ფსალმუნები
32:1 ნეტარია ის, ვისი დანაშაული მიეტევება, ვისი ცოდვაც დაფარულია.
32:2 ნეტარია ის კაცი, რომელსაც უფალი არ სდებს დანაშაულს და
რომლის სული არ არის მზაკვრობა.
32:3 როცა გავჩუმდი, ჩემი ძვლები დაბერდა მთელი დღის ღრიალის გამო
გრძელი.
32:4 რამეთუ დღე-ღამე დამძიმდა ხელი შენი ჩემ ზედა;
ზაფხულის გვალვა. სელაჰ.
32:5 ვაღიარე შენდა ცოდვა ჩემი, და უსჯულოება ჩემი არ დავმალე. მე
თქვა: ვაღიარებ ჩემს ცოდვებს უფალს; და შენ აპატიე
ჩემი ცოდვის ურჯულოება. სელაჰ.
32:6 რამეთუ ამისთჳს ყოველი ღმრთისაჲ ღმრთისაჲ შენდა ილოცოს ჟამსა
შენ შეიძლება აღმოჩნდე: უთუოდ დიდი წყლების წყალდიდობაში იქნებიან
არ მიუახლოვდე მას.
32:7 შენ ხარ ჩემი სამალავი; შენ დამიცავ უბედურებისგან; შენ
შემიფარავს ხსნის სიმღერებით. სელაჰ.
32:8 დაგასწავლი და გასწავლი გზას, რომელსაც მიდიხარ.
გაგიძღვება ჩემი თვალით.
32:9 ნუ იქნებით თქუენ ვითარცა ცხენი და ვითარცა ჯორი, რომელსა არა აქვს გონიერება.
რომელთა პირი უნდა დაიჭიროს ნაჭრითა და ლაგამით, რომ არ მიუახლოვდნენ
შენსკენ.
32:10 მრავალი მწუხარება იქნება ბოროტისთვის, ხოლო ვინც ენდობა უფალს,
წყალობა შემოიფარებს მას.
32:11 იხარეთ უფალში და იხარეთ, მართალნო, და იყვირეთ სიხარულით ყველა
მართალი გულით.