ლევიანები 17:1 და ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა: 17:2 ელაპარაკე აარონს და მის ვაჟებს და ყველა შვილს. ისრაელი და უთხარი მათ; ეს არის ის, რაც აქვს უფალს უბრძანა და თქვა: 17:3 რომელი არს კაცი სახლსა ისრაელისა, რომელმან მოკლას ხარი ან ბატკნი ან თხა, ბანაკში, ან ვინც კლავს მას ბანაკიდან, 17:4 და არ მოაქვს იგი საკრებულოს კარვისაკენ. შესაწირავი შესწიროს უფალს უფლის კარვის წინაშე; სისხლი მიეწერება იმ კაცს; მან სისხლი დაღვარა; და ის კაცი მოიკვეთება თავისი ხალხიდან: 17:5 რათა ისრაელიანებმა თავიანთი მსხვერპლი მოიტანონ, რაც ისინი სთავაზობენ ღია მინდორს, თუნდაც იმისთვის, რომ მიიყვანონ ისინი უფალო, საკრებულოს კარვის კარამდე მღვდელი და შესწირე ისინი უფალს სამშვიდობო შესაწირავად. 17:6 და შეასხუროს მღვდელმა სისხლი უფლის სამსხვერპლოზე კრების კარვის კარი და დაწვა ქონი ა ტკბილი სურნელი უფლისთვის. 17:7 და აღარ შესწირონ მსხვერპლნი მათი ეშმაკთა, რომელთა შემდგომაც მეძავდნენ. ეს იქნება მათთვის მარადიული კანონი მათი თაობის განმავლობაში. 17:8 და უთხარი მათ: რომელი კაცი იყოს სახლიდან ისრაელი, ან თქვენ შორის მცხოვრები უცხოთაგანი, რომელიც სწირავს ა დასაწვავი შესაწირავი ან მსხვერპლი, 17:9 და არ მოაქვს იგი საკრებულოს კარვისაკენ. შესწიროს იგი უფალს; ის კაციც კი მოიკვეთება მის შორის ხალხი. 17:10 და რომელი იყოს კაცი სახლსა ისრაელისა თუ უცხოთაგან თქვენ შორის მცხოვრები, რომელიც ჭამს ყოველგვარ სისხლს; დავაყენებ კიდეც ჩემი სახე იმ სულის წინააღმდეგ, რომელიც სისხლს ჭამს და მოწყვეტს მას თავის ხალხს შორის. 17:11 რამეთუ ცხორებაჲ ჴორცთა არს სისხლთაჲ, და მე მოგვეცი თქუენ სამსხვერპლოზე, რათა გამოისყიდოს თქვენი სულები, რადგან ის სისხლია რომელიც სულის გამოსყიდვას ხდის. 17:12 ამისთჳს ვთქუ ძეთა ისრაელისათა: არავითარი თქუენგანი არა ჭამდეს სისხლი, არც ერთმა უცხომ, ვინც თქვენ შორის ცხოვრობს, არ შეჭამოს სისხლი. 17:13 და რომელი კაცი იყოს ძეთა ისრაელიანთაგან, ან თქვენ შორის მცხოვრები უცხოები, რომლებიც ნადირობენ და იჭერენ ნებისმიერ მხეცს ან ფრინველი, რომელიც შეიძლება შეჭამეს; სისხლსაც კი დაღვრის და დაფარეთ იგი მტვრით. 17:14 რამეთუ ეს არის სიცოცხლე ყოველთა ხორციელთა; მისი სისხლი სიცოცხლისთვისაა ამის შესახებ: ამიტომ ვუთხარი ისრაელიანებს: თქვენ ჭამეთ არავითარი ხორციელი სისხლი, რადგან ყოველი ხორციელის სიცოცხლე სისხლია მისი: ვინც ჭამს, უნდა მოიკვეთოს. 17:15 და ყოველი სული, რომელიც ჭამს იმას, რაც თავისთავად მოკვდა, ან რაც იყო მხეცებით მოწყვეტილი, იქნება ეს შენი ქვეყნისა თუ უცხო, მან დაიბანოს თავისი ტანსაცმელი, დაიბანოს წყალში და იყოს უწმინდური საღამომდე: მაშინ იქნება სუფთა. 17:16 ხოლო უკუეთუ არა განიბანოს და არა განიბანოს ხორცთა თვისი; მაშინ ის აიტანს თავისს ურჯულოება.