1 ស្តេច និក្ខមនំ 12:1 ព្រះu200cបាទរេហូu200cបោមយាងទៅក្រុងស៊ីគែម ដ្បិតជនu200cជាតិអ៊ីស្រាu200cអែលទាំងមូលបានមកដល់ក្រុងស៊ីគែម តាំងគាត់ជាស្ដេច។ និក្ខមនំ 12:2 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅពេលដែលលោកយេរ៉ូបោម ជាកូនរបស់លោកនេបាត ដែលនៅឡើយ។ អេស៊ីបបានឮអំពីវា (ដ្បិតគាត់បានរត់ចេញពីវត្តមានរបស់ស្តេចសាឡូម៉ូន ហើយយេរ៉ូបោមបានស្នាក់នៅក្នុងស្រុកអេស៊ីប;) 12:3 ដែលគេចាត់គេឲ្យហៅលោកមក។ យេរ៉ូបោម និងក្រុមជំនុំទាំងមូល អ៊ីស្រាu200cអែលបានមក ហើយនិយាយទៅកាន់រេហូu200cបោមថា៖ 12:4 ឪពុករបស់អ្នកបានធ្វើឱ្យនឹមរបស់យើងសោកស្តាយ: ឥឡូវនេះធ្វើឱ្យអ្នកសោកស្តាយ. ការបម្រើឪពុករបស់អ្នក និងនឹមធ្ងន់របស់គាត់ដែលគាត់ដាក់មកលើយើង ស្រាលជាង ហើយយើងនឹងបម្រើអ្នក។ លោកុប្បត្តិ 12:5 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «ចេញទៅបីថ្ងៃទៀតសិន ចាំមកឯខ្ញុំម្ដងទៀត។ ហើយប្រជាជនបានចាកចេញ។ និក្ខមនំ 12:6 ព្រះu200cបាទរេហូu200cបោមក៏ពិគ្រោះជាមួយនឹងបុរសចំណាស់ ដែលឈរនៅចំពោះមុខសាឡូម៉ូន ឪពុកគាត់កាលគាត់នៅមានជីវិតនៅឡើយ ហើយនិយាយថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាផ្ដល់យោបល់យ៉ាងណាដើម្បីឲ្យខ្ញុំធ្វើ» ឆ្លើយមនុស្សនេះ? 12:7 គេក៏និយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកចង់ធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់គាត់ មនុស្សនៅថ្ងៃនេះនឹងបម្រើគេ ហើយឆ្លើយតបនឹងគេ ហើយនិយាយល្អ ចូរនិយាយទៅកាន់គេ នោះគេនឹងធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ជារៀងរហូត។ 12:8 ប៉ុន្តែគាត់បានបោះបង់ចោលដំបូន្មានរបស់មនុស្សចាស់ដែលពួកគេបានផ្តល់ឱ្យគាត់, និង បានពិគ្រោះជាមួយនឹងបុរសវ័យក្មេងដែលធំពេញវ័យជាមួយនឹងគាត់ ឈរនៅមុខគាត់៖ លោកុប្បត្តិ 12:9 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាផ្តល់យោបល់យ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យយើងឆ្លើយតបនឹងការនេះ» មនុស្សដែលនិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា ចូរធ្វើនឹមដែលឪពុកអ្នកធ្វើ តើបានធ្វើឱ្យយើងស្រាលជាងមុនទេ? 12:10 ហើយយុវជនដែលបានធំឡើងជាមួយគាត់និយាយទៅគាត់, និយាយថា: អ្នកត្រូវនិយាយទៅកាន់ប្រជាជនដែលនិយាយជាមួយអ្នកយ៉ាងនេះថា៖ «អ្នក» ឪពុកបានធ្វើឲ្យនឹមរបស់យើងធ្ងន់ ប៉ុន្តែធ្វើឲ្យអ្នកស្រាលជាងយើង។ ដូចនេះ អ្នកនិយាយទៅកាន់គេថា ម្រាមដៃតូចរបស់ខ្ញុំនឹងក្រាស់ជាងឪពុកខ្ញុំ ចង្កេះ។ 12:11 ហើយឥឡូវនេះ ចំណែកឯឪពុករបស់ខ្ញុំបានដាក់អ្នកដោយនឹមធ្ងន់, ខ្ញុំនឹងបន្ថែមទៅ នឹមរបស់អ្នក៖ ឪពុករបស់ខ្ញុំបានវាយប្រដៅអ្នកដោយរំពាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងដាក់ទោស