სოლომონის სიბრძნე
12:1 რამეთუ უხრწნელი სული შენი ყველაფერშია.
12:2 ამისთჳს შენ სჯი ცოტ-პატარა მათ, რომელნიც შეურაცხყოფენ და
გააფრთხილე ისინი, გაიხსენე ისინი, სადაც შეურაცხყოფა მიაყენეს,
რათა დატოვონ თავიანთი ბოროტება, ირწმუნონ შენ, უფალო.
12:3 რამეთუ იყო შენი ნება, მოსპობა ჩვენი მამების ხელით ორივენი
შენი წმინდა მიწის ძველი მკვიდრნი,
12:4 რომელიც გძულხართ ჯადოქრობის ყველაზე ამაზრზენი და ბოროტების კეთების გამო
მსხვერპლშეწირვები;
12:5 და აგრეთვე ის უმოწყალო მკვლელნი შვილთა და მჭამელნი კაცთა
ხორცი და სისხლის დღესასწაულები,
12:6 მათ მღვდლებთან ერთად მათი კერპთაყვანისმცემელი ჯგუფიდან და
მშობლები, რომლებმაც საკუთარი ხელით დახოცეს დახმარების გარეშე სულები:
12:7 რომ მიწა, რომელსაც შენ ყველა სხვაზე აფასებდი, მიიღოს ა
ღვთის შვილების ღირსეული კოლონია.
12:8 მაგრამ ისინიც კი შეიწყნარეთ, როგორც ადამიანებმა და მოავლინეთ ვოსპები,
შენი ლაშქრის წინამორბედები, რათა გაანადგურონ ისინი ცოტ-ცოტა.
12:9 არა იმიტომ, რომ შენ ვერ შეძელი უღმერთოთა ხელის ქვეშ მოყვანა
ბრძოლაში მართალი ან სასტიკი მხეცებით ერთბაშად განადგურება ან
ერთი უხეში სიტყვით:
12:10 მაგრამ აღასრულე განაჩენი შენი მათზე ცოტ-ცოტათი, შენ გასცე
მათ მონანიების ადგილი, არ იცოდნენ, რომ ისინი ბოროტები იყვნენ
თაობა და რომ მათი ბოროტება იყო მათში გამოყვანილი და რომ მათი
ფიქრი არასოდეს შეიცვლება.
12:11 რამეთუ იყო იგი დაწყევლილი შთამომავალი დასაბამიდან; არც შენ გააკეთე შიშით
ნებისმიერი კაცმა აპატიოს მათ, რაც შესცოდა.
12:12 რამეთუ ვინ იტყვის: რა ქნა? ან ვინ გაუძლებს შენს
განაჩენი? ან ვინ დაგაბრალებს წარწყმედილ ერებს, ვინ
შენ გააკეთე? ან ვინ მოვა შენს წინააღმდეგ შურისძიების მიზნით
უსამართლო კაცები?
12:13 რამეთუ არცა არს ღმერთი, გარდა შენისა, რომელიც ზრუნავს ყველაზე, ვისზეც შენ ხარ.
შეიძლება აჩვენოს, რომ შენი განაჩენი არ არის უსამართლო.
12:14 ვერც მეფე და ვერც ტირანი ვერ შეძლებენ შენს წინააღმდეგ პირისპირ
ვინც შენ დასაჯე.
12:15 რაკი თავად ხარ მართალი, ყველაფერს ბრძანებ
სამართლიანად: ფიქრობ, რომ შენს ძალას არ შეესაბამება მისი დაგმობა
რომელიც არ იმსახურებდა დასჯას.
12:16 რამეთუ ძალი შენი არს დასაწყისი სიმართლისა და რამეთუ შენ ხარ
უფალო ყოვლისა, ეს გაიძულებს შენ მოწყალე ყველას მიმართ.
12:17 რამეთუ როცა კაცნი არ ირწმუნებენ, რომ სრული ძალით ხარ, შენ
აჩვენე შენი ძალა და მათ შორის, ვინც ეს იცის, შენ მათ აქცევ
გამბედაობა გამოიხატება.
12:18 შენ კი, პატრონობ შენს ძალას, სამართლიანად განიკითხავ და გვიბრძანებ ჩვენ.
დიდი სიკეთე: შენ შეგიძლია გამოიყენო ძალა, როცა გინდა.
12:19 ხოლო ასეთი საქმეებით ასწავლე შენს ხალხს, რომ მართალი იყოს
იყავი მოწყალე და შენს შვილებს კარგი იმედის მომცემი გახადე
მისცეს მონანიება ცოდვებისთვის.
12:20 რამეთუ დასაჯე შენი შვილების მტრები და მსჯავრდებულნი
სიკვდილამდე, ასეთი განხილვით, მათთვის დრო და ადგილი, რითაც
ისინი შეიძლება განთავისუფლდნენ თავიანთი ბოროტებისგან:
12:21 რაოდენ დიდი წინდახედულებით განიკითხავ შენს ძეებს,
ვისი მამები დაიფიცე და კარგი აღთქმები დადე?
12:22 მაშასადამე, როცა გვსჯიხარ, ურტყამ ჩვენს მტრებს.
ათასჯერ მეტი იმ განზრახვით, რომ როცა ვიმსჯელებთ, უნდა ვიყოთ
ყურადღებით იფიქრე შენს სიკეთეზე და როცა ჩვენ თვითონ განვიკითხავთ, ჩვენ
უნდა ეძიოს წყალობა.
12:23 მაშასადამე, მაშინ როცა ადამიანები ცხოვრობდნენ დაუმორჩილებლად და უსამართლოდ, შენ
ტანჯავდა ისინი თავიანთი სისაძაგლეებით.
12:24 რამეთუ შორს წავიდნენ ცდომილთა გზაზე და შეაჩერეს ისინი
ღმერთები, რომლებიც მათი მტრების მხეცებს შორისაც კი სძულდათ
მოტყუებული, როგორც გაუგებარი შვილები.
12:25 მაშასადამე, მათ, ვითარცა შვილთა უმიზეზოდ, შენ
არ გაუგზავნა განაჩენი მათ დასაცინად.
12:26 ხოლო მათ, რომელნიც არ უნდა გამოსწორდნენ იმ შესწორებით, რომლითაც იგი
მათთან ერთად იგრძნობს განსჯას, რომელიც ღვთის ღირსია.
12:27 რამეთუ აჰა, რაჲ იწუწუნეს, როცა დაისაჯნენ, რომ
არის მათთვის, ვისაც ღმერთებად მიაჩნდათ; [ახლა] ისჯება მათში,
როცა დაინახეს, აღიარეს ის ჭეშმარიტ ღმერთად, რომელიც ადრე იყო
მათ უარყვეს, რომ იცოდნენ: და ამიტომ მათზე უკიდურესი ლანძღვა იყო.