Სამუშაო 6:1 მიუგო იობმა და თქვა: 6:2 ოჰ, რომ აწონ-დაწონილიყო ჩემი მწუხარება და უბედურება ჩემი ბალანსი ერთად! 6:3 რადგან ახლა უფრო მძიმე იქნებოდა, ვიდრე ზღვის ქვიშა, ამიტომ ჩემი სიტყვები შთანთქავენ. 6:4 რამეთუ ყოვლისშემძლეის ისრები ჩემშია, შხამი მათი სვამს ჩემს სულს: ღვთის საშინელებანი თავს იყრიან ჩემს წინააღმდეგ. 6:5 იღლობს თუ არა გარეული ვირი, როცა ბალახი აქვს? ან დაბლა სწევს ხარს მისზე საკვები? 6:6 შეიძლება თუ არა უმარილო ჭამა? ან არის რაიმე გემოვნება კვერცხის ცილაში? 6:7 ის, რასაც ჩემმა სულმა უარი თქვა შეხებაზე, ჩემი სევდიანი ხორცია. 6:8 ოჰ, რომ მქონდეს თხოვნა ჩემი; და რომ ღმერთი მომცემდა ამ ნივთს რომ მენატრება! 6:9 თუნდაც ღმერთს მოეწონოს ჩემი განადგურება; რომ გაუშვა თავისი ხელი და მომწყვიტე! 6:10 მაშ, ნუგეში უნდა მქონდეს; დიახ, მწუხარებით გავუმკაცრდი თავს: დაე, არ დაიშუროს; რამეთუ არ დამიმალავს სიტყვა წმიდისა. 6:11 რა არის ჩემი ძალა, რომ მქონდეს იმედი? და რა არის ჩემი დასასრული, რომ მე უნდა გამიხანგრძლივოს სიცოცხლე? 6:12 ჩემი ძალა ქვების სიმტკიცეა? თუ ჩემი ხორცი სპილენძისაა? 6:13 განა ჩემი დახმარება არ არის ჩემში? და არის თუ არა სიბრძნე ჩემგან განდევნილი? 6:14 შეწუხებულსა სწყალობდეს მეგობრისგან; მაგრამ ის უტოვებს ყოვლისშემძლე შიშს. 6:15 ჩემმა ძმებმა მოტყუებით მოიქცნენ, როგორც ნაკადი და როგორც ნაკადი. ბრუკები ისინი გადიან; 6:16 რომელნიც შავად არიან ყინულის გამო და რომელნიც იმალება თოვლში. 6:17 როცა თბება, ქრება: როცა ცხელა, იწურება მათი ადგილიდან. 6:18 ბილიკები მათი გზისა უკუღმართია; ისინი არაფრისკენ მიდიან და იღუპებიან. 6:19 დაიხედეს თემის ჯარებმა, ელოდნენ მათ შებას ჯარებმა. 6:20 დაიბნენ, რამეთუ იმედოვნებდნენ; მოვიდნენ იქ და იყვნენ მრცხვენია. 6:21 რამეთუ არაფრად ხართ; ხედავთ ჩემს ჩამოგდებას და გეშინიათ. 6:22 მე ვთქვი: მომიტანე? ან, მომეცით ჯილდო თქვენი ნივთიდან? 6:23 ანუ, მიხსენი მტრის ხელიდან? ან, გამოსყიდე მე ხელიდან ძლიერი? 6:24 მასწავლე მე და ენას შევიჭერ და მასწავლე, რა შევცდი. 6:25 რა ძალადობრივია სწორი სიტყვები! მაგრამ რას ამტკიცებს შენი კამათი? 6:26 წარმოიდგინეთ, რომ გაკიცხოთ სიტყვები და სიტყვის თქმა სასოწარკვეთილი, რომლებიც ქარივით არიან? 6:27 დიახ, თქვენ სძლიეთ ობოლს და თხრიხართ ორმოს თქვენს მეგობარს. 6:28 მაშ, კმაყოფილი იყავი, მიყურე მე; რადგან თქვენთვის ცხადია, თუ მე ტყუილი. 6:29 დაბრუნდი, გევედრები, არა იყოს ურჯულოება; ჰო, ისევ დაბრუნდი, ჩემო სიმართლე არის მასში. 6:30 არის თუ არა უსამართლობა ჩემს ენაში? ჩემი გემოვნება ვერ ამჩნევს გარყვნილს?