Სამუშაო
3:1 ამის შემდეგ გააღო იობმა პირი და დაწყევლა მისი დღე.
3:2 ილაპარაკა იობმა და თქვა:
3:3 დაიღუპოს დღე, რომელშიც დავიბადე, და ღამე, რომელშიც იყო იგი
თქვა: დაორსულდა კაცი.
3:4 სიბნელე იყოს ის დღე; ღმერთმა არ მიხედოს ზემოდან და არც დაე
შუქი ანათებს მასზე.
3:5 დაე, სიბნელემ და სიკვდილის ჩრდილმა შეაფერადოს იგი; დაე, ღრუბელი დამკვიდრდეს
ის; დაე, დღის სიბნელემ შეაშინოს იგი.
3:6 ხოლო იმ ღამეს, ბნელმა დაიპყროს იგი; დაე არ შეუერთდეს
წელიწადის დღეები, ნუ შედიოდეს თვეთა რიცხვში.
3:7 აჰა, ღამე იყოს განმარტოებული, არავითარი მხიარული ხმა არ მოვიდეს მასში.
3:8 დასწყევლოს დღე, ვინც მზად არის აღადგინოს თავისი
გლოვა.
3:9 ბნელდეს ვარსკვლავნი ბინდისა მისთა; დაე ეძებოს სინათლე,
მაგრამ არა აქვს; არც დღის გათენება იხილოს:
3:10 იმიტომ, რომ ის არ დახურავს დედაჩემის მუცლის კარებს და არ მალავს მწუხარებას
ჩემი თვალებიდან.
3:11 რატომ არ მოვკვდი მუცლიდან? რატომ არ დავთმე მოჩვენება, როცა მე
მუცლიდან გამოვიდა?
3:12 რატომ შემაჩერა მუხლები? ან მკერდი რატომ უნდა ვიწოვო?
3:13 ახლა რომ დავწოლილიყავი და ჩუმად ვყოფილიყავი, უნდა მეძინა.
მაშინ ვისვენებდი,
3:14 მეფეებთან და დედამიწის მრჩეველებთან, რომელნიც უკაცრიელ ადგილებს აშენებდნენ
თავად;
3:15 ან უფლისწულთა, რომელთაც ჰქონდათ ოქრო, რომელნიც ავსებდნენ სახლებს ვერცხლით.
3:16 ან როგორც ფარული უდროო დაბადება არ ვყოფილვარ; როგორც ჩვილები, რომლებიც არასოდეს
დაინახა სინათლე.
3:17 იქ ბოროტნი წყვეტენ შეშფოთებას; და იქ დაღლილები ისვენებენ.
3:18 იქ პატიმრები ერთად განისვენებენ; მათ არ ესმით ხმა
მჩაგვრელი.
3:19 იქ არიან მცირენი და დიდნი; და მსახური თავისუფალია ბატონისაგან.
3:20 ამიტომ მიეცემა სინათლე გაჭირვებულს და სიცოცხლე -
სულში მწარე;
3:21 რომელსა სწყურია სიკვდილი, მაგრამ არა მოდის; და თხრიან მასზე მეტად
დამალა განძი;
3:22 რომელნი იხარებენ დიდად და ხალისიან, როცა იპოვიან საფლავს?
3:23 რატომ ეძლევა სინათლე კაცს, რომლის გზა დაფარულია და ღმერთმა შემოიფარა
ში?
3:24 რამეთუ კვნესაჲ ჩემი ჭამამდე მოდის და ჩემი ღრიალი იღვრება ვითარცა.
წყლები.
3:25 რამეთუ რაჲ ძლიერ მეშინოდა, მოვიდა ჩემდა და რომელი მე
ეშინოდა ჩემთან მოვიდა.
3:26 მე არ ვიყავი უსაფრთხოდ, არც ვისვენებდი, არც ჩუმად ვიყავი; ჯერ კიდევ
უბედურება მოვიდა.