მარკო 4:1 და იწყო კვლავ სწავლება ზღვის პირას და შეიკრიბა მას დიდი ხალხი, ისე, რომ იგი შევიდა გემში და დაჯდა ზღვის; და მთელი ხალხი იყო ზღვის პირას ხმელეთზე. 4:2 და ასწავლა მათ მრავალი რამ იგავით და უთხრა მათ თავისში დოქტრინა, 4:3 ისმინე; აჰა, გამოვიდა მთესველი დასათესად. 4:4 და იყო, ვითარცა თესავდა, ზოგი გზაზე დაეცა და ის მოვიდნენ ცის ფრინველები და შეჭამეს იგი. 4:5 და დავარდა ზოგნი კლდოვან მიწაზე, სადაც არა ჰქონდა მიწა; და მაშინვე აღმოცენდა, რადგან არ ჰქონდა მიწის სიღრმე. 4:6 ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაიწვა. და რადგან მას არ ჰქონდა ფესვი, ის გამხმარი. 4:7 და დავარდა ზოგიერთი ეკლებს შორის, და ეკლები გაიზარდა და დაახრჩო იგი და ნაყოფი არ გამოიღო. 4:8 და სხვა დავარდა კეთილ მიწაზე და გამოიღო ნაყოფი, რომელიც აღმოცენდა და გაიზარდა; და გამოიყვანა ზოგმა ოცდაათი და ზოგმა სამოცი და ზოგმა ასი. 4:9 და ჰრქუა მათ: ვისაც ყური აქვს სმენად, ისმინოს. 4:10 და ვითარცა განმარტოვდა, ითხოვეს მის გარშემო მყოფნი თორმეტთა თანა მას იგავი. 4:11 და ჰრქუა მათ: თქუენდა გეძლევათ სცოდნოჲ საიდუმლოჲ ღვთის სასუფეველი, ხოლო გარეთ მყოფთათვის არის ყოველივე ეს შესრულებულია იგავებში: 4:12 რაჲთა იხილონ და არა შეიმცნონ; და მოსმენით მათ შეიძლება მოისმინონ, და არ მესმის; რომ არავითარ დროს არ მოიქცნენ და მათი ცოდვები უნდა ეპატიოს მათ. 4:13 და ჰრქუა მათ: არა იცით ეს იგავი? და მერე როგორ იცით ყველა იგავი? 4:14 მთესველი თესავს სიტყვას. 4:15 და ესენი არიან გზად, სადაც ითესება სიტყვა; მაგრამ როდესაც მათ გაიგეს, სატანა მაშინვე მოდის და წაართმევს სიტყვას დათესეს მათ გულებში. 4:16 და ესენი არიან კლდოვან მიწაზე დათესილი; ვინ, როდის მათ გაიგეს სიტყვა, მაშინვე მიიღეს სიხარულით; 4:17 და არა აქვთ ფესვი საკუთარ თავში და ითმენენ მხოლოდ ერთ დროს. როდესაც გაჭირვება ან დევნა წარმოიქმნება სიტყვის გულისთვის, მაშინვე ისინი განაწყენებულები არიან. 4:18 და ესენი არიან ეკალთა შორის დათესილი; როგორიცაა სიტყვის მოსმენა, 4:19 და ამქვეყნიური საზრუნავი და სიმდიდრის მოტყუება და სხვა საგნების ვნებები, რომლებიც შედიან, ახრჩობენ სიტყვას და ხდება უნაყოფო. 4:20 და ესენი არიან კეთილ მიწაზე დათესილი; როგორიცაა სიტყვის მოსმენა, და მიიღე და გამოიღო ნაყოფი ზოგს ოცდაათი, ზოგმა სამოცი და რაღაც ასი. 4:21 და ჰრქუა მათ: მოტანილია თუ არა სანთელი ბუშტის ქვეშ დასადგმელად, ან საწოლის ქვეშ? და სასანთლეზე არ დადგეს? 4:22 რამეთუ არა არს ფარული, რომელი არა გამოცხადდეს; არც ერთი იყო რამ საიდუმლოდ ინახებოდა, მაგრამ ის საზღვარგარეთ უნდა გამოსულიყო. 4:23 თუ ვინმეს ყური აქვს მოსასმენად, ისმინოს. 4:24 და ჰრქუა მათ: უფრთხილდით, რაჲ გესმის გაზომილი იქნება თქვენ, და თქვენ, ვინც ისმენთ, უფრო მეტი იქნება მოცემული. 4:25 რამეთუ რომელსა აქვს, მიეცეს მას, ხოლო რომელი არა აქვს, მისგან წაიღებენ იმასაც კი, რაც აქვს. 4:26 და ჰრქუა: ესე არს სასუფეველი ღმრთისა, ვითარცა კაცმან თესლს თესლდეს. მიწა; 4:27 და დაიძინოს და აღდგეს ღამე და დღე, და თესლი აღმოჩნდეს და გაიზარდოს, მან არ იცის როგორ. 4:28 რამეთუ ქუეყანამან გამოიღო ნაყოფი თჳსისა; ჯერ დანა, შემდეგ ყური, ამის შემდეგ სავსე სიმინდი ყურში. 4:29 ხოლო როცა ნაყოფი გამოიღებს, მყისვე აყენებს მას ნამგალი, რადგან მოვიდა მოსავალი. 4:30 და ჰრქუა: რაჲს შევადაროთ სასუფეველი ღმრთისაჲ? ან რით შედარება შევადაროთ? 4:31 ჰგავს მდოგვის მარცვალს, რომელიც მიწაში დათესვისას, ნაკლებია ყველა თესლზე, რომელიც არის დედამიწაზე: 4:32 ხოლო როცა ითესება, იზრდება და ყველა ბალახეულზე დიდი ხდება. და ისვრის დიდ ტოტებს; რათა ცის ფრინველებმა დაბინავდნენ მისი ჩრდილის ქვეშ. 4:33 და მრავალი ასეთი იგავით ეუბნებოდა მათ სიტყვას, როგორც იყო შეუძლია მისი მოსმენა. 4:34 ხოლო იგავის გარეშე არ ეუბნებოდა მათ და როცა იყვნენ მარტონი. მან ყველაფერი აუხსნა თავის მოწაფეებს. 4:35 და იმავე დღეს, როცა საღამო იყო, უთხრა მათ: მოდით გადადით მეორე მხარეს. 4:36 და ვითარცა წარუგზავნეს ხალხი, წაიყვანეს იგი, ვითარცა იყო გემში. და მასთან ერთად სხვა პატარა გემებიც იყო. 4:37 და იქმნა ქარიშხალი დიდი, და ტალღები სცემდნენ ხომალდს. ისე რომ ახლა სავსე იყო. 4:38 და იყო იგი გემის უკანა მხარეს, ეძინა ბალიშზე. გააღვიძე იგი და უთხარი: მოძღვარო, არ გაინტერესებს, რომ დავიღუპებით? 4:39 და ადგა და შერისხა ქარსა და ჰრქუა ზღვას: მშვიდობა იყოს. ისევ. და შეწყდა ქარი და იყო დიდი სიმშვიდე. 4:40 და ჰრქუა მათ: რაჲთა ხართ ესე მოშიშნი? როგორ არის, რომ არ გაქვთ რწმენა? 4:41 და ეშინოდათ ფრიად და უთხრეს ერთურთს: რა კაცი ეს არის ის, რომ ქარი და ზღვაც კი ემორჩილება მას?