ფსალმუნები
142:1 შევღაღადე უფალს ჩემი ხმით; ჩემი ხმით უფალს მივმართე
შეასრულე ჩემი ვედრება.
142:2 მე დავასხი ჩემი საჩივარი მის წინაშე; მე ვაჩვენე მის წინაშე ჩემი უბედურება.
142:3 როცა ჩემი სული დაძრწოდა ჩემში, მაშინ შენ იცოდი ჩემი გზა. In
გზა, რომლითაც მე ვიარე, მათ ფარულად დამაყენეს მახე.
142:4 შევხედე ჩემს მარჯვენას და ვიხილე, მაგრამ არ იყო კაცი, რომელიც მსურდა
შემიცანი: თავშესაფარი შემიშვა; არავინ ზრუნავდა ჩემს სულზე.
142:5 გიღაღადე, უფალო, ვთქვი: შენ ხარ ჩემი თავშესაფარი და ჩემი წილი.
ცოცხალთა მიწა.
142:6 დაესწარით ჩემს ყვირილს; რადგან ძალიან დამცირებულ ვარ: მიხსენი ჩემი
დევნილები; რადგან ისინი ჩემზე ძლიერები არიან.
142:7 გამოიღე სული ჩემი ციხიდან, რათა ვადიდებდე შენს სახელს: მართალს
შემომიფარავს; რამეთუ უხვად მომიქცევი.