1 Kings 1:1 Erat autem rex David senex et plenus dierum. et operuerunt eum vestes, sed non calor. 1:2 Dixerunt ergo ei servi sui : Quæramus domino meo rex iuvenem virginem: et stet coram rege, et fiat ei foveat eum, et jaceat in sinu tuo, ut veniat dominus meus rex caloris. 1:3 Quaesivit ergo puellam pulchram in omnibus finibus Israel, et invenit Abisag Sunamitin et adduxit eam ad regem. Erat autem puella pulchra nimis, dormiebatque cum rege, et ministrabat ei rex autem non cognovit eam. 1:5 Adonias autem filius Haggith elevabatur dicens: “ Ego ero rex fecitque sibi currus et equites et quinquaginta viros qui currerent coram eo. 6 Nec corripuit eum pater suus aliquando dicens: “ Quare hoc fecisti? fecisti? Erat autem et ipse vir valde bonus; et mater eius peperit ei post Absalon. 1:7 contulitque cum Ioab filio Sarviae et cum Abiathar Thea Qui secuti sunt eum Adoniam. Sadoc autem sacerdos et Banaia filius Ioiadae et Nathan Thessimus prophetae Semei et Rei et potentes qui fuerunt David, non cum Adonia. 1:9 et occidit Adonias oves et boves et pingues iuxta lapidem Zoheleth, quod est Enrogel, et omnes fratres regis filii autem et omnes servi regis Iuda. et Nathan propheta et Banaias et fortes et Salomon eius fratrem non vocavit. 1:11 unde et Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis dixit Non audisti quod regnat Adonias filius Haggith? David dominus noster ignorat? 1:12 Nunc ergo veni, accipe consilium a me ut vitam tuam et vitam filii tui Salomonis. 1:13 vade et ingredere ad regem David et dic ei nonne tu es domine domine rex iurare ancillae tuae filius regnabit post me, et ipse sedebit super solium meum? cur ergo Adonias regnabit? 1:14 Adhuc eo loquente cum rege, ego quoque ingrediar post te, et confirma sermones tuos. 1:15 Ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculum antiquiores; Abisag Sunamitis ministrabat ei. 1:16 Inclinavit se Bethsabee et adoravit regem. Et ait rex: Quid vis? 1:17 Dixitque ei : Domine mi, jurasti in Domino Deo tuo dicens: Salomon filius tuus regnabit post me. et sedebit super solium meum. 1:18 et nunc ecce regnat Adonias. et nunc, domine mi rex, tu? nescis; 1:19 bovem et adipem bovemque ac pecus immolavit plurimum habetque vocaveruntque omnes filios regis et Abiathar sacerdotem et Ioab Thema Salomonem autem servum tuum non vocavit. 1:20 et tu, domine mi rex, oculi omnis Israel in te sunt et dices ad eos qui sedent in solio domini mei regis post eum. 1:21 alioquin erit cum dormierit dominus meus rex patres eius, ego et filius meus Salomon peccatores erimus. 1:22 Adhuc illa loquente cum rege, Nathan propheta; venit in. 1:23 Et nuntiaverunt regi, dicentes : Adest Nathan propheta. Et cum ille ingressus est ante regem, adoravit eum coram rege facie ad terram. 1:24 Dixitque Nathan : Domine mi rex, dixisti : Adonias regnet post me, et sedebit in solio meo? 1:25 et occidit bovem et adipem boum oves plurimas, et omnes filios regis, et vocavit duces exercitus et Abiathar sacerdos; et ecce comederunt et biberunt et bibe coram eo et dic: Salve rex Adonias. me servum tuum et Sadoc sacerdotem et Banaiam filium 1:26 me servum tuum Ioiada autem servum tuum Salomonem non vocavit. 1:27 Factum est hoc in manu domini mei regis, et non indicastis ei servum tuum, quis sedebit in solio domini mei regis post illum? 