1 ស្តេច
និក្ខមនំ 12:1 ព្រះu200cបាទរេហូu200cបោមយាងទៅក្រុងស៊ីគែម ដ្បិតជនu200cជាតិអ៊ីស្រាu200cអែលទាំងមូលបានមកដល់ក្រុងស៊ីគែម
តាំងគាត់ជាស្ដេច។
និក្ខមនំ 12:2 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅពេលដែលលោកយេរ៉ូបោម ជាកូនរបស់លោកនេបាត ដែលនៅឡើយ។
អេស៊ីបបានឮអំពីវា (ដ្បិតគាត់បានរត់ចេញពីវត្តមានរបស់ស្តេចសាឡូម៉ូន
ហើយយេរ៉ូបោមបានស្នាក់នៅក្នុងស្រុកអេស៊ីប;)
12:3 ដែលគេចាត់គេឲ្យហៅលោកមក។ យេរ៉ូបោម និងក្រុមជំនុំទាំងមូល
អ៊ីស្រាu200cអែលបានមក ហើយនិយាយទៅកាន់រេហូu200cបោមថា៖
12:4 ឪពុករបស់អ្នកបានធ្វើឱ្យនឹមរបស់យើងសោកស្តាយ: ឥឡូវនេះធ្វើឱ្យអ្នកសោកស្តាយ.
ការបម្រើឪពុករបស់អ្នក និងនឹមធ្ងន់របស់គាត់ដែលគាត់ដាក់មកលើយើង ស្រាលជាង
ហើយយើងនឹងបម្រើអ្នក។
លោកុប្បត្តិ 12:5 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «ចេញទៅបីថ្ងៃទៀតសិន ចាំមកឯខ្ញុំម្ដងទៀត។
ហើយប្រជាជនបានចាកចេញ។
និក្ខមនំ 12:6 ព្រះu200cបាទរេហូu200cបោមក៏ពិគ្រោះជាមួយនឹងបុរសចំណាស់ ដែលឈរនៅចំពោះមុខសាឡូម៉ូន
ឪពុកគាត់កាលគាត់នៅមានជីវិតនៅឡើយ ហើយនិយាយថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាផ្ដល់យោបល់យ៉ាងណាដើម្បីឲ្យខ្ញុំធ្វើ»
ឆ្លើយមនុស្សនេះ?
12:7 គេក៏និយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកចង់ធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់គាត់
មនុស្សនៅថ្ងៃនេះនឹងបម្រើគេ ហើយឆ្លើយតបនឹងគេ ហើយនិយាយល្អ
ចូរនិយាយទៅកាន់គេ នោះគេនឹងធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ជារៀងរហូត។
12:8 ប៉ុន្តែគាត់បានបោះបង់ចោលដំបូន្មានរបស់មនុស្សចាស់ដែលពួកគេបានផ្តល់ឱ្យគាត់, និង
បានពិគ្រោះជាមួយនឹងបុរសវ័យក្មេងដែលធំពេញវ័យជាមួយនឹងគាត់
ឈរនៅមុខគាត់៖
លោកុប្បត្តិ 12:9 លោកមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាផ្តល់យោបល់យ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យយើងឆ្លើយតបនឹងការនេះ»
មនុស្សដែលនិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា ចូរធ្វើនឹមដែលឪពុកអ្នកធ្វើ
តើបានធ្វើឱ្យយើងស្រាលជាងមុនទេ?
