• უკან


• საიტის მთავარი

Სამუშაო
30:1 ხოლო ახლა ჩემზე უმცროსები დამცინოდნენ, რომელთა მამები
მე ზიზღი ვიქნებოდი ჩემი სამწყსოს ძაღლებთან ერთად რომ გავსულიყავი.
30:2 დიახ, რისთვის მომიტანოს ძალა მათთა ხელთა მე, რომელსა შინა ვყოფილვარ
ასაკი დაიკარგა?
30:3 სიღარიბისა და შიმშილობის გამო ისინი განმარტოებულნი იყვნენ; უდაბნოში გაქცევა
ყოფილი დრო მიტოვებული და ფუჭად.
30:4 ვინც ბუჩქებთან ჭრიდა მელოვს და ხორცისთვის ღვიის ფესვებს.
30:5 ისინი განდევნეს ადამიანთა შორის, (ისინი ტიროდნენ მათ შემდეგ, როგორც ა
ქურდი ;)
30:6 ვიცხოვროთ ხეობების კლდეებში, დედამიწის გამოქვაბულებში და
კლდეები.
30:7 ბუჩქებს შორის აწითლდნენ; ჭინჭრის ქვეშ შეკრებილიყვნენ
ერთად.
30:8 ესენი იყვნენ შვილნი უგუნურთა, დიახ, შვილნი უბრალო კაცთა
ვიდრე დედამიწა.
30:9 და ახლა მე ვარ მათი სიმღერა, დიახ, მე ვარ მათი სიტყვა.
30:10 მეზიზღებიან, გარბიან ჩემგან და არ იშურებენ ჩემს სახეში შეფურთხებას.
30:11 რაკი მომიხსნა თოკი და შემამწუხა, მათაც დაუშვეს.
მოხსნა ლაგამი ჩემს წინაშე.
30:12 ჩემს მარჯვენით აღდგნენ ჭაბუკი; ისინი მაშორებენ ჩემს ფეხებს და ისინი
აღმართე ჩემ წინააღმდეგ მათი განადგურების გზები.
30:13 ჩემს გზას არღვევენ, ჩემს უბედურებას აყენებენ, დამხმარე არ ჰყავთ.
30:14 მოვიდნენ მე, ვითარცა წყლული წყლებისა: გაპარტახებაში
ისინი ჩემზე შემოვიდნენ.
30:15 საშინელებანი მომიბრუნეს, სდევნიან ჩემს სულს, როგორც ქარი, და ჩემს სულს
კეთილდღეობა ღრუბელივით გადის.
30:16 და აწ სული ჩემი გადაიღვარა ჩემზე; გაჭირვების დღეები დადგა
დამიჭირე.
30:17 ჩემი ძვლები გამიხვრიტეს ჩემში ღამის საათებში, და ჩემი ძარღვები არ მიიღება
დასვენება.
30:18 ჩემი სნეულების დიდი ძალით შემიცვალა სამოსელი ჩემი და მიმკრავს
დაახლოებით როგორც ჩემი ქურთუკის საყელო.
30:19 მან ჩამაგდო მე ჭალაში და გავხდი როგორც მტვერი და ფერფლი.
30:20 მე გღაღადებ შენდა და შენ არ გესმის ჩემი: მე ვდგები და შენ
არ მაინტერესებს.
30:21 სასტიკი ხარ ჩემს მიმართ, შენი ძლიერი ხელით ეწინააღმდეგები საკუთარ თავს.
ჩემს წინააღმდეგ.
30:22 შენ ამიყვან ქარამდე; შენ მაძლევ მასზე ჭენებას და
დაშალე ჩემი ნივთიერება.
30:23 რამეთუ ვიცი, რომ მომიყვან მე სიკვდილამდე და სახლსა დანიშნულსა
ყველა ცოცხალისთვის.
30:24 ოღონდ არ გაიწოდეს ხელი საფლავზე, თუმცა ისინი ტირიან
მის განადგურებაში.
30:25 განა მე არ ვტიროდი მას, ვინც იყო გასაჭირში? არ იყო ჩემი სული მწუხარე
ღარიბები?
30:26 როცა ვეძებდი სიკეთეს, მაშინ მომივიდა ბოროტება, და როცა ველოდი
სინათლე, მოვიდა სიბნელე.
30:27 ჩემი ნაწლავი ადუღდა და არ მოისვენა, ტანჯვის დღეებმა შემიშალა.
30:28 დავდიოდი გლოვად მზის გარეშე: ავდექი და ვტიროდი
კრება.
30:29 მე ვარ დრაკონების ძმა და ბუების თანამგზავრი.
30:30 ჩემი კანი შავია ჩემზე და ჩემი ძვლები სიცხისგან დამწვარია.
30:31 ჩემი ქნარი გლოვად გადაიქცა და ჩემი ორგანო ხმად მათ
რომ ტირის.