სოლომონის სიბრძნე
16:1 ამისთჳს მსგავსებითა ღირსად დაისაჯნენ და სიმრავლითა
მხეცთა დატანჯული.
16:2 რომელი სასჯელის ნაცვლად, შენს ხალხთან გულმოწყალე მოპყრობა,
შენ მოუმზადე მათთვის უცნაური გემოს ხორცი, მწყერიც კი მოსარევად
მათი მადა:
16:3 რაჲთა რაჲთა მათ, საჭმელსა მსურველნი, სძლონ მახინჯთა ხილვად
მათ შორის გაგზავნილ მხეცებს სძულთ ის, რაც მათ უნდა სჭირდეთ;
მაგრამ ესენი, რომლებიც განიცდიან სიღარიბეს მცირე სივრცისთვის, შეიძლება გახდნენ მონაწილეები
უცნაური გემოთი.
16:4 რამეთუ საჭირო იყო, რომ მათზე ტირანი ამოქმედდეს
სიღარიბე, რომლის თავიდან აცილებაც ვერ შეძლეს: მაგრამ ეს მხოლოდ მათ უნდა იყოს
აჩვენა, როგორ იტანჯებოდნენ მათი მტრები.
16:5 რამეთუ ვითარცა საზარელი მრისხანებაჲ მხეცთაჲ მათ და მათ ზედა
დაიღუპნენ მრუდე გველების ნაკბენით, შენი რისხვა არ გაუძლო
ოდესმე:
16:6 მაგრამ შეწუხდნენ მცირე დროით, რათა იყვნენ
აფრთხილებდა, ხსნის ნიშნის მქონეს, ახსოვდეს ისინი
შენი კანონის მცნება.
16:7 რამეთუ რომელმან შებრუნდა მის მიმართ, არ იხსნა მისი
დაინახა, მაგრამ შენ მიერ, რომ ხარ მხსნელი ყოველთა.
16:8 და ამით აღიარე მტერნი შენნი, რომ შენ ხარ
მხსნელი ყოველგვარი ბოროტებისგან:
16:9 მათთვის მოკვდა ბალიშებისა და ბუზების კბენა და არც იყო იქ
იპოვეს რაიმე წამალი მათი სიცოცხლისთვის: რადგან ისინი იმსახურებდნენ დასჯას
ასეთი.
16:10 მაგრამ შენს ძეებს შხამიანი გველეშაპების კბილებმა არ გადალახეს.
წყალობა იყო მათ მიერ და განკურნა ისინი.
16:11 რამეთუ შეძრწუნდნენ, რაჲთა მოიხსენონ სიტყუა შენი; და იყვნენ
სწრაფად გადაარჩინა, რომ ღრმა დავიწყებაში არ ჩავარდნენ, შესაძლოა
განუწყვეტლივ იფიქრო შენს სიკეთეზე.
16:12 რადგან არც ბალახს და არც დამამშვიდებელ თაბაშირს არ აღუდგენია ისინი
ჯანმრთელობა, არამედ შენი სიტყვა, უფალო, რომელიც კურნავს ყველაფერს.
16:13 რამეთუ შენ გაქვს სიცოცხლისა და სიკვდილის ძალა, შენ მიჰყავხარ კარიბჭემდე.
ჯოჯოხეთი და კვლავ აღზარდე.
16:14 კაცი კლავს ბოროტებითა თჳსითა და სულსა, ვითარცა წარვიდა.
მეოთხე, არ ბრუნდება; არც ამაღლებული სული მოდის.
16:15 მაგრამ შენი ხელიდან გაქცევა შეუძლებელია.
16:16 რამეთუ უღმრთონი, რომელნი უარყვეს შეგცნობა, ძლიერნი აოხრებენ.
შენი მკლავი: უცნაური წვიმები, სეტყვა და წვიმები იყვნენ
დევნილნი, რომ ვერ მოერიდებოდნენ და ცეცხლის მეშვეობით იყვნენ ისინი
მოხმარებული.
16:17 რადგან, რაც ყველაზე მეტად გასაკვირია, ცეცხლს მეტი ძალა ჰქონდა
წყალი, რომელიც აფერხებს ყველაფერს, რადგან სამყარო იბრძვის მისთვის
მართალი.
16:18 ოდესღაც ცეცხლი შემცირდა, რათა არ დაწვა
მხეცები, რომლებიც გაგზავნეს უღმერთოთა წინააღმდეგ; მაგრამ თავად შეიძლება დაინახონ და
გაიგეთ, რომ ისინი დევნიდნენ ღვთის განაჩენით.
16:19 და სხუაჲ ჟამსა იწვის თჳსსა ზედა წყალსა შინა
ცეცხლის ძალა, რათა გაანადგუროს უსამართლო მიწის ნაყოფები.
16:20 ამის ნაცვლად შენ აჭმევე შენი ხალხი ანგელოზთა საკვებით და
არ გაუგზავნა ისინი ზეციდან მათი შრომის გარეშე მომზადებული პური
კმაყოფილი ყველა ადამიანის სიამოვნებით და ეთანხმება ყველა გემოვნებას.
16:21 რამეთუ გამოუცხადა საზრუნავი შენნი სიტკბოებანი შენნი შვილთა შენთა და მსახურება
მჭამელის მადას, ყოველი კაცის გემოვნებით დათრგუნული.
16:22 მაგრამ თოვლმა და ყინულმა გაუძლო ცეცხლს და არ დნება, რათა იცოდნენ
სეტყვაში ანთებული და წვიმის დროს ცქრიალა ცეცხლმა გაანადგურა
მტრების ნაყოფი.
16:23 ხოლო ამან კვლავ დაივიწყა თავისი ძალა, მართალი
შეიძლება იკვებებოდეს.
16:24 რამეთუ ქმნილება, რომელიც გემსახურება შენ, რომელიც ხარ შემოქმედი, ამრავლებს თავისს
ძალა უსამართლოთა წინააღმდეგ მათი სასჯელისთვის და ამცირებს მის
ძალა იმათ სასიკეთოდ, ვინც შენზე იმედოვნებს.
16:25 მაშასადამე, მაშინაც იყო იგი ყოველგვარი სახით და იყო მორჩილი
შენს მადლს, რომელიც საზრდოობს ყველაფერს, სურვილისამებრ
მათ ვისაც სჭირდებოდათ:
16:26 რათა იცოდნენ შენმა შვილებმა, უფალო, რომელიც გიყვარს, რომ არ არის
ნაყოფის მოყვანა, რომელიც კვებავს ადამიანს, მაგრამ ეს შენი სიტყვაა,
რომელიც იცავს მათ, ვინც შენზეა მონდობილი.
16:27 რამეთუ არა განადგურდა ცეცხლისაგან, მცირედით თბება
მზის სხივი, მალევე დნება:
16:28 რაჲთა სცოდნოდეს, ვითარმედ, ვითარცა ავაკრძალოთ მზე, რათა მოგცეს
გმადლობ და გაზაფხულის ჟამს ილოცეთ შენდა.
16:29 რამეთუ უმადურთა იმედი დნება ვითარცა ზამთარი
ყინვა, და გაიქცევა როგორც წამგებიანი წყალი.