12:10 ហើយយុវជនដែលបានធំឡើងជាមួយគាត់និយាយទៅគាត់, និយាយថា:
អ្នកត្រូវនិយាយទៅកាន់ប្រជាជនដែលនិយាយជាមួយអ្នកយ៉ាងនេះថា៖ «អ្នក»
ឪពុកបានធ្វើឲ្យនឹមរបស់យើងធ្ងន់ ប៉ុន្តែធ្វើឲ្យអ្នកស្រាលជាងយើង។ ដូចនេះ
អ្នកនិយាយទៅកាន់គេថា ម្រាមដៃតូចរបស់ខ្ញុំនឹងក្រាស់ជាងឪពុកខ្ញុំ
ចង្កេះ។
12:11 ហើយឥឡូវនេះ ចំណែកឯឪពុករបស់ខ្ញុំបានដាក់អ្នកដោយនឹមធ្ងន់, ខ្ញុំនឹងបន្ថែមទៅ
នឹមរបស់អ្នក៖ ឪពុករបស់ខ្ញុំបានវាយប្រដៅអ្នកដោយរំពាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងដាក់ទោស
អ្នកជាមួយខ្យាដំរី។
និក្ខមនំ 12:12 នៅថ្ងៃទីបី លោកយេរ៉ូu200cបោម និងប្រជាជនទាំងមូលបានមកឯរេហូបោម
ព្រះរាជាបានត្រាស់បង្គាប់ថា៖ «ថ្ងៃទីបី សូមមកឯខ្ញុំម្ដងទៀត។
12:13 ហើយស្តេចបានឆ្លើយទៅប្រជាជនយ៉ាងរវើរវាយ, ហើយបានបោះបង់ចោលរបស់បុរសចំណាស់
ដំបូន្មានដែលពួកគេបានផ្តល់ឱ្យគាត់;
12:14 ហើយនិយាយទៅពួកគេបន្ទាប់ពីការប្រឹក្សារបស់យុវជន, និយាយថា:, my father
បានធ្វើឲ្យនឹមរបស់អ្នកធ្ងន់ ហើយខ្ញុំនឹងបន្ថែមនឹមរបស់អ្នក៖ ឪពុករបស់ខ្ញុំផងដែរ។
វាយប្រដៅអ្នកដោយរំពាត់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងប្រដៅអ្នកដោយខ្យាដំរី។
12:15 ដូច្នេះ ស្តេចមិនស្តាប់តាមប្រជាជន; ចំពោះមូលហេតុគឺមកពី
ព្រះអម្ចាស់ ធ្វើតាមព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូល
អហ៊ីយ៉ា ជាអ្នកស្រុកស៊ីឡូន ដល់យេរ៉ូបោម ជាកូននេបាត។
12:16 ដូច្នេះនៅពេលដែលអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ឃើញថាស្តេចមិនស្តាប់ពួកគេ, ប្រជាជន
ទូលស្ដេចថា៖ «តើយើងមានចំណែកអ្វីក្នុងព្រះបាទដាវីឌ? ទាំងមិនមាន
យើងបានទទួលមរតកនៅក្នុងកូនរបស់លោកអ៊ីសាយ។ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ សូមមើលទៅ
ផ្ទះរបស់អ្នក ដាវីឌ។ ដូច្នេះ អ៊ីស្រាu200cអែលក៏ចាកចេញទៅជំរំរបស់គេ។
ទុតិយកថា 12:17 រីឯជនu200cជាតិអ៊ីស្រាu200cអែល ដែលរស់នៅក្នុងក្រុងនានានៃស្រុកយូដា។
រេហូបោមបានសោយរាជ្យលើពួកគេ។
12:18 បន្ទាប់មកស្ដេចរេហូបោមបានចាត់អដូរ៉ាម, who was over the tribute ; និងអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់។
យកដុំថ្មគប់សម្លាប់គាត់។ ដូច្នេះ ស្ដេចរេហូបោមក៏មានល្បឿនលឿន
នាំគាត់ឡើងលើរទេះរត់ទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។
ទុតិយកថា 12:19 ដូច្នេះ អ៊ីស្រាអែលបានបះបោរប្រឆាំងនឹងវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
ទុតិយកថា 12:20 ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នៅពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលបានឮថា យេរ៉ូបោមបានយាងមកម្ដងទៀត។
ពួកគេចាត់លោកឲ្យទៅប្រជុំ ហើយតាំងលោកឡើងជាស្ដេច
លើអ៊ីស្រាអែលទាំងមូល គ្មានអ្នកណាដើរតាមវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌទេ ប៉ុន្តែ
កុលសម្ព័ន្ធយូដាតែប៉ុណ្ណោះ។
និក្ខមនំ 12:21 ហើយកាលរេហូu200cបោមបានមកដល់ក្រុងយេរូu200cសាឡឹមហើយ ទ្រង់ក៏ប្រមូលផ្ទះទាំងអស់របស់ទ្រង់មក
