ფსალმუნები 32:1 ნეტარია ის, ვისი დანაშაული მიეტევება, ვისი ცოდვაც დაფარულია. 32:2 ნეტარია ის კაცი, რომელსაც უფალი არ სდებს დანაშაულს და რომლის სული არ არის მზაკვრობა. 32:3 როცა გავჩუმდი, ჩემი ძვლები დაბერდა მთელი დღის ღრიალის გამო გრძელი. 32:4 რამეთუ დღე-ღამე დამძიმდა ხელი შენი ჩემ ზედა; ზაფხულის გვალვა. სელაჰ. 32:5 ვაღიარე შენდა ცოდვა ჩემი, და უსჯულოება ჩემი არ დავმალე. მე თქვა: ვაღიარებ ჩემს ცოდვებს უფალს; და შენ აპატიე ჩემი ცოდვის ურჯულოება. სელაჰ. 32:6 რამეთუ ამისთჳს ყოველი ღმრთისაჲ ღმრთისაჲ შენდა ილოცოს ჟამსა შენ შეიძლება აღმოჩნდე: უთუოდ დიდი წყლების წყალდიდობაში იქნებიან არ მიუახლოვდე მას. 32:7 შენ ხარ ჩემი სამალავი; შენ დამიცავ უბედურებისგან; შენ შემიფარავს ხსნის სიმღერებით. სელაჰ. 32:8 დაგასწავლი და გასწავლი გზას, რომელსაც მიდიხარ. გაგიძღვება ჩემი თვალით. 32:9 ნუ იქნებით თქუენ ვითარცა ცხენი და ვითარცა ჯორი, რომელსა არა აქვს გონიერება. რომელთა პირი უნდა დაიჭიროს ნაჭრითა და ლაგამით, რომ არ მიუახლოვდნენ შენსკენ. 32:10 მრავალი მწუხარება იქნება ბოროტისთვის, ხოლო ვინც ენდობა უფალს, წყალობა შემოიფარებს მას. 32:11 იხარეთ უფალში და იხარეთ, მართალნო, და იყვირეთ სიხარულით ყველა მართალი გულით.