ესაია 2:1 სიტყვა, რომელიც იხილა ესაიამ, ამოზის ძემ, იუდასა და იერუსალიმის შესახებ. 2:2 და იქნება ბოლო დღეებში, რომ მთა უფლის სახლი მთების მწვერვალზე იქნება დამკვიდრებული ამაღლდეს ბორცვებზე; და ყველა ერი მოედინება მას. 2:3 და წავა მრავალი ხალხი და იტყვის: მოდი და ავიდეთ უფლის მთა, იაკობის ღმერთის სახლამდე; და ის იქნება გვასწავლე მისი გზები და ვივლით მის ბილიკებზე, რადგან სიონიდან გამოვა კანონი და უფლის სიტყვა იერუსალიმიდან. 2:4 და განიკითხავს ერებს შორის და შეაგონებს მრავალ ხალხს და ხმლებს გუთანს ურტყამენ და შუბებს გასხვრევები: არც ერი აღმართავს მახვილს ერზე ომს აღარ ისწავლიან? 2:5 იაკობის სახლო, მოდი და ვიაროთ უფლის ნათელში. 2:6 ამიტომ მიატოვე შენი ხალხი იაკობის სახლი, რადგან ისინი ივსება აღმოსავლეთიდან და ფილისტიმელებივით არიან მაგისტრანტები, და ისინი თავს იწონებენ უცხოთა შვილებში. 2:7 მათი ქვეყანაც სავსეა ვერცხლითა და ოქროთი, და არ არის დასასრული მათი საგანძური; მათი მიწაც სავსეა ცხენებით და არც არის მათი ეტლების დასასრული: 2:8 მათი ქვეყანაც სავსეა კერპებით; ისინი თაყვანს სცემენ საკუთარ საქმეს ხელები, რაც მათმა თითებმა გააკეთეს: 2:9 და ღმრთისაჲ ქედს იხრის, და დიდებულმან დაიმდაბლა თავი. ამიტომ არ აპატიოთ მათ. 2:10 შედი კლდეში და დაიმალე მტვერში უფლის შიშით. და მისი უდიდებულესობის სადიდებლად. 2:11 დაიმდაბლება კაცთა ამაღლებული მზერა და კაცთა ამპარტავნება თაყვანი დაეცემა და მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს. 2:12 რამეთუ დღე უფლისა ცაბაოთი იქნება ყოველი ამპარტავანი და ამაღლებული და ყოველი ამაღლებული; და მოჰყავთ იგი დაბალი: 2:13 და ყოველთა კედარებზე ლიბანის, რომელნი არიან მაღლა და აღმართული, და ბაშანის ყველა მუხაზე, 2:14 და ყოველთა მაღალ მთაზე და ყოველთა ბორცვზე, რომელნი ამაღლებულნი არიან ზევით, 2:15 და ყოველ მაღალ კოშკზე და ყოველ გალავან კედელზე, 2:16 და ყოველთა ხომალდთა თარშიშითა და ყოველთა სახალისო ნახატთა ზედა. 2:17 და კაცთა ამპარტავნობა დაემხო და კაცთა ამპარტავნება. დამცირდება და მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს. 2:18 და კერპთა იგი სრულიად მოსპობს. 2:19 და შევიდნენ კლდეების ნახვრეტებში და გამოქვაბულებში მიწა, უფლის შიშით და მისი დიდების დიდებისთვის, როცა ის წარმოიქმნება საშინლად შეარყიოს დედამიწა. 2:20 იმ დღეს კაცმა ვერცხლის კერპები და ოქროთი თავისი კერპები. რომელნიც თაყვანს სცემდნენ თითოეულს თავისთვის, ხალიჩებისა და ღამურები; 2:21 შესვლა კლდეების ნაპრალებში და დაღლილობის მწვერვალებში კლდეები უფლის შიშით და მისი დიდებულების დიდებისთვის, როცა ის წარმოიქმნება საშინლად შეარყიოს დედამიწა. 2:22 შეწყვიტეთ კაცისაგან, რომლისა სუნთქვაჲ ნესტოთა მისთა, რამეთუ რაჲ არს აღირიცხება?