អ្នកជាមួយខ្យាដំរី។ និក្ខមនំ 12:12 នៅថ្ងៃទីបី លោកយេរ៉ូu200cបោម និងប្រជាជនទាំងមូលបានមកឯរេហូបោម ព្រះរាជាបានត្រាស់បង្គាប់ថា៖ «ថ្ងៃទីបី សូមមកឯខ្ញុំម្ដងទៀត។ 12:13 ហើយស្តេចបានឆ្លើយទៅប្រជាជនយ៉ាងរវើរវាយ, ហើយបានបោះបង់ចោលរបស់បុរសចំណាស់ ដំបូន្មានដែលពួកគេបានផ្តល់ឱ្យគាត់; 12:14 ហើយនិយាយទៅពួកគេបន្ទាប់ពីការប្រឹក្សារបស់យុវជន, និយាយថា:, my father បានធ្វើឲ្យនឹមរបស់អ្នកធ្ងន់ ហើយខ្ញុំនឹងបន្ថែមនឹមរបស់អ្នក៖ ឪពុករបស់ខ្ញុំផងដែរ។ វាយប្រដៅអ្នកដោយរំពាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងប្រដៅអ្នកដោយខ្យាដំរី។ 12:15 ដូច្នេះ ស្តេចមិនស្តាប់តាមប្រជាជន; ចំពោះមូលហេតុគឺមកពី ព្រះអម្ចាស់ ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល អហ៊ីយ៉ា ជាអ្នកស្រុកស៊ីឡូន ដល់យេរ៉ូបោម ជាកូននេបាត។ 12:16 ដូច្នេះនៅពេលដែលអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ឃើញថាស្តេចមិនស្តាប់ពួកគេ, ប្រជាជន ទូលស្ដេចថា៖ «តើយើងមានចំណែកអ្វីក្នុងព្រះបាទដាវីឌ? ទាំងមិនមាន យើងបានទទួលមរតកនៅក្នុងកូនរបស់លោកអ៊ីសាយ។ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ សូមមើលទៅ ផ្ទះរបស់អ្នក ដាវីឌ។ ដូច្នេះ អ៊ីស្រាu200cអែលក៏ចាកចេញទៅជំរំរបស់គេ។ ទុតិយកថា 12:17 រីឯជនu200cជាតិអ៊ីស្រាu200cអែល ដែលរស់នៅក្នុងក្រុងនានានៃស្រុកយូដា។ រេហូបោមបានសោយរាជ្យលើពួកគេ។ 12:18 បន្ទាប់មកស្ដេចរេហូបោមបានចាត់អដូរ៉ាម, who was over the tribute ; និងអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់។ យកដុំថ្មគប់សម្លាប់គាត់។ ដូច្នេះ ស្ដេចរេហូបោមក៏មានល្បឿនលឿន នាំគាត់ឡើងលើរទេះរត់ទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។ ទុតិយកថា 12:19 ដូច្នេះ អ៊ីស្រាអែលបានបះបោរប្រឆាំងនឹងវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ទុតិយកថា 12:20 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលបានឮថា យេរ៉ូបោមបានយាងមកម្ដងទៀត។ ពួកគេចាត់លោកឲ្យទៅប្រជុំ ហើយតាំងលោកឡើងជាស្ដេច លើអ៊ីស្រាអែលទាំងមូល គ្មានអ្នកណាដើរតាមវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌទេ ប៉ុន្តែ កុលសម្ព័ន្ធយូដាតែប៉ុណ្ណោះ។ និក្ខមនំ 12:21 ហើយកាលរេហូu200cបោមបានមកដល់ក្រុងយេរូu200cសាឡឹមហើយ ទ្រង់ក៏ប្រមូលផ្ទះទាំងអស់របស់ទ្រង់មក យូដា និងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន មួយសែនបួនម៉ឺននាក់។ អ្នករើសតាំងជាអ្នកចម្បាំង ដើម្បីតទល់នឹងវង្សអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីយករាជាណាចក្រមកជូនរេហូបោម ជាកូនរបស់សាឡូម៉ូនម្ដងទៀត។ 12:22 ប៉ុន្តែព្រះu200cបន្ទូលរបស់ព្រះបានមកដល់សេម៉ាយ៉ាជាអ្នកនៃព្រះ, និយាយថា: