იონა
2:1 მაშინ ევედრებოდა იონა უფალს, თავის ღმერთს თევზის მუცლიდან,
2:2 და თქუა: ვღადაობდი ჩემი ტანჯვის გამო უფალს, და ის
მომისმინა; ჯოჯოხეთის მუცლიდან წამოვიძახე და შენ გაიგე ჩემი ხმა.
2:3 რამეთუ ჩამყარე მე ღრმად, შუა ზღვათა; და
წყალდიდობამ შემომიარა: შენმა ტალღებმა და შენმა ტალღებმა გადამიარა.
2:4 მაშინ მე ვთქვი: განდევნილი ვარ თვალთა შენთა; მაგრამ მე ისევ მივხედავ
შენი წმინდა ტაძარი.
2:5 წყლებმა მომიფარეს, სულამდე, სიღრმემ დამიხურა
ირგვლივ, სარეველა შემომეხვია თავზე.
2:6 ჩავედი მთების ფსკერზე; დედამიწა თავისი გისოსებით იყო
ჩემს შესახებ სამუდამოდ: მაინც აღზარდე ჩემი ცხოვრება ხრწნილებისგან, ო
უფალო ღმერთო ჩემო.
2:7 როცა სული ჩემი დაღონდა, გავიხსენე უფალი და მოვიდა ლოცვა ჩემი
შენთან, შენს წმიდა ტაძარში.
2:8 ისინი, ვინც აკვირდებიან ცრუ ამაოებებს, ტოვებენ თავიანთ წყალობას.
2:9 ხოლო მე შესწირავ შენდა ხმით სამადლობელი; მე ვიზამ
გადაიხადე ის, რაც დავდე. ხსნა უფლისგანაა.
2:10 და ელაპარაკა უფალი თევზს და გამოსცრა იონა მშრალზე.
მიწა.