სოლომონის სიბრძნე 17:1 რამეთუ დიდია სჯული შენი და ვერ გამოითქმის გაუნათლებელი სულები შეცდნენ. 17:2 რამეთუ უმართლო კაცთა ეგონა დაჩაგვრა წმიდა ერისა; ისინი არიან ჩაკეტილნი თავიანთ სახლებში, სიბნელის ტყვეები და ბორკილები მარადიულისაგან განდევნილი გრძელი ღამის ბორკილები იწვა განგებულება. 17:3 რამეთუ თჳსსა მათ ფარულ ცოდვათა შინა ტყუილად სცოდნოდეს მიმოფანტული დავიწყების ბნელი ფარდის ქვეშ, საშინლად გაოგნებული, და შეწუხებული [უცნაური] მოჩვენებებით. 17:4 რამეთუ ვერც კუთხემ, რომელმან იპყრეს იგინი, ვერ დაიცავს მათ შიშისაგან, არამედ გაისმა მათზე დაცემის ხმები და სევდიანი ხილვები გამოეცხადა მათ მძიმე სახეებით. 17:5 ვერავითარი ცეცხლის ძალა არ ასხივებს მათ და ვერც ნათელს ვარსკვლავების ალი უძლებს იმ საშინელი ღამის გასანათებლად. 17:6 მხოლოდ ეჩვენა მათ ცეცხლი, აანთებული თავისთავად, ძალზე საშინელი. რადგან ძალიან შეშინებულები იყვნენ, ფიქრობდნენ იმაზე, რაც ხედავდნენ იმაზე უარესი, ვიდრე სანახაობა არ ნახეს. 17:7 რაც შეეხება ხელოვნების მაგიის ილუზიებს, ისინი ჩამოაგდეს და მათი სიბრძნით ქადაგება შეურაცხყოფილი იყო. 17:8 რამეთუ მათ, რომელნიც აღუთქვეს სნეულთაგან განდევნა საშინელებისა და ჭირისა სული, თვითონაც შიშით იყო დაავადებული, სიცილის ღირსი. 17:9 რამეთუ არა საშინელებაჲ ეშინოდა მათ; ჯერ კიდევ ეშინია მხეცების რომ გაიარა და გველების ჩურჩული, 17:10 ისინი მოკვდნენ შიშით, უარყვეს, რომ იხილეს ჰაერი, რომელიც არ შეიძლებოდა მხარე თავიდან იქნას აცილებული. 17:11 რამეთუ ბოროტება, მსჯავრდებული მისივე მოწმით, ძალზე სამარცხვინოა და სინდისით დაძაბული, ყოველთვის წინასწარმეტყველებს სევდას. 17:12 რამეთუ შიში სხვა არაფერია, თუ არა მხარდაჭერის გაცემა, რომელიც გონია სთავაზობს. 17:13 და მოლოდინი შიგნიდან, რაც ნაკლებია, უმეცრებას მეტს ითვლის ვიდრე მიზეზი, რომელიც მოაქვს ტანჯვას. 17:14 ხოლო მათ ეძინათ იმავე ღამეს, რაც იყო აუტანელი და რომელიც მათზე გამოვიდა გარდაუვალის ძირიდან ჯოჯოხეთი, 17:15 ნაწილობრივ აღელვებულნი იყვნენ ამაზრზენი მოჩვენებებით და ნაწილობრივ დაღლილნი გული სტკივა მათ: მოულოდნელი შიში მოვიდა და არ ეძებდა მათ. 17:16 მაშ, ვინც იქ დაემხო, მკაცრად ინახებოდა, დაკეტეს საპყრობილეში. რკინის გისოსების გარეშე, 17:17 რამეთუ იყო მევენახე, თუ მწყემსი, თუ მუშა მინდორში. მას გაუსწრო და გაუძლო იმ აუცილებლობას, რაც არ შეიძლებოდა თავიდან აიცილეს: რადგან ისინი ყველანი იყვნენ შეკრული სიბნელის ერთი ჯაჭვით. 17:18 იქნება ეს სასტვენის ქარი, თუ ჩიტების მელოდიური ხმაური. გაშლილი ტოტები, ან წყლის სასიამოვნო ვარდნა ძალადობრივად, 17:19 ან ჩამოგდებული ქვების საშინელი ხმა, ან სირბილი, რომელიც არ შეიძლებოდა ჩანს მხეცების გამოტოვება, ან ყველაზე ველური მხეცების მღელვარე ხმა, ან მობრუნებული ექო ღრუ მთებიდან; ამ ნივთებმა შექმნეს ისინი შიშისგან დაღლილობა. 17:20 რადგან მთელი ქვეყნიერება ნათელი შუქით ანათებდა და არავინ იყო შეფერხებული მათი შრომა: 17:21 მხოლოდ მათზე გავრცელდა მძიმე ღამე, იმ სიბნელის გამოსახულება რომლებიც შემდგომში უნდა მიეღოთ ისინი, მაგრამ ისინი მაინც თავისთვის იყვნენ უფრო მძიმე ვიდრე სიბნელე.