ესაია
2:1 სიტყვა, რომელიც იხილა ესაიამ, ამოზის ძემ, იუდასა და იერუსალიმის შესახებ.
2:2 და იქნება ბოლო დღეებში, რომ მთა
უფლის სახლი მთების მწვერვალზე იქნება დამკვიდრებული
ამაღლდეს ბორცვებზე; და ყველა ერი მოედინება მას.
2:3 და წავა მრავალი ხალხი და იტყვის: მოდი და ავიდეთ
უფლის მთა, იაკობის ღმერთის სახლამდე; და ის იქნება
გვასწავლე მისი გზები და ვივლით მის ბილიკებზე, რადგან სიონიდან
გამოვა კანონი და უფლის სიტყვა იერუსალიმიდან.
2:4 და განიკითხავს ერებს შორის და შეაგონებს მრავალ ხალხს და
ხმლებს გუთანს ურტყამენ და შუბებს
გასხვრევები: არც ერი აღმართავს მახვილს ერზე
ომს აღარ ისწავლიან?
2:5 იაკობის სახლო, მოდი და ვიაროთ უფლის ნათელში.
2:6 ამიტომ მიატოვე შენი ხალხი იაკობის სახლი, რადგან ისინი
ივსება აღმოსავლეთიდან და ფილისტიმელებივით არიან მაგისტრანტები,
და ისინი თავს იწონებენ უცხოთა შვილებში.
2:7 მათი ქვეყანაც სავსეა ვერცხლითა და ოქროთი, და არ არის დასასრული
მათი საგანძური; მათი მიწაც სავსეა ცხენებით და არც არის
მათი ეტლების დასასრული:
2:8 მათი ქვეყანაც სავსეა კერპებით; ისინი თაყვანს სცემენ საკუთარ საქმეს
ხელები, რაც მათმა თითებმა გააკეთეს:
2:9 და ღმრთისაჲ ქედს იხრის, და დიდებულმან დაიმდაბლა თავი.
ამიტომ არ აპატიოთ მათ.
2:10 შედი კლდეში და დაიმალე მტვერში უფლის შიშით.
და მისი უდიდებულესობის სადიდებლად.
2:11 დაიმდაბლება კაცთა ამაღლებული მზერა და კაცთა ამპარტავნება
თაყვანი დაეცემა და მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს.
2:12 რამეთუ დღე უფლისა ცაბაოთი იქნება ყოველი ამპარტავანი
და ამაღლებული და ყოველი ამაღლებული; და მოჰყავთ იგი
დაბალი:
2:13 და ყოველთა კედარებზე ლიბანის, რომელნი არიან მაღლა და აღმართული, და
ბაშანის ყველა მუხაზე,
2:14 და ყოველთა მაღალ მთაზე და ყოველთა ბორცვზე, რომელნი ამაღლებულნი არიან
ზევით,
2:15 და ყოველ მაღალ კოშკზე და ყოველ გალავან კედელზე,
2:16 და ყოველთა ხომალდთა თარშიშითა და ყოველთა სახალისო ნახატთა ზედა.
2:17 და კაცთა ამპარტავნობა დაემხო და კაცთა ამპარტავნება.
დამცირდება და მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს.
2:18 და კერპთა იგი სრულიად მოსპობს.
2:19 და შევიდნენ კლდეების ნახვრეტებში და გამოქვაბულებში
მიწა, უფლის შიშით და მისი დიდების დიდებისთვის, როცა ის
წარმოიქმნება საშინლად შეარყიოს დედამიწა.
2:20 იმ დღეს კაცმა ვერცხლის კერპები და ოქროთი თავისი კერპები.
რომელნიც თაყვანს სცემდნენ თითოეულს თავისთვის, ხალიჩებისა და
ღამურები;
2:21 შესვლა კლდეების ნაპრალებში და დაღლილობის მწვერვალებში
კლდეები უფლის შიშით და მისი დიდებულების დიდებისთვის, როცა ის
წარმოიქმნება საშინლად შეარყიოს დედამიწა.
2:22 შეწყვიტეთ კაცისაგან, რომლისა სუნთქვაჲ ნესტოთა მისთა, რამეთუ რაჲ არს
აღირიცხება?