យូដា និងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន មួយសែនបួនម៉ឺននាក់។
អ្នករើសតាំងជាអ្នកចម្បាំង ដើម្បីតទល់នឹងវង្សអ៊ីស្រាអែល
ដើម្បីយករាជាណាចក្រមកជូនរេហូបោម ជាកូនរបស់សាឡូម៉ូនម្ដងទៀត។
12:22 ប៉ុន្តែព្រះu200cបន្ទូលរបស់ព្រះបានមកដល់សេម៉ាយ៉ាជាអ្នកនៃព្រះ, និយាយថា:
និក្ខមនំ 12:23 ចូរនិយាយទៅរេហូu200cបោម ជាបុត្ររបស់សាឡូម៉ូន ស្ដេចស្រុកយូដា និងដល់អស់អ្នកទាំងអស់គ្នា។
គ្រួសារយូដា និងបេនយ៉ាមីន និងប្រជាជនដែលនៅសេសសល់ដោយពោលថា
ទុតិយកថា 12:24 ព្រះu200cអម្ចាស់មានព្រះu200cបន្ទូលថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវឡើងទៅ ឬតទល់នឹងបងប្អូនរបស់អ្នកឡើយ។
កូនចៅអ៊ីស្រាu200cអែលទាំងអស់គ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ សម្រាប់រឿងនេះគឺ
ពីខ្ញុំ។ ដូច្នេះ ពួកគេបានស្តាប់តាមព្រះu200cបន្ទូលរបស់ព្រះu200cអម្ចាស់ ហើយត្រឡប់មកវិញ។
ត្រូវចេញទៅ តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះu200cអម្ចាស់។
លោកុប្បត្តិ 12:25 លោកយេរ៉ូu200cបោមបានសង់ក្រុងស៊ីគែម នៅលើភ្នំអេប្រាអ៊ីម ហើយរស់នៅក្នុងនោះ។ និង
ចេញពីទីនោះ ហើយសង់ប៉េនូអែល។
12:26 And Jeroboam មានប្រសាសន៍នៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់: ឥឡូវនេះព្រះរាជាណាចក្រនឹងត្រឡប់ទៅជា
ផ្ទះរបស់ដាវីឌ៖
12:27 ប្រសិនបើប្រជាជននេះឡើងទៅធ្វើយញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់នៅ
ក្រុងយេរូសាឡឹមដូច្នេះ ចិត្តរបស់ប្រជាជននឹងវិលមករកពួកគេវិញ។
ព្រះu200cអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំនឹងរេហូu200cបោម ជាស្ដេចស្រុកយូដា ហើយគេនឹងសម្លាប់ទូលបង្គំ ហើយទៅ
ម្ដងទៀតចំពោះរេហូបោម ជាស្ដេចស្រុកយូដា។
និក្ខមនំ 12:28 ស្ដេចក៏បានប្រឹក្សា ហើយធ្វើកូនគោពីរធ្វើពីមាស ហើយមានបន្ទូលថា
ចំពោះពួកគេថា អ្នកឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹមច្រើនពេកហើយ មើលចុះ!
ឱអ៊ីស្រាu200cអែលជាព្រះដែលនាំអ្នកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។
12:29 ហើយគាត់បានដាក់មួយនៅបេតអែល, និងមួយទៀតដាក់គាត់នៅក្នុងដាន់.
12:30 ហើយរឿងនេះបានក្លាយទៅជាអំពើបាប: សម្រាប់ប្រជាជនបានទៅថ្វាយបង្គំនៅចំពោះមុខ
មួយសូម្បីតែដល់ Dan ។
12:31 ហើយគាត់បានធ្វើផ្ទះមួយនៃកន្លែងខ្ពស់, និងបានធ្វើជាបូជាចារ្យនៃទាបបំផុត
ប្រជាជនដែលមិនមែនជាកូនរបស់លេវី។
លោកុប្បត្តិ 12:32 លោកយេរ៉ូបោមបានរៀបចំពិធីជប់លៀងមួយនៅខែទីប្រាំបី នៅថ្ងៃទីដប់ប្រាំ។
ក្នុងខែនោះ ដូចជាពិធីបុណ្យនៅស្រុកយូដា ហើយគាត់បានថ្វាយ
អាសនៈ គាត់នៅបេតអែលក៏ធ្វើយញ្ញបូជាដល់កូនគោដែលគាត់មាន
គាត់បានតាំងនៅបេតអែលជាបូជាចារ្យនៅស្ថានខ្ពស់ដែលគាត់
បានធ្វើ។
និក្ខមនំ 12:33 ដូច្នេះ លោកថ្វាយលើអាសនៈដែលលោកបានធ្វើនៅបេតអែលទីដប់ប្រាំ។
នៅថ្ងៃនៃខែទីប្រាំបី គឺនៅក្នុងខែដែលលោកបានរៀបចំទុកជាស្រេច
បេះដូងផ្ទាល់ខ្លួន; ហើយបានរៀបចំពិធីជប់លៀងដល់កូនចៅអ៊ីស្រាu200cអែល
បូជានៅលើអាសនៈ និងដុតគ្រឿងក្រអូប។