სოლომონის სიბრძნე
17:1 რამეთუ დიდია სჯული შენი და ვერ გამოითქმის
გაუნათლებელი სულები შეცდნენ.
17:2 რამეთუ უმართლო კაცთა ეგონა დაჩაგვრა წმიდა ერისა; ისინი არიან
ჩაკეტილნი თავიანთ სახლებში, სიბნელის ტყვეები და ბორკილები
მარადიულისაგან განდევნილი გრძელი ღამის ბორკილები იწვა
განგებულება.
17:3 რამეთუ თჳსსა მათ ფარულ ცოდვათა შინა ტყუილად სცოდნოდეს
მიმოფანტული დავიწყების ბნელი ფარდის ქვეშ, საშინლად გაოგნებული,
და შეწუხებული [უცნაური] მოჩვენებებით.
17:4 რამეთუ ვერც კუთხემ, რომელმან იპყრეს იგინი, ვერ დაიცავს მათ შიშისაგან, არამედ
გაისმა მათზე დაცემის ხმები და სევდიანი ხილვები
გამოეცხადა მათ მძიმე სახეებით.
17:5 ვერავითარი ცეცხლის ძალა არ ასხივებს მათ და ვერც ნათელს
ვარსკვლავების ალი უძლებს იმ საშინელი ღამის გასანათებლად.
17:6 მხოლოდ ეჩვენა მათ ცეცხლი, აანთებული თავისთავად, ძალზე საშინელი.
რადგან ძალიან შეშინებულები იყვნენ, ფიქრობდნენ იმაზე, რაც ხედავდნენ
იმაზე უარესი, ვიდრე სანახაობა არ ნახეს.
17:7 რაც შეეხება ხელოვნების მაგიის ილუზიებს, ისინი ჩამოაგდეს და მათი
სიბრძნით ქადაგება შეურაცხყოფილი იყო.
17:8 რამეთუ მათ, რომელნიც აღუთქვეს სნეულთაგან განდევნა საშინელებისა და ჭირისა
სული, თვითონაც შიშით იყო დაავადებული, სიცილის ღირსი.
17:9 რამეთუ არა საშინელებაჲ ეშინოდა მათ; ჯერ კიდევ ეშინია მხეცების
რომ გაიარა და გველების ჩურჩული,
17:10 ისინი მოკვდნენ შიშით, უარყვეს, რომ იხილეს ჰაერი, რომელიც არ შეიძლებოდა
მხარე თავიდან იქნას აცილებული.
17:11 რამეთუ ბოროტება, მსჯავრდებული მისივე მოწმით, ძალზე სამარცხვინოა და
სინდისით დაძაბული, ყოველთვის წინასწარმეტყველებს სევდას.
17:12 რამეთუ შიში სხვა არაფერია, თუ არა მხარდაჭერის გაცემა, რომელიც გონია
სთავაზობს.
17:13 და მოლოდინი შიგნიდან, რაც ნაკლებია, უმეცრებას მეტს ითვლის
ვიდრე მიზეზი, რომელიც მოაქვს ტანჯვას.
17:14 ხოლო მათ ეძინათ იმავე ღამეს, რაც იყო
აუტანელი და რომელიც მათზე გამოვიდა გარდაუვალის ძირიდან
ჯოჯოხეთი,
17:15 ნაწილობრივ აღელვებულნი იყვნენ ამაზრზენი მოჩვენებებით და ნაწილობრივ დაღლილნი
გული სტკივა მათ: მოულოდნელი შიში მოვიდა და არ ეძებდა
მათ.
17:16 მაშ, ვინც იქ დაემხო, მკაცრად ინახებოდა, დაკეტეს საპყრობილეში.
რკინის გისოსების გარეშე,
17:17 რამეთუ იყო მევენახე, თუ მწყემსი, თუ მუშა მინდორში.
მას გაუსწრო და გაუძლო იმ აუცილებლობას, რაც არ შეიძლებოდა
თავიდან აიცილეს: რადგან ისინი ყველანი იყვნენ შეკრული სიბნელის ერთი ჯაჭვით.
17:18 იქნება ეს სასტვენის ქარი, თუ ჩიტების მელოდიური ხმაური.
გაშლილი ტოტები, ან წყლის სასიამოვნო ვარდნა ძალადობრივად,
17:19 ან ჩამოგდებული ქვების საშინელი ხმა, ან სირბილი, რომელიც არ შეიძლებოდა
ჩანს მხეცების გამოტოვება, ან ყველაზე ველური მხეცების მღელვარე ხმა,
ან მობრუნებული ექო ღრუ მთებიდან; ამ ნივთებმა შექმნეს ისინი
შიშისგან დაღლილობა.
17:20 რადგან მთელი ქვეყნიერება ნათელი შუქით ანათებდა და არავინ იყო შეფერხებული
მათი შრომა:
17:21 მხოლოდ მათზე გავრცელდა მძიმე ღამე, იმ სიბნელის გამოსახულება
რომლებიც შემდგომში უნდა მიეღოთ ისინი, მაგრამ ისინი მაინც თავისთვის იყვნენ
უფრო მძიმე ვიდრე სიბნელე.