მარკო
4:1 და იწყო კვლავ სწავლება ზღვის პირას და შეიკრიბა
მას დიდი ხალხი, ისე, რომ იგი შევიდა გემში და დაჯდა
ზღვის; და მთელი ხალხი იყო ზღვის პირას ხმელეთზე.
4:2 და ასწავლა მათ მრავალი რამ იგავით და უთხრა მათ თავისში
დოქტრინა,
4:3 ისმინე; აჰა, გამოვიდა მთესველი დასათესად.
4:4 და იყო, ვითარცა თესავდა, ზოგი გზაზე დაეცა და ის
მოვიდნენ ცის ფრინველები და შეჭამეს იგი.
4:5 და დავარდა ზოგნი კლდოვან მიწაზე, სადაც არა ჰქონდა მიწა; და
მაშინვე აღმოცენდა, რადგან არ ჰქონდა მიწის სიღრმე.
4:6 ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაიწვა. და რადგან მას არ ჰქონდა ფესვი, ის
გამხმარი.
4:7 და დავარდა ზოგიერთი ეკლებს შორის, და ეკლები გაიზარდა და დაახრჩო იგი და
ნაყოფი არ გამოიღო.
4:8 და სხვა დავარდა კეთილ მიწაზე და გამოიღო ნაყოფი, რომელიც აღმოცენდა და
გაიზარდა; და გამოიყვანა ზოგმა ოცდაათი და ზოგმა სამოცი და ზოგმა
ასი.
4:9 და ჰრქუა მათ: ვისაც ყური აქვს სმენად, ისმინოს.
4:10 და ვითარცა განმარტოვდა, ითხოვეს მის გარშემო მყოფნი თორმეტთა თანა
მას იგავი.
4:11 და ჰრქუა მათ: თქუენდა გეძლევათ სცოდნოჲ საიდუმლოჲ
ღვთის სასუფეველი, ხოლო გარეთ მყოფთათვის არის ყოველივე ეს
შესრულებულია იგავებში:
4:12 რაჲთა იხილონ და არა შეიმცნონ; და მოსმენით მათ შეიძლება მოისმინონ,
და არ მესმის; რომ არავითარ დროს არ მოიქცნენ და მათი
ცოდვები უნდა ეპატიოს მათ.
4:13 და ჰრქუა მათ: არა იცით ეს იგავი? და მერე როგორ
იცით ყველა იგავი?
4:14 მთესველი თესავს სიტყვას.
4:15 და ესენი არიან გზად, სადაც ითესება სიტყვა; მაგრამ როდესაც
მათ გაიგეს, სატანა მაშინვე მოდის და წაართმევს სიტყვას
დათესეს მათ გულებში.
4:16 და ესენი არიან კლდოვან მიწაზე დათესილი; ვინ, როდის
მათ გაიგეს სიტყვა, მაშინვე მიიღეს სიხარულით;
4:17 და არა აქვთ ფესვი საკუთარ თავში და ითმენენ მხოლოდ ერთ დროს.
როდესაც გაჭირვება ან დევნა წარმოიქმნება სიტყვის გულისთვის, მაშინვე
ისინი განაწყენებულები არიან.
4:18 და ესენი არიან ეკალთა შორის დათესილი; როგორიცაა სიტყვის მოსმენა,
4:19 და ამქვეყნიური საზრუნავი და სიმდიდრის მოტყუება და
სხვა საგნების ვნებები, რომლებიც შედიან, ახრჩობენ სიტყვას და ხდება
უნაყოფო.
4:20 და ესენი არიან კეთილ მიწაზე დათესილი; როგორიცაა სიტყვის მოსმენა,
და მიიღე და გამოიღო ნაყოფი ზოგს ოცდაათი, ზოგმა სამოცი და
რაღაც ასი.
4:21 და ჰრქუა მათ: მოტანილია თუ არა სანთელი ბუშტის ქვეშ დასადგმელად, ან
საწოლის ქვეშ? და სასანთლეზე არ დადგეს?
4:22 რამეთუ არა არს ფარული, რომელი არა გამოცხადდეს; არც ერთი იყო
რამ საიდუმლოდ ინახებოდა, მაგრამ ის საზღვარგარეთ უნდა გამოსულიყო.
4:23 თუ ვინმეს ყური აქვს მოსასმენად, ისმინოს.
4:24 და ჰრქუა მათ: უფრთხილდით, რაჲ გესმის
გაზომილი იქნება თქვენ, და თქვენ, ვინც ისმენთ, უფრო მეტი იქნება
მოცემული.
4:25 რამეთუ რომელსა აქვს, მიეცეს მას, ხოლო რომელი არა აქვს, მისგან
წაიღებენ იმასაც კი, რაც აქვს.
4:26 და ჰრქუა: ესე არს სასუფეველი ღმრთისა, ვითარცა კაცმან თესლს თესლდეს.
მიწა;
4:27 და დაიძინოს და აღდგეს ღამე და დღე, და თესლი აღმოჩნდეს და
გაიზარდოს, მან არ იცის როგორ.
4:28 რამეთუ ქუეყანამან გამოიღო ნაყოფი თჳსისა; ჯერ დანა, შემდეგ
ყური, ამის შემდეგ სავსე სიმინდი ყურში.
4:29 ხოლო როცა ნაყოფი გამოიღებს, მყისვე აყენებს მას
ნამგალი, რადგან მოვიდა მოსავალი.
4:30 და ჰრქუა: რაჲს შევადაროთ სასუფეველი ღმრთისაჲ? ან რით
შედარება შევადაროთ?
4:31 ჰგავს მდოგვის მარცვალს, რომელიც მიწაში დათესვისას,
ნაკლებია ყველა თესლზე, რომელიც არის დედამიწაზე:
4:32 ხოლო როცა ითესება, იზრდება და ყველა ბალახეულზე დიდი ხდება.
და ისვრის დიდ ტოტებს; რათა ცის ფრინველებმა დაბინავდნენ
მისი ჩრდილის ქვეშ.
4:33 და მრავალი ასეთი იგავით ეუბნებოდა მათ სიტყვას, როგორც იყო
შეუძლია მისი მოსმენა.
4:34 ხოლო იგავის გარეშე არ ეუბნებოდა მათ და როცა იყვნენ მარტონი.
მან ყველაფერი აუხსნა თავის მოწაფეებს.
4:35 და იმავე დღეს, როცა საღამო იყო, უთხრა მათ: მოდით
გადადით მეორე მხარეს.
4:36 და ვითარცა წარუგზავნეს ხალხი, წაიყვანეს იგი, ვითარცა იყო
გემში. და მასთან ერთად სხვა პატარა გემებიც იყო.
4:37 და იქმნა ქარიშხალი დიდი, და ტალღები სცემდნენ ხომალდს.
ისე რომ ახლა სავსე იყო.
4:38 და იყო იგი გემის უკანა მხარეს, ეძინა ბალიშზე.
გააღვიძე იგი და უთხარი: მოძღვარო, არ გაინტერესებს, რომ დავიღუპებით?
4:39 და ადგა და შერისხა ქარსა და ჰრქუა ზღვას: მშვიდობა იყოს.
ისევ. და შეწყდა ქარი და იყო დიდი სიმშვიდე.
4:40 და ჰრქუა მათ: რაჲთა ხართ ესე მოშიშნი? როგორ არის, რომ არ გაქვთ
რწმენა?
4:41 და ეშინოდათ ფრიად და უთხრეს ერთურთს: რა კაცი
ეს არის ის, რომ ქარი და ზღვაც კი ემორჩილება მას?