ფსალმუნები 88:1 უფალო, ღმერთო ჩემო მაცხოვარო, დღედაღამ ვღაღადებ შენს წინაშე: 88:2 წარდგეს შენს წინაშე ლოცვა ჩემი: ყური შენი ღაღადი ჩემი; 88:3 რამეთუ სული ჩემი სავსეა უბედურებით, და სიცოცხლე ჩემი უახლოვდება საფლავი. 88:4 მე ჩავრიცხე ორმოში ჩამსვლელთა თანა არ აქვს ძალა: 88:5 თავისუფალი მიცვალებულთა შორის, როგორც საფლავში მწოლიარე დახოცილი, რომელსაც შენ აღარ ახსოვდეს და მოკვეთეს შენი ხელიდან. 88:6 შენ დამაწვინე მე დაბალ ორმოში, სიბნელეში, სიღრმეში. 88:7 შენი რისხვა მძვინვარებს ჩემზე, და შენ მტანჯავ მე ყველა შენითა. ტალღები. სელაჰ. 88:8 მოშორდი ჩემგან ნაცნობობას; შენ გამიკეთე სისაძაგლე მათთვის: ჩაკეტილი ვარ და ვერ გამოვალ. 88:9 ჩემი თვალი გლოვობს ტანჯვის გამო: უფალო, ყოველდღე მოვუწოდებ შენზე ხელები გამომიწოდა შენსკენ. 88:10 საოცრებებს უჩვენებ მკვდრებს? აღდგებიან მკვდრები და განადიდებენ შენ? სელაჰ. 88:11 განაცხადდება შენი სიკეთე საფლავში? ან შენი ერთგულება განადგურებაში? 88:12 შეიცნობა შენი საოცრება სიბნელეში? და შენი სიმართლე დავიწყების ქვეყანა? 88:13 ხოლო შენდა ვღაღადებ, უფალო; და დილით ჩემი ლოცვა შეგიშლით ხელს. 88:14 უფალო, რატომ განდევნი ჩემს სულს? რატომ მიმალავ შენს სახეს? 88:15 დატანჯული ვარ და მზად ვარ მოვკვდე სიყრმიდანვე, ხოლო მე ვიტანჯები შენი ტერორები მე მიშლილი ვარ. 88:16 მრისხანე შენი მძვინვარებს ჩემზე; შენმა საშინელებამ მომწყვიტა. 88:17 დამიბრუნდნენ ყოველდღე, როგორც წყალი; ისინი მომეხვივნენ ერთად. 88:18 შეყვარებული და მეგობარი მოშორდი ჩემგან და ჩემი ნაცნობი სიბნელე.