Სამუშაო 41:1 შეგიძლია გამოიყვანო ლევიათანი კაუჭით? ან მისი ენა კაბით რომელსაც ანებებ? 41:2 შეგიძლია ცხვირში კაუჭის ჩადება? ან ყბა გაიჭრა ა ეკალი? 41:3 განა მრავალს გთხოვს შენდამი? იტყვის ის რბილ სიტყვებს შენ? 41:4 დადებს აღთქმას შენთან? მიიღებ მას მსახურად ოდესმე? 41:5 ითამაშებ მასთან, როგორც ჩიტს? ან შეაკავშირებ მას შენთვის ქალწულები? 41:6 მოამზადონ თუ არა თანამგზავრები მას? განაშორებენ მას ვაჭრები? 41:7 შეგიძლია აავსო მისი კანი ეკლიანი უთოებით? ან მისი თავი თევზით შუბები? 41:8 დადე ხელი მასზე, გაიხსენე ბრძოლა, მეტი ნუ გააკეთებ. 41:9 აჰა, ამაოა მისი იმედი, არც ერთი არ იქნება ჩაგდებული მის დანახვაზე? 41:10 არავინ არის ისეთი მრისხანე, რომ გაბედოს მისი აღძვრა: ვინ შეძლებს დგომას ჩემამდე? 41:11 ვინ შემიშალა მე, რაჲ მე მივუგო მას? რაც არ უნდა იყოს ქვეშ მთელი ზეცა ჩემია. 41:12 არ დავმალავ მის ნაწილებს, არც მის ძალას და არც მის მშვენიერ ზომას. 41:13 ვის შეუძლია აღმოაჩინოს მისი სამოსის სახე? ან ვის შეუძლია მასთან მისვლა მისი ორმაგი ლაგამი? 41:14 ვის შეუძლია მისი სახის კარების გაღება? მისი კბილები საშინელია გარშემო. 41:15 მისი სასწორი მისი სიამაყეა, დახურული, როგორც ახლო ბეჭდით. 41:16 ერთი ისე ახლოს არის მეორესთან, რომ მათ შორის ჰაერი არ შეიძლება. 41:17 ისინი შეერთებულნი არიან ერთმანეთში, ერთობიან, რომ ვერ იქნებიან დაშლილი. 41:18 მისი მოთხოვნილებებით ანათებს შუქი და მისი თვალები ქუთუთოებს ჰგავს. დილა. 41:19 მისი პირიდან გამოდიან ანთებული ნათურები და ცეცხლის ნაპერწკლები გამოდიან. 41:20 მისი ნესტოებიდან კვამლი გამოდის, როგორც დუღილის ქვაბიდან ან ქვაბიდან. 41:21 მისი სუნთქვა ანთებს ნახშირს და ალი გამოდის პირიდან. 41:22 მის კისერში რჩება ძალა და მწუხარება სიხარულად იქცევა ადრე მას. 41:23 მისი ხორცის ფანტელები ერთმანეთშია შეკრული და მტკიცეა თავად; მათი გადატანა შეუძლებელია. 41:24 მისი გული ქვასავით მტკიცეა; დიახ, ისეთივე ხისტი, როგორც ძირის ნაჭერი წისქვილის ქვა. 41:25 როცა ამაღლდება, ძლიერებს ეშინიათ მსხვრევები ისინი თავს იწმენდენ. 41:26 მახვილი მას, რომელსა დაადებს მას, ვერ იტევს: შუბი, ისარი, არც ჰაბერჟონი. 41:27 ის თვლის რკინას, როგორც ჩალას და სპილენძს, როგორც დამპალ ხეს. 41:28 ისარი ვერ აიძულებს მას გაქცეულიყო: ქვები გადაქცეულია მასთან ნაღველი. 41:29 დარტს ღერებად თვლიან: ის იცინის შუბის რხევაზე. 41:30 მის ქვეშ ბასრი ქვებია; ის ავრცელებს ბასრებს ჭალა. 41:31 ქვაბსავით ადუღებს სიღრმეს, ქვაბსავით ხდის ზღვას. მალამო. 41:32 გზას აჩენს მის შემდეგ ბრწყინავს; შეიძლება ღრმა იყოს ხახიანი. 41:33 დედამიწაზე არ არის მისი მსგავსი, რომელიც შიშის გარეშეა შექმნილი. 41:34 იგი ხედავს ყოველივე მაღალს: იგი არის მეფე ყოველთა შვილთა ზედა სიამაყე.