იონა 2:1 მაშინ ევედრებოდა იონა უფალს, თავის ღმერთს თევზის მუცლიდან, 2:2 და თქუა: ვღადაობდი ჩემი ტანჯვის გამო უფალს, და ის მომისმინა; ჯოჯოხეთის მუცლიდან წამოვიძახე და შენ გაიგე ჩემი ხმა. 2:3 რამეთუ ჩამყარე მე ღრმად, შუა ზღვათა; და წყალდიდობამ შემომიარა: შენმა ტალღებმა და შენმა ტალღებმა გადამიარა. 2:4 მაშინ მე ვთქვი: განდევნილი ვარ თვალთა შენთა; მაგრამ მე ისევ მივხედავ შენი წმინდა ტაძარი. 2:5 წყლებმა მომიფარეს, სულამდე, სიღრმემ დამიხურა ირგვლივ, სარეველა შემომეხვია თავზე. 2:6 ჩავედი მთების ფსკერზე; დედამიწა თავისი გისოსებით იყო ჩემს შესახებ სამუდამოდ: მაინც აღზარდე ჩემი ცხოვრება ხრწნილებისგან, ო უფალო ღმერთო ჩემო. 2:7 როცა სული ჩემი დაღონდა, გავიხსენე უფალი და მოვიდა ლოცვა ჩემი შენთან, შენს წმიდა ტაძარში. 2:8 ისინი, ვინც აკვირდებიან ცრუ ამაოებებს, ტოვებენ თავიანთ წყალობას. 2:9 ხოლო მე შესწირავ შენდა ხმით სამადლობელი; მე ვიზამ გადაიხადე ის, რაც დავდე. ხსნა უფლისგანაა. 2:10 და ელაპარაკა უფალი თევზს და გამოსცრა იონა მშრალზე. მიწა.