ფსალმუნები
132:1 უფალო, გაიხსენე დავითი და მთელი მისი ტანჯვა.
132:2 ვითარ შეჰფიცა უფალსა და აღუთქუა იაკობის ძლევამოსილ ღმერთსა;
132:3 რა თქმა უნდა, არ შევალ ჩემი სახლის კარავში და არ ავალ
ჩემი საწოლი;
132:4 ძილს არ მივცემ თვალებს და არ დავიძინებ ჩემს ქუთუთოებს,
132:5 სანამ არ ვიპოვი უფლის ადგილს, ძლევამოსილი ღმერთის სამყოფელს
იაკობისა.
132:6 აჰა, გავიგეთ ამის შესახებ ეფრატაში: ვიპოვეთ იგი ტყის ველებში.
132:7 შევალთ მის კარვებში და თაყვანს ვცემთ მის ფეხქვეშ.
132:8 აღდეგ, უფალო, განსასვენებელად შენსა; შენ და შენი ძალის კიდობანი.
132:9 შეიმოსონ შენი მღვდლები სიმართლით; და წმიდათა შენთა ღაღადებენ
სიხარულისთვის.
132:10 მსახურისა შენისა დავითის გულისთვის ნუ აშორებ პირს ცხებულს შენს.
132:11 დაიფიცა უფალმა ჭეშმარიტად დავითს; ის არ გადაბრუნდება მისგან; Of
შენი სხეულის ნაყოფს დავდებ შენს ტახტზე.
132:12 თუ შენი შვილები დაიცავენ ჩემს აღთქმას და ჩემს მოწმობას
ასწავლე მათ, მათი შვილებიც დაჯდებიან შენს ტახტზე მარადიულად.
132:13 რამეთუ აირჩია უფალმა სიონი; მან მოისურვა იგი თავის საცხოვრებლად.
132:14 ესე არს განსვენება ჩემი უკუნითი უკუნისამდე. რადგან მე ეს მინდოდა.
132:15 უხვად ვაკურთხებ მის საჭმელს, ვაკმაყოფილებ მის ღარიბებს.
პური.
132:16 მეც შევმოსავ მის მღვდლებს ხსნით და მისი წმინდანები
ხმამაღლა ყვირილი სიხარულისგან.
132:17 დავითის რქას აყვავება: ლამპარი დავაწესე
ჩემი ცხებული.
132:18 მის მტრებს შევიმოსავ სირცხვილით, ხოლო თავის თავზე იქნება მისი გვირგვინი.
აყვავება.