Სამუშაო
14:1 ქალისაგან შობილი კაცი მცირე დღეა და სავსეა უბედურებით.
14:2 იგი გამოდის ვითარცა ყვავილი და იჭრება და გარბის ვითარცა
ჩრდილი და არ გრძელდება.
14:3 და ახილე თვალნი შენნი ასეთსა და შემიყვან
განაჩენი შენთან ერთად?
14:4 ვის შეუძლია უწმინდურისაგან სუფთა ნივთის გამოტანა? არა ერთი.
14:5 რაკი განისაზღვრა დღეები მისი, თვეთა რიცხვი შენთანაა.
შენ დანიშნე მისი საზღვრები, რომელსაც ვერ გადალახავს;
14:6 მიბრუნდით მისგან, რათა განისვენოს, ვიდრე აღასრულოს, როგორც
დაქირავება, მისი დღე.
14:7 რამეთუ არის ხის იმედი, თუ მოიჭრება, რომ აღმოცენდება
კიდევ ერთხელ და რომ მისი სატენდერო ფილიალი არ შეწყდება.
14:8 თუმცა მისი ფესვი დაძველდება მიწაზე და მოკვდება მისი მარაგი
მიწაში;
14:9 მაგრამ წყლის სურნელით ამოიფეთქებს და მსგავს ტოტებს გამოიმუშავებს
მცენარე.
14:10 ხოლო კაცი კვდება და იღუპება.
არის ის?
14:11 ვითარცა წყლები წყდება ზღვიდან, და წარღვნა იხრწნება და შრება.
14:12 დაწება კაცი და არ აღდგება, ვიდრე ცა აღარ იქნება.
არ გაიღვიძონ და არ აღდგეს ძილიდან.
14:13 ო, საფლავში დამამალო, დამიფარო
საიდუმლო, სანამ შენი რისხვა არ გაქრება, რომ დამინიშნო კომპლექტი
დრო და დაიმახსოვრე!
14:14 კაცი რომ მოკვდეს, განა კვლავ იცოცხლებს? ჩემი დანიშნული დროის ყველა დღე
დაველოდები, სანამ ჩემი ცვლილება მოვა.
14:15 დაუძახე და მე გიპასუხებ: გქონდეს სურვილი
შენი ხელის ნამუშევარი.
14:16 რამეთუ აწ თვალავ ჩემს ნაბიჯებს, არ უფრთხილდები ჩემს ცოდვას?
14:17 ჩემი დანაშაული დალუქულია ჩანთაში და შენ შეკერავ ჩემს
ურჯულოება.
14:18 და უეჭველად მთა იშლება, და კლდე არის
მოაშორეს თავისი ადგილიდან.
14:19 წყლები აცვია ქვებს, შენ განიბან, რაც ამოდის
მიწის მტვრისა; და შენ ანადგურებ ადამიანის იმედს.
14:20 შენ სძლი მას უკუნისამდე, და იგი წარსულს;
სახე და გაუშვი იგი.
14:21 ძენი მისნი მოვიდნენ საპატიოდ, და მან არ იცის; და მოჰყავთ
დაბალია, მაგრამ მას ეს არ ესმის მათგან.
14:22 ხოლო ხორცსა მისსა ტკივილსა და სულსა მისსა შინა
გლოვა.