გოდება
5:1 დაიმახსოვრე, უფალო, რა მოგვივიდა; განიხილეთ და აჰა ჩვენი
საყვედური.
5:2 ჩვენი მემკვიდრეობა გადაეცა უცხოებს, ჩვენი სახლები - უცხოებს.
5:3 ჩვენ ვართ ობლები და ობლები, ჩვენი დედები ქვრივები არიან.
5:4 ჩვენ დავლიეთ ჩვენი წყალი ფულისთვის; ჩვენი ხე გაყიდულია ჩვენთვის.
5:5 ჩვენი კისერი დევნის: ვშრომობთ და მოსვენება არ გვაქვს.
5:6 მივეცით ხელი ეგვიპტელებს და ასურელებს, რათა ვიყოთ
პურით კმაყოფილი.
5:7 ჩვენი მამა-პაპა შესცოდა და არა; და ჩვენ ავიღეთ მათი
ურჯულოებებს.
5:8 მსახურები მეფობდნენ ჩვენზე;
მათი ხელი.
5:9 ჩვენ მივიღეთ ჩვენი პური ჩვენი სიცოცხლის საფრთხის გამო მახვილის გამო
უდაბნო.
5:10 ჩვენი კანი ღუმელივით შავი იყო საშინელი შიმშილის გამო.
5:11 აძლიეს ქალები სიონში და მოახლეები იუდას ქალაქებში.
5:12 უფლისწულები ხელებით არიან ჩამოკიდებული, უხუცესთა სახეები არ იყო
პატივს სცემდა.
5:13 წაიყვანეს ჭაბუკები დასაფქვავად და ბავშვები ხის ქვეშ დაეცნენ.
5:14 უხუცესებმა შეწყვიტეს კარიბჭე, ჭაბუკებმა თავიანთი მუსიკა.
5:15 ჩუენთა გულთა სიხარული შეწყდა; ჩვენი ცეკვა გლოვად გადაიქცა.
5:16 გვირგვინი დაგვივარდა თავიდან: ვაი ჩვენდა, რომ შევცოდეთ!
5:17 ამისთჳს ჩუენ გული ჩუენ; ამისთვის თვალი გვიბნელდება.
5:18 სიონის მთის გამო, რომელიც უდაბნოა, მელიები დადიან
ის.
5:19 შენ, უფალო, დარჩები უკუნისამდე; შენი ტახტი თაობიდან თაობამდე
თაობა.
5:20 რატომ დაგვივიწყებ ჩვენ სამუდამოდ და მიგვატოვებ ამდენ ხანს?
5:21 მოგვაქციე შენდა უფალო, და ვიქცევით; განაახლეთ ჩვენი დღეები
როგორც ძველი.
5:22 ხოლო შენ სრულიად უარყავ ჩუენ; ძალიან გაბრაზებული ხარ ჩვენზე.