ფსალმუნები
2:1 რატომ ბრაზდებიან წარმართები და ხალხი ფუჭი რამეს წარმოიდგენს?
2:2 ქვეყნიერების მეფეები თავს იკავებენ და მთავრები წყვეტენ
ერთად, უფლისა და მისი ცხებულის წინააღმდეგ და ამბობდნენ:
2:3 დავამტვრიოთ მათი ბორკილები და ჩამოვაგდოთ მათი თოკები ჩვენგან.
2:4 ზეცაში მჯდომარე გაიცინებს: უფალი იქნება ისინი
დაცინვა.
2:5 მაშინ ეუბნება მათ რისხვით და აწუხებს მათ წყლულში
უკმაყოფილება.
2:6 მე დავაყენე მეფე ჩემი სიონის წმიდა მთაზე.
2:7 განვაცხადო ბრძანება: ჰრქუა მე უფალმან: შენ ხარ ძე ჩემი;
ამ დღეს მე შეგძინე.
2:8 მთხოვე მე და მოგცემ შენ წარმართნი სამკვიდროდ, და
დედამიწის უკიდეგანო ნაწილები შენს სამფლობელოდ.
2:9 დაამტვრევ მათ რკინის კვერთხით; თქვენ უნდა დაარღვიოთ ისინი ნაწილებად
როგორც ჭურჭლის ჭურჭელი.
2:10 მაშ, იყავით გონიერნი, მეფეებო, ისწავლეთ, მსაჯულებო
დედამიწა.
2:11 ემსახურეთ უფალს შიშით და იხარეთ კანკალით.
2:12 აკოცე ძეს, რათა არ განრისხდეს და არ დაიღუპოთ გზიდან, როცა მისი
რისხვა აღიძვრება, მაგრამ ცოტათი. ნეტარ არიან ყველა, ვინც ენდობა
მასში.