ფსალმუნები 104:1 აკურთხეთ უფალი, სულო ჩემო. უფალო, ღმერთო ჩემო, შენ ძალიან დიდი ხარ; შენ ხარ პატივითა და დიდებულებით შემოსილი. 104:2 რომელნი იფარებენ თავს სინათლით, ვითარცა სამოსელსა, რომელი აფარებენ თავს ცა ფარდავით: 104:3 რომელიც ათავსებს წყალში თავისი ოთახების სხივებს; ღრუბლები მის ეტლს: რომელიც დადის ქარის ფრთებზე: 104:4 ვინც ანგელოზებს თავის სულებად აქცევს; მისი მინისტრები აალებული ცეცხლი: 104:5, რომელმაც საფუძველი ჩაუყარა დედამიწას, რათა არ მოიხსნას იგი ოდესმე. 104:6 დაფარე იგი ღრმულით, ვითარცა სამოსელი: დადგა წყალი მთების ზემოთ. 104:7 შენს შეგონებაზე გაიქცნენ; შენი ჭექა-ქუხილის ხმაზე გაიქცნენ. 104:8 ადიან მთებით; დადიან ხეობებით იმ ადგილას რომელიც შენ დააარსე მათთვის. 104:9 შენ დაადგინე ზღუდე, რათა არ გადალახონ; რომ ისინი არ იქცევიან ისევ დედამიწის დასაფარად. 104:10 აგზავნის წყაროებს ხევებში, რომლებიც მიედინება მთებს შორის. 104:11 სვამენ მინდვრის ყოველ მხეცს: გარეული ვირები ჩაქრებიან მათ წყურვილი. 104:12 მათ მიერ დაიმკვიდრებენ ცის ფრინველებს, რომლებიც მღერიან ტოტებს შორის. 104:13 ის რწყავს ბორცვებს თავისი ოთახებიდან: კმაყოფილია დედამიწა შენი საქმეების ნაყოფი. 104:14 ის ამრავლებს ბალახს პირუტყვისთვის და ბალახს მსახურებისთვის. კაცი: რათა მან გამოიღოს საკვები მიწიდან; 104:15 და ღვინო, რომელიც ახარებს გულს ადამიანისა, და ზეთი მისი პირის გასაკეთებლად ბრწყინავს და პურს, რომელიც აძლიერებს ადამიანის გულს. 104:16 ხეები უფლისა სავსეა წვენით; ლიბანის კედარი, რომელიც მან დარგეს; 104:17 სადაც ჩიტები ბუდობენ, ხოლო ღეროს, ნაძვის ხეებია. მისი სახლი. 104:18 მაღალი ბორცვები თავშესაფარია გარეული თხებისთვის; და კლდეები ამისთვის კონუსები. 104:19 მან დანიშნა მთვარე დროებისთვის: მზემ იცის მისი ჩასვლა. 104:20 შენ ქმნი სიბნელეს და ღამეა, სადაც ყველა ცხოველი ტყე იჭრება. 104:21 ახალგაზრდა ლომები ღრიალებენ თავიანთ ნადირს და ეძიებენ ღმერთს მათ კერძს. 104:22 მზე ამოდის, იკრიბებიან და დაასვენენ მათი ბუდეები. 104:23 კაცი გამოდის თავის საქმეზე და თავის შრომაზე საღამომდე. 104:24 უფალო, რა მრავალგვარია შენი საქმეები! სიბრძნით შექმენი ისინი ყველა: დედამიწა სავსეა შენი სიმდიდრით. 104:25 ასეა ეს დიდი და განიერი ზღვა, რომელშიც უთვალავი მცოცავია. როგორც პატარა, ისე დიდი მხეცები. 104:26 მიდიან ხომალდები: არის ის ლევიათანი, რომელიც შენ გააჩინე სათამაშოდ. მასში. 104:27 ესენი ყველანი შენზე გელოდებიან; რათა დროულად მისცეთ მათ მათი ხორცი სეზონი. 104:28 რომ მისცე მათ აგროვებენ: შენ გააღები ხელი, ისინი არიან სიკეთით სავსე. 104:29 სახეს მალავ, შეშფოთებულნი არიან; ისინი კვდებიან და უბრუნდებიან თავიანთ მტვერს. 104:30 შენ აგზავნი შენს სულს, ისინი იქმნება და შენ აახლებ დედამიწის სახე. 104:31 უფლის დიდება მარადიულად იარსებებს: იხარებს უფალი მისი ნამუშევრები. 104:32 ის უყურებს მიწას და კანკალებს: ეხება ბორცვებს და ეწევიან. 104:33 ვიმღერებ უფალს, სანამ ცოცხალი ვარ, ვადიდებ ჩემს ღმერთო სანამ ჩემი არსება მაქვს. 104:34 ჩემი ფიქრი მასზე ტკბილი იქნება: ვიქნები უფალში გახარებული. 104:35 დაე, ცოდვილები განადგურდნენ მიწიდან და ბოროტები არ იყვნენ მეტი. აკურთხეთ უფალო, სულო ჩემო. დიდება უფალს.