ლუკა
15:1 მაშინ მიუახლოვდნენ მას ყოველნი მებაჟენი და ცოდვილნი მის მოსასმენად.
15:2 და დრტვინეს ფარისეველთა და მწიგნობართა და იტყოდეს: ესე მიიღო
ცოდვილებს და მათთან ერთად ჭამს.
15:3 და უთხრა მათ ეს იგავი და უთხრა:
15:4 რომელი თქუენგანი ჰყავდეს ასი ცხვარი, და დაჰკარგოს ერთი მათგანი
არ დატოვოთ ოთხმოცდაცხრამეტი უდაბნოში და წადით იმის შემდეგ, რაც
დაკარგულია, სანამ არ იპოვის?
15:5 და ვითარცა ჰპოვა იგი, დადებს მხრთა მისთა და ხარობს.
15:6 და როცა მოვა სახლში, მოუხმობს თავის მეგობრებს და მეზობლებს.
უთხრა მათ: იხარეთ ჩემთან ერთად; რადგან ვიპოვე ჩემი ცხვარი, რომელიც იყო
დაკარგული.
15:7 გეტყჳ თქუენ: ვითარცა სიხარული იყოს ცათა შინა ერთი ცოდვილისა გამო
რომ ინანიებს, ოთხმოცდაცხრამეტზე მეტ სამართლიან ადამიანს, რომელსაც სჭირდება
არანაირი მონანიება.
15:8 ან რომელი ქალი, რომელსაც ათი ვერცხლი აქვს, თუ ერთი ცალი დაკარგა,
არ ანთებს სანთელს, არ წმენდს სახლს და გულმოდგინედ არ ეძებს
ის იპოვის?
15:9 და ვითარცა ჰპოვა, მოუწოდა მეგობრებსა და მეზობლებს
ერთად ამბობდნენ: იხარეთ ჩემთან ერთად; რადგან ვიპოვე ის ნაჭერი, რომელიც მე
დაკარგული ჰქონდა.
15:10 ასევე გეუბნებით თქვენ: სიხარულია ანგელოზთა წინაშე.
ღმერთი ერთ ცოდვილზე, რომელიც ინანიებს.
15:11 და ჰრქუა: კაცსა ჰყავდა ორი ძე.
15:12 და ჰრქუა მათ უმცროსმან მამასა თჳსსა: მამაო, მომეცი წილი
საქონლისა, რომელიც ჩემზე მოდის. და დაჰყო მათ თავისი ცხონება.
15:13 და არა მრავალი დღის შემდეგ შეკრიბა უმცროსმა ძემ ყველა და აიღო
მისი მოგზაურობა შორეულ ქვეყანაში და იქ გააფუჭა თავისი ქონება
მღელვარე ცხოვრება.
15:14 და ვითარცა დაჰყო ყოველი, იქმნა შიმშილობა ძლიერად ქუეყანასა მას შინა; და
მან დაიწყო გაჭირვება.
15:15 და წარვიდა და შეუერთა თჳსი ერთსა იმ ქვეყნისა. და მან გაგზავნა
ის თავის მინდვრებში ღორების გამოსაკვებად.
15:16 და სურდა ღორების მუცელი აავსო
შეჭამა და არავინ მისცა მას.
15:17 და ვითარცა მოვიდა თავი და ჰრქუა: რაოდენი დაქირავებულნი ჩემნი
მამას საკმაო პური აქვს და დაზოგავს, მე კი შიმშილით ვკვდები!
15:18 მე ავდგები და წავალ მამაჩემთან და ვიტყვი მას: მამაო, მაქვს.
შესცოდა ზეცას და შენს წინაშე,
15:19 და აღარა ვარ ღირსი ვიწოდებოდე ძედ შენთა: მაქციე მე, ვითარცა დაქირავებულთა შენთაგანი
მსახურები.
15:20 და აღდგა და მივიდა მამასა თჳსისა. მაგრამ როცა ის ჯერ კიდევ დიდი გზა იყო
დაინახა იგი მამამისმა და შეიწყნარა, გაიქცა და დაეცა მის თავზე
კისერზე და აკოცა.
15:21 და ჰრქუა მას ძემან: მამაო, შევცოდე ცათა წინაშე და
შენი მხედველობა და აღარ ვარ ღირსი, რომ შენი შვილი ვიწოდებო.
15:22 ხოლო მამამან ჰრქუა მსახურთა თჳსს: გამოიღეთ სამოსელი საუკეთესო და შეიმოსეთ
მასზე; და ხელზე ბეჭედი და ფეხზე ფეხსაცმელი:
15:23 და მოიყვანე აქ მსუქანი და მოკალი; და ვჭამოთ და ვიყოთ
მხიარულ:
15:24 რამეთუ ესე იყო ძე ჩემი მკვდარი და იცოცხლა; დაიკარგა და იპოვეს.
და მათ დაიწყეს მხიარულება.
15:25 ხოლო მისი უფროსი ძე იყო მინდორში, და ვითარცა მოვიდა და მიუახლოვდა
სახლში, მან მოისმინა მუსიკა და ცეკვა.
15:26 და მოუწოდა ერთ მსახურთაგანს და ჰკითხა, რას ნიშნავდა ეს.
15:27 და ჰრქუა მას: მოვიდა ძმა შენი; და მამაშენმა მოკლა
მსუქანი ხბო, რადგან მან მიიღო იგი ჯანმრთელად და ჯანმრთელად.
15:28 და განრისხდა და არ უნდოდა შესულიყო, და გამოვიდა მამა მისი.
და მიესალმა მას.
15:29 ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მამასა თვისსა: აჰა, ესე მრავალი წელიწადი ვმსახურობ
შენ, არც არასდროს დამირღვევია შენი მცნება, და მაინც შენ
არასდროს მაჩუქებია შვილი, რომ მეგობრებთან ერთად გამეხარდა:
15:30 ხოლო ვითარცა მოვიდა ესე ძე შენი, რომელმან შეჭამა შენი ცხონებაჲ
მეძავებთან ერთად მოკალი მისთვის მსუქანი ხბო.
15:31 და ჰრქუა მას: შვილო, შენ ჩემ თანა ხარ მარადის, და ყოველი რაც მაქვს, არის.
შენი.
15:32 გვქონდა მხიარულება და ხალისი, ამის გამო ძმა შენი
მკვდარი იყო და კვლავ ცოცხალია; და დაიკარგა და იპოვეს.