გოდება 5:1 დაიმახსოვრე, უფალო, რა მოგვივიდა; განიხილეთ და აჰა ჩვენი საყვედური. 5:2 ჩვენი მემკვიდრეობა გადაეცა უცხოებს, ჩვენი სახლები - უცხოებს. 5:3 ჩვენ ვართ ობლები და ობლები, ჩვენი დედები ქვრივები არიან. 5:4 ჩვენ დავლიეთ ჩვენი წყალი ფულისთვის; ჩვენი ხე გაყიდულია ჩვენთვის. 5:5 ჩვენი კისერი დევნის: ვშრომობთ და მოსვენება არ გვაქვს. 5:6 მივეცით ხელი ეგვიპტელებს და ასურელებს, რათა ვიყოთ პურით კმაყოფილი. 5:7 ჩვენი მამა-პაპა შესცოდა და არა; და ჩვენ ავიღეთ მათი ურჯულოებებს. 5:8 მსახურები მეფობდნენ ჩვენზე; მათი ხელი. 5:9 ჩვენ მივიღეთ ჩვენი პური ჩვენი სიცოცხლის საფრთხის გამო მახვილის გამო უდაბნო. 5:10 ჩვენი კანი ღუმელივით შავი იყო საშინელი შიმშილის გამო. 5:11 აძლიეს ქალები სიონში და მოახლეები იუდას ქალაქებში. 5:12 უფლისწულები ხელებით არიან ჩამოკიდებული, უხუცესთა სახეები არ იყო პატივს სცემდა. 5:13 წაიყვანეს ჭაბუკები დასაფქვავად და ბავშვები ხის ქვეშ დაეცნენ. 5:14 უხუცესებმა შეწყვიტეს კარიბჭე, ჭაბუკებმა თავიანთი მუსიკა. 5:15 ჩუენთა გულთა სიხარული შეწყდა; ჩვენი ცეკვა გლოვად გადაიქცა. 5:16 გვირგვინი დაგვივარდა თავიდან: ვაი ჩვენდა, რომ შევცოდეთ! 5:17 ამისთჳს ჩუენ გული ჩუენ; ამისთვის თვალი გვიბნელდება. 5:18 სიონის მთის გამო, რომელიც უდაბნოა, მელიები დადიან ის. 5:19 შენ, უფალო, დარჩები უკუნისამდე; შენი ტახტი თაობიდან თაობამდე თაობა. 5:20 რატომ დაგვივიწყებ ჩვენ სამუდამოდ და მიგვატოვებ ამდენ ხანს? 5:21 მოგვაქციე შენდა უფალო, და ვიქცევით; განაახლეთ ჩვენი დღეები როგორც ძველი. 5:22 ხოლო შენ სრულიად უარყავ ჩუენ; ძალიან გაბრაზებული ხარ ჩვენზე.