სოლომონის სიბრძნე 16:1 ამისთჳს მსგავსებითა ღირსად დაისაჯნენ და სიმრავლითა მხეცთა დატანჯული. 16:2 რომელი სასჯელის ნაცვლად, შენს ხალხთან გულმოწყალე მოპყრობა, შენ მოუმზადე მათთვის უცნაური გემოს ხორცი, მწყერიც კი მოსარევად მათი მადა: 16:3 რაჲთა რაჲთა მათ, საჭმელსა მსურველნი, სძლონ მახინჯთა ხილვად მათ შორის გაგზავნილ მხეცებს სძულთ ის, რაც მათ უნდა სჭირდეთ; მაგრამ ესენი, რომლებიც განიცდიან სიღარიბეს მცირე სივრცისთვის, შეიძლება გახდნენ მონაწილეები უცნაური გემოთი. 16:4 რამეთუ საჭირო იყო, რომ მათზე ტირანი ამოქმედდეს სიღარიბე, რომლის თავიდან აცილებაც ვერ შეძლეს: მაგრამ ეს მხოლოდ მათ უნდა იყოს აჩვენა, როგორ იტანჯებოდნენ მათი მტრები. 16:5 რამეთუ ვითარცა საზარელი მრისხანებაჲ მხეცთაჲ მათ და მათ ზედა დაიღუპნენ მრუდე გველების ნაკბენით, შენი რისხვა არ გაუძლო ოდესმე: 16:6 მაგრამ შეწუხდნენ მცირე დროით, რათა იყვნენ აფრთხილებდა, ხსნის ნიშნის მქონეს, ახსოვდეს ისინი შენი კანონის მცნება. 16:7 რამეთუ რომელმან შებრუნდა მის მიმართ, არ იხსნა მისი დაინახა, მაგრამ შენ მიერ, რომ ხარ მხსნელი ყოველთა. 16:8 და ამით აღიარე მტერნი შენნი, რომ შენ ხარ მხსნელი ყოველგვარი ბოროტებისგან: 16:9 მათთვის მოკვდა ბალიშებისა და ბუზების კბენა და არც იყო იქ იპოვეს რაიმე წამალი მათი სიცოცხლისთვის: რადგან ისინი იმსახურებდნენ დასჯას ასეთი. 16:10 მაგრამ შენს ძეებს შხამიანი გველეშაპების კბილებმა არ გადალახეს. წყალობა იყო მათ მიერ და განკურნა ისინი. 16:11 რამეთუ შეძრწუნდნენ, რაჲთა მოიხსენონ სიტყუა შენი; და იყვნენ სწრაფად გადაარჩინა, რომ ღრმა დავიწყებაში არ ჩავარდნენ, შესაძლოა განუწყვეტლივ იფიქრო შენს სიკეთეზე. 16:12 რადგან არც ბალახს და არც დამამშვიდებელ თაბაშირს არ აღუდგენია ისინი ჯანმრთელობა, არამედ შენი სიტყვა, უფალო, რომელიც კურნავს ყველაფერს. 16:13 რამეთუ შენ გაქვს სიცოცხლისა და სიკვდილის ძალა, შენ მიჰყავხარ კარიბჭემდე. ჯოჯოხეთი და კვლავ აღზარდე. 16:14 კაცი კლავს ბოროტებითა თჳსითა და სულსა, ვითარცა წარვიდა. მეოთხე, არ ბრუნდება; არც ამაღლებული სული მოდის. 16:15 მაგრამ შენი ხელიდან გაქცევა შეუძლებელია. 16:16 რამეთუ უღმრთონი, რომელნი უარყვეს შეგცნობა, ძლიერნი აოხრებენ. შენი მკლავი: უცნაური წვიმები, სეტყვა და წვიმები იყვნენ დევნილნი, რომ ვერ მოერიდებოდნენ და ცეცხლის მეშვეობით იყვნენ ისინი მოხმარებული. 16:17 რადგან, რაც ყველაზე მეტად გასაკვირია, ცეცხლს მეტი ძალა ჰქონდა წყალი, რომელიც აფერხებს ყველაფერს, რადგან სამყარო იბრძვის მისთვის მართალი. 16:18 ოდესღაც ცეცხლი შემცირდა, რათა არ დაწვა მხეცები, რომლებიც გაგზავნეს უღმერთოთა წინააღმდეგ; მაგრამ თავად შეიძლება დაინახონ და გაიგეთ, რომ ისინი დევნიდნენ ღვთის განაჩენით. 16:19 და სხუაჲ ჟამსა იწვის თჳსსა ზედა წყალსა შინა ცეცხლის ძალა, რათა გაანადგუროს უსამართლო მიწის ნაყოფები. 16:20 ამის ნაცვლად შენ აჭმევე შენი ხალხი ანგელოზთა საკვებით და არ გაუგზავნა ისინი ზეციდან მათი შრომის გარეშე მომზადებული პური კმაყოფილი ყველა ადამიანის სიამოვნებით და ეთანხმება ყველა გემოვნებას. 16:21 რამეთუ გამოუცხადა საზრუნავი შენნი სიტკბოებანი შენნი შვილთა შენთა და მსახურება მჭამელის მადას, ყოველი კაცის გემოვნებით დათრგუნული. 16:22 მაგრამ თოვლმა და ყინულმა გაუძლო ცეცხლს და არ დნება, რათა იცოდნენ სეტყვაში ანთებული და წვიმის დროს ცქრიალა ცეცხლმა გაანადგურა მტრების ნაყოფი. 16:23 ხოლო ამან კვლავ დაივიწყა თავისი ძალა, მართალი შეიძლება იკვებებოდეს. 16:24 რამეთუ ქმნილება, რომელიც გემსახურება შენ, რომელიც ხარ შემოქმედი, ამრავლებს თავისს ძალა უსამართლოთა წინააღმდეგ მათი სასჯელისთვის და ამცირებს მის ძალა იმათ სასიკეთოდ, ვინც შენზე იმედოვნებს. 16:25 მაშასადამე, მაშინაც იყო იგი ყოველგვარი სახით და იყო მორჩილი შენს მადლს, რომელიც საზრდოობს ყველაფერს, სურვილისამებრ მათ ვისაც სჭირდებოდათ: 16:26 რათა იცოდნენ შენმა შვილებმა, უფალო, რომელიც გიყვარს, რომ არ არის ნაყოფის მოყვანა, რომელიც კვებავს ადამიანს, მაგრამ ეს შენი სიტყვაა, რომელიც იცავს მათ, ვინც შენზეა მონდობილი. 16:27 რამეთუ არა განადგურდა ცეცხლისაგან, მცირედით თბება მზის სხივი, მალევე დნება: 16:28 რაჲთა სცოდნოდეს, ვითარმედ, ვითარცა ავაკრძალოთ მზე, რათა მოგცეს გმადლობ და გაზაფხულის ჟამს ილოცეთ შენდა. 16:29 რამეთუ უმადურთა იმედი დნება ვითარცა ზამთარი ყინვა, და გაიქცევა როგორც წამგებიანი წყალი.