1:28 Et respondit rex David et dixit : " Vocate ad me Bethsabee ". Et venit in coram rege, et stetit coram rege. 1:29 Et juravit rex, dicens : Vivit Dominus, qui redemit me anima ex omni tribulatione; 1:30 quia sicut iuravi tibi per Dominum Deum Israhel dicens Salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit super solium meum pro meo; sic certe faciam hodie. 1:31 inclinavit se Bethsabee in faciem suam et adoravit et ait: Vivat dominus meus rex David in aeternum. 1:32 Dixit quoque rex David : Vocate mihi Sadoc sacerdotem et Nathan prophetam. Banaias filius Jojadæ. Veneruntque ad regem. 1:33 Dixit quoque rex ad eos: “ Tollite vobiscum servos domini vestri. et impositum super mulam meam Salomonem filium meum, et deducam eum ad Gihon; 1:34 ungat eum ibi rex Sadoc sacerdos et Nathan propheta super Israel: et clangite bucina et dicite: Vivat rex Salomonis. 1:35 et ascendetis post eum, ut veniat et sedeat super me Thronus; ipse enim rex erit pro me super Israel et super Iudam. 1:36 Et respondit Banaias filius Ioiadae regi dicens: “ Amen Dómine Deus domini mei regis dic ita. 1:37 Sicut fuit Dominus cum domino meo rege, sic sit cum Salomone, et ponam thronum eius maiorem quam thronum domini mei regis David. 1:38 Sadoc sacerdos et Nathan propheta et Banaia filius et descendit Ioiada et Cherethi et Phelethi Salomon autem, super mulam regis David, duxit eum in Gihon. 1:39 Sumpsitque Sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo et unxit Salomonem. et tuba cecinerunt. et dixit omnis populus; Salvum fac regem Salomonem. 1:40 Et ascendit omnis populus post eum, et populus canentium tibiis. et gavisi sunt gaudio magno, ut discerperetur terra in voce Domini eos. 1:41 audivit autem Adonias et omnes qui cum eo erant convivae finitum comedere. Cum audisset Ioab clangorem buccinæ dixit: Quare fremitus civitatis conturbatus est? 1:42 Adhuc illo loquente, Ionathan filius Abiathar sacerdotis pervenerunt; Cui dixit Adonias : Ingredere. vir enim fortis es; et annuntias bonum. 1:43 Responditque Ionathan et dixit ad Adoniam: “ Vere dominus noster rex David Salomonem regem fecit. 1:44 Et misit cum eo rex Sadoc sacerdotem et Nathan Themon propheta, et Banaia filius Ioiada et Cherethi et Thess Phelethæi, et imposuerunt eum super mulam regis. 1:45 Unxerunt autem eum Sadoc sacerdos et Nathan propheta in regem Gihon : et ascenderunt inde gaudentes, ita ut insonuerit civitas ; iterum. Hic est sonus quem audistis. 1:46 Sed et Salomon sedet super solium regni. 1:47 Venerunt autem servi regis ut benedicerent domino nostro regi David, dicens : Salomonis fac nomen melius quam nomen tuum, et fac nomen ejus thronus tuus maior throno tuo. Et adoravit rex in lectulo suo. 1:48 dixitque rex Benedictus Dominus Deus Israhel dedit sedere in solio meo hodie, oculis meis etiam videntibus. 1:49 Et timuerunt omnes hospites, qui erant cum Adonia, et surrexerunt ivit unusquisque viam suam. 1:50 Adonias autem timens Salomonem surrexit et abiit et tenuit cornua altaris tene. 1:51 Nuntiatumque est Salomoni ecce Adonias timet regem Salomonem ecce enim adprehendit cornua altaris dicens rex Iurat mihi hodie Salomon quod non interficiet servum suum cum te gladius. 1:52 Dixitque Salomon : Si fuerit vir bonus, non videbit se capillus eius decidit in terram sin autem malum inventum fuerit eo ipse morietur. 1:53 Misit ergo rex Salomon et eduxit eum ab altari. Et he venit et adoravit regem Salomonem dixitque ei Salomon vade domum tuam.