Სამუშაო 14:1 ქალისაგან შობილი კაცი მცირე დღეა და სავსეა უბედურებით. 14:2 იგი გამოდის ვითარცა ყვავილი და იჭრება და გარბის ვითარცა ჩრდილი და არ გრძელდება. 14:3 და ახილე თვალნი შენნი ასეთსა და შემიყვან განაჩენი შენთან ერთად? 14:4 ვის შეუძლია უწმინდურისაგან სუფთა ნივთის გამოტანა? არა ერთი. 14:5 რაკი განისაზღვრა დღეები მისი, თვეთა რიცხვი შენთანაა. შენ დანიშნე მისი საზღვრები, რომელსაც ვერ გადალახავს; 14:6 მიბრუნდით მისგან, რათა განისვენოს, ვიდრე აღასრულოს, როგორც დაქირავება, მისი დღე. 14:7 რამეთუ არის ხის იმედი, თუ მოიჭრება, რომ აღმოცენდება კიდევ ერთხელ და რომ მისი სატენდერო ფილიალი არ შეწყდება. 14:8 თუმცა მისი ფესვი დაძველდება მიწაზე და მოკვდება მისი მარაგი მიწაში; 14:9 მაგრამ წყლის სურნელით ამოიფეთქებს და მსგავს ტოტებს გამოიმუშავებს მცენარე. 14:10 ხოლო კაცი კვდება და იღუპება. არის ის? 14:11 ვითარცა წყლები წყდება ზღვიდან, და წარღვნა იხრწნება და შრება. 14:12 დაწება კაცი და არ აღდგება, ვიდრე ცა აღარ იქნება. არ გაიღვიძონ და არ აღდგეს ძილიდან. 14:13 ო, საფლავში დამამალო, დამიფარო საიდუმლო, სანამ შენი რისხვა არ გაქრება, რომ დამინიშნო კომპლექტი დრო და დაიმახსოვრე! 14:14 კაცი რომ მოკვდეს, განა კვლავ იცოცხლებს? ჩემი დანიშნული დროის ყველა დღე დაველოდები, სანამ ჩემი ცვლილება მოვა. 14:15 დაუძახე და მე გიპასუხებ: გქონდეს სურვილი შენი ხელის ნამუშევარი. 14:16 რამეთუ აწ თვალავ ჩემს ნაბიჯებს, არ უფრთხილდები ჩემს ცოდვას? 14:17 ჩემი დანაშაული დალუქულია ჩანთაში და შენ შეკერავ ჩემს ურჯულოება. 14:18 და უეჭველად მთა იშლება, და კლდე არის მოაშორეს თავისი ადგილიდან. 14:19 წყლები აცვია ქვებს, შენ განიბან, რაც ამოდის მიწის მტვრისა; და შენ ანადგურებ ადამიანის იმედს. 14:20 შენ სძლი მას უკუნისამდე, და იგი წარსულს; სახე და გაუშვი იგი. 14:21 ძენი მისნი მოვიდნენ საპატიოდ, და მან არ იცის; და მოჰყავთ დაბალია, მაგრამ მას ეს არ ესმის მათგან. 14:22 ხოლო ხორცსა მისსა ტკივილსა და სულსა მისსა შინა გლოვა.