ლუკა
14:1 და იყო ვითარცა შევიდა სახლსა ერთსა მთავარსა
ფარისევლებს შაბათს პურის ჭამა, რომ უყურებდნენ მას.
14:2 და აჰა, იყო ერთი კაცი მის წინაშე, რომელსაც ჰქონდა წვეთი.
14:3 მიუგო იესუ და ჰრქუა მცნებათა და ფარისეველთა და ჰრქუა: ესეა
კანონიერია შაბათს განკურნება?
14:4 და დადუმდნენ. და წაიყვანა იგი და განკურნა იგი და გაუშვა
წავიდეს;
14:5 და მიუგო მათ და ჰრქუა: რომელსა თქვენგანს ჰყავდეს ვირი ან ხარი
ჩავარდა ორმოში და მაშინვე არ გაიყვანს მას შაბათს
დღეს?
14:6 და ვერ შეძლეს ამის პასუხი მისცეს.
14:7 და წარმოთქვა იგავი მოწოდებულთა, როცა მონიშნა
როგორ არჩევდნენ მთავარ ოთახებს; ეუბნებოდა მათ,
14:8 როცა ვინმე ქორწილში დაგიბარებენ, ნუ დაჯდები ქორწილში
უმაღლესი ოთახი; რომ შენზე უფრო პატიოსანი კაცი არ იყოს მოწოდებული მისგან;
14:9 და მობრძანდა შენ და მას, მოვიდა და თქუა: მიეცი ესე ადგილი;
და სირცხვილით იწყებ ყველაზე დაბალი ოთახის აღებას.
14:10 ხოლო ვითარცა დაგიბარებენ, წადი და დაჯექი ქვედა ოთახში; რომ როცა
ვინც გეუბნება მოვა, შეიძლება გითხრას: მეგობარო, მაღლა ადი.
მაშინ თაყვანი სცემ მათ, ვინც საჭმელად მსხდომთ
შენთან ერთად.
14:11 რამეთუ რომელმან აღიმაღლოს თავი, დამცირდეს; და ვინც ამდაბლებს
თავად ამაღლდება.
14:12 მაშინ ჰრქუა მას, რომელსა ჰკითხა: როცა სადილს ამზადებ ან
ვახშამი, ნუ დაუძახე შენს მეგობრებს, არც შენს ძმებს, არც შენს ნათესავებს და არც შენს ნათესავებს
შენი მდიდარი მეზობლები; რომ არ გთხოვონ ისევ და საზღაური იყოს
გაგიკეთა.
14:13 ხოლო როცა დღესასწაულს მოაწყობ, დაუძახე ღარიბებს, დასახიჩრებს, კოჭლებს,
ბრმა:
14:14 და შენ კურთხეული იქნები; რამეთუ ვერ მოგაგებენ: შენთვის
მართალთა აღდგომისას ანაზღაურდება.
14:15 და ვითარცა ესმა ესე ერთმა მათგანმა, რომელნიც მჯდარნი იყვნენ მის თანა
უთხრა მას: ნეტარია ის, ვინც ჭამს პურს ღვთის სასუფეველში.
14:16 მაშინ ჰრქუა მას: ვინმე კაცმა დიდი ვახშამი გამართა და მრავალს უბრძანა.
14:17 და გაგზავნა მონა თჳსი ვახშმის დროს, რათა ეთქვა მოწოდებულთა:
მოდი; რადგან ყველაფერი მზად არის.
14:18 და ყველამ ერთი თანხმობით დაიწყეს გამართლება. პირველმა უთხრა
მას, მე ვიყიდე მიწის ნაჭერი და უნდა წავიდე და ვნახო: მე
მაპატიე.
14:19 და სხვამ თქვა: ვიყიდე ხუთი უღელი ხარი და მივდივარ დასამტკიცებლად
ისინი: გევედრები, მაპატიე.
14:20 და სხუამან ჰრქუა: ცოლი შევიყვანე და ვერ მოვალ.
14:21 და მოვიდა მონა იგი და აუწყა ესე უფალს. მერე ოსტატი
სახლიდან გაბრაზებულმა უთხრა თავის მსახურს: სასწრაფოდ გამოდი სახლში
ქალაქის ქუჩებსა და შესახვევებს და აქ შემოიტანეთ ღარიბები და
დასახიჩრებული, და გაჩერებული და ბრმა.
14:22 და ჰრქუა მონამან: უფალო, ვითარცა უბრძანე შენ, და მაინც.
არის ოთახი.
14:23 და ჰრქუა უფალმან მსახურსა: გამოდი გზასა და ღობესა.
და აიძულე ისინი შევიდნენ, რათა ჩემი სახლი გაივსოს.
14:24 რადგან მე გეტყვით, რომ არცერთი ადამიანი, ვინც არ იყო გასინჯული
ჩემი ვახშმის.
14:25 და მივიდა დიდი ხალხი მის თანა და მიუბრუნდა და ჰრქუა
მათ,
14:26 თუ ვინმე მოვიდეს ჩემთან და არ მოიძულოს მამა, დედა და ცოლი,
და შვილები, და ძმები და დები, დიახ, და საკუთარი სიცოცხლეც, ის
არ შეიძლება იყოს ჩემი მოწაფე.
14:27 და რომელმან არა იტვირთოს ჯუარი თჳსი და არ გამომყვეს, ვერ იქნება ჩემი
მოწაფე.
14:28 რამეთუ რომელი თქვენგანი განიზრახავს კოშკის ასაშენებლად, ჯერ არ დაჯდება,
და ითვლის ღირებულებას, აქვს თუ არა საკმარისი მის დასასრულებლად?
14:29 რაჲთა, რამეთუ საფუძველს დაადოს და ვერ შეძლოს დასრულება
ყველა, ვინც ხედავს, იწყებს მის დაცინვას,
14:30 თქუა: ამან იწყო შენება და ვერ შეძლო დასრულება.
14:31 ან რომელი მეფე, რომელიც აპირებს ომს სხვა მეფის წინააღმდეგ, არ დაჯდება
ჯერ და იფიქრებს, შეუძლია თუ არა ათი ათასით მასთან შეხვედრა
რომ მოდის მის წინააღმდეგ ოცი ათასით?
14:32 თორემ მეორე ჯერ კიდევ შორს არის, აგზავნის
ელჩობა და მშვიდობის პირობების სურვილი.
14:33 ასევე, ვინც თქვენგან იყოს, რომელიც არ მიატოვებს ყველაფერს, რაც აქვს,
ის არ შეიძლება იყოს ჩემი მოწაფე.
14:34 მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილი დაკარგა სურნელი, რითი უნდა
იყოს სეზონური?
14:35 იგი არც მიწას ერგება და არც ჭუჭყს; მაგრამ მამაკაცები აძლევენ
ის გარეთ. ვისაც ყურები აქვს მოსასმენად, მოისმინოს.