Სამუშაო
17:1 ჩემი სუნთქვა გაფუჭებულია, ჩემი დღეები გადაშენებულია, საფლავები მზად არიან ჩემთვის.
17:2 არ არიან ჩემთან დამცინავები? და ჩემი თვალი არ რჩება მათში
პროვოკაცია?
17:3 დაწექი ახლა, დამდე თავდებლად შენთან; ვინ არის ის, ვინც დაარტყამს
ხელები ჩემთან?
17:4 რამეთუ დაფარე გული მათი გონიერებისა;
არ აამაღლოთ ისინი.
17:5 ვინც მლიქვნელობით ლაპარაკობს თავის მეგობრებთან, შვილების თვალითაც
ჩავარდება.
17:6 დამიყენა მე ერისთავთა სიტყვად; და ადრე ვიყავი როგორც ა
ტაბრეტი.
17:7 ჩემი თვალიც დაბინდულია მწუხარების გამო და ჩემი ყველა წევრი ა
ჩრდილი.
17:8 მართალნი გაოგნდებიან ამის გამო და უმანკოები აღიძვრებიან
თვითონ თვალთმაქცის წინააღმდეგ.
17:9 მართალიც შეაჩერებს გზას და ვისაც ხელები სუფთა აქვს
უფრო ძლიერი და ძლიერი იქნება.
17:10 ხოლო თქვენ ყოველნი დაბრუნდით და მობრძანდით, რამეთუ ვერ ვიპოვე
ბრძენი კაცი თქვენ შორის.
17:11 ჩემი დღეები გავიდა, ჩემი განზრახვა გატეხილია, ჩემი ფიქრებიც კი
გული.
17:12 ცვლიან ღამეს დღედ: სინათლე მოკლეა სიბნელის გამო.
17:13 თუ ველოდები, საფლავი ჩემი სახლია, ჩემი საწოლი სიბნელეში დავაშავე.
17:14 მე ვუთხარი ხრწნილებას: შენ ხარ მამაჩემი, ჭიას, შენ ხარ ჩემი.
დედა და ჩემი და.
17:15 და სად არის ახლა ჩემი იმედი? რაც შეეხება ჩემს იმედს, ვინ ნახავს მას?
17:16 ჩადიან ორმოს გისოსებთან, როცა ჩვენი ერთად დასვენება იქნება
მტვერი.