ნეემია 5:1 და იყო ღაღადი ხალხისა და მათი ცოლებისა მათ წინააღმდეგ ძმები ებრაელები. 5:2 რამეთუ თქუეს: ჩუენ, ძენი და ასულნი ჩუენნი მრავალნი ვართ. ამიტომ ვიღებთ მათ სიმინდის, რათა ვჭამოთ და ვიცოცხლოთ. 5:3 ზოგიც ამბობდა: დაგირავეთ ჩვენი მიწა, ვენახები. და სახლები, რომ ვიყიდოთ სიმინდი სიმცირის გამო. 5:4 იყვნენ ისეთებიც, რომლებიც ამბობდნენ: მეფისთვის ვისესხით ფული ხარკი და ეს ჩვენს მიწებსა და ვენახებზე. 5:5 ახლა კი ჩვენი ხორცი არის როგორც ჩვენი ძმების ხორცი, ჩვენი შვილები, როგორც მათი შვილები: და აჰა, ჩვენ მონობაში ვყვანთ ჩვენს ვაჟებსა და ქალიშვილებს იყავით მსახურები და ჩვენი რამდენიმე ქალიშვილები უკვე მონობაში არიან მოყვანილი: არც ჩვენი ძალაა მათი გამოსყიდვა; რადგან სხვა კაცებს აქვთ ჩვენი მიწები და ვენახები. 5:6 და ძალიან გავბრაზდი, როცა გავიგონე მათი ტირილი და ეს სიტყვები. 5:7 მაშინ შევთავაზებ ჩემს თავს და ვკიცხავ დიდებულებს და მთავრებს. და ჰრქუა მათ: ყოველი ძმისაჲ თჳსი სთხოვთ უზრდელობას. და დავაყენე დიდი შეკრება მათ წინააღმდეგ. 5:8 და მე ვუთხარი მათ: ჩვენ, ჩვენი ძალისამებრ, გამოვისყიდეთ ჩვენი ძმები იუდეველები, რომლებიც მიყიდეს წარმართებს; და შენც გაყიდი შენს ძმებო? ან მოგვყიდიან? შემდეგ ისინი გაჩუმდნენ და ვერაფერი იპოვა პასუხის გასაცემად. 5:9 მეც ვთქვი: არა სჯობს, რომ აკეთოთ, არ უნდა იაროთ შიშით ჩვენი ღმერთის, ჩვენი მტრების წარმართების შეურაცხყოფის გამო? 5:10 მეც და ჩემმა ძმებმა და ჩემმა მსახურებმა ვითხოვოთ მათგან ფული. და სიმინდი: გევედრები, ამ უზრდელობას თავი დავანებოთ. 5:11 აღადგინე, გევედრები, მათ დღესაც, მათი მიწები, მათი ვენახები, მათი ზეთისხილის ბაღები და მათი სახლები, ასევე მეასედი ნაწილი ფულისა და სიმინდის, ღვინისა და ზეთის შესახებ, რომელსაც თქვენ ითხოვთ მათ. 5:12 მაშინ თქვეს: აღვადგენთ მათ და არაფერს მოვითხოვთ მათგან; ასე მოვიქცევით, როგორც შენ ამბობ. მერე მღვდლებს დავურეკე და ავიღე ფიცი მათ, რომ მოიქცნენ ამ დაპირებისამებრ. 5:13 მეც შევიძვრინე კალთა და ვთქვი: ღმერთმა განიშოროს ყოველი კაცი თჳსისაგან სახლი და მისი შრომა, რომელიც არ ასრულებს ამ დაპირებას, თუნდაც ასე იყოს იგი გამოძვრა და დაცარიელებული. და თქვა მთელმა კრებამ: ამინ და ადიდებდა უფალს. და ხალხმა მოიქცა ამ დაპირებისამებრ. 5:14 გარდა ამისა, იმ დროიდან, როცა დავინიშნე მათ გამგებლად იუდას მიწა, მეოცე წლიდან ოცდამეათე წლამდე არტაშეს მეფის წელიწადი, ანუ თორმეტი წელი მე და ჩემი ძმები არ უჭამია გუბერნატორის პური. 5:15 ხოლო ყოფილ გუბერნატორნი, რომელნი იყვნენ ჩემამდე, ევალებოდათ ხალხი და აიღო მათგან პური და ღვინო ორმოცი შეკელის გარდა ვერცხლის; დიახ, მათი მსახურებიც კი ბატონობდნენ ხალხზე: მაგრამ ასეა არა მე, ღვთის შიშის გამო. 5:16 დიახ, მეც განვაგრძე ამ კედლის მუშაობა და არც ჩვენ ვიყიდეთ მიწა: და ყველა ჩემი მსახური შეიკრიბა იქ სამუშაოდ. 5:17 ასევე იყო ჩემს სუფრაზე ას ორმოცდაათი იუდეველი და მმართველები, მათ გარდა, ვინც ჩვენთან მოვიდნენ წარმართებიდან ჩვენს შესახებ. 5:18 და რაც მომზადდა ჩემთვის ყოველდღიურად იყო ერთი ხარი და ექვსი რჩეული ცხვარი; ასევე ფრინველებს მამზადებდნენ და ათ დღეში ერთხელ ინახავდნენ ყველანაირი ღვინო, მაგრამ ამ ყველაფრისთვის მე არ მჭირდება პური გამგებელი, რადგან მონობა მძიმე იყო ამ ხალხზე. 5:19 იფიქრე ჩემზე, ღმერთო ჩემო, სიკეთეზე, რაც მე გავაკეთე ამ ხალხს.