Სამუშაო 3:1 ამის შემდეგ გააღო იობმა პირი და დაწყევლა მისი დღე. 3:2 ილაპარაკა იობმა და თქვა: 3:3 დაიღუპოს დღე, რომელშიც დავიბადე, და ღამე, რომელშიც იყო იგი თქვა: დაორსულდა კაცი. 3:4 სიბნელე იყოს ის დღე; ღმერთმა არ მიხედოს ზემოდან და არც დაე შუქი ანათებს მასზე. 3:5 დაე, სიბნელემ და სიკვდილის ჩრდილმა შეაფერადოს იგი; დაე, ღრუბელი დამკვიდრდეს ის; დაე, დღის სიბნელემ შეაშინოს იგი. 3:6 ხოლო იმ ღამეს, ბნელმა დაიპყროს იგი; დაე არ შეუერთდეს წელიწადის დღეები, ნუ შედიოდეს თვეთა რიცხვში. 3:7 აჰა, ღამე იყოს განმარტოებული, არავითარი მხიარული ხმა არ მოვიდეს მასში. 3:8 დასწყევლოს დღე, ვინც მზად არის აღადგინოს თავისი გლოვა. 3:9 ბნელდეს ვარსკვლავნი ბინდისა მისთა; დაე ეძებოს სინათლე, მაგრამ არა აქვს; არც დღის გათენება იხილოს: 3:10 იმიტომ, რომ ის არ დახურავს დედაჩემის მუცლის კარებს და არ მალავს მწუხარებას ჩემი თვალებიდან. 3:11 რატომ არ მოვკვდი მუცლიდან? რატომ არ დავთმე მოჩვენება, როცა მე მუცლიდან გამოვიდა? 3:12 რატომ შემაჩერა მუხლები? ან მკერდი რატომ უნდა ვიწოვო? 3:13 ახლა რომ დავწოლილიყავი და ჩუმად ვყოფილიყავი, უნდა მეძინა. მაშინ ვისვენებდი, 3:14 მეფეებთან და დედამიწის მრჩეველებთან, რომელნიც უკაცრიელ ადგილებს აშენებდნენ თავად; 3:15 ან უფლისწულთა, რომელთაც ჰქონდათ ოქრო, რომელნიც ავსებდნენ სახლებს ვერცხლით. 3:16 ან როგორც ფარული უდროო დაბადება არ ვყოფილვარ; როგორც ჩვილები, რომლებიც არასოდეს დაინახა სინათლე. 3:17 იქ ბოროტნი წყვეტენ შეშფოთებას; და იქ დაღლილები ისვენებენ. 3:18 იქ პატიმრები ერთად განისვენებენ; მათ არ ესმით ხმა მჩაგვრელი. 3:19 იქ არიან მცირენი და დიდნი; და მსახური თავისუფალია ბატონისაგან. 3:20 ამიტომ მიეცემა სინათლე გაჭირვებულს და სიცოცხლე - სულში მწარე; 3:21 რომელსა სწყურია სიკვდილი, მაგრამ არა მოდის; და თხრიან მასზე მეტად დამალა განძი; 3:22 რომელნი იხარებენ დიდად და ხალისიან, როცა იპოვიან საფლავს? 3:23 რატომ ეძლევა სინათლე კაცს, რომლის გზა დაფარულია და ღმერთმა შემოიფარა ში? 3:24 რამეთუ კვნესაჲ ჩემი ჭამამდე მოდის და ჩემი ღრიალი იღვრება ვითარცა. წყლები. 3:25 რამეთუ რაჲ ძლიერ მეშინოდა, მოვიდა ჩემდა და რომელი მე ეშინოდა ჩემთან მოვიდა. 3:26 მე არ ვიყავი უსაფრთხოდ, არც ვისვენებდი, არც ჩუმად ვიყავი; ჯერ კიდევ უბედურება მოვიდა.