ზაქარია 7:1 და იყო მეფის დარიოსის მეოთხე წელს, რომ სიტყვა მივიდა უფალი ზაქარიასთან მეცხრე თვის მეოთხე დღეს ჩისლეუში; 7:2 როცა გაგზავნეს ღვთის სახლში შერეზერი და რეგემელექი და მათი კაცები ილოცონ უფლის წინაშე, 7:3 და ლაპარაკი მღვდელთა მიმართ, რომელნი იყვნენ სახლში უფლისა მასპინძლებს და წინასწარმეტყველებს უთხრეს: ვიტირო მეხუთე თვეში? განშორება, როგორც ამას ამდენი წელი გავაკეთე? 7:4 მაშინ მოვიდა სიტყვა უფლისა ცაბაოთა მე და მითხრა: 7:5 ელაპარაკე მთელს ერს ქვეყნისა და მღვდლებს და უთხარი: როდის მარხულობდით და გლოვობდით მეხუთე და მეშვიდე თვეში, ეს სამოცდაათიც წლები, საერთოდ მარხულობდით ჩემთან? 7:6 და როცა ჭამდით და სვით, არ ჭამდით საკუთარ თავს და დალიეთ თქვენთვის? 7:7 ნუთუ არ გესმით სიტყვები, რომელნიც ღაღადებდა უფალმა პირველმა წინასწარმეტყველები, როცა იერუსალიმი იყო დასახლებული და კეთილდღეობაში და ქალაქები მის ირგვლივ, როცა კაცები დასახლდნენ სამხრეთში და დაბლობზე? 7:8 და მივიდა სიტყვა უფლისა ზაქარიას და უთხრა: 7:9 ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აღასრულე ჭეშმარიტი სამართალი და აჩვენე წყალობა და თანაგრძნობა ყოველი კაცი თავის ძმას: 7:10 და ნუ ჩაგრავთ ქვრივს, არც ობოლს, არც უცხოს და არც ძეს ღარიბი; და არცერთ თქვენგანს არ წარმოუდგენია ბოროტება თავისი ძმის წინააღმდეგ შენში გული. 7:11 ხოლო მათ უარყვეს მოსმენა, მოართვეს მხრები და შეჩერდნენ მათი ყურები, რომ არ მოისმინონ. 7:12 დიახ, მათ გულები მტკიცე ქვად აქციეს, რათა არ გაიგონონ კანონი და სიტყვები, რომლებიც ცაბაოთ უფალმა მოავლინა თავის სულში ყოფილი წინასწარმეტყველების მიერ: ამიტომ მოვიდა დიდი რისხვა უფლისგან მასპინძლებს. 7:13 ამისთჳს იყო, ვითარცა ღაღადებდა, და არა ისმინეს. ასე ტიროდნენ და ვერ გავიგე, ამბობს ცაბაოთ უფალი. 7:14 ხოლო მე ქარიშხალით გავფანტე ისინი ყველა ერს შორის, ვისაც ისინი არ იცოდა. ასე გაპარტახდა ქვეყანა მათ შემდეგ, რომ არავინ გავიდა გავიდა არც დაბრუნდა, რადგან გაპარტახებულ იქნა სასიამოვნო მიწა.