მიხა 7:1 ვაი მე! რადგან მე ვარ, როგორც ზაფხულის ნაყოფის მოკრეფისას, როგორც რთველის ყურძენი: მტევანი არ არის საჭმელად: ჩემი სული სურდა პირველი მწიფე ხილი. 7:2 წარწყმედა კეთილმან კაცნი ქუეყანასა, და არა არს მართალი კაცთა შორის: ისინი ყველა სისხლს ელიან; ისინი ნადირობენ ყველა კაცს თავისზე ძმა ბადით. 7:3 რაჲთა ორთავე ხელით გულმოდგინედ აკეთონ ბოროტება, ჰკითხავს უფლისწული და მოსამართლე ჯილდოს ითხოვს; და დიდი კაცი, ის წარმოთქვამს თავისს ბოროტი სურვილი: ასე ახვევენ. 7:4 მათგან საუკეთესო არის როგორც ღერო, ყველაზე მართალი ეკალზე უფრო ბასრია ჰეჯე: შენი დარაჯების დღე და შენი მონახულება მოვა; ახლა იქნება მათი გაურკვევლობა. 7:5 ნუ ენდობით მეგობარს, ნუ ენდობით მეგზურს: დაიცავით იგი შენი პირის კარები მისგან, რომელიც შენს წიაღშია. 7:6 რამეთუ ძე შეურაცხავს მამას, ასული აღდგება მის წინააღმდეგ დედა, რძალი დედამთილის წინააღმდეგ; კაცის მტრები საკუთარი სახლის კაცები არიან. 7:7 ამისთჳს მივხედო უფალსა; ველოდები ჩემს ღმერთს ხსნა: ჩემი ღმერთი მომისმენს. 7:8 ნუ გიხაროდენ, მტერო ჩემო; როდესაც მე დაჯექი სიბნელეში, უფალი იქნება ჩემთვის ნათელი. 7:9 ავიტან უფლის რისხვას, რადგან შევცოდე მას, სანამ არ გაამართლებს ჩემს საქმეს და არ აღასრულებს ჩემს გამო განაჩენს: ის მოიტანს მე გამოვედი სინათლისკენ და ვიხილავ მის სიმართლეს. 7:10 მაშინ იხილავს მას, ვინც ჩემი მტერია, და სირცხვილი დაფარავს მას რომელმაც მითხრა: სად არის უფალი, შენი ღმერთი? ჩემი თვალები დაინახავენ მისი: ახლა ის ქუჩების ჭუჭყივით გათელდება. 7:11 იმ დღეს, როცა აშენდება შენი კედლები, იმ დღეს იქნება განჩინება შორს იყოს. 7:12 იმ დღესაც მოვა შენთან აშურიდან და აშურიდან გამაგრებული ქალაქები და ციხიდან მდინარემდე და ზღვიდან ზღვამდე და მთიდან მთამდე. 7:13 ხოლო ქვეყანა გაპარტახდება მკვიდრთა გამო იქ, მათი საქმის ნაყოფისთვის. 7:14 იკვებე შენი ხალხი შენი კვერთხით, შენი სამკვიდროს სამწყსო, რომელიც ცხოვრობს განმარტოებით ტყეში, ქარმელის შუაგულში: იკვებონ ბაშანში და გალაადი, როგორც ძველ დღეებში. 7:15 მე გიჩვენებ დღეთა დღეთა შენთა გამოსვლისა ეგვიპტის ქვეყნიდან მისთვის საოცარი რამ. 7:16 დაინახავენ ერები და დარცხვენილნი იქნებიან მთელი ძალითა მათით დაადონ ხელი პირზე, ყრუ იქნება მათი ყურები. 7:17 მტვერი გველივით იწუწუნებენ, გამოდიან თავიანთისაგან ხვრელები მიწის ჭიებივით: შეეშინდებათ უფლის, ჩვენი ღმერთის, და შეშინდება შენს გამო. 7:18 ვინ არის შენნაირი ღმერთი, რომელიც აპატიებს ურჯულოებას და გადის მისი მემკვიდრეობის ნარჩენების დარღვევა? ის არ ინარჩუნებს თავის რისხვას სამუდამოდ, რადგან სიამოვნებს წყალობა. 7:19 მობრუნდება იგი, შეგვიწყალებს ჩვენ; ის დაიმორჩილებს ჩვენს ურჯულოებანი; და შენ ჩააგდებ მათ ყველა ცოდვას სიღრმეში ზღვის. 7:20 ჭეშმარიტებას შეასრულებ იაკობს და წყალობას აბრაამს, რომელიც ძველთაგანვე დაიფიცე ჩვენს მამებს.