Სამუშაო
41:1 შეგიძლია გამოიყვანო ლევიათანი კაუჭით? ან მისი ენა კაბით
რომელსაც ანებებ?
41:2 შეგიძლია ცხვირში კაუჭის ჩადება? ან ყბა გაიჭრა ა
ეკალი?
41:3 განა მრავალს გთხოვს შენდამი? იტყვის ის რბილ სიტყვებს
შენ?
41:4 დადებს აღთქმას შენთან? მიიღებ მას მსახურად
ოდესმე?
41:5 ითამაშებ მასთან, როგორც ჩიტს? ან შეაკავშირებ მას შენთვის
ქალწულები?
41:6 მოამზადონ თუ არა თანამგზავრები მას? განაშორებენ მას
ვაჭრები?
41:7 შეგიძლია აავსო მისი კანი ეკლიანი უთოებით? ან მისი თავი თევზით
შუბები?
41:8 დადე ხელი მასზე, გაიხსენე ბრძოლა, მეტი ნუ გააკეთებ.
41:9 აჰა, ამაოა მისი იმედი, არც ერთი არ იქნება ჩაგდებული
მის დანახვაზე?
41:10 არავინ არის ისეთი მრისხანე, რომ გაბედოს მისი აღძვრა: ვინ შეძლებს დგომას
ჩემამდე?
41:11 ვინ შემიშალა მე, რაჲ მე მივუგო მას? რაც არ უნდა იყოს ქვეშ
მთელი ზეცა ჩემია.
41:12 არ დავმალავ მის ნაწილებს, არც მის ძალას და არც მის მშვენიერ ზომას.
41:13 ვის შეუძლია აღმოაჩინოს მისი სამოსის სახე? ან ვის შეუძლია მასთან მისვლა
მისი ორმაგი ლაგამი?
41:14 ვის შეუძლია მისი სახის კარების გაღება? მისი კბილები საშინელია გარშემო.
41:15 მისი სასწორი მისი სიამაყეა, დახურული, როგორც ახლო ბეჭდით.
41:16 ერთი ისე ახლოს არის მეორესთან, რომ მათ შორის ჰაერი არ შეიძლება.
41:17 ისინი შეერთებულნი არიან ერთმანეთში, ერთობიან, რომ ვერ იქნებიან
დაშლილი.
41:18 მისი მოთხოვნილებებით ანათებს შუქი და მისი თვალები ქუთუთოებს ჰგავს.
დილა.
41:19 მისი პირიდან გამოდიან ანთებული ნათურები და ცეცხლის ნაპერწკლები გამოდიან.
41:20 მისი ნესტოებიდან კვამლი გამოდის, როგორც დუღილის ქვაბიდან ან ქვაბიდან.
41:21 მისი სუნთქვა ანთებს ნახშირს და ალი გამოდის პირიდან.
41:22 მის კისერში რჩება ძალა და მწუხარება სიხარულად იქცევა ადრე
მას.
41:23 მისი ხორცის ფანტელები ერთმანეთშია შეკრული და მტკიცეა
თავად; მათი გადატანა შეუძლებელია.
41:24 მისი გული ქვასავით მტკიცეა; დიახ, ისეთივე ხისტი, როგორც ძირის ნაჭერი
წისქვილის ქვა.
41:25 როცა ამაღლდება, ძლიერებს ეშინიათ
მსხვრევები ისინი თავს იწმენდენ.
41:26 მახვილი მას, რომელსა დაადებს მას, ვერ იტევს: შუბი, ისარი,
არც ჰაბერჟონი.
41:27 ის თვლის რკინას, როგორც ჩალას და სპილენძს, როგორც დამპალ ხეს.
41:28 ისარი ვერ აიძულებს მას გაქცეულიყო: ქვები გადაქცეულია მასთან
ნაღველი.
41:29 დარტს ღერებად თვლიან: ის იცინის შუბის რხევაზე.
41:30 მის ქვეშ ბასრი ქვებია; ის ავრცელებს ბასრებს
ჭალა.
41:31 ქვაბსავით ადუღებს სიღრმეს, ქვაბსავით ხდის ზღვას.
მალამო.
41:32 გზას აჩენს მის შემდეგ ბრწყინავს; შეიძლება ღრმა იყოს
ხახიანი.
41:33 დედამიწაზე არ არის მისი მსგავსი, რომელიც შიშის გარეშეა შექმნილი.
41:34 იგი ხედავს ყოველივე მაღალს: იგი არის მეფე ყოველთა შვილთა ზედა
სიამაყე.