გოდება
2:1 როგორ დაფარა უფალმა სიონის ასულს ღრუბელი თავისში
რისხვა და ჩამოაგდე ზეციდან მიწაზე ისრაელის მშვენიერება,
და არ ახსოვდა მისი ფეხის სკამი მისი რისხვის დღეს!
2:2 უფალმა შთანთქა იაკობის ყოველი სამყოფელი და არა
საწყალი: მან თავისი რისხვით ჩამოაგდო ძლიერი საყრდენები
იუდას ასული; მან ჩამოიყვანა ისინი მიწაზე: მას აქვს
დაბინძურდა სამეფო და მისი მთავრები.
2:3 აღკვეთა რისხვითა თჳსისა ყოველი რქა ისრაელისა
უკან გაიწია მარჯვენა ხელი მტრის წინ და დაიწვა
იაკობი, როგორც აალებული ცეცხლი, რომელიც შთანთქავს გარშემო.
2:4 მტერსავით მოღუნა მშვილდი და დადგა მარჯვედ, ვითარცა
მოწინააღმდეგე და მოკლა ყველაფერი, რაც თვალისთვის სასიამოვნო იყო კარავში
სიონის ასულისა: ცეცხლივით გადმოასხა თავისი რისხვა.
2:5 მტერივით იყო უფალი: შთანთქა ისრაელი, შთანთქა.
აამაღლა ყველა მისი სასახლე: დაანგრია თავისი ძლიერები და გაანადგურა
გაიზარდა იუდას ასულში გლოვა და გოდება.
2:6 და მან ძალით წაართვა კარავი მისი, ვითარცა ა
ბაღი: მან გაანადგურა თავისი შეკრების ადგილები, უფალმა გაანადგურა
გამოიწვია საზეიმო დღესასწაულები და შაბათები სიონში დავიწყებას და ჰაჰ
აბუჩად იგდებდა თავისი რისხვის გამო მეფე და მღვდელი.
2:7 ჩამოაგდო უფალმა თავისი სამსხვერპლო, შეიზიზღა თავისი სიწმინდე.
გადასცა მტრის ხელში მისი სასახლეების კედლები; მათ
ატეხეს ხმა უფლის სახლში, როგორც საზეიმო დღეს
ქეიფი.
2:8 განიზრახა უფალმა სიონის ასულის გალავნის განადგურება
ხაზი გაუწოდა, ხელი არ მოუშორებია
განადგურება: ამიტომ მან გალავანი და კედელი გოდება; მათ
ერთად იწუწუნა.
2:9 მისი კარიბჭე ჩაძირულია მიწაში; მან გაანადგურა და გატეხა იგი
ბარები: მისი მეფე და მისი მთავრები წარმართებს შორის არიან: კანონი არ არის
მეტი; მისი წინასწარმეტყველებიც ვერ პოულობენ ხილვას უფლისგან.
2:10 სიონის ასულის უხუცესები სხედან მიწაზე და იცავენ
დუმილი: მტვერი აყარეს თავზე; მათ შემოარტყეს
თავს ჯვალოთი: იერუსალიმის ქალწულებმა ჩამოკიდეს თავიანთი
მიემართება მიწაზე.
2:11 თვალები მიცრემლდება, ნაწლავები მტკივა, ღვიძლი მომისხა
დედამიწაზე, ჩემი ხალხის ასულის განადგურებისთვის;
რადგან ქალაქის ქუჩებში ბავშვები და ძუძუმწოვრები ძრწოდნენ.
2:12 ეუბნებიან დედებს: სად არის სიმინდი და ღვინო? როდესაც ისინი swooned როგორც
დაჭრილები ქალაქის ქუჩებში, როცა მათი სული გადმოიღვარა
დედების წიაღში.
2:13 რა მივიღო მოწმედ შენთვის? რას ვამსგავსებ
შენ, იერუსალიმის ასულო? რისი ტოლფასი ვიყო, რომ შემეძლოს
ნუგეში შენ, ქალწულო ასულო სიონისა? რადგან დიდია შენი რღვევა
ზღვა: ვის შეუძლია შენი განკურნება?
2:14 წინასწარმეტყველნი შენნი იხილეს ფუჭი და უგუნურნი შენდამი
არ აღმოაჩინა შენი დანაშაული, რათა განეშორებინა შენი ტყვეობა; მაგრამ უნახავს
შენთვის ცრუ ტვირთი და განდევნის მიზეზები.
2:15 ყოველნი გავლილნი ტაშს გიკრავენ შენდა; ისინი ჩურჩულებენ და თავს აქნევენ
იერუსალიმის ასულს უთხრა: ეს არის ის ქალაქი, რომელსაც ხალხი ეძახიან?
სილამაზის სრულყოფილება, მთელი დედამიწის სიხარული?
2:16 ყოველმა მტერმა შენმა გააღეს პირი შენს წინააღმდეგ: ჩურჩულებენ და
კბილების ღრჭიალი: ამბობენ: ჩვენ გადავყლაპეთ იგიო
დღე, რომელსაც ვეძებდით; ვიპოვეთ, ვნახეთ.
2:17 აღასრულა უფალმა, რაც მოიფიქრა; მან შეასრულა თავისი სიტყვა
რომ უბრძანა ძველად: დააგდო და აიღო
არა სწყალობდეს: და ახარებდა შენს მტერს შენზე
აღმართე შენი მოწინააღმდეგეების რქა.
2:18 მათი გული შესძახა უფალს, კედელო სიონის ასულისა, დაე
ცრემლები მდინარესავით მოედინება დღედაღამ: ნუ მოისვენე თავს; დაე არა
შენი თვალის ჩინი წყდება.
2:19 ადექით, ღაღადებდით, საწყისთა გუშაგთა დაღვარეთ
შენი გული წყალივით უფლის წინაშე: ასწიე ხელები
მის მიმართ შენი მცირეწლოვანი შვილების სიცოცხლეს, რომლებიც შიმშილისგან დაღლილნი არიან
ყველა ქუჩის თავზე.
2:20 აჰა, უფალო, და შეხედე, ვის გაუკეთე ეს. უნდა
ქალები ჭამენ თავიანთ ნაყოფს და გრძელვადიანი ბავშვები? უნდა მღვდელი და
წინასწარმეტყველი მოკლულია უფლის სავანეში?
2:21 ახალგაზრდები და მოხუცები დევს მიწაზე ქუჩებში: ჩემი ქალწულები და
ჩემი ჭაბუკები მახვილით დაეცნენ; შენ მოკალი ისინი დღეს
შენი ბრაზი; შენ მოკალი და არ გწყალობ.
2:22 როგორც საზეიმო დღეს უწოდე ჩემი საშინელება ირგვლივ, ისე რომ შემოვიდეს
უფლის რისხვის დღეს არავინ გადარჩა და არ დარჩა: ისინი, ვინც მე მყავს
შეფუთული და აღზრდილი შთანთქა ჩემმა მტერმა.