ფსალმუნები
57:1 შემიწყალე მე, ღმერთო, შემიწყალე მე, რამეთუ სული ჩემი იმედოვნებს.
შენ: დიახ, შენი ფრთების ჩრდილში ვიქნები ჩემი თავშესაფარი ამათმდე
უბედურებები გადაჭარბებული იყოს.
57:2 შევღაღადე უმაღლეს ღმერთს; ღმერთს, რომელიც ყველაფერს აკეთებს ამისთვის
მე.
57:3 წარგზავნის ზეცით და მიხსნის მე სირცხვილისგან მისი
გადამეყლაპა. სელაჰ. ღმერთი გამოავლენს თავის წყალობას და მის წყალობას
სიმართლე.
57:4 ჩემი სული ლომებს შორისაა და ცეცხლმოკიდებულთა შორის ვწვები.
ადამიანთა შვილებიც კი, რომელთა კბილები შუბები და ისრებია და მათი
ენა ბასრი ხმალი.
57:5 ამაღლდი, ღმერთო, ცათა ზედა; იყოს შენი დიდება ყველაფერზე მაღლა
დედამიწა.
57:6 მოამზადეს ბადე ჩემი ნაბიჯებისათვის; ჩემი სული ქედმაღლებულია: აქვთ
ამოთხარეს ორმო ჩემს წინაშე, რომელ შუაში არიან დაცემული
საკუთარ თავს. სელაჰ.
57:7 გული დამწყდა, ღმერთო, გული დამწყდა, ვიმღერებ და მივცემ
დიდება.
57:8 გაიღვიძე, დიდება ჩემო; Awake, ფსალმუნი და არფა: მე თვითონ გავიღვიძებ ადრე.
57:9 გაქებ შენ, უფალო, ხალხთა შორის და გიგალობ
ერებს შორის.
57:10 რამეთუ დიდია წყალობა შენი ცამდე და ჭეშმარიტება შენი ღრუბლამდე.
57:11 ამაღლდი, ღმერთო, ცათა ზედა, იყოს შენი დიდება ყოველთა ზედა.
დედამიწა.