ფსალმუნები 142:1 შევღაღადე უფალს ჩემი ხმით; ჩემი ხმით უფალს მივმართე შეასრულე ჩემი ვედრება. 142:2 მე დავასხი ჩემი საჩივარი მის წინაშე; მე ვაჩვენე მის წინაშე ჩემი უბედურება. 142:3 როცა ჩემი სული დაძრწოდა ჩემში, მაშინ შენ იცოდი ჩემი გზა. In გზა, რომლითაც მე ვიარე, მათ ფარულად დამაყენეს მახე. 142:4 შევხედე ჩემს მარჯვენას და ვიხილე, მაგრამ არ იყო კაცი, რომელიც მსურდა შემიცანი: თავშესაფარი შემიშვა; არავინ ზრუნავდა ჩემს სულზე. 142:5 გიღაღადე, უფალო, ვთქვი: შენ ხარ ჩემი თავშესაფარი და ჩემი წილი. ცოცხალთა მიწა. 142:6 დაესწარით ჩემს ყვირილს; რადგან ძალიან დამცირებულ ვარ: მიხსენი ჩემი დევნილები; რადგან ისინი ჩემზე ძლიერები არიან. 142:7 გამოიღე სული ჩემი ციხიდან, რათა ვადიდებდე შენს სახელს: მართალს შემომიფარავს; რამეთუ უხვად მომიქცევი.