ფსალმუნები 147:1 ადიდეთ უფალი, რამეთუ კარგია უგალობდეთ ღმერთსა ჩვენსა; ამისთვის სასიამოვნოა; და ქება მშვენიერია. 147:2 უფალი ააშენებს იერუსალიმს: კრებს განდევნილებს ისრაელი. 147:3 ის კურნავს გულმოტეხილებს და ახვევს მათ ჭრილობებს. 147:4 ის ამბობს ვარსკვლავთა რიცხვს; ყველა მათ სახელებს უწოდებს. 147:5 დიდია ჩვენი უფალი და დიდი ძალაა, მისი გონიერება უსასრულოა. 147:6 უფალი აღამაღლებს თვინიერებს და ბოროტებს მიწაზე აგდებს. 147:7 უგალობდეთ უფალს მადლიერებით; უმღერეთ ქება ჩვენს არფაზე ღმერთი: 147:8 რომელიც ფარავს ცას ღრუბლებით და წვიმას ამზადებს მიწისთვის, ვინც მთებზე ბალახს ზრდის. 147:9 აძლევს მხეცს თავის საჭმელს და ყორნებს, რომლებიც ყვირის. 147:10 არ სიამოვნებს ცხენის ძალა, არ სიამოვნებს მამაკაცის ფეხებში. 147:11 უფალი ტკბება მისი მოშიშებით და მათი იმედით მისი წყალობა. 147:12 დიდება უფალო, იერუსალიმო; ადიდე შენი ღმერთი, სიონ. 147:13 რამეთუ მან განმტკიცა გისოსები კარისა შენისა; მან დალოცა შენი ბავშვები შენში. 147:14 ის მშვიდობას ამყარებს შენს საზღვრებში და აგავს შენ საუკეთესოთაგან ხორბალი. 147:15 იგი აგზავნის თავის მცნებას დედამიწაზე, მისი სიტყვა გადის ძალიან სწრაფად. 147:16 თოვლს მატყლივით აძლევს და ნაცარივით ფანტავს ყინვას. 147:17 ნატეხივით აყრის თავის ყინულს: ვინ უძლებს მის სიცივეს? 147:18 აგზავნის სიტყვას თჳსსა და დნავს მათ, აბერავს თავის ქარს. და წყლები მიედინება. 147:19 მან უამბო თავისი სიტყვა იაკობს, მისი წესდება და სამართალი: ისრაელი. 147:20 ასე არ მოქცეულა არცერთ ერთან, და რაც შეეხება მის განსჯას, ისინი არ იცნობდნენ მათ. დიდება უფალს.