ლევიანები
17:1 და ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა:
17:2 ელაპარაკე აარონს და მის ვაჟებს და ყველა შვილს.
ისრაელი და უთხარი მათ; ეს არის ის, რაც აქვს უფალს
უბრძანა და თქვა:
17:3 რომელი არს კაცი სახლსა ისრაელისა, რომელმან მოკლას ხარი ან
ბატკნი ან თხა, ბანაკში, ან ვინც კლავს მას ბანაკიდან,
17:4 და არ მოაქვს იგი საკრებულოს კარვისაკენ.
შესაწირავი შესწიროს უფალს უფლის კარვის წინაშე;
სისხლი მიეწერება იმ კაცს; მან სისხლი დაღვარა; და ის კაცი
მოიკვეთება თავისი ხალხიდან:
17:5 რათა ისრაელიანებმა თავიანთი მსხვერპლი მოიტანონ, რაც
ისინი სთავაზობენ ღია მინდორს, თუნდაც იმისთვის, რომ მიიყვანონ ისინი
უფალო, საკრებულოს კარვის კარამდე
მღვდელი და შესწირე ისინი უფალს სამშვიდობო შესაწირავად.
17:6 და შეასხუროს მღვდელმა სისხლი უფლის სამსხვერპლოზე
კრების კარვის კარი და დაწვა ქონი ა
ტკბილი სურნელი უფლისთვის.
17:7 და აღარ შესწირონ მსხვერპლნი მათი ეშმაკთა, რომელთა შემდგომაც
მეძავდნენ. ეს იქნება მათთვის მარადიული კანონი
მათი თაობის განმავლობაში.
17:8 და უთხარი მათ: რომელი კაცი იყოს სახლიდან
ისრაელი, ან თქვენ შორის მცხოვრები უცხოთაგანი, რომელიც სწირავს ა
დასაწვავი შესაწირავი ან მსხვერპლი,
17:9 და არ მოაქვს იგი საკრებულოს კარვისაკენ.
შესწიროს იგი უფალს; ის კაციც კი მოიკვეთება მის შორის
ხალხი.
17:10 და რომელი იყოს კაცი სახლსა ისრაელისა თუ უცხოთაგან
თქვენ შორის მცხოვრები, რომელიც ჭამს ყოველგვარ სისხლს; დავაყენებ კიდეც
ჩემი სახე იმ სულის წინააღმდეგ, რომელიც სისხლს ჭამს და მოწყვეტს მას
თავის ხალხს შორის.
17:11 რამეთუ ცხორებაჲ ჴორცთა არს სისხლთაჲ, და მე მოგვეცი თქუენ
სამსხვერპლოზე, რათა გამოისყიდოს თქვენი სულები, რადგან ის სისხლია
რომელიც სულის გამოსყიდვას ხდის.
17:12 ამისთჳს ვთქუ ძეთა ისრაელისათა: არავითარი თქუენგანი არა ჭამდეს
სისხლი, არც ერთმა უცხომ, ვინც თქვენ შორის ცხოვრობს, არ შეჭამოს სისხლი.
17:13 და რომელი კაცი იყოს ძეთა ისრაელიანთაგან, ან
თქვენ შორის მცხოვრები უცხოები, რომლებიც ნადირობენ და იჭერენ ნებისმიერ მხეცს
ან ფრინველი, რომელიც შეიძლება შეჭამეს; სისხლსაც კი დაღვრის და
დაფარეთ იგი მტვრით.
17:14 რამეთუ ეს არის სიცოცხლე ყოველთა ხორციელთა; მისი სისხლი სიცოცხლისთვისაა
ამის შესახებ: ამიტომ ვუთხარი ისრაელიანებს: თქვენ ჭამეთ
არავითარი ხორციელი სისხლი, რადგან ყოველი ხორციელის სიცოცხლე სისხლია
მისი: ვინც ჭამს, უნდა მოიკვეთოს.
17:15 და ყოველი სული, რომელიც ჭამს იმას, რაც თავისთავად მოკვდა, ან რაც იყო
მხეცებით მოწყვეტილი, იქნება ეს შენი ქვეყნისა თუ უცხო,
მან დაიბანოს თავისი ტანსაცმელი, დაიბანოს წყალში და იყოს
უწმინდური საღამომდე: მაშინ იქნება სუფთა.
17:16 ხოლო უკუეთუ არა განიბანოს და არა განიბანოს ხორცთა თვისი; მაშინ ის აიტანს თავისს
ურჯულოება.