ფსალმუნები 112:1 ადიდეთ უფალი. ნეტარია უფლის მოშიში კაცი დიდად სიამოვნებს მისი მცნებები. 112:2 მისი შთამომავალი იქნება ძლევამოსილი დედამიწაზე, მართალთა მოდგმა დალოცვილი იყავი. 112:3 სიმდიდრე და სიმდიდრე იქნება მის სახლში და მტკიცეა მისი სიმართლე სამუდამოდ. 112:4 მართალთათვის აღმოჩნდება ნათელი სიბნელეში; და თანაგრძნობით სავსე და მართალი. 112:5 კეთილი კაცი ავლენს წყალობას და სესხულობს: ის წარმართავს თავის საქმეებს. შეხედულებისამებრ. 112:6 უკუნისამდე არ დაიძვრება: მართალნი იქნებიან შიგნით მარადიული ხსოვნა. 112:7 მას არ უნდა შეეშინდეს ბოროტი ამბების: მისი გული მტკიცეა, მინდობილი უფალი. 112:8 მისი გული გამყარებულია, არ შეეშინდება, სანამ არ იხილავს თავისს სურვილი თავის მტრებზე. 112:9 განიბნა, მისცა ღარიბთა; მისი სიმართლე გრძელდება სამუდამოდ; მისი რქა ამაღლდება პატივით. 112:10 ბოროტი იხილავს ამას და შეწუხდება; ის კბილებს ღრჭენს, და დნება: ბოროტთა სურვილი წარწყმდეს.