გოდება
1:1 როგორ ზის განმარტოებული ქალაქი, რომელიც სავსე იყო ხალხით! როგორაა ის
გახდი ქვრივად! ის, რომელიც დიდი იყო ერებს შორის და პრინცესა
პროვინციებს შორის როგორ ხდება შენაკადი!
1:2 ის ტირის ღამით და ცრემლები მის ლოყებზე.
ყველა მის საყვარელს არავინ ჰყავს, ვინც ანუგეშებს: ყველა მისმა მეგობარმა მოაგვარა
მოღალატეობით, ისინი გახდებიან მისი მტრები.
1:3 იუდა წავიდა ტყვეობაში გაჭირვებისა და დიდის გამო
მონობა: წარმართებს შორის ცხოვრობს, მოსვენებას ვერ პოულობს: მთელი მისი
მდევნელებმა მას სრუტეებს შორის გაუსწრეს.
1:4 გლოვობს სიონის გზები, რადგან არავინ მოდის საზეიმო დღესასწაულებზე;
მისი კარი გაპარტახებულია: მისი მღვდლები კვნესიან, მისი ქალწულები ტანჯულნი არიან და
იგი სიმწარეშია.
1:5 მისი მოწინააღმდეგეები არიან მთავარი, მისი მტრები აყვავდებიან; რადგან უფალს აქვს
შეაწუხა იგი თავისი ცოდვების სიმრავლის გამო: მისი შვილები არიან
ტყვეობაში შევიდა მტრის წინაშე.
1:6 და განშორდა სიონის ასულს მთელი მისი სილამაზე: მისი მთავრები
დაემსგავსნენ ურნებს, რომლებიც ვერ პოულობენ საძოვრებს და გაქრნენ
ძალა მდევნელის წინაშე.
1:7 ახსოვდა იერუსალიმი მისი გაჭირვებისა და მისი ტანჯვის დღეებში
ყველა მისი სასიამოვნო რამ, რაც მას ჰქონდა ძველ დღეებში, როდესაც მისი ხალხი
ჩავარდა მტრის ხელში და არავინ დაეხმარა მას: მოწინააღმდეგეები
დაინახა იგი და დასცინოდა მის შაბათს.
1:8 იერუსალიმმა მძიმედ შესცოდა; ამიტომ იგი ამოღებულია: ეს ყველაფერი
პატივს სცემდა მას ზიზღს, რადგან იხილეს მისი სიშიშვლე: დიახ, ის
კვნესის და უკან ბრუნდება.
1:9 მისი სიბინძურე არის მის კალთაში; მას არ ახსოვს მისი ბოლო დასასრული;
ამიტომ საოცრად ჩამოვიდა: ნუგეშისმცემელი არ ჰყავდა. უფალო,
აჰა ჩემი ჭირიმე, რამეთუ მტერმან განდიდდა თავი.
1:10 მოწინააღმდეგემ გაიშვირა ხელი თჳსი ყოველსა მისსა კეთილსა, რამეთუ
მან დაინახა, რომ წარმართები შევიდნენ მის საწმიდარში, რომლებიც შენ ხარ
ბრძანა, რომ არ შევიდნენ შენს კრებაში.
1:11 მთელი მისი ხალხი კვნესის, პურს ეძებს; მათ მისცეს თავიანთი სასიამოვნო
ხორცი სულის მოსახსნელად: ნახე, უფალო, და დაფიქრდი; რადგან მე ვარ
გახდე საზიზღარი.
1:12 ნუთუ არაფერია თქუენ, ყოველნი, რომელნი განვლეთ? აჰა და ნახე თუ არის
ნებისმიერი მწუხარება, როგორც ჩემს მწუხარებას, რომელიც მემართება, რომლითაც
უფალმა დამამწუხრა მისი მრისხანების დღეს.
1:13 ზემოდან მოავლინა ცეცხლი ჩემს ძვლებს და სძლია
მათ: მან გაშალა ბადე ჩემს ფეხებზე, მან დამაბრუნა უკან: მას აქვს
მთელი დღე გამაოგნებელი და მღელვარე გამხადა.
1:14 ჩემი ცოდვების უღელი მისი ხელით არის შეკრული, გვირგვინდება ისინი.
და ავედი ჩემს კისერზე: მან დაცემა ჩემი ძალა, უფალო
ჩამაგდო მე მათ ხელში, ვისგანაც არ შემიძლია ადგომა.
1:15 უფალმა ფეხქვეშ დაადგა ყოველი ჩემი ძლევამოსილი კაცი ჩემს შორის.
მან მოიწვია შეკრება ჩემს წინააღმდეგ, რათა დაემხო ჩემი ჭაბუკები: უფალი
იუდას ასულ ქალწულს, როგორც საწნახელში, დაარტყა.
1:16 ამის გამო ვტირი; ჩემი თვალი, ჩემი თვალი წყალს ეშვება,
რადგან ნუგეშისმცემელი, რომელმაც სული უნდა შემიმსუბუქოს, ჩემგან შორს არის: ჩემი
ბავშვები გაპარტახებულები არიან, რადგან მტერმა გაიმარჯვა.
1:17 გაშალა სიონმა ხელები და არავინ არის მისი ნუგეშისმცემელი
უფალმა ბრძანა იაკობზე, რომ მისი მოწინააღმდეგეები იყვნენ
მის ირგვლივ: იერუსალიმი მათ შორის მენსტრუალური ქალივითაა.
1:18 მართალი არს უფალი; რადგან მე ავუარე მის მცნებას:
ისმინეთ, გევედრებით თქვენ, ხალხნო, და აჰა ჩემი მწუხარება: ჩემი ქალწულები და ჩემი
ახალგაზრდები ტყვეობაში არიან წასული.
1:19 მოვუხმე ჩემს საყვარლებს, მაგრამ მათ მომატყუეს: ჩემი მღვდლები და ჩემი უხუცესები.
მოჩვენება გასცეს ქალაქში, მაშინ როცა ისინი ხორცს ეძებდნენ გასათავისუფლებლად
მათი სულები.
1:20 აჰა, უფალო; რამეთუ ჭირსა ვარ: ჩემი ნაწლავი შეწუხებულია; ჩემი გული
შემობრუნებულია ჩემში; რამეთუ სასტიკად აჯანყდა: უცხო მახვილი
გარდაცვლილი, სახლში არის სიკვდილი.
1:21 ესმათ, რომ ვკვნესოდი: არავინ არის მანუგეშებელი მე: ყველა ჩემი
მტრებმა გაიგეს ჩემი უბედურების შესახებ; მათ უხარიათ, რომ თქვენ ეს გააკეთეთ:
მოიყვან იმ დღეს, რომელიც დაუძახე და დაემსგავსებიან
ჩემთვის.
1:22 ყოველი ბოროტება მათ წინაშე წარდგეს შენდა; და მოექეცი მათ, როგორც შენ
გამიკეთე მე ყველა ჩემი დანაშაულისთვის, რადგან ბევრია ჩემი კვნესა და
ჩემი გული სუსტია.