Სამუშაო
37:1 ამის თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა სძლია.
37:2 ისმინეთ მისი ხმის ხმაური და ხმა, რომელიც გამოდის
მისი პირი.
37:3 იგი წარმართავს მას მთელ ცის ქვეშ და ელვა მის ბოლოებამდე
დედამიწის.
37:4 ამის შემდეგ ღაღადებს ხმა და ჭექა ხმით მისი
აღმატებულება; და არ დარჩება მათ, როცა მისი ხმა გაისმის.
37:5 საკვირველად ქუხს ღმერთი ხმითა მისით; დიდ საქმეებს აკეთებს ის, რაც
ვერ გავიგებთ.
37:6 რამეთუ ჰრქუა თოვლს: იყავ ქუეყანასა ზედა; ისევე როგორც პატარას
წვიმას და მისი ძალის დიდ წვიმას.
37:7 დაჰკრა ხელი ყოველსა კაცსა; რომ ყველა კაცმა იცოდეს მისი საქმე.
37:8 მაშინ მხეცნი შევიდნენ ბუდეებში და დარჩნენ თავიანთ ადგილებზე.
37:9 სამხრეთიდან მოდის ქარიშხალი და სიცივე ჩრდილოეთიდან.
37:10 სულითა ღმრთისაჲთა ყინვაჲ მოეცა და სიგანე წყალთა
დაძაბული.
37:11 და მორწყვით აცლის სქელ ღრუბელს და ფანტავს მის ნათელს
ღრუბელი:
37:12 და მობრუნდა რჩევებითა მისთა, რათა აკეთონ
რასაც ის უბრძანებს მათ დედამიწის ზურგზე დედამიწაზე.
37:13 ის მოაქვს მას, გამოსასწორებლად, ან მის მიწაზე, ანდა
წყალობა.
37:14 ისმინე ამას, იობ, დადექი და განიხილე საკვირველმოქმედნი
ღმერთის.
37:15 იცით თუ არა, როცა ღმერთმა განესაზღვრა ისინი და განაჩინა თავისი ღრუბლის ნათელი
ბრწყინავს?
37:16 იცით თუ არა ღრუბლების წონასწორობა, მისი საოცარი საქმეები?
რომელია სრულყოფილი ცოდნაში?
37:17 როგორ თბილია შენი სამოსი, როცა სამხრეთის ქარით ამშვიდებს ქვეყანას?
37:18 განა შენ ხარ მასთან ერთად გაშლილი ცა, რომელიც ძლიერია და როგორც დნობა?
მინა?
37:19 გვასწავლე, რა ვუთხრათ მას; რადგან ჩვენ არ შეგვიძლია დავალაგოთ ჩვენი საუბარი
სიბნელის მიზეზი.
37:20 ეტყობა მას, რომ მე ვლაპარაკობ? თუ კაცი ილაპარაკებს, აუცილებლად იტყვის
გადაყლაპა.
37:21 და აწ კაცნი არა ხედავენ კაშკაშა სინათლეს, რომელიც არის ღრუბლებში, არამედ
ქარი გადის და ასუფთავებს მათ.
37:22 მშვენიერი ამინდი მოდის ჩრდილოეთიდან: ღმერთთან არის საშინელი დიდება.
37:23 შევეხებით ყოვლისშემძლეს, ჩვენ ვერ ვიპოვით მას: ის არის შესანიშნავი ძალაუფლებით,
და განკითხვისას და სიმრავლის სამართალში: ის არ ტანჯავს.
37:24 კაცთა ეშინიათ მისი;