ფსალმუნები
104:1 აკურთხეთ უფალი, სულო ჩემო. უფალო, ღმერთო ჩემო, შენ ძალიან დიდი ხარ; შენ ხარ
პატივითა და დიდებულებით შემოსილი.
104:2 რომელნი იფარებენ თავს სინათლით, ვითარცა სამოსელსა, რომელი აფარებენ თავს
ცა ფარდავით:
104:3 რომელიც ათავსებს წყალში თავისი ოთახების სხივებს;
ღრუბლები მის ეტლს: რომელიც დადის ქარის ფრთებზე:
104:4 ვინც ანგელოზებს თავის სულებად აქცევს; მისი მინისტრები აალებული ცეცხლი:
104:5, რომელმაც საფუძველი ჩაუყარა დედამიწას, რათა არ მოიხსნას იგი
ოდესმე.
104:6 დაფარე იგი ღრმულით, ვითარცა სამოსელი: დადგა წყალი
მთების ზემოთ.
104:7 შენს შეგონებაზე გაიქცნენ; შენი ჭექა-ქუხილის ხმაზე გაიქცნენ.
104:8 ადიან მთებით; დადიან ხეობებით იმ ადგილას
რომელიც შენ დააარსე მათთვის.
104:9 შენ დაადგინე ზღუდე, რათა არ გადალახონ; რომ ისინი არ იქცევიან
ისევ დედამიწის დასაფარად.
104:10 აგზავნის წყაროებს ხევებში, რომლებიც მიედინება მთებს შორის.
104:11 სვამენ მინდვრის ყოველ მხეცს: გარეული ვირები ჩაქრებიან მათ
წყურვილი.
104:12 მათ მიერ დაიმკვიდრებენ ცის ფრინველებს, რომლებიც მღერიან
ტოტებს შორის.
104:13 ის რწყავს ბორცვებს თავისი ოთახებიდან: კმაყოფილია დედამიწა
შენი საქმეების ნაყოფი.
104:14 ის ამრავლებს ბალახს პირუტყვისთვის და ბალახს მსახურებისთვის.
კაცი: რათა მან გამოიღოს საკვები მიწიდან;
104:15 და ღვინო, რომელიც ახარებს გულს ადამიანისა, და ზეთი მისი პირის გასაკეთებლად
ბრწყინავს და პურს, რომელიც აძლიერებს ადამიანის გულს.
104:16 ხეები უფლისა სავსეა წვენით; ლიბანის კედარი, რომელიც მან
დარგეს;
104:17 სადაც ჩიტები ბუდობენ, ხოლო ღეროს, ნაძვის ხეებია.
მისი სახლი.
104:18 მაღალი ბორცვები თავშესაფარია გარეული თხებისთვის; და კლდეები ამისთვის
კონუსები.
104:19 მან დანიშნა მთვარე დროებისთვის: მზემ იცის მისი ჩასვლა.
104:20 შენ ქმნი სიბნელეს და ღამეა, სადაც ყველა ცხოველი
ტყე იჭრება.
104:21 ახალგაზრდა ლომები ღრიალებენ თავიანთ ნადირს და ეძიებენ ღმერთს მათ კერძს.
104:22 მზე ამოდის, იკრიბებიან და დაასვენენ
მათი ბუდეები.
104:23 კაცი გამოდის თავის საქმეზე და თავის შრომაზე საღამომდე.
104:24 უფალო, რა მრავალგვარია შენი საქმეები! სიბრძნით შექმენი ისინი ყველა:
დედამიწა სავსეა შენი სიმდიდრით.
104:25 ასეა ეს დიდი და განიერი ზღვა, რომელშიც უთვალავი მცოცავია.
როგორც პატარა, ისე დიდი მხეცები.
104:26 მიდიან ხომალდები: არის ის ლევიათანი, რომელიც შენ გააჩინე სათამაშოდ.
მასში.
104:27 ესენი ყველანი შენზე გელოდებიან; რათა დროულად მისცეთ მათ მათი ხორცი
სეზონი.
104:28 რომ მისცე მათ აგროვებენ: შენ გააღები ხელი, ისინი არიან
სიკეთით სავსე.
104:29 სახეს მალავ, შეშფოთებულნი არიან;
ისინი კვდებიან და უბრუნდებიან თავიანთ მტვერს.
104:30 შენ აგზავნი შენს სულს, ისინი იქმნება და შენ აახლებ
დედამიწის სახე.
104:31 უფლის დიდება მარადიულად იარსებებს: იხარებს უფალი
მისი ნამუშევრები.
104:32 ის უყურებს მიწას და კანკალებს: ეხება ბორცვებს და
ეწევიან.
104:33 ვიმღერებ უფალს, სანამ ცოცხალი ვარ, ვადიდებ ჩემს
ღმერთო სანამ ჩემი არსება მაქვს.
104:34 ჩემი ფიქრი მასზე ტკბილი იქნება: ვიქნები უფალში გახარებული.
104:35 დაე, ცოდვილები განადგურდნენ მიწიდან და ბოროტები არ იყვნენ
მეტი. აკურთხეთ უფალო, სულო ჩემო. დიდება უფალს.