiae ad iudicandum populum tuum. ut discernam inter bonos et malos. Hoc enim quis potest iudicare tuum tantum populum? 3:10 Placuitque sermo Domino, quod Salomon postulasset verbum hoc. 3:11 dixitque ei Deus quod postulasti hoc et non habes vitam tibi longam quaesivit; neque divitias petiisti neque vitam inimicorum tuorum petiisti; sed rogasti te intellectus, ad discernendum judicium; 3:12 Ecce feci iuxta verba tua, et ecce dedi tibi sapientem et cor sensatum; ita ut nullus ante te similis te nec post te orietur similis tui. 3:13 Dedi autem tibi quod non postulasti, et divitias; et honor, ut non sit similis regibus tibi omnes dies. 3:14 Si autem in viis meis ambulaveris, ut custodias praecepta mea et praecepta mea mandata tua sicut ambulavit David pater tuus, longos faciam te diebus. 3:15 Et evigilavit Salomon. et ecce somnium. Et venit ad Jerusalem, stetitque ante arcam fœderis Domini holocautomata et pacifica obtulit; omnibus famulis suis epulandum. 3:16 Tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem steterunt coram eo. 3:17 Responditque una mulier: “ Domine mi, ego et haec mulier in domo una habito. et fui puer cum ea in domo. 3:18 Factum est autem in die tertia, post hæc traditus sum et facta est mulier, et eramus simul; non fuit extraneus nobiscum in domo, salvi erimus duo in domo. 3:19 et mortuus est puer haec nocte et mortuus est quia texit eam. 3:20 Et surrexit nocte media et tulit filium meum de medio tui in manu tua ancilla autem eius dormivit et posuerat in sinum suum et prolem mortuum posuit in sinu meo sinu. 3:21 Cumque surrexissem mane, ut darem infanti meo sugentem, ecce facta est mortuus est autem, cum mane, et ecce non erat meus mi, quod peperi. 3:22 Responditque altera mulier: “ Non; vivos autem filius meus est et mortuus est filium tuum. Et dixit : Non. filius autem tuus mortuus est, et vivens fili mi. Atque in hunc modum contendebant coram rege. 3:23 Tunc rex ait : Hæc dicit : Filius meus vivit, et tuus est filius mortuus est; filius autem tuus mortuus est Filius meus vivit. 3:24 Dixit ergo rex : Afferte mihi gladium. At illi attulerunt ante te gladium rex. 3:25 Et ait rex : Dividite, inquit, infantem vivum in duas partes, et date dimidiam partem vobis unum, et dimidium alteri. 3:26 Dixit autem mulier, cuius filius erat vivus ad regem, pro ea; et dixit, domine mi, da illi puerum vivum, et non occides. alter vero dixit fiat neque meum neque tuum, sed dividite illud. 3:27 Et respondens rex ait: “ Date ei infantem vivum, et non accipiatis ”. sapientes interficiunt eam: mater eius est. 3:28 Audivit itaque omnis Israel iudicium quod iudicasset rex; et illi timuerunt regem: videbant enim sapientiam Dei in ipso facere judicium.