ფსალმუნები 57:1 შემიწყალე მე, ღმერთო, შემიწყალე მე, რამეთუ სული ჩემი იმედოვნებს. შენ: დიახ, შენი ფრთების ჩრდილში ვიქნები ჩემი თავშესაფარი ამათმდე უბედურებები გადაჭარბებული იყოს. 57:2 შევღაღადე უმაღლეს ღმერთს; ღმერთს, რომელიც ყველაფერს აკეთებს ამისთვის მე. 57:3 წარგზავნის ზეცით და მიხსნის მე სირცხვილისგან მისი გადამეყლაპა. სელაჰ. ღმერთი გამოავლენს თავის წყალობას და მის წყალობას სიმართლე. 57:4 ჩემი სული ლომებს შორისაა და ცეცხლმოკიდებულთა შორის ვწვები. ადამიანთა შვილებიც კი, რომელთა კბილები შუბები და ისრებია და მათი ენა ბასრი ხმალი. 57:5 ამაღლდი, ღმერთო, ცათა ზედა; იყოს შენი დიდება ყველაფერზე მაღლა დედამიწა. 57:6 მოამზადეს ბადე ჩემი ნაბიჯებისათვის; ჩემი სული ქედმაღლებულია: აქვთ ამოთხარეს ორმო ჩემს წინაშე, რომელ შუაში არიან დაცემული საკუთარ თავს. სელაჰ. 57:7 გული დამწყდა, ღმერთო, გული დამწყდა, ვიმღერებ და მივცემ დიდება. 57:8 გაიღვიძე, დიდება ჩემო; Awake, ფსალმუნი და არფა: მე თვითონ გავიღვიძებ ადრე. 57:9 გაქებ შენ, უფალო, ხალხთა შორის და გიგალობ ერებს შორის. 57:10 რამეთუ დიდია წყალობა შენი ცამდე და ჭეშმარიტება შენი ღრუბლამდე. 57:11 ამაღლდი, ღმერთო, ცათა ზედა, იყოს შენი დიდება ყოველთა ზედა. დედამიწა.