និក្ខមនំ 12:23 ចូរនិយាយទៅរេហូu200cបោម ជាបុត្ររបស់សាឡូម៉ូន ស្ដេចស្រុកយូដា និងដល់អស់អ្នកទាំងអស់គ្នា។ គ្រួសារយូដា និងបេនយ៉ាមីន និងប្រជាជនដែលនៅសេសសល់ដោយពោលថា ទុតិយកថា 12:24 ព្រះu200cអម្ចាស់មានព្រះu200cបន្ទូលថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវឡើងទៅ ឬតទល់នឹងបងប្អូនរបស់អ្នកឡើយ។ កូនចៅអ៊ីស្រាu200cអែលទាំងអស់គ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ សម្រាប់រឿងនេះគឺ ពីខ្ញុំ។ ដូច្នេះ ពួកគេបានស្តាប់តាមព្រះu200cបន្ទូលរបស់ព្រះu200cអម្ចាស់ ហើយត្រឡប់មកវិញ។ ត្រូវចេញទៅ តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះu200cអម្ចាស់។ លោកុប្បត្តិ 12:25 លោកយេរ៉ូu200cបោមបានសង់ក្រុងស៊ីគែម នៅលើភ្នំអេប្រាអ៊ីម ហើយរស់នៅក្នុងនោះ។ និង ចេញពីទីនោះ ហើយសង់ប៉េនូអែល។ 12:26 And Jeroboam មានប្រសាសន៍នៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់: ឥឡូវនេះព្រះរាជាណាចក្រនឹងត្រឡប់ទៅជា ផ្ទះរបស់ដាវីឌ៖ 12:27 ប្រសិនបើប្រជាជននេះឡើងទៅធ្វើយញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់នៅ ក្រុងយេរូសាឡឹមដូច្នេះ ចិត្តរបស់ប្រជាជននឹងវិលមករកពួកគេវិញ។ ព្រះu200cអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំនឹងរេហូu200cបោម ជាស្ដេចស្រុកយូដា ហើយគេនឹងសម្លាប់ទូលបង្គំ ហើយទៅ ម្ដងទៀតចំពោះរេហូបោម ជាស្ដេចស្រុកយូដា។ និក្ខមនំ 12:28 ស្ដេចក៏បានប្រឹក្សា ហើយធ្វើកូនគោពីរធ្វើពីមាស ហើយមានបន្ទូលថា ចំពោះពួកគេថា អ្នកឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹមច្រើនពេកហើយ មើលចុះ! ឱអ៊ីស្រាu200cអែលជាព្រះដែលនាំអ្នកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ 12:29 ហើយគាត់បានដាក់មួយនៅបេតអែល, និងមួយទៀតដាក់គាត់នៅក្នុងដាន់. 12:30 ហើយរឿងនេះបានក្លាយទៅជាអំពើបាប: សម្រាប់ប្រជាជនបានទៅថ្វាយបង្គំនៅចំពោះមុខ មួយសូម្បីតែដល់ Dan ។ 12:31 ហើយគាត់បានធ្វើផ្ទះមួយនៃកន្លែងខ្ពស់, និងបានធ្វើជាបូជាចារ្យនៃទាបបំផុត ប្រជាជនដែលមិនមែនជាកូនរបស់លេវី។ លោកុប្បត្តិ 12:32 លោកយេរ៉ូបោមបានរៀបចំពិធីជប់លៀងមួយនៅខែទីប្រាំបី នៅថ្ងៃទីដប់ប្រាំ។ ក្នុងខែនោះ ដូចជាពិធីបុណ្យនៅស្រុកយូដា ហើយគាត់បានថ្វាយ អាសនៈ គាត់នៅបេតអែលក៏ធ្វើយញ្ញបូជាដល់កូនគោដែលគាត់មាន គាត់បានតាំងនៅបេតអែលជាបូជាចារ្យនៅស្ថានខ្ពស់ដែលគាត់ បានធ្វើ។ និក្ខមនំ 12:33 ដូច្នេះ លោកថ្វាយលើអាសនៈដែលលោកបានធ្វើនៅបេតអែលទីដប់ប្រាំ។ នៅថ្ងៃនៃខែទីប្រាំបី គឺនៅក្នុងខែដែលលោកបានរៀបចំទុកជាស្រេច បេះដូងផ្ទាល់ខ្លួន; ហើយបានរៀបចំពិធីជប់លៀងដល់កូនចៅអ៊ីស្រាu200cអែល បូជានៅលើអាសនៈ និងដុតគ្រឿងក្រអូប។