ფსალმუნები 137:1 ბაბილონის მდინარეებთან, იქ დავსხედით, დიახ, ვტიროდით, როცა გაახსენდა სიონი. 137:2 ჩვენ დავკიდეთ ჩვენი არფები ტირიფებზე მის შუაში. 137:3 რამეთუ იქ, ვინც ტყვედ წაგვიყვანეს, გვთხოვეს სიმღერა; და ისინი, ვინც გვიფუჭეს, ითხოვდნენ ჩვენგან ხალისს და ამბობდნენ: გვიმღერეთ ერთი სიონის სიმღერები. 137:4 როგორ ვიმღეროთ უფლის სიმღერა უცხო ქვეყანაში? 137:5 თუ დაგივიწყებ, იერუსალიმო, დაივიწყოს ჩემმა მარჯვენამ მზაკვრობა. . თუ ჩემს მთავარ სიხარულზე იერუსალიმი არ მირჩევნია. 137:7 გაიხსენე, უფალო, ედომის ძენი იერუსალიმის დღეს; ჯანმო თქვა: აწიე, აამაღლე, საძირკვამდეც კი. 137:8 ასულო ბაბილონისა, რომელიც განადგურდება; ბედნიერი იყოს ის, რომ აჯილდოებს შენ, როგორც შენ გვემსახურე. 137:9 ბედნიერი იყოს ის, ვინც აიღებს და არღვევს შენს პატარებს ქვები.