Სამუშაო
6:1 მიუგო იობმა და თქვა:
6:2 ოჰ, რომ აწონ-დაწონილიყო ჩემი მწუხარება და უბედურება ჩემი
ბალანსი ერთად!
6:3 რადგან ახლა უფრო მძიმე იქნებოდა, ვიდრე ზღვის ქვიშა, ამიტომ ჩემი სიტყვები
შთანთქავენ.
6:4 რამეთუ ყოვლისშემძლეის ისრები ჩემშია, შხამი მათი
სვამს ჩემს სულს: ღვთის საშინელებანი თავს იყრიან
ჩემს წინააღმდეგ.
6:5 იღლობს თუ არა გარეული ვირი, როცა ბალახი აქვს? ან დაბლა სწევს ხარს მისზე
საკვები?
6:6 შეიძლება თუ არა უმარილო ჭამა? ან არის რაიმე გემოვნება
კვერცხის ცილაში?
6:7 ის, რასაც ჩემმა სულმა უარი თქვა შეხებაზე, ჩემი სევდიანი ხორცია.
6:8 ოჰ, რომ მქონდეს თხოვნა ჩემი; და რომ ღმერთი მომცემდა ამ ნივთს
რომ მენატრება!
6:9 თუნდაც ღმერთს მოეწონოს ჩემი განადგურება; რომ გაუშვა თავისი
ხელი და მომწყვიტე!
6:10 მაშ, ნუგეში უნდა მქონდეს; დიახ, მწუხარებით გავუმკაცრდი თავს:
დაე, არ დაიშუროს; რამეთუ არ დამიმალავს სიტყვა წმიდისა.
6:11 რა არის ჩემი ძალა, რომ მქონდეს იმედი? და რა არის ჩემი დასასრული, რომ მე
უნდა გამიხანგრძლივოს სიცოცხლე?
6:12 ჩემი ძალა ქვების სიმტკიცეა? თუ ჩემი ხორცი სპილენძისაა?
6:13 განა ჩემი დახმარება არ არის ჩემში? და არის თუ არა სიბრძნე ჩემგან განდევნილი?
6:14 შეწუხებულსა სწყალობდეს მეგობრისგან; მაგრამ ის
უტოვებს ყოვლისშემძლე შიშს.
6:15 ჩემმა ძმებმა მოტყუებით მოიქცნენ, როგორც ნაკადი და როგორც ნაკადი.
ბრუკები ისინი გადიან;
6:16 რომელნიც შავად არიან ყინულის გამო და რომელნიც იმალება თოვლში.
6:17 როცა თბება, ქრება: როცა ცხელა, იწურება
მათი ადგილიდან.
6:18 ბილიკები მათი გზისა უკუღმართია; ისინი არაფრისკენ მიდიან და იღუპებიან.
6:19 დაიხედეს თემის ჯარებმა, ელოდნენ მათ შებას ჯარებმა.
6:20 დაიბნენ, რამეთუ იმედოვნებდნენ; მოვიდნენ იქ და იყვნენ
მრცხვენია.
6:21 რამეთუ არაფრად ხართ; ხედავთ ჩემს ჩამოგდებას და გეშინიათ.
6:22 მე ვთქვი: მომიტანე? ან, მომეცით ჯილდო თქვენი ნივთიდან?
6:23 ანუ, მიხსენი მტრის ხელიდან? ან, გამოსყიდე მე ხელიდან
ძლიერი?
6:24 მასწავლე მე და ენას შევიჭერ და მასწავლე, რა
შევცდი.
6:25 რა ძალადობრივია სწორი სიტყვები! მაგრამ რას ამტკიცებს შენი კამათი?
6:26 წარმოიდგინეთ, რომ გაკიცხოთ სიტყვები და სიტყვის თქმა
სასოწარკვეთილი, რომლებიც ქარივით არიან?
6:27 დიახ, თქვენ სძლიეთ ობოლს და თხრიხართ ორმოს თქვენს მეგობარს.
6:28 მაშ, კმაყოფილი იყავი, მიყურე მე; რადგან თქვენთვის ცხადია, თუ მე
ტყუილი.
6:29 დაბრუნდი, გევედრები, არა იყოს ურჯულოება; ჰო, ისევ დაბრუნდი, ჩემო
სიმართლე არის მასში.
6:30 არის თუ არა უსამართლობა ჩემს ენაში? ჩემი გემოვნება ვერ ამჩნევს გარყვნილს?