កិច្ចការ 22:1 បងប្អូនប្រុសនិងឪពុកអើយ ចូរស្ដាប់ពាក្យការពាររបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានធ្វើឥឡូវនេះ។ អ្នក. 22:2 (ហើយពេលដែលគេបានឮថាទ្រង់មានបន្ទូលជាភាសាហេព្រើរដល់ពួកគេ នោះពួកគេ រក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់ជាងមុន៖ ហើយគាត់និយាយថា) ទុតិយកថា 22:3 ខ្ញុំពិតជាជនជាតិយូដា ដែលកើតនៅក្រុងតាសុស ជាក្រុងមួយនៅក្រុងស៊ីលីគា។ នាំមកនៅទីក្រុងនេះនៅជើងលោកកាម៉ាលាល ហើយបង្រៀនតាម របៀបដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃច្បាប់របស់បុព្វបុរស ហើយមានចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះ ព្រះអើយ ដូចអ្នករាល់គ្នាមានថ្ងៃនេះដែរ។ 22:4 ហើយខ្ញុំបានបៀតបៀនវិធីនេះរហូតដល់ស្លាប់ដោយចងនិងបញ្ជូនទៅក្នុង ពន្ធនាគារទាំងបុរសនិងស្ត្រី។ 22:5 លោកមហាបូជាu200cចារ្យក៏ធ្វើជាបន្ទាល់ដល់ខ្ញុំ និងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់លោកដែរ។ ព្រឹទ្ធាចារ្យ៖ ខ្ញុំក៏បានទទួលសំបុត្រពីអ្នកណាដែរ ហើយបានទៅ ក្រុងដាម៉ាស ដើម្បីនាំពួកអ្នកដែលនៅទីនោះទៅក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីឲ្យបានជា ពិន័យ។ 22:6 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា, កាលខ្ញុំបានធ្វើដំណើររបស់ខ្ញុំ, ហើយបានមកជិតដល់ ក្រុងដាម៉ាសនៅពេលថ្ងៃត្រង់ ស្រាប់តែមានពន្លឺយ៉ាងខ្លាំងពីលើមេឃ ជុំវិញខ្ញុំ។ 22:7 ហើយខ្ញុំបានដួលទៅដី, ហើយបានឮសំឡេងមួយនិយាយមកកាន់ខ្ញុំ, សូល! សូលអើយ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបៀតបៀនខ្ញុំ? 22:8 ហើយខ្ញុំបានឆ្លើយថាតើលោកជានរណា? គាត់មានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា ខ្ញុំជាព្រះយេស៊ូ ណាសារ៉ែត ដែលអ្នកបៀតបៀន។ 22:9 ហើយអ្នកដែលនៅជាមួយខ្ញុំបានឃើញពិតជាពន្លឺ, ហើយភ័យខ្លាច. ប៉ុន្តែ គេមិនបានឮសំឡេងរបស់ព្រះអង្គដែលមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំទេ។ 22:10 ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា: តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចព្រះអម្ចាស់? ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា៖ «ចូរក្រោកឡើង!» ទៅក្រុងដាម៉ាស; នៅទីនោះ គេនឹងប្រាប់អ្នកអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ ត្រូវបានតែងតាំងសម្រាប់អ្នកដើម្បីធ្វើ។ 22:11 ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញសម្រាប់សិរីរុងរឿងនៃពន្លឺនោះ, ត្រូវបានដឹកនាំដោយ ដៃរបស់អ្នកដែលនៅជាមួយខ្ញុំ ខ្ញុំបានមកដល់ក្រុងដាម៉ាស។ 22:12 And one Ananias , a devout man according to the law , having a good report ជនជាតិយូដាទាំងអស់ដែលរស់នៅទីនោះ 22:13 មកឯខ្ញុំ, ហើយបានឈរ, ហើយនិយាយមកខ្ញុំ, បងប្រុសសូល, ទទួលរបស់អ្នក ការមើលឃើញ។ ហើយម៉ោងដដែលនោះ ខ្ញុំបានក្រឡេកមើលគាត់។ 22:14 ហើយគាត់បាននិយាយថា: “ព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់យើងបានជ្រើសរើសអ្នកថាអ្នក គួរដឹងពីឆន្ទៈរបស់គាត់ ហើយឃើញថាមានតែមួយ ហើយគួរតែស្តាប់តាម សំឡេងនៃមាត់របស់គាត់។ 22:15 ដ្បិតអ្នកនឹងធ្វើជាសាក្សីរបស់គាត់ដល់មនុស្សទាំងអស់នៃអ្វីដែលអ្នកបានឃើញនិង ឮ។ 22:16 ហើយឥឡូវនេះហេតុអ្វីបានជាអ្នកនៅ? ចូរក្រោកឡើង ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយលាងសំអាតរបស់អ្នកទៅ អំពើបាប អំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់។ 22:17 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា, when I was come again to Jerusalem, even ពេលខ្ញុំអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខ្ញុំស្ថិតក្នុងភាពស្រពេចស្រពិល។ ទុតិយកថា 22:18 ហើយឃើញគាត់និយាយមកខ្ញុំថា ចូរប្រញាប់ចេញទៅជាប្រញាប់ ក្រុងយេរូសាឡឹម: ដ្បិតគេនឹងមិនបានទទួលទីបន្ទាល់របស់ព្រះអង្គអំពីទូលបង្គំឡើយ។ 22:19 ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា, ព្រះអម្ចាស់, they know that I imprisoned and beat in every សាលាប្រជុំអ្នកដែលជឿលើអ្នក 22:20 ហើយនៅពេលដែលឈាមរបស់ទុក្ករបុគ្គលរបស់អ្នកគឺស្ទេផានត្រូវបានបង្ហូរ, ខ្ញុំក៏ឈរ ដោយយល់ព្រមចំពោះការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះអង្គ ហើយបានរក្សាសម្លៀកបំពាក់ទាំងនោះ សម្លាប់គាត់។ លោកុប្បត្តិ 22:21 លោកមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ «ចូរចេញទៅ ដ្បិតខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកឲ្យទៅឆ្ងាយពីទីនោះ។ សាសន៍ដទៃ។ 22:22 ហើយគេបានប្រាប់គាត់ដល់ពាក្យនេះ, ហើយបន្ទាប់មកលើកឡើងរបស់ពួកគេ បន្លឺឡើងហើយនិយាយថា៖ «អ្នកនោះចេញឲ្យឆ្ងាយពីផែនដីទៅ!» សមដែលគាត់គួររស់នៅ។ 22:23 ហើយខណៈដែលពួកគេបានស្រែកចេញ, ហើយបានបោះចោលសំលៀកបំពាក់របស់ខ្លួន, ហើយបានបោះធូលីដីចូលទៅក្នុង ខ្យល់, និក្ខមនំ 22:24 មេបញ្ជាការបានបង្គាប់ឲ្យនាំគាត់ចូលទៅក្នុងប្រាសាទ ហើយផ្ញើទៅ ថាគាត់គួរតែត្រូវបានពិនិត្យដោយការវាយដំ; ដើម្បីឱ្យគាត់ដឹងដូច្នេះ ពួកគេបានស្រែកប្រឆាំងនឹងគាត់។ 22:25 ហើយខណៈដែលពួកគេបានចងគាត់ជាមួយនឹងទងនោះប៉ូលបាននិយាយទៅនាយទាហាននោះ ឈរក្បែរ តើមានច្បាប់សម្រាប់អ្នកវាយបុរសដែលជាជនជាតិរ៉ូម៉ាំងឬ? មិនថ្កោលទោស? 22:26 ពេលនាយទាហានបានឮដូច្នេះ គាត់ក៏ទៅប្រាប់មេទ័ពថា: ដោយពោលថា ចូរប្រយ័ត្ននូវអ្វីដែលអ្នកធ្វើ ដ្បិតបុរសនេះជាជនជាតិរ៉ូម។ 22:27 បន្ទាប់មកមេបញ្ជាការបានមកហើយនិយាយទៅគាត់ថា:, ប្រាប់ខ្ញុំ, អ្នកគឺជា រ៉ូម៉ាំង? គាត់បាននិយាយថា បាទ។ 22:28 និងប្រធានក្រុមបានឆ្លើយតបថា:, With a lot a lot I get this សេរីភាព។ លោកប៉ូលពោលថា៖ «ខ្ញុំកើតមកដោយសេរី»។ និក្ខមនំ 22:29 ភ្លាមនោះ គេក៏ចាកចេញពីព្រះអង្គ ដែលគួរពិនិត្យមើល។ ហើយមេទ័ពក៏ភ័យខ្លាចដែរ បន្ទាប់ពីដឹងថាគាត់ជា រ៉ូម៉ាំង ហើយដោយសារគាត់បានចងគាត់។ 22:30 នៅថ្ងៃស្អែក, ដោយសារតែគាត់នឹងបានដឹងច្បាស់ថាដូច្នេះគាត់ គាត់ត្រូវគេចោទប្រកាន់ពីសាសន៍យូដា គាត់បានដោះគាត់ចេញពីក្រុមរបស់គាត់ ហើយបញ្ជាទៅ ពួកនាយកបូជាចារ្យ និងក្រុមប្រឹក្សារបស់ពួកគេទាំងអស់ឲ្យបង្ហាញខ្លួន ហើយនាំប៉ូលចុះមក។ ហើយដាក់គាត់នៅចំពោះមុខពួកគេ។