ფსალმუნები
112:1 ადიდეთ უფალი. ნეტარია უფლის მოშიში კაცი
დიდად სიამოვნებს მისი მცნებები.
112:2 მისი შთამომავალი იქნება ძლევამოსილი დედამიწაზე, მართალთა მოდგმა
დალოცვილი იყავი.
112:3 სიმდიდრე და სიმდიდრე იქნება მის სახლში და მტკიცეა მისი სიმართლე
სამუდამოდ.
112:4 მართალთათვის აღმოჩნდება ნათელი სიბნელეში;
და თანაგრძნობით სავსე და მართალი.
112:5 კეთილი კაცი ავლენს წყალობას და სესხულობს: ის წარმართავს თავის საქმეებს.
შეხედულებისამებრ.
112:6 უკუნისამდე არ დაიძვრება: მართალნი იქნებიან შიგნით
მარადიული ხსოვნა.
112:7 მას არ უნდა შეეშინდეს ბოროტი ამბების: მისი გული მტკიცეა, მინდობილი
უფალი.
112:8 მისი გული გამყარებულია, არ შეეშინდება, სანამ არ იხილავს თავისს
სურვილი თავის მტრებზე.
112:9 განიბნა, მისცა ღარიბთა; მისი სიმართლე გრძელდება
სამუდამოდ; მისი რქა ამაღლდება პატივით.
112:10 ბოროტი იხილავს ამას და შეწუხდება; ის კბილებს ღრჭენს,
და დნება: ბოროტთა სურვილი წარწყმდეს.