Სამუშაო 37:1 ამის თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა თჳსსა სძლია. 37:2 ისმინეთ მისი ხმის ხმაური და ხმა, რომელიც გამოდის მისი პირი. 37:3 იგი წარმართავს მას მთელ ცის ქვეშ და ელვა მის ბოლოებამდე დედამიწის. 37:4 ამის შემდეგ ღაღადებს ხმა და ჭექა ხმით მისი აღმატებულება; და არ დარჩება მათ, როცა მისი ხმა გაისმის. 37:5 საკვირველად ქუხს ღმერთი ხმითა მისით; დიდ საქმეებს აკეთებს ის, რაც ვერ გავიგებთ. 37:6 რამეთუ ჰრქუა თოვლს: იყავ ქუეყანასა ზედა; ისევე როგორც პატარას წვიმას და მისი ძალის დიდ წვიმას. 37:7 დაჰკრა ხელი ყოველსა კაცსა; რომ ყველა კაცმა იცოდეს მისი საქმე. 37:8 მაშინ მხეცნი შევიდნენ ბუდეებში და დარჩნენ თავიანთ ადგილებზე. 37:9 სამხრეთიდან მოდის ქარიშხალი და სიცივე ჩრდილოეთიდან. 37:10 სულითა ღმრთისაჲთა ყინვაჲ მოეცა და სიგანე წყალთა დაძაბული. 37:11 და მორწყვით აცლის სქელ ღრუბელს და ფანტავს მის ნათელს ღრუბელი: 37:12 და მობრუნდა რჩევებითა მისთა, რათა აკეთონ რასაც ის უბრძანებს მათ დედამიწის ზურგზე დედამიწაზე. 37:13 ის მოაქვს მას, გამოსასწორებლად, ან მის მიწაზე, ანდა წყალობა. 37:14 ისმინე ამას, იობ, დადექი და განიხილე საკვირველმოქმედნი ღმერთის. 37:15 იცით თუ არა, როცა ღმერთმა განესაზღვრა ისინი და განაჩინა თავისი ღრუბლის ნათელი ბრწყინავს? 37:16 იცით თუ არა ღრუბლების წონასწორობა, მისი საოცარი საქმეები? რომელია სრულყოფილი ცოდნაში? 37:17 როგორ თბილია შენი სამოსი, როცა სამხრეთის ქარით ამშვიდებს ქვეყანას? 37:18 განა შენ ხარ მასთან ერთად გაშლილი ცა, რომელიც ძლიერია და როგორც დნობა? მინა? 37:19 გვასწავლე, რა ვუთხრათ მას; რადგან ჩვენ არ შეგვიძლია დავალაგოთ ჩვენი საუბარი სიბნელის მიზეზი. 37:20 ეტყობა მას, რომ მე ვლაპარაკობ? თუ კაცი ილაპარაკებს, აუცილებლად იტყვის გადაყლაპა. 37:21 და აწ კაცნი არა ხედავენ კაშკაშა სინათლეს, რომელიც არის ღრუბლებში, არამედ ქარი გადის და ასუფთავებს მათ. 37:22 მშვენიერი ამინდი მოდის ჩრდილოეთიდან: ღმერთთან არის საშინელი დიდება. 37:23 შევეხებით ყოვლისშემძლეს, ჩვენ ვერ ვიპოვით მას: ის არის შესანიშნავი ძალაუფლებით, და განკითხვისას და სიმრავლის სამართალში: ის არ ტანჯავს. 37:24 კაცთა ეშინიათ მისი;