ნეემია
5:1 და იყო ღაღადი ხალხისა და მათი ცოლებისა მათ წინააღმდეგ
ძმები ებრაელები.
5:2 რამეთუ თქუეს: ჩუენ, ძენი და ასულნი ჩუენნი მრავალნი ვართ.
ამიტომ ვიღებთ მათ სიმინდის, რათა ვჭამოთ და ვიცოცხლოთ.
5:3 ზოგიც ამბობდა: დაგირავეთ ჩვენი მიწა, ვენახები.
და სახლები, რომ ვიყიდოთ სიმინდი სიმცირის გამო.
5:4 იყვნენ ისეთებიც, რომლებიც ამბობდნენ: მეფისთვის ვისესხით ფული
ხარკი და ეს ჩვენს მიწებსა და ვენახებზე.
5:5 ახლა კი ჩვენი ხორცი არის როგორც ჩვენი ძმების ხორცი, ჩვენი შვილები, როგორც მათი
შვილები: და აჰა, ჩვენ მონობაში ვყვანთ ჩვენს ვაჟებსა და ქალიშვილებს
იყავით მსახურები და ჩვენი რამდენიმე ქალიშვილები უკვე მონობაში არიან მოყვანილი:
არც ჩვენი ძალაა მათი გამოსყიდვა; რადგან სხვა კაცებს აქვთ ჩვენი მიწები
და ვენახები.
5:6 და ძალიან გავბრაზდი, როცა გავიგონე მათი ტირილი და ეს სიტყვები.
5:7 მაშინ შევთავაზებ ჩემს თავს და ვკიცხავ დიდებულებს და მთავრებს.
და ჰრქუა მათ: ყოველი ძმისაჲ თჳსი სთხოვთ უზრდელობას. და დავაყენე
დიდი შეკრება მათ წინააღმდეგ.
5:8 და მე ვუთხარი მათ: ჩვენ, ჩვენი ძალისამებრ, გამოვისყიდეთ ჩვენი ძმები
იუდეველები, რომლებიც მიყიდეს წარმართებს; და შენც გაყიდი შენს
ძმებო? ან მოგვყიდიან? შემდეგ ისინი გაჩუმდნენ და
ვერაფერი იპოვა პასუხის გასაცემად.
5:9 მეც ვთქვი: არა სჯობს, რომ აკეთოთ, არ უნდა იაროთ შიშით
ჩვენი ღმერთის, ჩვენი მტრების წარმართების შეურაცხყოფის გამო?
5:10 მეც და ჩემმა ძმებმა და ჩემმა მსახურებმა ვითხოვოთ მათგან ფული.
და სიმინდი: გევედრები, ამ უზრდელობას თავი დავანებოთ.
5:11 აღადგინე, გევედრები, მათ დღესაც, მათი მიწები, მათი
ვენახები, მათი ზეთისხილის ბაღები და მათი სახლები, ასევე მეასედი ნაწილი
ფულისა და სიმინდის, ღვინისა და ზეთის შესახებ, რომელსაც თქვენ ითხოვთ
მათ.
5:12 მაშინ თქვეს: აღვადგენთ მათ და არაფერს მოვითხოვთ მათგან;
ასე მოვიქცევით, როგორც შენ ამბობ. მერე მღვდლებს დავურეკე და ავიღე
ფიცი მათ, რომ მოიქცნენ ამ დაპირებისამებრ.
5:13 მეც შევიძვრინე კალთა და ვთქვი: ღმერთმა განიშოროს ყოველი კაცი თჳსისაგან
სახლი და მისი შრომა, რომელიც არ ასრულებს ამ დაპირებას, თუნდაც ასე
იყოს იგი გამოძვრა და დაცარიელებული. და თქვა მთელმა კრებამ: ამინ და
ადიდებდა უფალს. და ხალხმა მოიქცა ამ დაპირებისამებრ.
5:14 გარდა ამისა, იმ დროიდან, როცა დავინიშნე მათ გამგებლად
იუდას მიწა, მეოცე წლიდან ოცდამეათე წლამდე
არტაშეს მეფის წელიწადი, ანუ თორმეტი წელი მე და ჩემი ძმები
არ უჭამია გუბერნატორის პური.
5:15 ხოლო ყოფილ გუბერნატორნი, რომელნი იყვნენ ჩემამდე, ევალებოდათ
ხალხი და აიღო მათგან პური და ღვინო ორმოცი შეკელის გარდა
ვერცხლის; დიახ, მათი მსახურებიც კი ბატონობდნენ ხალხზე: მაგრამ ასეა
არა მე, ღვთის შიშის გამო.
5:16 დიახ, მეც განვაგრძე ამ კედლის მუშაობა და არც ჩვენ ვიყიდეთ
მიწა: და ყველა ჩემი მსახური შეიკრიბა იქ სამუშაოდ.
5:17 ასევე იყო ჩემს სუფრაზე ას ორმოცდაათი იუდეველი და
მმართველები, მათ გარდა, ვინც ჩვენთან მოვიდნენ წარმართებიდან
ჩვენს შესახებ.
5:18 და რაც მომზადდა ჩემთვის ყოველდღიურად იყო ერთი ხარი და ექვსი რჩეული
ცხვარი; ასევე ფრინველებს მამზადებდნენ და ათ დღეში ერთხელ ინახავდნენ
ყველანაირი ღვინო, მაგრამ ამ ყველაფრისთვის მე არ მჭირდება პური
გამგებელი, რადგან მონობა მძიმე იყო ამ ხალხზე.
5:19 იფიქრე ჩემზე, ღმერთო ჩემო, სიკეთეზე, რაც მე გავაკეთე
ამ ხალხს.