სოლომონის სიბრძნე 12:1 რამეთუ უხრწნელი სული შენი ყველაფერშია. 12:2 ამისთჳს შენ სჯი ცოტ-პატარა მათ, რომელნიც შეურაცხყოფენ და გააფრთხილე ისინი, გაიხსენე ისინი, სადაც შეურაცხყოფა მიაყენეს, რათა დატოვონ თავიანთი ბოროტება, ირწმუნონ შენ, უფალო. 12:3 რამეთუ იყო შენი ნება, მოსპობა ჩვენი მამების ხელით ორივენი შენი წმინდა მიწის ძველი მკვიდრნი, 12:4 რომელიც გძულხართ ჯადოქრობის ყველაზე ამაზრზენი და ბოროტების კეთების გამო მსხვერპლშეწირვები; 12:5 და აგრეთვე ის უმოწყალო მკვლელნი შვილთა და მჭამელნი კაცთა ხორცი და სისხლის დღესასწაულები, 12:6 მათ მღვდლებთან ერთად მათი კერპთაყვანისმცემელი ჯგუფიდან და მშობლები, რომლებმაც საკუთარი ხელით დახოცეს დახმარების გარეშე სულები: 12:7 რომ მიწა, რომელსაც შენ ყველა სხვაზე აფასებდი, მიიღოს ა ღვთის შვილების ღირსეული კოლონია. 12:8 მაგრამ ისინიც კი შეიწყნარეთ, როგორც ადამიანებმა და მოავლინეთ ვოსპები, შენი ლაშქრის წინამორბედები, რათა გაანადგურონ ისინი ცოტ-ცოტა. 12:9 არა იმიტომ, რომ შენ ვერ შეძელი უღმერთოთა ხელის ქვეშ მოყვანა ბრძოლაში მართალი ან სასტიკი მხეცებით ერთბაშად განადგურება ან ერთი უხეში სიტყვით: 12:10 მაგრამ აღასრულე განაჩენი შენი მათზე ცოტ-ცოტათი, შენ გასცე მათ მონანიების ადგილი, არ იცოდნენ, რომ ისინი ბოროტები იყვნენ თაობა და რომ მათი ბოროტება იყო მათში გამოყვანილი და რომ მათი ფიქრი არასოდეს შეიცვლება. 12:11 რამეთუ იყო იგი დაწყევლილი შთამომავალი დასაბამიდან; არც შენ გააკეთე შიშით ნებისმიერი კაცმა აპატიოს მათ, რაც შესცოდა. 12:12 რამეთუ ვინ იტყვის: რა ქნა? ან ვინ გაუძლებს შენს განაჩენი? ან ვინ დაგაბრალებს წარწყმედილ ერებს, ვინ შენ გააკეთე? ან ვინ მოვა შენს წინააღმდეგ შურისძიების მიზნით უსამართლო კაცები? 12:13 რამეთუ არცა არს ღმერთი, გარდა შენისა, რომელიც ზრუნავს ყველაზე, ვისზეც შენ ხარ. შეიძლება აჩვენოს, რომ შენი განაჩენი არ არის უსამართლო. 12:14 ვერც მეფე და ვერც ტირანი ვერ შეძლებენ შენს წინააღმდეგ პირისპირ ვინც შენ დასაჯე. 12:15 რაკი თავად ხარ მართალი, ყველაფერს ბრძანებ სამართლიანად: ფიქრობ, რომ შენს ძალას არ შეესაბამება მისი დაგმობა რომელიც არ იმსახურებდა დასჯას. 12:16 რამეთუ ძალი შენი არს დასაწყისი სიმართლისა და რამეთუ შენ ხარ უფალო ყოვლისა, ეს გაიძულებს შენ მოწყალე ყველას მიმართ. 12:17 რამეთუ როცა კაცნი არ ირწმუნებენ, რომ სრული ძალით ხარ, შენ აჩვენე შენი ძალა და მათ შორის, ვინც ეს იცის, შენ მათ აქცევ გამბედაობა გამოიხატება. 12:18 შენ კი, პატრონობ შენს ძალას, სამართლიანად განიკითხავ და გვიბრძანებ ჩვენ. დიდი სიკეთე: შენ შეგიძლია გამოიყენო ძალა, როცა გინდა. 12:19 ხოლო ასეთი საქმეებით ასწავლე შენს ხალხს, რომ მართალი იყოს იყავი მოწყალე და შენს შვილებს კარგი იმედის მომცემი გახადე მისცეს მონანიება ცოდვებისთვის. 12:20 რამეთუ დასაჯე შენი შვილების მტრები და მსჯავრდებულნი სიკვდილამდე, ასეთი განხილვით, მათთვის დრო და ადგილი, რითაც ისინი შეიძლება განთავისუფლდნენ თავიანთი ბოროტებისგან: 12:21 რაოდენ დიდი წინდახედულებით განიკითხავ შენს ძეებს, ვისი მამები დაიფიცე და კარგი აღთქმები დადე? 12:22 მაშასადამე, როცა გვსჯიხარ, ურტყამ ჩვენს მტრებს. ათასჯერ მეტი იმ განზრახვით, რომ როცა ვიმსჯელებთ, უნდა ვიყოთ ყურადღებით იფიქრე შენს სიკეთეზე და როცა ჩვენ თვითონ განვიკითხავთ, ჩვენ უნდა ეძიოს წყალობა. 12:23 მაშასადამე, მაშინ როცა ადამიანები ცხოვრობდნენ დაუმორჩილებლად და უსამართლოდ, შენ ტანჯავდა ისინი თავიანთი სისაძაგლეებით. 12:24 რამეთუ შორს წავიდნენ ცდომილთა გზაზე და შეაჩერეს ისინი ღმერთები, რომლებიც მათი მტრების მხეცებს შორისაც კი სძულდათ მოტყუებული, როგორც გაუგებარი შვილები. 12:25 მაშასადამე, მათ, ვითარცა შვილთა უმიზეზოდ, შენ არ გაუგზავნა განაჩენი მათ დასაცინად. 12:26 ხოლო მათ, რომელნიც არ უნდა გამოსწორდნენ იმ შესწორებით, რომლითაც იგი მათთან ერთად იგრძნობს განსჯას, რომელიც ღვთის ღირსია. 12:27 რამეთუ აჰა, რაჲ იწუწუნეს, როცა დაისაჯნენ, რომ არის მათთვის, ვისაც ღმერთებად მიაჩნდათ; [ახლა] ისჯება მათში, როცა დაინახეს, აღიარეს ის ჭეშმარიტ ღმერთად, რომელიც ადრე იყო მათ უარყვეს, რომ იცოდნენ: და ამიტომ მათზე უკიდურესი ლანძღვა იყო.