• უკან


• საიტის მთავარი

Სამუშაო
2:1 კვლავ იყო დღე, როცა მოვიდნენ ღვთის ძეები წარსადგენად
უფლის წინაშე და სატანაც მოვიდა მათ შორის, რათა წარსულიყო
უფლის წინაშე.
2:2 და უთხრა უფალმა სატანას: საიდან მოდიხარ? და სატანა
უპასუხა უფალმა და თქვა: დედამიწაზე წასვლისგან და
მასში ზევით-ქვევით სიარულისგან.
2:3 და უთხრა უფალმა სატანას: განიხილე ჩემი მსახური იობი?
არ არსებობს დედამიწაზე მისი მსგავსი, სრულყოფილი და მართალი კაცი, ერთი
რომ ეშინია ღმერთის და ერიდება ბოროტებას? და მაინც მტკიცედ უჭირავს თავისი
უმწიკვლოება, მიუხედავად იმისა, რომ შენ აღმაძახებ მის წინააღმდეგ, რათა დამეღუპო ის გარეშე
მიზეზი.
2:4 მიუგო სატანამ უფალს და უთხრა: ტყავი ტყავის წილ.
ადამიანს აქვს თავისი სიცოცხლისთვის ნება.
2:5 ოღონდ გაუწოდე ხელი შენი და შეეხო მის ძვალსა და ხორცს და ის
პირისპირ დაგწყევლებს.
2:6 და ჰრქუა უფალმან სატანას: აჰა, იგი შენს ხელშია; მაგრამ გადაარჩინე მისი
ცხოვრება.
2:7 და გამოვიდა სატანა უფლისაგან და დაუსხლტა იობი
მტკივნეული დუღილი ფეხის ძირიდან გვირგვინამდე.
2:8 და აიღო მას ჭურჭელი, რათა გაფხეკა; და დაჯდა
ფერფლებს შორის.
2:9 ჰრქუა მას ცოლი მისმან: განა კვლავ ინარჩუნებ უმწიკვლობას შენს?
დაწყევლა ღმერთი და მოკვდი.
2:10 ხოლო მან ჰრქუა მას: ვითარცა ერთი უგუნური დედაკაცი ლაპარაკობ
საუბრობს. Რა? მივიღებთ თუ არა სიკეთეს ღვთის ხელით და მივიღებთ
არ მიიღებთ ბოროტებას? ამ ყველაფერში იობმა ტუჩებით არ შესცოდა.
2:11 როცა იობის სამმა მეგობარმა გაიგო მთელი ეს ბოროტება, რაც მოხდა
მას, ყოველი თავისი ადგილიდან მოვიდა; ელიფაზ თემანიელი და
შუჰელი ბილდადი და ნაამათელი ცოფარი, რადგან გააკეთეს
დანიშვნა ერთად მივიდნენ გლოვისა და ნუგეშისცემისათვის.
2:12 და ვითარცა აღიპყრეს თვალნი მათნი და არა შეიცნეს იგი
ამოიღეს ხმა და ატირდნენ; და იქირავეს ყოველი თავისი მოსასხამი და
ზეცისკენ მტვერი ასხურეს თავზე.
2:13 და დაჯდნენ მასთან ერთად მიწაზე შვიდი დღე და შვიდი ღამე.
და არავის უთქვამს მისთვის სიტყვა, რადგან ხედავდნენ, რომ მისი მწუხარება იყო ძალიან
დიდი.