ფსალმუნები
147:1 ადიდეთ უფალი, რამეთუ კარგია უგალობდეთ ღმერთსა ჩვენსა; ამისთვის
სასიამოვნოა; და ქება მშვენიერია.
147:2 უფალი ააშენებს იერუსალიმს: კრებს განდევნილებს
ისრაელი.
147:3 ის კურნავს გულმოტეხილებს და ახვევს მათ ჭრილობებს.
147:4 ის ამბობს ვარსკვლავთა რიცხვს; ყველა მათ სახელებს უწოდებს.
147:5 დიდია ჩვენი უფალი და დიდი ძალაა, მისი გონიერება უსასრულოა.
147:6 უფალი აღამაღლებს თვინიერებს და ბოროტებს მიწაზე აგდებს.
147:7 უგალობდეთ უფალს მადლიერებით; უმღერეთ ქება ჩვენს არფაზე
ღმერთი:
147:8 რომელიც ფარავს ცას ღრუბლებით და წვიმას ამზადებს მიწისთვის,
ვინც მთებზე ბალახს ზრდის.
147:9 აძლევს მხეცს თავის საჭმელს და ყორნებს, რომლებიც ყვირის.
147:10 არ სიამოვნებს ცხენის ძალა, არ სიამოვნებს
მამაკაცის ფეხებში.
147:11 უფალი ტკბება მისი მოშიშებით და მათი იმედით
მისი წყალობა.
147:12 დიდება უფალო, იერუსალიმო; ადიდე შენი ღმერთი, სიონ.
147:13 რამეთუ მან განმტკიცა გისოსები კარისა შენისა; მან დალოცა შენი
ბავშვები შენში.
147:14 ის მშვიდობას ამყარებს შენს საზღვრებში და აგავს შენ საუკეთესოთაგან
ხორბალი.
147:15 იგი აგზავნის თავის მცნებას დედამიწაზე, მისი სიტყვა გადის ძალიან
სწრაფად.
147:16 თოვლს მატყლივით აძლევს და ნაცარივით ფანტავს ყინვას.
147:17 ნატეხივით აყრის თავის ყინულს: ვინ უძლებს მის სიცივეს?
147:18 აგზავნის სიტყვას თჳსსა და დნავს მათ, აბერავს თავის ქარს.
და წყლები მიედინება.
147:19 მან უამბო თავისი სიტყვა იაკობს, მისი წესდება და სამართალი:
ისრაელი.
147:20 ასე არ მოქცეულა არცერთ ერთან, და რაც შეეხება მის განსჯას, ისინი
არ იცნობდნენ მათ. დიდება უფალს.