ფსალმუნები 2:1 რატომ ბრაზდებიან წარმართები და ხალხი ფუჭი რამეს წარმოიდგენს? 2:2 ქვეყნიერების მეფეები თავს იკავებენ და მთავრები წყვეტენ ერთად, უფლისა და მისი ცხებულის წინააღმდეგ და ამბობდნენ: 2:3 დავამტვრიოთ მათი ბორკილები და ჩამოვაგდოთ მათი თოკები ჩვენგან. 2:4 ზეცაში მჯდომარე გაიცინებს: უფალი იქნება ისინი დაცინვა. 2:5 მაშინ ეუბნება მათ რისხვით და აწუხებს მათ წყლულში უკმაყოფილება. 2:6 მე დავაყენე მეფე ჩემი სიონის წმიდა მთაზე. 2:7 განვაცხადო ბრძანება: ჰრქუა მე უფალმან: შენ ხარ ძე ჩემი; ამ დღეს მე შეგძინე. 2:8 მთხოვე მე და მოგცემ შენ წარმართნი სამკვიდროდ, და დედამიწის უკიდეგანო ნაწილები შენს სამფლობელოდ. 2:9 დაამტვრევ მათ რკინის კვერთხით; თქვენ უნდა დაარღვიოთ ისინი ნაწილებად როგორც ჭურჭლის ჭურჭელი. 2:10 მაშ, იყავით გონიერნი, მეფეებო, ისწავლეთ, მსაჯულებო დედამიწა. 2:11 ემსახურეთ უფალს შიშით და იხარეთ კანკალით. 2:12 აკოცე ძეს, რათა არ განრისხდეს და არ დაიღუპოთ გზიდან, როცა მისი რისხვა აღიძვრება, მაგრამ ცოტათი. ნეტარ არიან ყველა, ვინც ენდობა მასში.