ზაქარია
7:1 და იყო მეფის დარიოსის მეოთხე წელს, რომ სიტყვა
მივიდა უფალი ზაქარიასთან მეცხრე თვის მეოთხე დღეს
ჩისლეუში;
7:2 როცა გაგზავნეს ღვთის სახლში შერეზერი და რეგემელექი და
მათი კაცები ილოცონ უფლის წინაშე,
7:3 და ლაპარაკი მღვდელთა მიმართ, რომელნი იყვნენ სახლში უფლისა
მასპინძლებს და წინასწარმეტყველებს უთხრეს: ვიტირო მეხუთე თვეში?
განშორება, როგორც ამას ამდენი წელი გავაკეთე?
7:4 მაშინ მოვიდა სიტყვა უფლისა ცაბაოთა მე და მითხრა:
7:5 ელაპარაკე მთელს ერს ქვეყნისა და მღვდლებს და უთხარი: როდის
მარხულობდით და გლოვობდით მეხუთე და მეშვიდე თვეში, ეს სამოცდაათიც
წლები, საერთოდ მარხულობდით ჩემთან?
7:6 და როცა ჭამდით და სვით, არ ჭამდით
საკუთარ თავს და დალიეთ თქვენთვის?
7:7 ნუთუ არ გესმით სიტყვები, რომელნიც ღაღადებდა უფალმა პირველმა
წინასწარმეტყველები, როცა იერუსალიმი იყო დასახლებული და კეთილდღეობაში და ქალაქები
მის ირგვლივ, როცა კაცები დასახლდნენ სამხრეთში და დაბლობზე?
7:8 და მივიდა სიტყვა უფლისა ზაქარიას და უთხრა:
7:9 ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აღასრულე ჭეშმარიტი სამართალი და აჩვენე
წყალობა და თანაგრძნობა ყოველი კაცი თავის ძმას:
7:10 და ნუ ჩაგრავთ ქვრივს, არც ობოლს, არც უცხოს და არც ძეს
ღარიბი; და არცერთ თქვენგანს არ წარმოუდგენია ბოროტება თავისი ძმის წინააღმდეგ შენში
გული.
7:11 ხოლო მათ უარყვეს მოსმენა, მოართვეს მხრები და შეჩერდნენ
მათი ყურები, რომ არ მოისმინონ.
7:12 დიახ, მათ გულები მტკიცე ქვად აქციეს, რათა არ გაიგონონ
კანონი და სიტყვები, რომლებიც ცაბაოთ უფალმა მოავლინა თავის სულში
ყოფილი წინასწარმეტყველების მიერ: ამიტომ მოვიდა დიდი რისხვა უფლისგან
მასპინძლებს.
7:13 ამისთჳს იყო, ვითარცა ღაღადებდა, და არა ისმინეს.
ასე ტიროდნენ და ვერ გავიგე, ამბობს ცაბაოთ უფალი.
7:14 ხოლო მე ქარიშხალით გავფანტე ისინი ყველა ერს შორის, ვისაც ისინი
არ იცოდა. ასე გაპარტახდა ქვეყანა მათ შემდეგ, რომ არავინ გავიდა
გავიდა არც დაბრუნდა, რადგან გაპარტახებულ იქნა სასიამოვნო მიწა.