ლუკა 14:1 და იყო ვითარცა შევიდა სახლსა ერთსა მთავარსა ფარისევლებს შაბათს პურის ჭამა, რომ უყურებდნენ მას. 14:2 და აჰა, იყო ერთი კაცი მის წინაშე, რომელსაც ჰქონდა წვეთი. 14:3 მიუგო იესუ და ჰრქუა მცნებათა და ფარისეველთა და ჰრქუა: ესეა კანონიერია შაბათს განკურნება? 14:4 და დადუმდნენ. და წაიყვანა იგი და განკურნა იგი და გაუშვა წავიდეს; 14:5 და მიუგო მათ და ჰრქუა: რომელსა თქვენგანს ჰყავდეს ვირი ან ხარი ჩავარდა ორმოში და მაშინვე არ გაიყვანს მას შაბათს დღეს? 14:6 და ვერ შეძლეს ამის პასუხი მისცეს. 14:7 და წარმოთქვა იგავი მოწოდებულთა, როცა მონიშნა როგორ არჩევდნენ მთავარ ოთახებს; ეუბნებოდა მათ, 14:8 როცა ვინმე ქორწილში დაგიბარებენ, ნუ დაჯდები ქორწილში უმაღლესი ოთახი; რომ შენზე უფრო პატიოსანი კაცი არ იყოს მოწოდებული მისგან; 14:9 და მობრძანდა შენ და მას, მოვიდა და თქუა: მიეცი ესე ადგილი; და სირცხვილით იწყებ ყველაზე დაბალი ოთახის აღებას. 14:10 ხოლო ვითარცა დაგიბარებენ, წადი და დაჯექი ქვედა ოთახში; რომ როცა ვინც გეუბნება მოვა, შეიძლება გითხრას: მეგობარო, მაღლა ადი. მაშინ თაყვანი სცემ მათ, ვინც საჭმელად მსხდომთ შენთან ერთად. 14:11 რამეთუ რომელმან აღიმაღლოს თავი, დამცირდეს; და ვინც ამდაბლებს თავად ამაღლდება. 14:12 მაშინ ჰრქუა მას, რომელსა ჰკითხა: როცა სადილს ამზადებ ან ვახშამი, ნუ დაუძახე შენს მეგობრებს, არც შენს ძმებს, არც შენს ნათესავებს და არც შენს ნათესავებს შენი მდიდარი მეზობლები; რომ არ გთხოვონ ისევ და საზღაური იყოს გაგიკეთა. 14:13 ხოლო როცა დღესასწაულს მოაწყობ, დაუძახე ღარიბებს, დასახიჩრებს, კოჭლებს, ბრმა: 14:14 და შენ კურთხეული იქნები; რამეთუ ვერ მოგაგებენ: შენთვის მართალთა აღდგომისას ანაზღაურდება. 14:15 და ვითარცა ესმა ესე ერთმა მათგანმა, რომელნიც მჯდარნი იყვნენ მის თანა უთხრა მას: ნეტარია ის, ვინც ჭამს პურს ღვთის სასუფეველში. 14:16 მაშინ ჰრქუა მას: ვინმე კაცმა დიდი ვახშამი გამართა და მრავალს უბრძანა. 14:17 და გაგზავნა მონა თჳსი ვახშმის დროს, რათა ეთქვა მოწოდებულთა: მოდი; რადგან ყველაფერი მზად არის. 14:18 და ყველამ ერთი თანხმობით დაიწყეს გამართლება. პირველმა უთხრა მას, მე ვიყიდე მიწის ნაჭერი და უნდა წავიდე და ვნახო: მე მაპატიე. 14:19 და სხვამ თქვა: ვიყიდე ხუთი უღელი ხარი და მივდივარ დასამტკიცებლად ისინი: გევედრები, მაპატიე. 14:20 და სხუამან ჰრქუა: ცოლი შევიყვანე და ვერ მოვალ. 14:21 და მოვიდა მონა იგი და აუწყა ესე უფალს. მერე ოსტატი სახლიდან გაბრაზებულმა უთხრა თავის მსახურს: სასწრაფოდ გამოდი სახლში ქალაქის ქუჩებსა და შესახვევებს და აქ შემოიტანეთ ღარიბები და დასახიჩრებული, და გაჩერებული და ბრმა. 14:22 და ჰრქუა მონამან: უფალო, ვითარცა უბრძანე შენ, და მაინც. არის ოთახი. 14:23 და ჰრქუა უფალმან მსახურსა: გამოდი გზასა და ღობესა. და აიძულე ისინი შევიდნენ, რათა ჩემი სახლი გაივსოს. 14:24 რადგან მე გეტყვით, რომ არცერთი ადამიანი, ვინც არ იყო გასინჯული ჩემი ვახშმის. 14:25 და მივიდა დიდი ხალხი მის თანა და მიუბრუნდა და ჰრქუა მათ, 14:26 თუ ვინმე მოვიდეს ჩემთან და არ მოიძულოს მამა, დედა და ცოლი, და შვილები, და ძმები და დები, დიახ, და საკუთარი სიცოცხლეც, ის არ შეიძლება იყოს ჩემი მოწაფე. 14:27 და რომელმან არა იტვირთოს ჯუარი თჳსი და არ გამომყვეს, ვერ იქნება ჩემი მოწაფე. 14:28 რამეთუ რომელი თქვენგანი განიზრახავს კოშკის ასაშენებლად, ჯერ არ დაჯდება, და ითვლის ღირებულებას, აქვს თუ არა საკმარისი მის დასასრულებლად? 14:29 რაჲთა, რამეთუ საფუძველს დაადოს და ვერ შეძლოს დასრულება ყველა, ვინც ხედავს, იწყებს მის დაცინვას, 14:30 თქუა: ამან იწყო შენება და ვერ შეძლო დასრულება. 14:31 ან რომელი მეფე, რომელიც აპირებს ომს სხვა მეფის წინააღმდეგ, არ დაჯდება ჯერ და იფიქრებს, შეუძლია თუ არა ათი ათასით მასთან შეხვედრა რომ მოდის მის წინააღმდეგ ოცი ათასით? 14:32 თორემ მეორე ჯერ კიდევ შორს არის, აგზავნის ელჩობა და მშვიდობის პირობების სურვილი. 14:33 ასევე, ვინც თქვენგან იყოს, რომელიც არ მიატოვებს ყველაფერს, რაც აქვს, ის არ შეიძლება იყოს ჩემი მოწაფე. 14:34 მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილი დაკარგა სურნელი, რითი უნდა იყოს სეზონური? 14:35 იგი არც მიწას ერგება და არც ჭუჭყს; მაგრამ მამაკაცები აძლევენ ის გარეთ. ვისაც ყურები აქვს მოსასმენად, მოისმინოს.