გოდება 1:1 როგორ ზის განმარტოებული ქალაქი, რომელიც სავსე იყო ხალხით! როგორაა ის გახდი ქვრივად! ის, რომელიც დიდი იყო ერებს შორის და პრინცესა პროვინციებს შორის როგორ ხდება შენაკადი! 1:2 ის ტირის ღამით და ცრემლები მის ლოყებზე. ყველა მის საყვარელს არავინ ჰყავს, ვინც ანუგეშებს: ყველა მისმა მეგობარმა მოაგვარა მოღალატეობით, ისინი გახდებიან მისი მტრები. 1:3 იუდა წავიდა ტყვეობაში გაჭირვებისა და დიდის გამო მონობა: წარმართებს შორის ცხოვრობს, მოსვენებას ვერ პოულობს: მთელი მისი მდევნელებმა მას სრუტეებს შორის გაუსწრეს. 1:4 გლოვობს სიონის გზები, რადგან არავინ მოდის საზეიმო დღესასწაულებზე; მისი კარი გაპარტახებულია: მისი მღვდლები კვნესიან, მისი ქალწულები ტანჯულნი არიან და იგი სიმწარეშია. 1:5 მისი მოწინააღმდეგეები არიან მთავარი, მისი მტრები აყვავდებიან; რადგან უფალს აქვს შეაწუხა იგი თავისი ცოდვების სიმრავლის გამო: მისი შვილები არიან ტყვეობაში შევიდა მტრის წინაშე. 1:6 და განშორდა სიონის ასულს მთელი მისი სილამაზე: მისი მთავრები დაემსგავსნენ ურნებს, რომლებიც ვერ პოულობენ საძოვრებს და გაქრნენ ძალა მდევნელის წინაშე. 1:7 ახსოვდა იერუსალიმი მისი გაჭირვებისა და მისი ტანჯვის დღეებში ყველა მისი სასიამოვნო რამ, რაც მას ჰქონდა ძველ დღეებში, როდესაც მისი ხალხი ჩავარდა მტრის ხელში და არავინ დაეხმარა მას: მოწინააღმდეგეები დაინახა იგი და დასცინოდა მის შაბათს. 1:8 იერუსალიმმა მძიმედ შესცოდა; ამიტომ იგი ამოღებულია: ეს ყველაფერი პატივს სცემდა მას ზიზღს, რადგან იხილეს მისი სიშიშვლე: დიახ, ის კვნესის და უკან ბრუნდება. 1:9 მისი სიბინძურე არის მის კალთაში; მას არ ახსოვს მისი ბოლო დასასრული; ამიტომ საოცრად ჩამოვიდა: ნუგეშისმცემელი არ ჰყავდა. უფალო, აჰა ჩემი ჭირიმე, რამეთუ მტერმან განდიდდა თავი. 1:10 მოწინააღმდეგემ გაიშვირა ხელი თჳსი ყოველსა მისსა კეთილსა, რამეთუ მან დაინახა, რომ წარმართები შევიდნენ მის საწმიდარში, რომლებიც შენ ხარ ბრძანა, რომ არ შევიდნენ შენს კრებაში. 1:11 მთელი მისი ხალხი კვნესის, პურს ეძებს; მათ მისცეს თავიანთი სასიამოვნო ხორცი სულის მოსახსნელად: ნახე, უფალო, და დაფიქრდი; რადგან მე ვარ გახდე საზიზღარი. 1:12 ნუთუ არაფერია თქუენ, ყოველნი, რომელნი განვლეთ? აჰა და ნახე თუ არის ნებისმიერი მწუხარება, როგორც ჩემს მწუხარებას, რომელიც მემართება, რომლითაც უფალმა დამამწუხრა მისი მრისხანების დღეს. 1:13 ზემოდან მოავლინა ცეცხლი ჩემს ძვლებს და სძლია მათ: მან გაშალა ბადე ჩემს ფეხებზე, მან დამაბრუნა უკან: მას აქვს მთელი დღე გამაოგნებელი და მღელვარე გამხადა. 1:14 ჩემი ცოდვების უღელი მისი ხელით არის შეკრული, გვირგვინდება ისინი. და ავედი ჩემს კისერზე: მან დაცემა ჩემი ძალა, უფალო ჩამაგდო მე მათ ხელში, ვისგანაც არ შემიძლია ადგომა. 1:15 უფალმა ფეხქვეშ დაადგა ყოველი ჩემი ძლევამოსილი კაცი ჩემს შორის. მან მოიწვია შეკრება ჩემს წინააღმდეგ, რათა დაემხო ჩემი ჭაბუკები: უფალი იუდას ასულ ქალწულს, როგორც საწნახელში, დაარტყა. 1:16 ამის გამო ვტირი; ჩემი თვალი, ჩემი თვალი წყალს ეშვება, რადგან ნუგეშისმცემელი, რომელმაც სული უნდა შემიმსუბუქოს, ჩემგან შორს არის: ჩემი ბავშვები გაპარტახებულები არიან, რადგან მტერმა გაიმარჯვა. 1:17 გაშალა სიონმა ხელები და არავინ არის მისი ნუგეშისმცემელი უფალმა ბრძანა იაკობზე, რომ მისი მოწინააღმდეგეები იყვნენ მის ირგვლივ: იერუსალიმი მათ შორის მენსტრუალური ქალივითაა. 1:18 მართალი არს უფალი; რადგან მე ავუარე მის მცნებას: ისმინეთ, გევედრებით თქვენ, ხალხნო, და აჰა ჩემი მწუხარება: ჩემი ქალწულები და ჩემი ახალგაზრდები ტყვეობაში არიან წასული. 1:19 მოვუხმე ჩემს საყვარლებს, მაგრამ მათ მომატყუეს: ჩემი მღვდლები და ჩემი უხუცესები. მოჩვენება გასცეს ქალაქში, მაშინ როცა ისინი ხორცს ეძებდნენ გასათავისუფლებლად მათი სულები. 1:20 აჰა, უფალო; რამეთუ ჭირსა ვარ: ჩემი ნაწლავი შეწუხებულია; ჩემი გული შემობრუნებულია ჩემში; რამეთუ სასტიკად აჯანყდა: უცხო მახვილი გარდაცვლილი, სახლში არის სიკვდილი. 1:21 ესმათ, რომ ვკვნესოდი: არავინ არის მანუგეშებელი მე: ყველა ჩემი მტრებმა გაიგეს ჩემი უბედურების შესახებ; მათ უხარიათ, რომ თქვენ ეს გააკეთეთ: მოიყვან იმ დღეს, რომელიც დაუძახე და დაემსგავსებიან ჩემთვის. 1:22 ყოველი ბოროტება მათ წინაშე წარდგეს შენდა; და მოექეცი მათ, როგორც შენ გამიკეთე მე ყველა ჩემი დანაშაულისთვის, რადგან ბევრია ჩემი კვნესა და ჩემი გული სუსტია.