ფსალმუნები
88:1 უფალო, ღმერთო ჩემო მაცხოვარო, დღედაღამ ვღაღადებ შენს წინაშე:
88:2 წარდგეს შენს წინაშე ლოცვა ჩემი: ყური შენი ღაღადი ჩემი;
88:3 რამეთუ სული ჩემი სავსეა უბედურებით, და სიცოცხლე ჩემი უახლოვდება
საფლავი.
88:4 მე ჩავრიცხე ორმოში ჩამსვლელთა თანა
არ აქვს ძალა:
88:5 თავისუფალი მიცვალებულთა შორის, როგორც საფლავში მწოლიარე დახოცილი, რომელსაც შენ
აღარ ახსოვდეს და მოკვეთეს შენი ხელიდან.
88:6 შენ დამაწვინე მე დაბალ ორმოში, სიბნელეში, სიღრმეში.
88:7 შენი რისხვა მძვინვარებს ჩემზე, და შენ მტანჯავ მე ყველა შენითა.
ტალღები. სელაჰ.
88:8 მოშორდი ჩემგან ნაცნობობას; შენ გამიკეთე
სისაძაგლე მათთვის: ჩაკეტილი ვარ და ვერ გამოვალ.
88:9 ჩემი თვალი გლოვობს ტანჯვის გამო: უფალო, ყოველდღე მოვუწოდებ
შენზე ხელები გამომიწოდა შენსკენ.
88:10 საოცრებებს უჩვენებ მკვდრებს? აღდგებიან მკვდრები და განადიდებენ
შენ? სელაჰ.
88:11 განაცხადდება შენი სიკეთე საფლავში? ან შენი ერთგულება
განადგურებაში?
88:12 შეიცნობა შენი საოცრება სიბნელეში? და შენი სიმართლე
დავიწყების ქვეყანა?
88:13 ხოლო შენდა ვღაღადებ, უფალო; და დილით ჩემი ლოცვა
შეგიშლით ხელს.
88:14 უფალო, რატომ განდევნი ჩემს სულს? რატომ მიმალავ შენს სახეს?
88:15 დატანჯული ვარ და მზად ვარ მოვკვდე სიყრმიდანვე, ხოლო მე ვიტანჯები შენი
ტერორები მე მიშლილი ვარ.
88:16 მრისხანე შენი მძვინვარებს ჩემზე; შენმა საშინელებამ მომწყვიტა.
88:17 დამიბრუნდნენ ყოველდღე, როგორც წყალი; ისინი მომეხვივნენ
ერთად.
88:18 შეყვარებული და მეგობარი მოშორდი ჩემგან და ჩემი ნაცნობი
სიბნელე.