ფსალმუნები 132:1 უფალო, გაიხსენე დავითი და მთელი მისი ტანჯვა. 132:2 ვითარ შეჰფიცა უფალსა და აღუთქუა იაკობის ძლევამოსილ ღმერთსა; 132:3 რა თქმა უნდა, არ შევალ ჩემი სახლის კარავში და არ ავალ ჩემი საწოლი; 132:4 ძილს არ მივცემ თვალებს და არ დავიძინებ ჩემს ქუთუთოებს, 132:5 სანამ არ ვიპოვი უფლის ადგილს, ძლევამოსილი ღმერთის სამყოფელს იაკობისა. 132:6 აჰა, გავიგეთ ამის შესახებ ეფრატაში: ვიპოვეთ იგი ტყის ველებში. 132:7 შევალთ მის კარვებში და თაყვანს ვცემთ მის ფეხქვეშ. 132:8 აღდეგ, უფალო, განსასვენებელად შენსა; შენ და შენი ძალის კიდობანი. 132:9 შეიმოსონ შენი მღვდლები სიმართლით; და წმიდათა შენთა ღაღადებენ სიხარულისთვის. 132:10 მსახურისა შენისა დავითის გულისთვის ნუ აშორებ პირს ცხებულს შენს. 132:11 დაიფიცა უფალმა ჭეშმარიტად დავითს; ის არ გადაბრუნდება მისგან; Of შენი სხეულის ნაყოფს დავდებ შენს ტახტზე. 132:12 თუ შენი შვილები დაიცავენ ჩემს აღთქმას და ჩემს მოწმობას ასწავლე მათ, მათი შვილებიც დაჯდებიან შენს ტახტზე მარადიულად. 132:13 რამეთუ აირჩია უფალმა სიონი; მან მოისურვა იგი თავის საცხოვრებლად. 132:14 ესე არს განსვენება ჩემი უკუნითი უკუნისამდე. რადგან მე ეს მინდოდა. 132:15 უხვად ვაკურთხებ მის საჭმელს, ვაკმაყოფილებ მის ღარიბებს. პური. 132:16 მეც შევმოსავ მის მღვდლებს ხსნით და მისი წმინდანები ხმამაღლა ყვირილი სიხარულისგან. 132:17 დავითის რქას აყვავება: ლამპარი დავაწესე ჩემი ცხებული. 132:18 მის მტრებს შევიმოსავ სირცხვილით, ხოლო თავის თავზე იქნება მისი გვირგვინი. აყვავება.