ლუკა 15:1 მაშინ მიუახლოვდნენ მას ყოველნი მებაჟენი და ცოდვილნი მის მოსასმენად. 15:2 და დრტვინეს ფარისეველთა და მწიგნობართა და იტყოდეს: ესე მიიღო ცოდვილებს და მათთან ერთად ჭამს. 15:3 და უთხრა მათ ეს იგავი და უთხრა: 15:4 რომელი თქუენგანი ჰყავდეს ასი ცხვარი, და დაჰკარგოს ერთი მათგანი არ დატოვოთ ოთხმოცდაცხრამეტი უდაბნოში და წადით იმის შემდეგ, რაც დაკარგულია, სანამ არ იპოვის? 15:5 და ვითარცა ჰპოვა იგი, დადებს მხრთა მისთა და ხარობს. 15:6 და როცა მოვა სახლში, მოუხმობს თავის მეგობრებს და მეზობლებს. უთხრა მათ: იხარეთ ჩემთან ერთად; რადგან ვიპოვე ჩემი ცხვარი, რომელიც იყო დაკარგული. 15:7 გეტყჳ თქუენ: ვითარცა სიხარული იყოს ცათა შინა ერთი ცოდვილისა გამო რომ ინანიებს, ოთხმოცდაცხრამეტზე მეტ სამართლიან ადამიანს, რომელსაც სჭირდება არანაირი მონანიება. 15:8 ან რომელი ქალი, რომელსაც ათი ვერცხლი აქვს, თუ ერთი ცალი დაკარგა, არ ანთებს სანთელს, არ წმენდს სახლს და გულმოდგინედ არ ეძებს ის იპოვის? 15:9 და ვითარცა ჰპოვა, მოუწოდა მეგობრებსა და მეზობლებს ერთად ამბობდნენ: იხარეთ ჩემთან ერთად; რადგან ვიპოვე ის ნაჭერი, რომელიც მე დაკარგული ჰქონდა. 15:10 ასევე გეუბნებით თქვენ: სიხარულია ანგელოზთა წინაშე. ღმერთი ერთ ცოდვილზე, რომელიც ინანიებს. 15:11 და ჰრქუა: კაცსა ჰყავდა ორი ძე. 15:12 და ჰრქუა მათ უმცროსმან მამასა თჳსსა: მამაო, მომეცი წილი საქონლისა, რომელიც ჩემზე მოდის. და დაჰყო მათ თავისი ცხონება. 15:13 და არა მრავალი დღის შემდეგ შეკრიბა უმცროსმა ძემ ყველა და აიღო მისი მოგზაურობა შორეულ ქვეყანაში და იქ გააფუჭა თავისი ქონება მღელვარე ცხოვრება. 15:14 და ვითარცა დაჰყო ყოველი, იქმნა შიმშილობა ძლიერად ქუეყანასა მას შინა; და მან დაიწყო გაჭირვება. 15:15 და წარვიდა და შეუერთა თჳსი ერთსა იმ ქვეყნისა. და მან გაგზავნა ის თავის მინდვრებში ღორების გამოსაკვებად. 15:16 და სურდა ღორების მუცელი აავსო შეჭამა და არავინ მისცა მას. 15:17 და ვითარცა მოვიდა თავი და ჰრქუა: რაოდენი დაქირავებულნი ჩემნი მამას საკმაო პური აქვს და დაზოგავს, მე კი შიმშილით ვკვდები! 15:18 მე ავდგები და წავალ მამაჩემთან და ვიტყვი მას: მამაო, მაქვს. შესცოდა ზეცას და შენს წინაშე, 15:19 და აღარა ვარ ღირსი ვიწოდებოდე ძედ შენთა: მაქციე მე, ვითარცა დაქირავებულთა შენთაგანი მსახურები. 15:20 და აღდგა და მივიდა მამასა თჳსისა. მაგრამ როცა ის ჯერ კიდევ დიდი გზა იყო დაინახა იგი მამამისმა და შეიწყნარა, გაიქცა და დაეცა მის თავზე კისერზე და აკოცა. 15:21 და ჰრქუა მას ძემან: მამაო, შევცოდე ცათა წინაშე და შენი მხედველობა და აღარ ვარ ღირსი, რომ შენი შვილი ვიწოდებო. 15:22 ხოლო მამამან ჰრქუა მსახურთა თჳსს: გამოიღეთ სამოსელი საუკეთესო და შეიმოსეთ მასზე; და ხელზე ბეჭედი და ფეხზე ფეხსაცმელი: 15:23 და მოიყვანე აქ მსუქანი და მოკალი; და ვჭამოთ და ვიყოთ მხიარულ: 15:24 რამეთუ ესე იყო ძე ჩემი მკვდარი და იცოცხლა; დაიკარგა და იპოვეს. და მათ დაიწყეს მხიარულება. 15:25 ხოლო მისი უფროსი ძე იყო მინდორში, და ვითარცა მოვიდა და მიუახლოვდა სახლში, მან მოისმინა მუსიკა და ცეკვა. 15:26 და მოუწოდა ერთ მსახურთაგანს და ჰკითხა, რას ნიშნავდა ეს. 15:27 და ჰრქუა მას: მოვიდა ძმა შენი; და მამაშენმა მოკლა მსუქანი ხბო, რადგან მან მიიღო იგი ჯანმრთელად და ჯანმრთელად. 15:28 და განრისხდა და არ უნდოდა შესულიყო, და გამოვიდა მამა მისი. და მიესალმა მას. 15:29 ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მამასა თვისსა: აჰა, ესე მრავალი წელიწადი ვმსახურობ შენ, არც არასდროს დამირღვევია შენი მცნება, და მაინც შენ არასდროს მაჩუქებია შვილი, რომ მეგობრებთან ერთად გამეხარდა: 15:30 ხოლო ვითარცა მოვიდა ესე ძე შენი, რომელმან შეჭამა შენი ცხონებაჲ მეძავებთან ერთად მოკალი მისთვის მსუქანი ხბო. 15:31 და ჰრქუა მას: შვილო, შენ ჩემ თანა ხარ მარადის, და ყოველი რაც მაქვს, არის. შენი. 15:32 გვქონდა მხიარულება და ხალისი, ამის გამო ძმა შენი მკვდარი იყო და კვლავ ცოცხალია; და დაიკარგა და იპოვეს.