ფსალმუნები
137:1 ბაბილონის მდინარეებთან, იქ დავსხედით, დიახ, ვტიროდით, როცა
გაახსენდა სიონი.
137:2 ჩვენ დავკიდეთ ჩვენი არფები ტირიფებზე მის შუაში.
137:3 რამეთუ იქ, ვინც ტყვედ წაგვიყვანეს, გვთხოვეს სიმღერა; და
ისინი, ვინც გვიფუჭეს, ითხოვდნენ ჩვენგან ხალისს და ამბობდნენ: გვიმღერეთ ერთი
სიონის სიმღერები.
137:4 როგორ ვიმღეროთ უფლის სიმღერა უცხო ქვეყანაში?
137:5 თუ დაგივიწყებ, იერუსალიმო, დაივიწყოს ჩემმა მარჯვენამ მზაკვრობა.
.
თუ ჩემს მთავარ სიხარულზე იერუსალიმი არ მირჩევნია.
137:7 გაიხსენე, უფალო, ედომის ძენი იერუსალიმის დღეს; ჯანმო
თქვა: აწიე, აამაღლე, საძირკვამდეც კი.
137:8 ასულო ბაბილონისა, რომელიც განადგურდება; ბედნიერი იყოს ის, რომ
აჯილდოებს შენ, როგორც შენ გვემსახურე.
137:9 ბედნიერი იყოს ის, ვინც აიღებს და არღვევს შენს პატარებს
ქვები.