Სამუშაო 17:1 ჩემი სუნთქვა გაფუჭებულია, ჩემი დღეები გადაშენებულია, საფლავები მზად არიან ჩემთვის. 17:2 არ არიან ჩემთან დამცინავები? და ჩემი თვალი არ რჩება მათში პროვოკაცია? 17:3 დაწექი ახლა, დამდე თავდებლად შენთან; ვინ არის ის, ვინც დაარტყამს ხელები ჩემთან? 17:4 რამეთუ დაფარე გული მათი გონიერებისა; არ აამაღლოთ ისინი. 17:5 ვინც მლიქვნელობით ლაპარაკობს თავის მეგობრებთან, შვილების თვალითაც ჩავარდება. 17:6 დამიყენა მე ერისთავთა სიტყვად; და ადრე ვიყავი როგორც ა ტაბრეტი. 17:7 ჩემი თვალიც დაბინდულია მწუხარების გამო და ჩემი ყველა წევრი ა ჩრდილი. 17:8 მართალნი გაოგნდებიან ამის გამო და უმანკოები აღიძვრებიან თვითონ თვალთმაქცის წინააღმდეგ. 17:9 მართალიც შეაჩერებს გზას და ვისაც ხელები სუფთა აქვს უფრო ძლიერი და ძლიერი იქნება. 17:10 ხოლო თქვენ ყოველნი დაბრუნდით და მობრძანდით, რამეთუ ვერ ვიპოვე ბრძენი კაცი თქვენ შორის. 17:11 ჩემი დღეები გავიდა, ჩემი განზრახვა გატეხილია, ჩემი ფიქრებიც კი გული. 17:12 ცვლიან ღამეს დღედ: სინათლე მოკლეა სიბნელის გამო. 17:13 თუ ველოდები, საფლავი ჩემი სახლია, ჩემი საწოლი სიბნელეში დავაშავე. 17:14 მე ვუთხარი ხრწნილებას: შენ ხარ მამაჩემი, ჭიას, შენ ხარ ჩემი. დედა და ჩემი და. 17:15 და სად არის ახლა ჩემი იმედი? რაც შეეხება ჩემს იმედს, ვინ ნახავს მას? 17:16 ჩადიან ორმოს გისოსებთან, როცა ჩვენი ერთად დასვენება იქნება მტვერი.