მიხა
7:1 ვაი მე! რადგან მე ვარ, როგორც ზაფხულის ნაყოფის მოკრეფისას, როგორც
რთველის ყურძენი: მტევანი არ არის საჭმელად: ჩემი სული
სურდა პირველი მწიფე ხილი.
7:2 წარწყმედა კეთილმან კაცნი ქუეყანასა, და არა არს მართალი
კაცთა შორის: ისინი ყველა სისხლს ელიან; ისინი ნადირობენ ყველა კაცს თავისზე
ძმა ბადით.
7:3 რაჲთა ორთავე ხელით გულმოდგინედ აკეთონ ბოროტება, ჰკითხავს უფლისწული და
მოსამართლე ჯილდოს ითხოვს; და დიდი კაცი, ის წარმოთქვამს თავისს
ბოროტი სურვილი: ასე ახვევენ.
7:4 მათგან საუკეთესო არის როგორც ღერო, ყველაზე მართალი ეკალზე უფრო ბასრია
ჰეჯე: შენი დარაჯების დღე და შენი მონახულება მოვა; ახლა იქნება
მათი გაურკვევლობა.
7:5 ნუ ენდობით მეგობარს, ნუ ენდობით მეგზურს: დაიცავით იგი
შენი პირის კარები მისგან, რომელიც შენს წიაღშია.
7:6 რამეთუ ძე შეურაცხავს მამას, ასული აღდგება მის წინააღმდეგ
დედა, რძალი დედამთილის წინააღმდეგ; კაცის მტრები
საკუთარი სახლის კაცები არიან.
7:7 ამისთჳს მივხედო უფალსა; ველოდები ჩემს ღმერთს
ხსნა: ჩემი ღმერთი მომისმენს.
7:8 ნუ გიხაროდენ, მტერო ჩემო; როდესაც მე
დაჯექი სიბნელეში, უფალი იქნება ჩემთვის ნათელი.
7:9 ავიტან უფლის რისხვას, რადგან შევცოდე
მას, სანამ არ გაამართლებს ჩემს საქმეს და არ აღასრულებს ჩემს გამო განაჩენს: ის მოიტანს
მე გამოვედი სინათლისკენ და ვიხილავ მის სიმართლეს.
7:10 მაშინ იხილავს მას, ვინც ჩემი მტერია, და სირცხვილი დაფარავს მას
რომელმაც მითხრა: სად არის უფალი, შენი ღმერთი? ჩემი თვალები დაინახავენ
მისი: ახლა ის ქუჩების ჭუჭყივით გათელდება.
7:11 იმ დღეს, როცა აშენდება შენი კედლები, იმ დღეს იქნება განჩინება
შორს იყოს.
7:12 იმ დღესაც მოვა შენთან აშურიდან და აშურიდან
გამაგრებული ქალაქები და ციხიდან მდინარემდე და ზღვიდან
ზღვამდე და მთიდან მთამდე.
7:13 ხოლო ქვეყანა გაპარტახდება მკვიდრთა გამო
იქ, მათი საქმის ნაყოფისთვის.
7:14 იკვებე შენი ხალხი შენი კვერთხით, შენი სამკვიდროს სამწყსო, რომელიც ცხოვრობს
განმარტოებით ტყეში, ქარმელის შუაგულში: იკვებონ ბაშანში
და გალაადი, როგორც ძველ დღეებში.
7:15 მე გიჩვენებ დღეთა დღეთა შენთა გამოსვლისა ეგვიპტის ქვეყნიდან
მისთვის საოცარი რამ.
7:16 დაინახავენ ერები და დარცხვენილნი იქნებიან მთელი ძალითა მათით
დაადონ ხელი პირზე, ყრუ იქნება მათი ყურები.
7:17 მტვერი გველივით იწუწუნებენ, გამოდიან თავიანთისაგან
ხვრელები მიწის ჭიებივით: შეეშინდებათ უფლის, ჩვენი ღმერთის,
და შეშინდება შენს გამო.
7:18 ვინ არის შენნაირი ღმერთი, რომელიც აპატიებს ურჯულოებას და გადის
მისი მემკვიდრეობის ნარჩენების დარღვევა? ის არ ინარჩუნებს თავის რისხვას
სამუდამოდ, რადგან სიამოვნებს წყალობა.
7:19 მობრუნდება იგი, შეგვიწყალებს ჩვენ; ის დაიმორჩილებს ჩვენს
ურჯულოებანი; და შენ ჩააგდებ მათ ყველა ცოდვას სიღრმეში
ზღვის.
7:20 ჭეშმარიტებას შეასრულებ იაკობს და წყალობას აბრაამს, რომელიც
ძველთაგანვე დაიფიცე ჩვენს მამებს.