გოდება 2:1 როგორ დაფარა უფალმა სიონის ასულს ღრუბელი თავისში რისხვა და ჩამოაგდე ზეციდან მიწაზე ისრაელის მშვენიერება, და არ ახსოვდა მისი ფეხის სკამი მისი რისხვის დღეს! 2:2 უფალმა შთანთქა იაკობის ყოველი სამყოფელი და არა საწყალი: მან თავისი რისხვით ჩამოაგდო ძლიერი საყრდენები იუდას ასული; მან ჩამოიყვანა ისინი მიწაზე: მას აქვს დაბინძურდა სამეფო და მისი მთავრები. 2:3 აღკვეთა რისხვითა თჳსისა ყოველი რქა ისრაელისა უკან გაიწია მარჯვენა ხელი მტრის წინ და დაიწვა იაკობი, როგორც აალებული ცეცხლი, რომელიც შთანთქავს გარშემო. 2:4 მტერსავით მოღუნა მშვილდი და დადგა მარჯვედ, ვითარცა მოწინააღმდეგე და მოკლა ყველაფერი, რაც თვალისთვის სასიამოვნო იყო კარავში სიონის ასულისა: ცეცხლივით გადმოასხა თავისი რისხვა. 2:5 მტერივით იყო უფალი: შთანთქა ისრაელი, შთანთქა. აამაღლა ყველა მისი სასახლე: დაანგრია თავისი ძლიერები და გაანადგურა გაიზარდა იუდას ასულში გლოვა და გოდება. 2:6 და მან ძალით წაართვა კარავი მისი, ვითარცა ა ბაღი: მან გაანადგურა თავისი შეკრების ადგილები, უფალმა გაანადგურა გამოიწვია საზეიმო დღესასწაულები და შაბათები სიონში დავიწყებას და ჰაჰ აბუჩად იგდებდა თავისი რისხვის გამო მეფე და მღვდელი. 2:7 ჩამოაგდო უფალმა თავისი სამსხვერპლო, შეიზიზღა თავისი სიწმინდე. გადასცა მტრის ხელში მისი სასახლეების კედლები; მათ ატეხეს ხმა უფლის სახლში, როგორც საზეიმო დღეს ქეიფი. 2:8 განიზრახა უფალმა სიონის ასულის გალავნის განადგურება ხაზი გაუწოდა, ხელი არ მოუშორებია განადგურება: ამიტომ მან გალავანი და კედელი გოდება; მათ ერთად იწუწუნა. 2:9 მისი კარიბჭე ჩაძირულია მიწაში; მან გაანადგურა და გატეხა იგი ბარები: მისი მეფე და მისი მთავრები წარმართებს შორის არიან: კანონი არ არის მეტი; მისი წინასწარმეტყველებიც ვერ პოულობენ ხილვას უფლისგან. 2:10 სიონის ასულის უხუცესები სხედან მიწაზე და იცავენ დუმილი: მტვერი აყარეს თავზე; მათ შემოარტყეს თავს ჯვალოთი: იერუსალიმის ქალწულებმა ჩამოკიდეს თავიანთი მიემართება მიწაზე. 2:11 თვალები მიცრემლდება, ნაწლავები მტკივა, ღვიძლი მომისხა დედამიწაზე, ჩემი ხალხის ასულის განადგურებისთვის; რადგან ქალაქის ქუჩებში ბავშვები და ძუძუმწოვრები ძრწოდნენ. 2:12 ეუბნებიან დედებს: სად არის სიმინდი და ღვინო? როდესაც ისინი swooned როგორც დაჭრილები ქალაქის ქუჩებში, როცა მათი სული გადმოიღვარა დედების წიაღში. 2:13 რა მივიღო მოწმედ შენთვის? რას ვამსგავსებ შენ, იერუსალიმის ასულო? რისი ტოლფასი ვიყო, რომ შემეძლოს ნუგეში შენ, ქალწულო ასულო სიონისა? რადგან დიდია შენი რღვევა ზღვა: ვის შეუძლია შენი განკურნება? 2:14 წინასწარმეტყველნი შენნი იხილეს ფუჭი და უგუნურნი შენდამი არ აღმოაჩინა შენი დანაშაული, რათა განეშორებინა შენი ტყვეობა; მაგრამ უნახავს შენთვის ცრუ ტვირთი და განდევნის მიზეზები. 2:15 ყოველნი გავლილნი ტაშს გიკრავენ შენდა; ისინი ჩურჩულებენ და თავს აქნევენ იერუსალიმის ასულს უთხრა: ეს არის ის ქალაქი, რომელსაც ხალხი ეძახიან? სილამაზის სრულყოფილება, მთელი დედამიწის სიხარული? 2:16 ყოველმა მტერმა შენმა გააღეს პირი შენს წინააღმდეგ: ჩურჩულებენ და კბილების ღრჭიალი: ამბობენ: ჩვენ გადავყლაპეთ იგიო დღე, რომელსაც ვეძებდით; ვიპოვეთ, ვნახეთ. 2:17 აღასრულა უფალმა, რაც მოიფიქრა; მან შეასრულა თავისი სიტყვა რომ უბრძანა ძველად: დააგდო და აიღო არა სწყალობდეს: და ახარებდა შენს მტერს შენზე აღმართე შენი მოწინააღმდეგეების რქა. 2:18 მათი გული შესძახა უფალს, კედელო სიონის ასულისა, დაე ცრემლები მდინარესავით მოედინება დღედაღამ: ნუ მოისვენე თავს; დაე არა შენი თვალის ჩინი წყდება. 2:19 ადექით, ღაღადებდით, საწყისთა გუშაგთა დაღვარეთ შენი გული წყალივით უფლის წინაშე: ასწიე ხელები მის მიმართ შენი მცირეწლოვანი შვილების სიცოცხლეს, რომლებიც შიმშილისგან დაღლილნი არიან ყველა ქუჩის თავზე. 2:20 აჰა, უფალო, და შეხედე, ვის გაუკეთე ეს. უნდა ქალები ჭამენ თავიანთ ნაყოფს და გრძელვადიანი ბავშვები? უნდა მღვდელი და წინასწარმეტყველი მოკლულია უფლის სავანეში? 2:21 ახალგაზრდები და მოხუცები დევს მიწაზე ქუჩებში: ჩემი ქალწულები და ჩემი ჭაბუკები მახვილით დაეცნენ; შენ მოკალი ისინი დღეს შენი ბრაზი; შენ მოკალი და არ გწყალობ. 2:22 როგორც საზეიმო დღეს უწოდე ჩემი საშინელება ირგვლივ, ისე რომ შემოვიდეს უფლის რისხვის დღეს არავინ გადარჩა და არ დარჩა: ისინი, ვინც მე მყავს შეფუთული და აღზრდილი შთანთქა ჩემმა მტერმა.